Beranda / แฟนตาซี / ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ / บทที่ 70 ถูกชาวบ้านเห็นเข้าแล้ว

Share

บทที่ 70 ถูกชาวบ้านเห็นเข้าแล้ว

last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-23 22:37:10
อย่างไรก็ตาม แม่1ของโจวอี้หมิง รู้ว่าการกังวลนั้นไร้ประโยชน์ ชีวิตจะดีขึ้นทีละเล็กละน้อย และทุกอย่างจะดีขึ้นทีละน้อย

หลินมู่อิงเปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ที่ส่องสว่างให้ตระกูลโจ ในช่วงบ่ายหลินมู่อิงต้มยาจีนให้แม่โจวอีกครั้ง และเติมน้ำพุจิตวิญญาณลงไปจำนวนหนึ่ง

หลินมู่อิงวัดชีพจรของทั้งแม่โจวและโจวหนิงหนิงแม้ว่าชีพจรจะบอกไม่ได้ว่ามะเร็งหายหรือไม่ แต่ปอดของแม่โจวนั้นกำลังฟื้นตัว

มีการปรับปรุงที่สำคัญในด้านอื่นๆ เธอเชื่อว่าอีกไม่นานแม่ของดจสอี้หมิงจะดีขึ้น

สำหรับโจวหนิงหนิงมันเป็นเพียงความบกพร่องแต่กำเนิดในครรภ์ของแม่ ก่อนหน้านี้โจวอี้หมิงยังให้ยาบางอย่างเพื่อรักษาร่างกายของเธอ ด้วยน้ำพุจิตวิญญาณล่าสุด อาการของ โจวหนิงหนิงก็ดีขึ้นอย่างมากเช่นกัน

อาหารเย็นวันนี้ทำโดยหลินมู่อิงอีกครั้ง ซาลาเปาข้าวโพดขนาดใหญ่ผสมแป้งขาวนึ่งโดยหลินมู่อิงและมีกลิ่นหอม

นอกจากเครื่อในตุ๋นแล้ว หลินมู่อิงยังตุ๋นเนื้อสดและมันฝรั่งอีกด้วย เธอยังทำซุปผักป่าและมีเนื้อสองสามชิ้นในซุป ทั้งครอบครัวนั่งกินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุข

หลังจากทราบว่าข้อเสนอของโจวอี้หมิงประสบความสำเร็จ แม้ว่าโจวเฉินตงจะยินดีกับน้องชายของ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 128 ซื้อของเตรียมแต่งงาน

    เงินของเขาเองยังไม่พอใช้ แล้วตอนนี้หานเฟยเซียนอยากได้ของขวัญหมั้นงั้นหรือ? เขาจะให้เธออะไรดี?เมื่อเห็นสีหน้าของหานเฟยเซียน หลู่เหวินชิงก็ระงับความรำคาญและอธิบาย“ตอนที่เดินทางมาต่างจังหวัด ครอบครัวของผมไม่ได้ให้เงินผมมามากนักเท่าไหร่ ถ้าผมให้ของขวัญหมั้นกับคุณตอนนี้ เราคงไม่มีเงินพอสร้างบ้านหรือซื้อของใช้จำเป็น”หานเฟยเซียนยังคงรู้สึกอึดอัด “เอาอย่างนี้ดีไหม? ผมให้คุณก่อนยี่สิบหยวน ตามราคาหมั้นในหมู่บ้าน?”หลู่เหวินชิงประนีประนอมแม้ว่าจำนวนเงินนี้จะห่างไกลจากที่หานเฟยเซียนหวังไว้มาก แต่เธอก็รู้ว่าตอนนี้เขาไม่มีเงินมากนัก ถ้าเขายังเถียงเรื่องนี้ต่อไป ชีวิตสมรสของพวกเขาอาจจะถึงทางตันได้แต่อย่างน้อยก็ยังมียี่สิบหยวนที่ดีกว่าไม่มีอะไรเลย ในที่สุดหานเฟยเซียนก็กัดฟันพยักหน้า หลู่เหวินชิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากควักเงินยี่สิบหยวนจากกระเป๋าตัวเองให้หานเฟยเซียนทั้งสองกินอาหารอย่างครุ่นคิด แต่ก็กินหมดเกลี้ยง ไม่เหลืออะไรเลย หานเฟยเซียนไม่เคยกินเนื้อเยอะขนาดนี้ในมื้อเดียวมาก่อน สิ่งนี้ยิ่งทำ

