บทที่ 16

ซูชิงอวี่แต่งหน้าโดยเฉพาะ ทำให้ตัวเองดูสวยขึ้น

เมื่อมองเห็นหิมะตกหนักที่ปลิวว่อนอยู่ข้างนอก ซูชิงอวี่จะห่อตัวเองราวกับบ๊ะจ่าง

หลังจากการทำคีโม ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายจะลดลง มันทำให้ร่างกายเป็นเหมือนตุ๊กตาที่อ่อนแอ พวกเขามีภูมิคุ้มกันที่ต่ำกว่าคนปกติมาก

ดังนั้นต้องตรวจเลือดทุกสองวัน เพื่อดูสัดส่วนของเม็ดเลือดขาวและแดง หากต่ำกว่าปกติต้องใช้ยาบำบัด

ไม่งั้นหากภูมิคุ้มกันต่ำเกินไป เป็นไข้อาจตายได้ ซูชิงอวี่ไม่กล้าที่จะละเลย ระหว่างความสวยงามและความปลอดภัย เธอเลือกอย่างหลัง

เมื่อเธอสัมผัสผมที่ด้านหลังซึ่งเห็นได้ชัดว่าบางกว่าส่วนอื่นๆ ของศีรษะ เธอจึงสวมหมวกขนสัตว์สีดำอย่างระมัดระวัง

หลินเหยียนได้คัดค้านการออกจากบ้านของเธอ และพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า "ชิงอวี่ ตอนนี้คุณไม่ควรออกไปข้างนอก เมื่อวานนี้การตรวจเลือดของคุณแสดงว่าตัวเลขทางเม็ดเลือดของคุณลดลงเร็วมาก ผมเป็นแพทย์ทำการรักษาของคุณ ผมต้องรับผิดชอบความปลอดภัยของคุณ "

ซูชิงอวี่ร้องไห้จนตาแดงจ้องมองด้วยอย่างน่าสงสารและได้อ้อนวอนว่า "รุ่นพี่คะ ไม่มีใครอยากยุ่งวุ่นวายกับแฟนเก่าหรอกนะ ตามจริงแล้วตอนนี้ฉันยังดูไม่แย่มาก ฉันต้องการออกจากชีวิตของเขาตอนที่ฉันยังดูดีอยู่"

เมื่อนึกถึงหมอนที่เธอซ่อนอยู่ หลินเหยียนถอนหายใจ "ต้องทำให้ร่างกายตัวเองอบอุ่นมากๆเข้าไว้นะ"

"แค่เซ็นใบหย่าเองค่ะ ไม่นานเลย"

"ผมส่งคุณไปเถอะ"

ซูชิงอวี่ไม่ปฏิเสธในครั้งนี้ เธอแค่อยากไปหย่าโดยเร็วที่สุด

เธออ่านข้อความของเธอในรถ ก่อนอื่นคือข้อความของฉินโอว แฟนเก่าของเธอบินกลับบ้านแล้วเพื่อหาเธอคืนดี ยังไปที่บริษัทสร้างเรื่องกับเธอด้วย เธอจึงขอวันหยุดพักผ่อนแล้วไปหนีภัยปัญหา มิน่าล่ะเธอไม่มีข่าวสารเลยในช่วงนี้

โดยไม่คิดว่าลี่ถิงเชินส่งข้อความมาหลายๆ ข้อให้เธอ ในนั้นยังมีข้อความที่คุกคามว่า "ถ้าไม่ตอบกลับซูฉี่ผิงจะไม่ปลอดภัย"

ซูชิงอวี่ก็ถือว่าเขาอาจจะรีบไปหย่า จึงไม่ได้ตอบกลับ เพราะว่าเขาใกล้จะสมความปรารถนาแล้ว

นักสืบเอกชนคุณหลี่รวบรวมข้อมูลมากมายอย่างเต็มที่ แล้วจะส่งให้ซูชิงอวี่

ข้อมูลระบุไว้ว่า ซูฉี่ผิงและจ้าวฟางทั้งสองคนคุ้นเคยมาก เขาใช้เวลาประมาณสามในหนึ่งของเดือนเพื่อไปเจอจ้าวฟาง แม้กระทั่งเขาถูกกล้องวงจรปิดถ่ายหลายครั้งว่าเขาพักอยู่ที่บ้านของจ้าวฟาง แล้วกลับบ้านเมื่อวันถัดไป

ไม่เพียงเท่านั้น เขายังโอนเงินให้จ้าวฟางหลายครั้ง และซื้อรถที่มีมูลค่าประมาณห้าล้านบาทให้กับเธอด้วย

ซูชิงอวี่รู้สึกไม่สบายใจและเกิดกังวลเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าปริมาณจำนวนเงินนั้นเกินกว่าเงินทุนที่ตั้งไว้

