Share

63

last update Last Updated: 2025-10-03 11:29:02

 สำลีหัวเราะตามเจ้านายแล้วนึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ “เสี่ยครับ”

“ทำไมวะไอ้สำลี” รอยยิ้มยินดียังค้างอยู่บนใบหน้าบาน ๆ ของเสี่ยวินัย

“แล้วฝรั่งที่เป็นข่าวกับนายหัววิโมกข์เธอเป็นใครล่ะครับ ข่าวล่าสุดเมื่อต้นเดือนนี้เองนะครับ” สำลีนึกถึงข่าวหน้าหนึ่งในหนังสือพิมพ์ประจำจังหวัด ที่สองคนนั้นกอดกันกลางสนามบินหาดใหญ่

“จริงด้วยว่ะไอ้สำลี กูลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปเลย” ใบหน้ายิ้ม ๆ นั้นเปลี่ยนเคร่งเครียดทันที เมื่อความหวังที่จะได้เงินคืนเริ่มริบหรี่.. เพราะเห็นแก่ความคุ้นเคยอันดีสมัยที่นายหัวสมบูรณ์ยังอยู่ เขาจึงไม่อยากบุกเข้าไปในฟาร์มนั้นให้ได้รับความเสื่อมเสียเพราะผีพนันอย่างมีนา จึงรอคอยอย่างใจเย็นให้เธอกลับมาที่บ่อนเพื่อใช้หนี้ด้วยตนเอง “ถ้าเป็นแบบนี้กูคงต้องขอเจรจากับนายหัววิโมกข์ให้รู้เรื่อง ถามให้มันรู้ดำรู้แดงไปเลย”

“ถ้านายหัววิโมกข์ปฏิเสธเรื่องคุณมีนา เสี่ยจะทำยังไงต่อครับ”

“กูจะเอามีนามาขัดดอกจนกว่ากูจะได้เงินต้นคืนจนครบสิวะไอ้สำลี มึงคิดว่าคนอย่างเสี่ยวินัยจะยอมเสียเงิน

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • บ้านไร่สายสวาท   64

    เหล่าคนงานต่างจับกลุ่มพูดถึงหญิงสาวที่ควงคู่มากับนายหัวของพวกเขา จากปากต่อปากจนขยายเป็นวงกว้าง และมาถึงหูบรรดาแม่ครัวในโรงอาหารจนได้“ทุกคนสุมหัวด่วน ๆ” ดวงใจปรบมือสามทีให้สัญญาณ ขณะเดินยิ้มแป้นเข้ามาในครัว“มีอะไรวะนางใจ” จำเนียรหันไปถามลูกมือ แล้วมองหาผักที่ใช้ให้อีกฝ่ายไปเก็บจากแปลงผักหลังโรงครัว “ฟักที่ข้าสั่งให้ไปเก็บอยู่ไหนล่ะ”“ไม่ต้องห่วงน่าพี่จำเนียร ฉันให้นางแหม่มมันจัดการแทนให้แล้ว ฉันมีข่าวเด็ดมาเล่าให้ฟัง”“ข่าวอะไรของเอ็งอีกวะนางใจ” บานเย็นทำหน้าเหมือนไม่อยากฟัง แต่ก็เดินเข้าไปหาอีกฝ่าย“นายหัวของเราควงคุณชาร์มมิ่งมาทำงานด้วย” ดวงใจพูดถึงหญิงสาวเหมือนรู้จัก ทั้งที่เพิ่งได้เห็นหน้าค่าตามาหมาด ๆ“คุณชาร์มมิ่งเพื่อนคุณวิเวียนน่ะเหรอ”“จ้ะพี่บานเย็น เมื่อกี้ฉันไปแอบดูมา เพราะอยากรู้ว่าสวยจริงอย่างที่พวกผู้ชายมันคุยกันหรือเปล่า”“เจ๊หวังก็เคยคุยว่าสวยหนักหนา อย่าว่าแต่พวกคนงานเลย” บานเย็นเอ่ยถึงคุณแม่บ้านใหญ่ที่ม