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บททีค่ 127 ความคิด

    เมื่อหานเฟยเซียนได้ยินหลู่เหวินชิงพูดเช่นนี้ ความรู้สึกไม่สบายใจที่เพิ่งรู้สึกก็จางหายไปในทันที เธอหยิบผ้าเปียกที่เขายื่นให้ขึ้นมาเช็ดหน้า เธอเช็ดเครื่องสำอางออกเล็กน้อยระหว่างที่เดินเมื่อถึงเกวียน เครื่องสำอางของเธอก็หลุดออกไปแล้ว แต่ใบหน้าของเธอก็แดงก่ำจากการเสียดสีอย่างรุนแรงดูเหมือนไม่ดีขึ้นเท่าไหร่หลู่เหวินชิงรู้สึกสับสนอย่างมาก เธอดูดีแม้ไม่ได้แต่งหน้า แต่ตอนนี้เธอดูแปลกไป เขาจะไปขอทะเบียนสมรสกับผู้หญิงแบบนี้...หลู่เหวินชิงรู้สึกปวดหัวเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ลุงเจียงที่กำลังขับเกวียนอยู่ เห็นหลู่เหวินชิงกับหานเฟยเซียนเดินเข้ามาก็พูดขึ้นมาว่า"พวกคุณสองคนจะไปขอทะเบียนสมรสที่เมืองอำเภอกันหรือ?"ลุงเจียงเป็นคนช่างพูดเรื่องราวของสองคนนี้แพร่สะพัดไปทั่วหมู่บ้านในช่วงนี้ เขาจึงรู้เรื่องนี้โดยธรรมชาติเขาถามอย่างไม่ใส่ใจ หานเฟยเซียนหน้าแดงแล้วพยักหน้าพลางตอบรับเบาๆหลู่เหวินชิงดูเหมือนไม่อยากคุย พอเห็นว่าทั้งสองไม่อยากคุย ลุงเจียงก็เงียบปากลงอย่างมีชั้นเชิง แต่ถึงแม้ลุงเจียงจะเงียบได้ แต่ผู้หญิงบนเกวียนกลับทำไม่ได้"โอ้ โอ้ โอ้ หน้าของหานจื้อชิงแดงเพราะงานแต่งงาน""ใช่ หน้าของหานจื้อชิง

