บทที่ 3 สั่งสอนเด็ก (2)

มือหนาจับลูกบิดแล้วเปิดประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว จนไลลาที่มองกลับหัวอยู่ถึงกับใจหายวาบ

            “เราต้องกลับบ้านนะพี่ เดี๋ยวคุณพ่อว่า อีกอย่างเควินรอไลลาอยู่” เธอบอกเสียงสั่น

            “ไม่ต้องห่วงไอ้ชู้นั่นหรอก ห่วงตัวเองเถอะว่าคืนนี้จะโดนพี่เอาท่าไหนบ้าง” กองทัพบอกเสร็จก็จัดการเหวี่ยงคนตัวเล็กลงบนเตียงอย่างรวดเร็ว ทำเอาไลลาถึงกับจุกที่ท้องเนื่องจากน้ำหนักที่โถมลงมา

            “เควินไม่ใช่ชู้นะ อึก…” ขณะที่พูดมือบางก็กุมท้องของตัวเองด้วยความเจ็บจุกจากการเหวี่ยงของชายหนุ่ม

            “เรียกชู้สิ เพราะพี่เป็นผัวเธอ”

            “ไม่จริง!!

“งั้นเดี๋ยวคืนนี้จะย้ำให้ดูว่าเป็นหรือไม่เป็น มานี่” กองทัพพูดพร้อมลากข้อเท้าของไลลาให้มาที่ปลายเตียง ส่วนตัวเขาก็กระโดดขึ้นมาคร่อมร่างบอบบางของไลลาเอาไว้ จากนั้นก็มองใบหน้าสวยที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางชั้นดี หน้าสดไลลาเป็นคนสวยอยู่แล้ว ยิ่งแต่งเลยยิ่งสวยมากขึ้น

            “กรี๊ด!! ไอ้เลวเอาอีกแล้วนะ” ไลลานึกถึงเรื่องราวในอดีตครั้งที่กองทัพข่มขืนเธอในคืนนั้น มันยังจำฝังใจจนถึงตอนนี้

            “เออเอาอีกแล้ว จะเอาหลายๆ ทีด้วย ไหนๆ ก็กลับไทยมาแล้ว พี่รอเธอมานานแล้วไลลา”

            กองทัพตรึงมือทั้งสองข้างของไลลาแนบกับที่นอน จากนั้นก็จ้องมองใบหน้าสวยของหญิงสาวด้วยความโหยหา ยอมรับว่าเมื่อสองปีก่อนเขาติดใจน้องสาวคนนี้ แม้ในใจจะยังมีความแค้นที่แม่ของเธอเข้ามาทำลายครอบครัวของเขาให้ย่อยยับ แม่ของไลลาคือต้นเหตุให้แม่ของเขาต้องหนีออกจากบ้านไปและหลังจากนั้นก็มาเสียชีวิต ซึ่งเขาก็รู้พร้อมทุกๆ คนว่าแม่ของไลลาจัดฉากฆ่าแม่ของเขา ความโกรธความแค้นทุกอย่างเลยตกไปอยู่ที่ไลลาทันที

            “ไม่เอา…ปล่อย…กรี๊ด!!”

            “เอาดิร้องเลย ร้องให้ตายก็ไม่มีใครมาช่วยหรอก เธอคงลืมไปแล้วว่าพี่เป็นเจ้าของที่นี่ ไม่มีใครหน้าไหนกล้าเข้ามาช่วยหรอก เก็บเสียงหวานๆ ของเธอไว้ครางตอนพี่แทงเข้าไปในร่างกายของเธอดีกว่า”

            ยิ่งเห็นว่าไลลาอวบอิ่มมีน้ำมีนวลกว่าแต่ก่อนมันทำให้ความต้องการของกองทัพลุกโชน เมื่อก่อนว่าไลลาสวยแล้วตอนนี้เธอยิ่งสวยกว่าเดิมเป็นเท่าทวีคูณ

            “ขอร้องอย่าทำ”

            “ทำไม บนรถพี่ยังทำเลย ทำไมตอนนี้จะทำไม่ได้”

            “ไลลาไม่ได้ต้องการ” ไลลาบอกอย่างแผ่วเบาแล้วจ้องลึกไปที่ดวงตาของชายหนุ่มอย่างอ้อนวอน