ผู้ชายวัยกลางคนใส่ใจสาวน้อยที่สามารถเป็นลูกสาวของตัวเองได้อย่างมาก เห็นได้ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองคนนั้นไม่ปกติ

เมื่อแม่จากไปมาหลายปี พ่อไม่ได้แต่งงานใหม่ มีความต้องการทางเพศแบบนี้ก็ถือว่าปกติ ดังนั้นซูชิงอวี่จึงไม่เคยถามเลย

รูปลักษณ์ของพ่อในใจของเด็กนั้นสูงส่งและสวยงามเสมอมา ถึงแม้ว่าในหัวของเขาจะคิดถึงความสัมพันธ์แบบชู้สาว ซูชิงอวี่ไม่สามารถจินตนาการได้ว่าหากเขาอยู่กันเด็กคนนี้ รูปลักษณ์ของพ่อในใจสาวน้อยต้องถูกทำลายลงแน่ๆ

ตอนนี้จ้าวฟางเสียวชีวิตแล้ว และซูฉี่ผิงก็หลับไม่ตื่นในโรงพยาบาล ซูชิงอวี่แค่คิดว่าทั้งสองคนเป็นคู่รักชั่วคราว

สมมติว่าจ้าวฟางเป็นคนรักของพ่อ แต่พ่อเป็นคนที่ใจกว้างต่อทุกคนและทุกเรื่อง นอกจากนี้อายุของจ้าวฟางยังน้อยกว่าเขามาก ส่วนใหญ่เขาน่าจะดูแลเธอ เรื่องทำร้ายจ้าวฟางเป็นไปไม่ได้เลย

แต่ถ้าสมมติว่าเป็นจริง ทำไมลี่ถิงเชินต้องทำร้ายตระกูลซูอย่างบ้าคลั่งล่ะ?

คุณหลี่ใช้เวลาเพียงสามวันก็สามารถหาข้อมูลออกมาเยอะขนาดนี้ได้ จึงเห็นได้เลยว่าคนนี้มีความสามารถจริงๆ ซูชิงอวี่จ่ายเงินมัดจำบางส่วนแล้ว ขอให้คุณหลี่หาสาเหตุการตายของจ้าวฟางออกมา

พอดูโทรศัพท์สักพัก เธอก็รู้สึกว่าเวียนหัวและตาลาย หัวเธอก็เต็มไปด้วยภาพที่ถ่ายจากกล้องวงจรปิดนั่นแหละ

ก่อนที่ซูชิงอวี่จะเห็นภาพเหล่านี้ เธอยังเชื่อว่าพ่อของเธอเป็นผู้ดีมีคุณธรรม เมื่อเห็นภาพเหล่านี้แล้ว เธอเริ่มสงสัยว่า “ผู้ดี” คนนี้เป็นคนอะไรกันแน่

หิมะปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง ทุกสิ่งในโลกกลายเป็นสีขาว แต่เธอรู้ดีว่าภายใต้ความขาวแห่งนี้มีความมืดมิดแฝงอยู่

เมื่อรถจอดอยู่ข้างถนน หลินเหยียนสุภาพบุรุษมากๆ ลงจากรถล่วงหน้าเพื่อเปิดประตูรถให้ซูชิงอวี่ออก

สถานะของซูชิงอวี่นั้นดีกว่าสามวันที่ผ่านมานิดหน่อย ร่างกายยังอ่อนแออยู่ เธอก็เหมือนกับตุ๊กตาในสายตาของเขา

"ระวังทางนะ เดินช้าๆ สิ ทางมีหิมะมันเปียก ระวังลื่นนะ"

ซูชิงอวี่ยิ้มด้วยความขอบคุณ "รุ่นพี่กังวลเกินไปแล้วนะคะ ฉันระวังนะ ตอนนี้ฉันอยากมีชีวิตอยู่มากกว่าใครๆ"

ก่อนที่จะพบความเป็นจริง เธอจะเสียชีวิตไม่ได้

เธอปล่อยมือที่ประคองเธออยู่ของหลินเหยียน แล้วหันมองตากันกับคนในรถสีดำทางฝั่งตรงข้าม

ลี่ถิงเชินจ้องมองมือที่เพิ่งประคองเธอของหลินเหยียน สายตาที่เย็นชาของเขาทำให้ซูชิงอวี่กลัวมาก เธอรู้มากเกินไปเกี่ยวกับความสามารถของชายคนนั้น

แม้ว่าเขาจะเกลียดเธอขนาดไหน แต่มันไม่ได้หมายความว่าเขาจะอนุญาตให้คนอื่นแตะต้องตัวเธอนี่นา

