บทที่ 8 ใกล้ชิด

“ลูกไหมค่ะ! ผักบุ้งเป็นลูกของไหมคนเดียว! ไหมเลี้ยงแกมาตั้งแต่วันแรกที่คลอด ไหมรู้ดีว่าควรทำยังไงเวลาที่แกป่วย อีกอย่างคนที่พาแกไปเล่นน้ำตกจนมืดค่ำจนไม่สบายอย่างคุณไม่มีสิทธิ์มาว่าไหม!” เมื่อเจอตอกหน้าเข้าก็กลายเป็นเขาที่ไปต่อไม่ถูก มันจริงตามที่เธอพูดทั้งหมด เขาผิดที่มัวแต่สนุกจนลืมเวลา สุดท้ายก็กลายเป็นว่าการทำอะไรที่ไม่ผ่านกระบวนความคิดให้รอบคอบของตัวเองทำให้ลูกต้องมาล้มป่วย ทั้งหมดเป็นความผิดของเขาคนเดียว

เพราะเถียงไม่ชนะพ่อของลูก ม่านไหมเลยต้องยอมอุ้มลูกขึ้นรถคนเอาแต่ใจมาโรงพยาบาล แน่นอนว่าผลตรวจที่ได้ก็เป็นไปอย่างที่คิดนั่นคือลูกสาวของเธอแค่ป่วยเป็นไข้หวัดธรรมดาเท่านั้น ไม่ได้ป่วยร้ายแรงอย่างที่อีกคนหวาดกลัว แต่ถึงผลที่ได้จะออกมาแบบนี้ เขาก็ยังขอให้ลูกนอนดูอาการอยู่ที่โรงพยาบาล จนกว่าจะหายอยู่ดี

“คุณเดชกลับไปเถอะค่ะ จากนี้ไหมดูต่อเอง” เพราะไม่อยากเปิดโอกาสให้เขาเข้ามาทำความสนิทกับลูก เธอถึงได้เอ่ยขึ้นเบาๆ

“อยากกลับเดี๋ยวฉันกลับเอง ไม่ต้องมาไล่ให้เหนื่อย!” แต่เธอลืมนึกไปว่าคนตรงหน้า บทจะหน้ามึนก็หน้ามึนจนใครก็เอาไม่อยู่

ยังไม่ทันที่เธอจะหาเรื่องไล่เขากลับไปอีกครั้ง ประต