บทที่ 66

หลังจากที่แทนเนอร์พูดแบบนั้น เสื้อของมาเดลีนถูกฉีกออก

มาเดลีนเจ็บปวดมากจนเธอไม่มีแรงที่จะดิ้นรน เมื่อเธอคิดว่าเธอคงหมดหวังแล้วแทนเนอร์กำลังจะช่วงชิงร่างกายเธอไป ทันใดนั้นประตูถูกเตะเปิดออกพร้อมกับเสียงดัง

ประตูเอียงไปด้านหนึ่งก่อนจะตกลงบนพื้น

มาเดลีนหันหน้าไปทางต้นเสียงก่อนจะเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาที่ดูน่ากลัวของเจเรมี่ เขาดูเหมือนกับซาตาน

เมื่อสายตาที่เจเรมี่จ้องมองมาที่เธอมันเต็มไปด้วยความน่ากลัวและความทรยศ เธอก็สั่นสะท้าน

เจเรมี่ก้าวไปข้างหน้าและดึงแทนเนอร์ ซึ่งกำลังกดทับมาเดลีน ออกไป

"กล้าดียังไงมาลักพาตัวลูกชายของผม? เบื่อกับการมีชีวิตแบบนี้แล้วใช่ไหม?”

เขาชกแทนเนอร์อย่างแรงที่ด้านข้างของใบหน้า ทำให้แทนเนอร์โอดครวญด้วยความเจ็บปวด ฟันซี่หนึ่งของเขาหลุดออกและเลือดเริ่มไหลออกมาจากปากของเขา เจเรมี่เตะแทนเนอร์ไปที่มุมกำแพง และในจังหวะนั้น แทนเนอร์ไม่สามารถลุกขึ้นจากความเจ็บปวดได้

มาเดลีนล้มลงบนพื้นอย่างอ่อนแรง เธอพยายามปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าด้วยเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่ง

เจเรมี่มองเธอด้วยความรังเกียจ "มาเดลีน เธอมันต่ำช้ายิ่งกว่าแต่ก่อน”

เขามองเธอเขม็งก่อนจะเดินไปเข้าห้องใดห้