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 126 เลิกแสดงสีหน้า

    ณ จุดนี้ หลู่เหวินชิงรู้ดีว่าชื่อเสียงของเขากำลังย่ำแย่ เขาไม่กล้าคิดถึงหลินมู่อิงเลย เขารู้จักเธอดี หากเขากล้าแตะต้องเธอจริงๆ คงไม่จบลงด้วยดีสำหรับหลิวอิ๋ง เสือสาวนั่นต่างหากที่ทำให้เขาต้องตกอยู่ในสภาพนี้ ไม่ช้าก็เร็ว เขาต้องยกหลิวอิ๋งให้...และเขาต้องได้เงิน 500 หยวนที่ตกลงไว้กับเธอก่อนหน้านี้หลู่เหวินชิงรู้สึกเสียใจจริง ๆ ที่ฟังคำพูดของหลิวอิ๋งหากเขาไม่ฟังคำยุยงของเธอเขาคงไม่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้ เธอและเฉียนจุนไม่ได้ตรวจสอบด้วยซ้ำว่าคนที่จับไปคือหลินมู่อิงหรือไม่ก่อนที่จะส่งมาให้เขา แต่ละคนก็โง่กว่าคนอื่น!แต่เรื่องก็จบลงแล้ว เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากประนีประนอมและแต่งงานกับหานเฟยเซียนก่อนเขาได้หารือเรื่องการสร้างบ้านกับเจียงอ้ายกั๋วในวันนี้ แต่ก็ยังไม่มีข้อสรุป เขาไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้จะเสร็จทันไปรับใบทะเบียนสมรสหรือไม่พรุ่งนี้เขาจะไปเมืองเพื่อแต่งงาน และต้องเขียนจดหมายขอเงินกลับบ้าน เงิน100 หยวนที่พวกเขาให้ก่อนเดินทางมาที่ชนบทนั้นไม่พอหลู่เหวินชิงคิดในใจ เตรียมเขียนจดหมายแน่นอนว่าเขาไม่สามารถพูดได้เต็มปากว่าเขากำลังฟื้นตัวจากอาการป่วยโดยไม่เอ่ยถึงเรื่องการแต่งงานครอบครัวของเ

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 125 การแสดงความรัก

    ในขณะที่เจ้าเสือน้อยยืนตะลึงงันอยู่ไม่ไกล มันกำลังสงสัยตัวเองว่าทำพลาดไปหรือ? ไม่หรอก ดูเหมือนพวกเขากำลังสนุกกันอยู่ หลังจากกอดกันครู่หนึ่ง หลินมู่อิงก็ผลักโจวอี้หมิงในที่สุด เป็นสัญญาณว่าถึง เวลาลงมือทำงานแล้ว ต้นกล้าของเขายังคงรอปลูกอยู่ โจวอี้หมิงปล่อยหลินมู่อิงอย่างไม่เต็มใจ หยิบเครื่องมือทำไร่ข้างๆ ขึ้นมาเตรียมลงมือ โจวอี้หมิงเป้นคนแข็งแรงและมีพละกำลังมหาศาล ดังนั้นการปลูกต้นกล้าจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา หลินมู่อิงอยากช่วยขุดหลุม แต่โจวอี้หมิงปฏิเสธ "ตอนนี้ร่างกายฉันแข็งแรงมาก แข็งแรงมาก" หลินมู่อิงตบต้นแขนตัวเองเบาๆ บ่งบอกว่าเธอแข็งแรงมาก "ผมไม่อยากให้คุณทำงาน" โจวอี้หมิงพูดจบก็กลับไปทำงานต่อ เจ้าเสือน้อยนอนอยู่ไม่ไกล มองโจวอี้หมิงขุดหลุม ฉันก็ทำได้เหมือนกัน! เจ้าเสือน้อยบิดตัวแข็งแรงเซไปเซมาอยู่ห่างจากโจวอี้หมิงสองสามเมตร โบกขาหน้าหน้าสองข้างแตะพื้น ไม่นานนักก็ขุดหลุมสำเร็จ เจ้าเสือน้อยมองหลินมู่อิงด้วยสีหน้าประจบประแจงหลินมู่อิง ยกนิ้วโป้งให้เป็นการชมเชยว่าเจ้าเสือน้อยทำดีมากเจ้าเสือน้อย เข้าใจและขุดต่อไป ต้องบอกว่าหลินมู่อิงไม่เคยเห็นเสือขุดหลุมได้ดีขนาดนี้มาก่อน แต่เจ้า

