/ โรแมนติก / บ่วงเล่ห์บำเรอรัก / บทที่13.งานวิวาห์เคล้าน้ำตา 2

공유

บทที่13.งานวิวาห์เคล้าน้ำตา 2

last update 최신 업데이트: 2025-08-30 19:01:54

“ยะ อย่าคะ...อย่าทำรำเพยเลย” ริมฝีปากเป็นอิสระ เพราะชายหนุ่มมีเป้าหมายใหม่ เขากระถดตัวลงต่ำ พยายามจะแกะกระดุมชุดฟอร์มของสาวใช้ให้ได้

หญิงสาวตะครุบจับมือของเจ้านายหนุ่มไว้แน่นๆ เธอวอนขอเขาเสียงแผ่วปร่า เมื่อความรุ่มร้อนยังไม่สร่างซา

“โฮ่งๆ” ไอ้ตัวแสบวิ่งมาขัดจังหวะ มันโถมเข้าใส่ทั้งสองคน เมื่อคิดว่าเจ้านายกำลังเล่นด้วย

“เห้ย!” เซดริกผงะหงายหลังเพราะเขาตั้งตัวไม่ทันจริงๆ กำลังสาละวนกับร่างเล็กๆ แต่อวบอัดเหลือประมาณ ไอ้หมาแสบก็ดันมาขัดจังหวะเสียอีกนี่

รำเพยรีบกระถดตัวหนี เธอยกมือขึ้นกลัดกระดุมมือไม้สั่น แค่เสี้ยววินาที เจ้านายหนุ่มปลดรังดุมเสื้อเธอออกไปได้2 เม็ด หากมีเวลามากกว่านี้เธอคงถูกปอกเปลือกโดยไม่มีโอกาสขัดขืน

“ฮ่าๆ ออกไปไกลๆ เลยฉันไม่พิศวาสแกนะโว้ย ไอ้หมาผอมโซ”

ชายหนุ่มหัวเราะก้อง เขายกมือดันศีรษะของมัน เมื่อสุนัขแสนแสบ พยายามแทรกตัวเข้ามาให้เขากอด เหมือนที่กอดกันกลมดิกกับรำเพย

รำเพยพยายามลุกขึ้นยืน แต่ขาเธออ่อนแรงจนไม่สามารถทรงตัวได้ จึงพยายามกระถดตัวไปให้ไกลมือเจ้านายหนุ่มที่สุด

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่15.ตัวแปรที่ทำให้อยากหันหลังให้ 3

    ชายหนุ่มหย่อนร่างกายอ่อนปวกเปียกของหญิงสาวไว้กลางเตียง โดยที่เขารีบโถมทับตามไปติดๆ กดปลายนิ้วที่กลางเนินอก... แล้วค่อยๆ ลากไล้เคลื่อนไปตามลำตัว ผ่านหน้าท้องราบเรียบ...ต่ำลงไป...ต่ำลงไป...จนหญิงสาวกลั้นใจตาม“อุ! ...” ปลายนิ้วแกร่งร้อน แทรกหายลงไปกลางแอ่งน้ำชุ่มฉ่ำ สัมผัสแผ่วๆ จากปลายนิ้วอุ่นซ่านที่สอดผ่านขอบบิกินนี่แนบเนื้อ เขาฉกปลายนิ้วจมดิ่งลงไปยังจุดซ่อนเร้นของเธอ กระแสความเสียวซ่านพุ่งเข้าสู่ตัวเธอจนร่างกายสั่นระริก สัมผัสที่แสนหนักหน่วงสลับกับละเลียดแผ่วๆ ในพื้นที่แสนหวงแหนนั่น ทำให้หล่อนดิ้นเร่าๆ ร่างกายเกร็งค้างอ้าปากครางระส่ำ บั้นท้ายส่ายไหว กระเด้งสู้ปลายนิ้วแข็งแรงอย่างลืมอาย...และแวซ็องก็จงใจ เขากดปลายนิ้วบดขยี้ติ่งไตกลางร่างเมวิกาแรงๆ สลับกับแทรกสอดระรัวในความฉ่ำชื้นของเธอ มันยิ่งทำให้เมวิการ้อนฉ่า!!คลื่นความร้อนถาโถมเข้าใส่จนเมวิกาหัวหมุนเธอครางกระเส่า หยัดกายจนแผ่นหลังไม่ติดเตียง ร่างกายชื้นเหงื่อ ลมหายใจหอบโยนเสียงหวานครางละเมอ พร้อมกับวอนของสิ่งที่ตัวเองปรารถนาแบบลืมอาย“ได้โปรด?”ชายหนุ่มผงกศีรษะขึ

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่15.ตัวแปรที่ทำให้อยากหันหลังให้ 2