  • บ้านไร่สายสวาท   63

    สำลีหัวเราะตามเจ้านายแล้วนึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ “เสี่ยครับ”“ทำไมวะไอ้สำลี” รอยยิ้มยินดียังค้างอยู่บนใบหน้าบาน ๆ ของเสี่ยวินัย“แล้วฝรั่งที่เป็นข่าวกับนายหัววิโมกข์เธอเป็นใครล่ะครับ ข่าวล่าสุดเมื่อต้นเดือนนี้เองนะครับ” สำลีนึกถึงข่าวหน้าหนึ่งในหนังสือพิมพ์ประจำจังหวัด ที่สองคนนั้นกอดกันกลางสนามบินหาดใหญ่“จริงด้วยว่ะไอ้สำลี กูลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปเลย” ใบหน้ายิ้ม ๆ นั้นเปลี่ยนเคร่งเครียดทันที เมื่อความหวังที่จะได้เงินคืนเริ่มริบหรี่.. เพราะเห็นแก่ความคุ้นเคยอันดีสมัยที่นายหัวสมบูรณ์ยังอยู่ เขาจึงไม่อยากบุกเข้าไปในฟาร์มนั้นให้ได้รับความเสื่อมเสียเพราะผีพนันอย่างมีนา จึงรอคอยอย่างใจเย็นให้เธอกลับมาที่บ่อนเพื่อใช้หนี้ด้วยตนเอง “ถ้าเป็นแบบนี้กูคงต้องขอเจรจากับนายหัววิโมกข์ให้รู้เรื่อง ถามให้มันรู้ดำรู้แดงไปเลย”“ถ้านายหัววิโมกข์ปฏิเสธเรื่องคุณมีนา เสี่ยจะทำยังไงต่อครับ”“กูจะเอามีนามาขัดดอกจนกว่ากูจะได้เงินต้นคืนจนครบสิวะไอ้สำลี มึงคิดว่าคนอย่างเสี่ยวินัยจะยอมเสียเงิน

  • บ้านไร่สายสวาท   62

    “ชักเลอะเทอะไปใหญ่แล้วชาร์ม ไปคุยกันในห้องดีกว่า” เขาจูงมือพาเธอไปที่ห้องนอนของตนเอง เพราะไม่อยากให้ใครมาเห็น เมื่อเข้ามาอยู่ในที่รโหฐานด้วยกันแล้วเขาก็กักขังเธอไว้ด้วยวงแขนทันที “พี่ชอบคนจริงใจมากกว่าคนเสแสร้งนะชาร์มมิ่ง จะพูดจะจาอะไรอย่าให้เกินความจริงจำไว้”“ชาร์มก็ชอบคนจริงใจเหมือนกัน เห็นยังไงก็พูดอย่างนั้น” เธอพูดใส่หน้าเขาแล้วสะบัดหน้าหนีไปทางอื่น เชอะ! ทำเป็นมาว่าเรา เราไม่ได้พูดอะไรเกินจริงซะหน่อยเฮ้อ! เด็กหนอเด็ก เขามองมีนาด้วยความผิดหวังในฐานะแม่คนหนึ่ง ก็มาคิดว่าเขามองเธอตาละห้อย“ในเมื่อเราก็เห็นว่าพี่มองมีนาเขายังไง แล้วพาพี่แยกออกมาจากเขาทำไม”“ก็เพราะเห็นสิคะถึงต้องรีบแยกพี่โมกออกมาจากเขา เพราะชาร์มกับเขากำลังแย่งหัวใจพี่โมกกันอยู่” เธอตอบโดยไม่ยอมหันไปมองหน้าเขาเพราะยังงอนเขาอยู่หึ ๆ ๆ เขาควรจะภูมิใจดีไหมเนี่ย ผู้หญิงสองคนกำลังเปิดศึกชิงรักหักสวาทเขาอยู่ แล้วเขาจะตัดสินใจเลือกใครดีล่ะ แน่นอนว่าเขามีคำตอบอยู่ในใจเรียบร้อยแล้ว หน้าเป๊ะ หุ่นเซียะ น่าเจี๊ยะ น่าหม่ำ สดใสร่าเร

  • บ้านไร่สายสวาท   61

    “ขอบคุณครับคุณอาชาร์มมิ่ง” เด็กชายกล่าวขอบคุณเสียงใส เมื่อได้รับการเอาใจใส่จากเธอ“ทานให้หมดนะอีริคจะได้โตเท่าอาโมก” เธอบอกกับเด็กชายพร้อมรอยยิ้ม“โมกลองชิมแกงไตปลาดูสิว่ายังอร่อยเหมือนเดิมไหม” มีนาตักแกงไตปลาราดข้าวแล้วป้อนให้เขา“พี่โมกคะ” ชาร์มมิ่งรีบเรียกชายหนุ่ม เมื่อเห็นเขาทำท่าจะอ้าปากกินข้าวที่มีนาป้อนให้ “ทานยาก่อนอาหารแล้วเหรอคะ”เขาคิดทบทวนเมื่อได้ยินคำถาม เพราะจำได้ว่าเธอเป็นคนบอกเองว่าไม่มียาก่อนอาหาร มีแต่ยาหลังอาหารทั้งสามเม็ด“ยังไม่ได้กินเลย” เขาตอบหลังจากเสียเวลาคิดไม่นาน“แล้วยาอยู่ที่ไหนคะ เอายามาให้ชาร์มดูหน่อยค่ะ” เธอแบมือขอ พยายามรักษาสีหน้าและน้ำเสียงไม่ให้แสดงความหงุดหงิดออกไปแล้วมาถามพี่ทำไมล่ะ.. ก็เราเป็นคนเอายาไปเก็บเองไม่ใช่เหรอ.. วิโมกข์มองหน้าหญิงสาวเป็นคำถามด้วยสีหน้าฉงนเล็กน้อย“อยู่ที่ห้องพี่” แต่เขาก็ยังตอบเธอ“แล้วทำไมต้องเอาไปเก็บที่ห้องล่ะคะ ทำไมไม่เก็บไว้ข้างล่าง ขึ้นไปทานยาก่อนเลย