นี่คือเหตุผลที่ซูชิงอวี่ไม่กล้าและไม่ยอมติดหนี้บุญคุณหลินเหยียน สายตาของลี่ถิงเชินจ้องเขม่นเหมือนจะแทงหลังเธอ จากนั้นซูชิงอวี่รีบพูดว่า "เดี๋ยวรุ่นพี่ยังมีเคสผ่าตัดอีกใช่ไหม พอฉันได้ใบหย่าเสร็จเดี๋ยวฉันจะเรียกแท็กซี่กลับบ้านเองนะคะ รุ่นพี่กลับไปก่อนเถอะ "

"ผ่าตอนบ่ายไม่รีบ ผมไม่ค่อยไว้ใจให้คุณไปเพียงลำพัง"

ซูชิงอวี่รู้สึกร้อนรน และพูดกลับไปอย่างเย็นชาว่า "ฉันกับรุ่นพี่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วรุ่นพี่ก็ไม่ใช่แฟนฉัน ทำไมต้องมาใส่ใจอะไรมากมาย ไม่กลัวโดนนินทาหรือไงคะ?"

"ถ้าผมกลัว ผมก็ไม่ทำอะไรแบบนี้หรอก"

"รุ่นพี่ไม่กลัวแต่ฉันกลัว รุ่นพี่คะ แม้ว่าความสัมพันธ์ฉันกับเขาจะสิ้นสุดลงแล้ว แต่ยังไม่ได้ไปหย่าอย่างเป็นทางการ ฉันไม่อยากให้ใครมาพูดอะไรลับหลังเราได้ ขอเถอะค่ะไม่ต้องมาสนใจฉันหรอก ชีวิตของฉันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับรุ่นพี่เลย"

พอพูดจบ ซูชิงอวี่ก็หันหลังจากไป ทิ้งไว้เพียงเงาที่มีแต่ความเย็นชาให้แก่หลินเหยียน

หลินเหยียนมาจากตระกูลแพทย์ ที่ติดท็อปในชาร์ตของเมืองเอ แต่เมื่อเทียบกับตระกูลลี่แล้วไหนจะเทียบได้ ซูชิงอวี่ไม่อยากให้ลี่ถิงเชินเข้าใจผิดแล้วทำร้ายเขา

หลินเหยียนมองเธอจากไปด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ แต่เธอพูดถูก เขามีอะไรดีบ้างที่จะอยู่ข้างๆเธอ

เขาขับรถออกไปสักพัก พลันสังเกตเห็นรถหรูมูลค่าหลายห้าสิบล้านบาทจอดอยู่บนถนน เมื่อเห็นดังนั้นเขาก็เข้าใจได้ทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น รอยยิ้มที่พ่ายแพ้ของเขาเผยออกมาที่มุมปาก

เขารู้ได้ชัดเจนว่าซูชิงอวี่ยังรักชายคนนั้นอยู่ น่าจะคือเธอไม่อยากให้เขาเข้าใจผิด

หลินเหยียนหมุนพวงมาลัยขับออกไป

ขณะนี้ในรถหรูสีดำ เฉินเฟิงรู้สึกเพียงแค่ว่าลมหนาวมันพัดเข้าคอเขามา เขาไม่กล้าหันมามองด้านหลังเลย

เมื่อได้ยินลี่ถิงเชินตะลึงอย่างเย็นชา เขาเกือบจะเด้งออกจากที่นั่งคนขับ และพูดติดอ่าง "ประธาน...ประธานลี่ครับ"

"ขวางตา"

เฉินเฟิงกลัวจนเกือบจะร้องไห้ "ผมไสหัวออกไป พี่ของผมมาขับดีกว่า"

เฉินหลิ่งมองไปที่ไอ้น้องขี้ขลาดแวบหนึ่ง และพูดกับลี่ถิงเชินด้วยความเคารพว่า "เข้าใจครับประธานลี่"

เมื่อพูดจบเขาก็ลงจากรถ ไม่ทันใดรถก็ได้หายไปในพายุหิมะ เฉินเฟิงตบหัวของตนและตระหนักถึงคำพูดของลี่ถิงเชินว่า อุปสรรคก็คือหลินเหยียน

ด้านหน้าสำนักงานบริหารการทะเบียน ซูชิงอวี่รู้สึกตื่นตระหนกกับคนที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ๆ

เขาสวมชุดสีดำดูสะดุดตาเป็น พิเศษท่ามกลางหิมะสีขาว ใบหน้าหล่อเหลาของเขาผสมผสานไปกับหิมะและน้ำแข็ง ซูชิงอวี่รู้สึกกังวลมากอย่างไม่มีเหตุผล

เมื่อเขาเดินเข้ามาข้างๆ ก็มีเสียงที่เย็นชาดังเข้ามาในหู "คุณอยากหย่ากันเพื่อเขาใช่ไหม"