    “ห้ามคิดเดินออกไปจากที่นี่เด็ดขาด...หล่อนหมดสิทธิ์คิดแบบนั้น ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะให้คนของฉันจับตามองหล่อน แบบไม่ให้คลาดสายตา”มาดามแลงก้าข่มขู่ซ้ำ นางไม่ยอมให้หลานของนางไปตกระกำลำบากเด็ดขาด...ถึงแม่ของเขา จะไม่เป็นที่โปรดปราน...แต่เรื่องแค่นี้ คงทำใจได้ไม่ยาก ไหนๆ ก็มาไกลถึงป่านนี้แล้วใครอยากนินทาว่าร้าย...ให้เขาพูดไป...สักวันก็จะเลือนๆ ไปเอง ตามเวลาที่เคลื่อนผ่าน...ไม่มีอะไรจีรังนางพญาเดินหน้าเชิด หากเมวิกาเห็นใบหน้านาง เธอคงไม่กลัดกลุ้ม...เพราะหญิงสูงศักดิ์ยิ้มแป้น นางตัดสินใจถูก ที่ยอมอ่อนให้หญิงสาว เมื่อสิ่งที่แอบได้ยิน คือของรางวัลดิ้นได้ เขาคือสายใยของบุตรชาย และเป็นยอดปรารถนาของนางเอง“อิๆ ...”เมวิกาหน้าม่อย...เธอเดินละห้อย ละเหี่ยกลับที่พัก...คงต้องหาทางใหม่ หากชายหนุ่มผู้เป็นสามี ยังปฏิบัติตัวแบบนี้ เธอคงทนไม่ไหว...เวรกรรมของเธอยังไม่หมดอีกเหรอ?ในค่ำคืนแสงจันทร์ทอดแสงเป็นทางยาว เมวิกายืนเหม่อที่ระเบียงห้อง เธอคิดอะไรในใจเพลินๆ เพลินเสียจนไม่รู้ว่าคนในความคิดโผล่เข้ามาตัวเป็นๆ

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่15.ตัวแปรที่ทำให้อยากหันหลังให้ 1

    บทที่15.ตัวแปรที่ทำให้อยากหันหลังให้ปารีสเพรส...เช้าวันทำงาน หนังสือพิมพ์ปารีสเพรสยุ่งวุ่นวายเป็นประจำ อดัมนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่ เขากำลังเคร่งเครียดกับบทความที่จะต้องพาดหัวจ่าหน้าหนังสือ ในฐานะมาดามโจนส์ แถมตัวเองยังเป็นเจ้าของกิจการ มันเลยทำให้เขาไม่ค่อยมีเวลาเป็นส่วนตัว ชีวิตอยู่กับการทำงาน และทำงาน...แต่...วันนี้ไม่เหมือนกับทุกวัน...อาคันตุกะที่ชายหนุ่มรักเหมือนดั่งน้องสาว เดินทางมาเยือนพร้อมกับใบหน้าหมองเศร้า...จนอดัมได้แต่ทอดถอนใจ“ไม่สบายใจอย่างนั้นเหรอ? มีอะไรอยากปรึกษาเจ้ไหม?”เมวิกาส่ายหน้า น้ำตาหยด แต่ยังไม่สามารถเรียบเรียงคำพูดเพื่ออธิบายให้อดัมฟังได้ มันอาจจะเป็นเพราะความอ่อนแอของตัวเองและแอบหวังว่าสิ่งที่ตัวเองปรารถนาจะสมหวังแต่ในความเป็นจริงมันไม่ใช่!!“เห้อ!! ใครจะรู้ว่านางซินฯ มันสุดแสนจะช้ำ หนูเมทำให้สาวๆ หลายคนละเมอเพ้อพก คิดว่าได้เปลี่ยนสถานะจากยาจกเป็นเจ้าหญิง...ได้เสวยสุขอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่โต...แต่...ถุย!! ชีวิต ไอ้คนรวยนี่มัน

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่14.ถึงเจ็บปางตาย...แต่ตัดใจคงดีกว่า 2

    “เมก็ได้แต่หวังมาตลอด หวังว่าคุณคงไม่ลืมเม...ได้แต่รอความเมตตาของคุณและภาวนา วอนขอจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์สิทธิ...ไม่คิดว่าตัวเองจะสมหวังหรอกค่ะ เพราะเมทำไม่ถูกต้องนัก เมยืมมือคนอื่นบีบบังคับคุณ” เสียงหวานขาดห้วง ฉ่ำหวาน เธอสารภาพความรู้สึกผิดเล็กๆ ของตัวเอง อยากให้ชายหนุ่มเข้าใจในตัวเองมากกว่าที่รู้สึกแบบฉาบฉวย เธอไม่ได้ต้องการผลประโยชน์อื่นใด แค่อยากได้อ้อมแขนคู่นี้คืนมาแค่นั้นเอง... แวซ็องยิ้ม...เขาสอดมือลงไปใต้แผ่นหลังเมวิกาโดยไม่ได้ปริปากพูดสิ่งอื่นใด เขาเองก็แค่อยากชิดเชยเธอ ความรู้สึกรุ่มร้อนบีบบังคับเสียจนเขารอเวลาไม่ได้ ชายหนุ่มเสือกเสยร่างกายของหญิงสาวขึ้นไปจนเกือบติดหัวเตียง... เขาบรรจงลูบไล้ผิวกายเรียบเนียนด้วยความชื่นชม... พรมจุมพิตตามผิวกายหอมหวานจนถ้วนทั่ว!! หญิงสาวได้แต่ครางอืออาตอบรับ... เมวิกาเสียดสยิวไปทั่วทั้งร่างกาย... มันร้อนวูบวาบ!! เนื้อตัวเต้นระริก...หัวสมองหมุนวนเร็วจี๋ ได้แต่รอการปรนเปรอจากชายหนุ่ม ดวงตากลมโตปรือหวานฉ่ำ ไอปรารถนาแผ่กระจายกรุ่นเต็มหน่วยตา มือเรียวบางเกาะกอดบ่ากว้าง แอ่นหยัดเรือนกายขึ้นแนบใบหน้าคมคาย ที่กำลังฟอนเฟ้นเต้าทรงอวบอัดด้วยคว

