ร้าวฉาน

คังซีทรุดกายลงกับพื้นน้ำตาไหลริน คำพูดขององค์ชายแปดอิ๋นสือทำให้เจ็บปวดหัวใจ จะหวังสิ่งใดในเมื่อลูกแต่ละคนต่างไม่เข้าใจเขา

ขันทีนำร่างไตรปิฎกเข้ามาเมื่อพบคังซีทรุดกายจึงรีบเข้าพยุงลงบนแท่นนั่ง ลุกขึ้นหันหน้าตะโกนตามหมออย่างร้อนรน

“มีเรื่องอะไร”

“องค์ชายสี่ให้ข้าน้อยนำร่างไตรปิฎกที่ตั้งใจร่างตลอดระยะเวลาหลายวันมานี้มามอบให้กับฝ่าบาท”

“เจ้าสี่รึ” คังซีกุมหน้าอกหลับตาลง

“ฝ่าบาทข้าน้อยตามหมอหลวงแล้ว”

“เป็นเจ้าสี่ที่ตั้งใจร่างไตรปิฎกนี่ขึ้นมาใช่ไหม”

“พะยะค่ะฝ่าบาท องค์ชายสี่ทรงรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก ครั้งนี้ร่างไตรปิฎกมาตั้งใจขอประทานอนุญาตคัดลอกพระไตรปิฎกแจกจ่ายแก่วัดต่างๆ ในวังหลวงเพื่อสร้างกุศล พร้อมกันนี้อยากให้ฝ่าบาทช่วยตรวจสอบว่ามีช่วงไหนของพระไตรปิฎกที่ขาดหายไป”

คังซีรับร่างพระไตรปิฎกไว้ในมือ เปิดออกดูลายมือเรียงตัวสวยราวกับตั้งใจยิ่งนัก หมอหลวงก้าวเข้ามาข้างในองค์ชายสี่ตามเข้ามาติดๆ

“เจ้าสี่”

“เสด็จพ่อโปรดอภัย ความจริงแล้วลูกฝืนบัญชาเรื่องการกักบริเวณมารอฟังข่าวเรื่องพระไตรปิฎก แต่ก็ร้อนใจเมื่อเห็นหมอหลวงเข้ามา คิดว่าเสด็จพ่อจะทรงประชวร หากไม่มีอะไรลูกกลับออกไปด้านนอกดีกว่า”

“ไม่ต้อง