Ep : 2 - เจอกันอีกแล้ว 2

       “หะ...ห้องน้ำ คุณพาฉันมาทำไมที่ห้องน้ำ”

       “ก็มาทำความรู้จักยังไงล่ะ”

       “หมายความว่ายังไง อือ...” เธอเอ่ยถามเสียงหอบเหนื่อยอย่างสงสัย เพราะไม่เข้าใจความหมายที่แฝงในประโยคของบุรุษ

       “เดี๋ยวก็รู้เองว่ายังไง” แล้วกองทัพก็เปลี่ยนเป็นอุ้มเธอขึ้นพาดไหล่แล้วเดินผ่านผู้คนเข้าไปในห้องน้ำ ไม่สนใจว่าห้องน้ำจะมีคนอื่นมองมาทางตนและหญิงสาว

       “คุณพาฉันมาในห้องน้ำชายทำไม”

       “ก็มาทำความรู้จักไงบีบี”

แล้วเขาก็พาเธอไปยังห้องน้ำที่ว่างอยู่ เมื่อเข้าไปในห้องน้ำก็ปิดล็อกประตูแล้วปล่อยคนตัวเล็กยืนเอง แต่กักร่างเธอไว้กับผนังห้องน้ำป้องกันเธอหนีออกไป นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาอุ้มผู้หญิงเข้าห้องน้ำชาย แต่ต่างกันที่ทุกคนยอมและเต็มใจที่จะตื่นเต้นไปกับตนเอง แต่กับสาวน้อยตรงหน้านี้ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกใจหวาดกลัว และนั่นมันทำให้เขารู้สึกอยากขย้ำแรงๆ ให้จมเขี้ยวฟัน อยากขบเม้มซอกคอระหง อยากขบเม้มริมฝีปากอ่อนนุ่มบางให้เกิดรอยราคี อยากกัดทุกซอกหลืบในร่างกายสาว

       “คุณมันบ้ากามอย่างที่ใครเขาพูดกันจริงๆ”

       “อยากรู้จักต้องสัมผัสเอง จะเชื่อคำพูดคนอื่นไม่ได้คนสวย เมื่อกี้จูบแรกสินะ ขอบคุณนะที่ให้มันเป็นของพี่เหิม”

       “ฉันไม่ได้ยกให้คุณ คุณบังคับปล้ำจูบฉันเอง”

       “พี่เหิมก็จะปล้ำ ‘เอา’ บีบีทำเมียในห้องน้ำนี้ด้วย” เขาไม่ได้แค่พูดเปล่า แต่มือสากกร้านยังยกขึ้นมาลูบไล้ใบหน้านวลเนียน แต่ถูกมือน้อยปัดตบหนีออกจากแก้มจนมีเสียง

       เผียะ!

       “รุนแรงไปไหนคนสวย ก็แค่ ‘เซ็กซ์’ เอง”

       “สำหรับคุณมันใช่ แต่สำหรับฉันมันไม่ใช่ค่ะ กรุณาหลบด้วย ฉันจะกลับ”

       “ชูว์...บอกแล้วไงว่าจะ ‘เอา’ ในห้องน้ำ ถ้าบีบีกลับแล้วพี่เหิมจะ ‘เอา’ กับใครล่ะ พี่อยากได้เรานะเด็กน้อย” กองทัพบดเบียดร่างน้อยแนบไปกับผนังห้องน้ำที่คับแคบ ขนาดจะเคลื่อนขยับตัวก็ยังลำบาก แต่สำหรับกองทัพแล้วเขาชำนาญและคุ้นชินกับห้องน้ำของผับแห่งนี้ดีแล้วก็ตวัดแขนโอบกอดเอวเล็กคอดอุ้มเธอเหวี่ยงหมุนมาพิงประตูห้องน้ำด้านหลัง

       “คุณจะบ้ารึไง คุณจะมาทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง”

       “ทำไมจะไม่ได้ ถ้าพี่เหิมต้องการ ไม่มีอะไรที่คนอย่างพี่ต้องการแล้วไม่ได้คนสวย และพี่ก็ต้องได้บีบีด้วยคืนนี้ เนื้อจะเข้าปากเสือแล้วอย่าพูดมากเลยน่าคนสวย มันเสียเวลา” แล้วกองทัพก็รีบจัดการกับเสื้อผ้าคนตัวเล็กเพื่อสนองความปรารถนาของตัวเองในตอนนี้ เขาไม่สนใจว่าบูรณิการ์จะต่อต้านไม่สมยอมตัวเอง เพราะตนเชื่อว่าสุดท้ายแล้วสาวน้อยไร้เดียงสาต้องอ่อนคล้อยไปกับตนแน่นอน