  • บ้านไร่สายสวาท   60

    “ให้อีริคป้อนข้าวให้ไหมครับคุณอา เพราะพี่หนึ่งบอกว่ามือข้างนี้เขามีไว้ใช้ล้างก้น ไม่ได้มีไว้ให้เขียนหนังสือหรือใช้ทานข้าวนะครับ”“ขอบใจนะที่เป็นห่วงอา แต่ถ้าอยากป้อนข้าวให้อาก็ต้องกินข้าวเยอะ ๆ จะได้โตทันอา ตอนนี้อีริคตัวเล็กมาก ยังป้อนข้าวอาไม่ได้หรอก” เขาลูบศีรษะเด็กชายด้วยความเอ็นดู “แล้วคุณแม่ของอีริคไปไหนล่ะ ทำไมไม่ลงมาทานข้าวด้วยกัน”“มีนอยู่นี่ค่ะ” มีนายิ้มแก้มปริเมื่อเดินเข้ามาได้ยินวิโมกข์ถามถึงพอดี แล้ววางถ้วยแกงไตปลาที่ทำเองลงบนโต๊ะ เธอยังจำได้ที่เขาบอกว่าไม่มีใครทำแกงไตปลาได้อร่อยเท่าเธออีกแล้ว จึงชอบรบเร้าให้ทำอยู่บ่อย ๆ “แกงไตปลาของโปรดโมกค่ะ มีนลงมือทำเองเลยนะ แล้วก็ยังมีอย่างอื่นด้วย เดี๋ยวมีนไปยกมาก่อนนะ”“นั่งสิอีริค” ชายหนุ่มบอกกับเด็กชายที่ยังยืนอยู่ใกล้ ๆ เมื่อมารดาเขาเดินออกไปแล้ว“แล้วคุณอาชาร์มมิ่งกับอาวิล่ะครับคุณอา” เด็กน้อยถามถึงสองสาวเมื่อนั่งลงแล้ว“เดี๋ยวก็ลงมา” เพราะอาการบาดเจ็บ เขาจึงถูกขอร้องไม่ให้ไปทำงานในฟาร์ม เขาจึงไปน

  • บ้านไร่สายสวาท   59

    “เปล่าค่ะ ไปซื้อของกันเถอะค่ะ” เธอคล้องแขนเขาแล้วเดินไปด้วยกัน ระหว่างทางก็มองหาร้านที่คิดว่าน่าจะมีของที่ต้องการซื้อไปด้วย“ชาร์ม / พี่โมกคะ” ทั้งสองพูดขึ้นมาพร้อม ๆ กัน เมื่อต่างก็มองเห็นเป้าหมายของตัวเอง“ชาร์มพูดก่อน” วิโมกข์ให้โอกาสหญิงสาวพูดก่อน“พี่โมกรอชาร์มตรงนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวชาร์มมา”“พี่ก็จะไปซื้อของที่ร้านนั้น ถ้าเรามาถึงก่อนก็นั่งรอพี่ตรงนี้นะ” วิโมกข์คิดว่าเธอคงอยากไปเข้าห้องน้ำ จึงไม่ได้ถามอะไร แล้วจึงแยกกันไปคนละทางกับเธอชาร์มมิ่งเดินเข้าไปในร้านขายยา กำลังใช้สายตาอันแหลมคมมองหาของที่ต้องการ แต่มีพนักงานเดินเข้ามาถามพอดี เธอจึงบอกกับพนักงานไป“พวกนี้เขาไม่อายกันเลยนะเอ็ม เลือกซื้อถุงยางอย่างกับเลือกซื้อหมากฝรั่ง” พนักงานขายที่ยืนรอให้บริการอยู่นาน เดินกลับไปบ่นกับเพื่อนร่วมงานที่ยืนอยู่หลังตู้โชว์ เมื่อลูกค้าสาวสวยยังซื้อไม่เสร็จสักที“เบา ๆ หน่อยผึ้ง” พนักงานที่ยืนอยู่ด้านในเอ็ดเพื่อนปากเปราะ แล้วพูดเบา ๆ “ถ้าเขาได้ยินเดี๋ยวก็เ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status