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่14.ถึงเจ็บปางตาย...แต่ตัดใจคงดีกว่า 2

    ดวงตาแดงก่ำมองสามีเขม็ง!! มันมีทั้งความเจ็บปวดและสายตาตัดพ้อ...ผู้ชายตรงหน้า ครั้งหนึ่งเขาเคยทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย เพียงแค่ได้อิงแอบอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงคู่นั้น...แต่เวลานี้ วงแขนเดิมๆ กลับทำให้เธอทุรนทุราย เมื่อสิ่งที่เขาเคยสร้างขึ้นคือการหลอกลวงแวซ็องหันขวับ เขายิ้มเย็นๆ ส่งให้ภรรยาคนสวย ผู้หญิงคนนี้...คนที่ทำให้เขาโกรธจัด!! หล่อนจะต้องไม่มีความสุขเหมือนที่เขากำลังผจญอยู่เช่นกัน “ก็เหมือนกันนี่...เม-วิ-กา ฉันเองก็รู้สึกไม่ต่างอะไรกับเธอเลย” คำพูดเย็นชาเหมือนปลายมีดแหลมๆ กรีดลงบนก้อนเนื้อหัวใจของเธอ มันย้ำให้เมวิกาแน่ใจ ผู้ชายคนนี้ไม่เคย ‘รัก’ เธอเลย...เพราะฉะนั้นเธอไม่จำเป็นต้องอาลัยอาวรณ์เขาเลยสักนิด...และบางสิ่งที่เธอซ่อนไว้ เขาก็ไม่จำเป็นต้องรู้!!หญิงสาวกลืนความเจ็บช้ำเก็บไว้ในอก เธอเชิดหน้าขึ้นก่อนจะพูดเสียงเย็นชา ไม่ต่างอะไรกับคำพูดหมางเมินที่แวซ็องสาดใส่เธอ “ถ้าอย่างนั้นเมก็คงต้องหันไปพึ่งกระบวนการของความยุติธรรม”“ฮ่าๆ” ชายหนุ่มหัวเราะร่า เขาหรี่ตาลง...เดินโซเซมาหยุดยืนตรงหน้าหญิงสาว สองมือยกขึ้น

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่13.งานวิวาห์เคล้าน้ำตา 3

    “เขาจะต้องดีใจ เมื่อได้เห็นเธอ หนูเม...ไอ้หนุ่มนั่นไม่ใช่คนโง่ สักวันเขาจะรู้ใจตัวเอง”อดัมรู้ถึงความประหม่าของเมวิกา เขากระซิบปลอบใจ พร้อมทั้งให้กำลังใจเธออีกด้วย“ไม่ต้องสนใจแม่ผัวไฮโซของเธอหรอกนะ ฉันยังอยู่ข้างเธอเสมอไม่ต้องวิตกไป” อดัมปรายตามองมาดามแลงก้า นางนั่งคอแข็ง ทำเป็นเชิดหน้าตั้ง แสดงอาการเป็นปฏิปักษ์กับว่าที่ลูกสะใภ้ ทั้งที่ยังไม่ได้สัมผัสเนื้อแท้ของเมวิกาสักนิด “ใจแคบ!” อดัมอดไม่ได้ที่จะบริภาษ เมื่อมาดามแลงก้าขึ้นชื่อเรื่องหยิ่งยโส“มีอะไรไม่สบายใจก็แวะไปหาฉันที่ปารีสเพรส ยังไงเธอก็เป็นเหมือนน้องสาวฉันคนหนึ่ง สู้ๆ ล่ะเธอไม่ได้ตัวคนเดียวหรอก” อดัมยังคงปลอบใจ เพราะเมวิกาตัวสั่น เธอคงรู้สึกกลัวเพราะต้องเผชิญหน้ากับ ‘ออกัสตัส’ ทั้งตระกูลครั้งแรกหากมาดามแลงก้ามีความยุติธรรมในกมลสันดานสักนิด นางก็น่าจะเห็นใจลูกนกหลงรังอย่างเมวิกา ไม่ใช่เอาแต่ทำท่ารังเกียจ รังงอน เหมือนกับว่าหญิงสาวมาทำให้ ‘ออกัสตัส’ เสื่อมเสียหนักหนาเช่นนี้อดัมเดินมาส่งเมวิกาถึงหน้าแท่น เธอจับมือหญิงส

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status