       “หยุดนะคนเลว! หยุด!” เธอทุบตีมือใหญ่ให้หยุดถอดเสื้อผ้าตัวเอง แต่เหมือนว่ามันไม่ได้ผล สองมือถูกจับรวบด้วยมือหนามือเดียวแน่น พอจะยกขาขึ้นเตะก็เหมือนเขาจะรู้ทันความคิด เขาใช้ขาของเขากดขาเธอไว้กับผนังไม่ให้ขยับตัว

       “อย่าคิดว่าพี่เหิมรู้ไม่ทัน และอย่าคิดว่าจะหนีรอดไปได้ บอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรที่พี่เหิมต้องการแล้วไม่ได้”

       “แต่คุณกำลังจะปล้ำข่มขืนฉัน”

       “อย่าเรียกว่าข่มขืนสิ เรียกว่าเรียนรู้กันและกันดีกว่า ร่างกายของเรามันอาจจะชอบกันก็ได้ว่าไหม” แล้วมือใหญ่ก็ถลกถอดกระโปรงชีฟองตัวยาวของเธอออกไปกองที่ข้อเท้าและตามด้วยกางเกงซับในกับกางเกงชั้นในของหญิงสาว

       “กะ...อื้อ...” เธอจะร้องกรี๊ดก็ถูกปากหนาก้มลงมาปิดกลืนเสียงร้อง ไม่พอเรียวลิ้นอุ่นร้อนของคนถ่อยก็ยังดุนดันเข้ามาในโพรงปากของเธอ

       “อะ...อื้อ” บูรณิการ์ไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะหนีออกจากห้องน้ำนี้ไม่ได้ พยายามจะเบี่ยงหน้าหลบหนี สองมือก็ถูกกำรวบแน่นด้วยมือใหญ่ พยายามแล้วพยายามเล่าก็ไร้หนทางจะหลุดพ้น สองขาก็พยายามจะยกขึ้นถีบเตะก็นั่นแหละแข้งขาใหญ่แข็งแรงบุรุษกดทับจนไม่อาจจะขยับเขยื้อนตัวได้ตอนนี้

       “อ่า...อื้อ” เสียงครางอู้อี้ดังลอดออกมาจากปากทั้งสองที่บดจูบกัน แม้ปากน้อยจะไม่เต็มใจ แต่มีหรือคนอย่างนายกองทัพจะสนใจ ตอนนี้ความต้องการในตัวเขาที่มีต่อเธอมันลุกโชนมากเหลือเกิน ลุกแทบจะเผาไหม้ร่างกายให้มอดไหม้ในตอนนี้ก็ว่าได้ ความองอาจเหยียดตัวผงาดเบียดแน่นในกางเกงจนแทบจะกระอักเลือดก็ว่าได้ในตอนนี้

       “อ่า...อยากเห็นตรงนี้ชัดๆ แต่ไม่ไหว ขอหลังจากนี้แล้วกันคนสวย อ่า...” เขาผละออกมาเอ่ยกับปากน้อยบวมเจ่อแล้วก็ยกอุ้มเธอขึ้นเหนือพื้นจนเท้าทั้งสองลอยและกระโปรงก็หลุดออกจากเท้าไปกองกับพื้น ส่วนกางเกงชั้นในและกางเกงซับในยังคงติดอยู่ที่ข้อเท้าเล็กทั้งสองของบูรณิการ์

       “คนต่ำทราม! อะ...อื้อ” แล้วปากน้อยก็ถูกปากหนาปิดอีกครั้ง เรียวลิ้นน้อยถูกเรียวลิ้นสากกร้านบุรุษไล่ต้อนจนจนมุม แล้วมือใหญ่ก็โอบอุ้มก้นกลมกลึงของหญิงสาวด้วยมือเดียวและเคล้นคลึงก้นน้อยไปด้วย ส่วนมือที่จับมือน้อยทั้งสองก็ยังคงจับกำแน่นรั้งไว้เหนือหัว