            “แต่พี่ต้องการ คิดว่าหนีพี่ไปอยู่อเมริกาตั้งหลายปี กลับมาคราวนี้พี่จะปล่อยเราไปเหรอ ฝันไปเถอะ” กองทัพขบกรามแต่สายตายังคงมองใบหน้าหวานของน้องสาวต่างสายเลือดของตัวเอง

            ใครบางคนอาจจะมองว่ามันผิดที่เขามีอะไรกับไลลา แล้วยังไงในเมื่อสุดท้ายทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่าไลลาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องทางสายเลือดอะไรกับคนในตระกูลของเขาเลยแม้แต่น้อย

            “ไม่เอาได้ไหม”

            “ขอจิ้มทีเดียว ถ้าไม่เคลิ้มเดี๋ยวให้กลับบ้าน”

            “อ๊าย!! ไอ้คนหน้าด้าน!!” ไลลากรีดร้องใส่คนตัวโตที่มาขอกันซึ่งๆ หน้าแบบนี้

            “เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ เพราะพี่แค่บอกให้เธอรับรู้ ไม่ใช่สั่งห้ามพี่” มือหนาของกองทัพจัดการเลิกชุดไลลาขึ้น จากนั้นก็ดึงรั้งจนมันหลุดออกจากร่างเล็กทางศีรษะทุยทันที

            ดวงตาคมกริบจ้องมองหน้าอกอวบอิ่มที่กำลังขยับขึ้นลงตามจังหวะหายใจของคนตัวเล็ก ยิ่งเธอหอบมากเท่าไหร่ หน้าอกสวยก็ยิ่งพองมากกว่าเดิม และมันก็ไปกระตุ้นความต้องการของชายหนุ่มให้ลุกโชนเช่นเดียวกัน

            “นมใหญ่มาก ชอบจังอะไรแบบนี้” มือหนาจัดการคว้าหมับเข้าที่หน้าอกอวบอิ่ม จากนั้นก็ใช้มือหนาของตัวเองเคล้นคลึงความอวบใหญ่พร้อมกับบีบอย่างแรง ถึงแม้จะยังมีบราเซียร์สีดำปกปิดแต่นั่นก็ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขาเลย

            “อื้อ…อย่า” มือน้อยพยายามปัดมือหนาที่เข้ามาครอบครองหน้าอกของเธอแล้วยังบีบมันอย่างแรงด้วย

            “อย่าอะไร…อย่าหยุดหรือเปล่า”

กองทัพแสยะยิ้มออกมาเมื่อเขารับรู้ว่าไลลากำลังฝืนความต้องการของร่างกายตัวเอง และเขาจะเป็นคนปลดปล่อยความต้องการนี้ของหญิงสาวออกมาให้จงได้

            “บอกพี่มาไลลา…ว่าเธอเองต้องการพี่เหมือนกัน” กองทัพพยายามเร่งเร้าเพื่อให้คนตัวเล็กยอมรับความต้องการของเธอว่ามีไม่ต่างจากเขา

            “ไม่!”

            “หึ…งั้นมาดูกันว่าเธอจะปฏิเสธความต้องการของตัวเองไปได้นานแค่ไหน” ว่าจบมือหนาก็จัดการปลดบราเซียร์ตัวน้อยของไลลาออก เผยให้เห็นอกอิ่มที่อยู่ภายในอย่างชัดเจน มันสวยมาก ไม่ว่าจะตอนนั้นหรือตอนนี้ก็ยังคงสวยไม่สร่าง

            “อย่ามองนะ” มือน้อยที่เพิ่งเป็นอิสระยกขึ้นปิดร่างกายของตัวเองเอาไว้ให้รอดพ้นจากสายตาดุดันของกองทัพ

            “ทำไม..มากกว่ามองยังทำมาแล้วเลย” กองทัพตอบกลับด้วยสีหน้ายียวน เขาผละมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้กำลังมีร่องรอยแห่งความไม่พอใจ

            “ทำแล้ว แล้วจะทำอีกทำไม พอเถอะ ไลลาจะถือว่าที่ผ่านมามันไม่เคยเกิดอะไรขึ้น ให้ไลลาไปมีชีวิตของตัวเองเถอะ” ไลลาบอกด้วยน้ำเสียงเอือมระอาเพราะไม่ต้องการให้เขาทำแบบนี้อีกแล้ว อยากให้เรื่องทุกอย่างมันจบลงตอนนี้ เธอไม่อยากให้ใครต้องมารับรู้เรื่องคาวๆ ระหว่างเธอกับกองทัพ