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 124 อ้อมกอด

    แน่นอนว่าไม่ใช่ปัญหา หลินมู่อิงหากระดาษมาและรวบรวมส่วนผสมสำหรับอาบน้ำยาของโจวเฉินตงเธอจะเริ่มแช่โจวเฉินตงในยาวันนี้“เราต้องการอ่างแช่เท้าที่ลึกพอคลุมเข่า” หลินมู่อิงบอกกับโจวอี้หมิงโจวอี้หมิงพยักหน้าตกลง เขาสามารถทำอ่างเองได้ เขา ต้องการแค่ไม้และน้ำยาเคลือบกันน้ำพิเศษโจวอี้หมิงตรงดิ่งไปเตรียมของทันทีตอนนั้นแม้แต่สหกรณ์จัดหาและการตลาดก็ยังไม่มีอ่างแบบนี้ การได้ล้างเท้าทุกวันถือเป็นเรื่องดีไม่มีอ่างแช่เท้าที่ลึกถึงเข่าหลินมู่อิงเตรียมยาและบรรจุแยกต่างหาก เพียงพอสำหรับเจ็ดวัน เธอนำไปต้มในครัวก่อนคราวนี้หลินมู่อิงเปลี่ยนน้ำพุจิตวิญญาณอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง น้ำพุจิตวิญญาณนี้จำเป็นต่อการเปิดเส้นประสาทที่ขาของโจวเฉินและฟื้นฟูกล้ามเนื้อให้กลับมาแข็งแรงอีกครั้งหลังจากผ่านไปเจ็ดวัน หลินมู่อิงวางแผนที่จะหักขาของโจวเฉินตงและเริ่มการรักษาอย่างเป็นทางการทางด้านโจวอี้หมิง เขายังสร้างถังไม้สูงจากแผ่นไม้ เส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่กว่าสองฟุต ทำให้โจวเฉินตงสามารถแช่ขาและเท้าทั้งสองข้างลงไปได้สะดวก"ดื่มน้ำถั่วเขียวก่อน" หลินมู่อิงยื่นชามน้ำถั่วเขียวให้กับโจวอี้หมิง แต่ในมือของเขายังมีขี้เลื่อยเหลืออยู

  • ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ   บทที่ 123 ทางเลือก

    สีหน้าของหลินมู่อิงดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย เธอกำลังคิดหาวิธีฟื้นฟูขาของโจวเฉินตงให้กลับมาเป็นปกติให้ได้มากที่สุดแต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ต้องทนทุกข์ทรมานมากขึ้นแต่ถ้าเขาไม่สามารถฟื้นตัวกลับมาเป็นปกติได้ ต้องใช้ไม้ค้ำยัน หรือเดินไม่ได้ หลินมู่อิงก็รู้สึกว่าการรักษานั้นไร้ความหมายทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่าโจวเฉินตงจะยอมทนกับความยากลำบากและความทุกข์ทรมานนี้ หรือไม่ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ สีหน้าของหลินมู่อิงก็ยิ่งจริงจังมากขึ้นไปอีกคนรอบข้างแทบจะกระโดดออกจากที่นั่ง นี่มัน... รักษาไม่หายหรือ?ความหวังของโจวเฉินตงที่ฟื้นคืนมาดูเหมือนจะดับวูบลงเขาทรุดตัวลงพิงพนักเก้าอี้จากการนั่งตัวตรง โจวอี้หมิงอดขมวดคิ้วไม่ได้ หรือขาของพี่ชายเขาสาหัสมากจนหินมู่อิงรักษาไม่หาย?เขาเชื่อมั่นในตัวหลินมู่อิงมาก และรู้ว่าเธอจะทำเต็มที่ ดังนั้นเขาจะไม่โทษเธอ เขาแค่รู้สึกสงสารพี่ชายเล็กน้อย แม่โจวไม่ได้สงบนิ่งเหมือนลูกชายอีกสองคน เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของหลินมู่อิง เธอจึงถาม“มู่อิง...ไม่มีทางรักษาได้หรือ” เสียงของแม่โจวดังไปถึงหูของหลินมู่อิง เธอส่ายหน้าหัวใจของแม่โจวตกตะลึง“ไม่มี ไม่มีวิธีรักษา” เมื่อเห็นปฏิกิริยาของแม่

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status