ตอนที่ 20 ก็แค่ผู้หญิงที่เขาจ้างมาร่างสูงเดินตรงเข้ามาในห้องนั่งเล่น ภายในคฤหาสน์ชาญชัยณรงค์พร้อมกับพนมมือไหว้สวัสดีแม่ยาย อลิสาเพียงแค่ปรายตามองสามีแสนชัง เขายังคงแสดงสีหน้านอบน้อม สุขุม และดูอ่อนโยน เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ แตกต่างจากตอนที่อยู่กับเธอโดยสิ้นเชิง“พู่จะนอนที่บ้านค่ะคุณแม่”อลิสาพูดพร้อมกับมองหน้ามารดาของเธอ“เอ่อ...น้องบอกว่าอยากมานอนกับแม่สักคืนน่ะ”คุณนายชมจันทร์บอกลูกเขย“ชมพู่มาที่นี่ ก็ไม่เห็นบอกผมนี่ครับ อันที่จริงน่าจะบอกบ้างนะ ว่าอยากมานอนที่บ้านคุณแม่ ผมจะได้พามา”“กลับไปเถอะ คืนนี้พู่จะนอนที่บ้าน”“งั้นผมขออนุญาตนอนที่นี่นะครับคุณแม่ พรุ่งนี้ผมหยุดงาน”อลิสามองหน้าสามีแสนชังอย่างคาดโทษ “นายจะตามฉันมาทำไม ไปนอนกับพวกผู้หญิงของนายสิ จะมายุ่งกับฉันทำไม”เธอยืนเท้าเอวมองดูคนหน้าด้าน ที่กำลังล้มตัวลงนอนบนเตียง ภายในห้องของเธอ(แปะแปะ)ฝ่ามือหนาตบลงที่เตียงนอนสองครั้ง“อย่าพูดมาก รีบขึ้นมาทำหน้าที่ของเธอได้แล้ว ฉันกำลังอยาก”เขาพูดพร้อมกับแสดงสีหน้าอย่างคนเจ้าเล่ห์“ถ้าอยากก็ไปเอากับผู้หญิงของนาย ไม่ต้องหน้าด้านมาเอากับฉัน”เธอมองเขาด้วยอารมณ์โกรธ(พรึ่บ)“ว้าย!
ร่างเล็กถือตระกร้าผ้าเตรียมจะนำไปซัก เธอต้องคัดแยกเสื้อผ้า ระหว่างชุดทำงานและชุดใส่อยู่บ้าน “!”ดวงตากลมโตถึงกับเบิกกว้าง เมื่อเธอเห็นรอยลิปสติกของผู้หญิง ติดอยู่ตรงปกเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา และที่เธอโกรธหนักไปกว่านั้น ก็เพราะเมื่อคืนเขาไม่ได้กลับมานอนที่บ้าน เธอเข้าใจว่าเขาติดเคสผ่าคลอดช่วงดึก และกลับมาที่บ้านตอนเช้ามืดตอนที่ 19 อยู่ในฐานะนางบำเรอ(พรึ่บ)“!”อลิสาปาเสื้อเชิ้ตสีขาวใส่หน้าหมอพีรพัฒน์ที่กำลังนั่งดูทีวี ภายในห้องนั่งเล่น“นี่มันอะไร เธอทำอะไรของเธอ”เขาทำสีหน้ามึนงง พร้อมกับรู้สึกไม่พอใจที่อลิสาทำแบบนั้น“ฉันต่างหาก ที่ต้องถามนายว่านี่มันอะไร นายเอากับฉันแล้วยังไปมั่วกับผู้หญิงอื่นอีกเหรอ มันจะมากไปแล้วนะ!”อลิสาต่อว่าหมอพีรพัฒน์ด้วยอารมณ์โกรธจัด “ตอบฉันมาสิ นายไปมั่วกับผู้หญิงมากี่คน รอยลิปสติกถึงได้เต็มคอเสื้อขนาดนั้น”เธอจ้องหน้าเขาราวกับจะฉีกเนื้อเขาออกเป็นชิ้นๆ“แล้วเธอจะใส่ใจทำไมไอ้เรื่องแค่นี้”เขาตอบกลับพร้อมกับหันไปดูทีวีอย่างไม่แยแส“เรื่องแค่นี้งั้นเหรอ นายแต่งงานกับฉันแล้วนะ ทำไมยังทำตัวสำส่อนอีก”“แต่งงานแล้วยังไง แต่งทั้งๆที่เกลียดกันเนี่ยนะ เธอลืมไปแล้วเ
ตอนที่ 18 ชมพู่เอวเด้งNC20+ร่างเล็กถูกดึงรั้งเข้ามาทาบทับบนลำตัวหนา สองแขนแกร่งโอบกอดคนตัวบางไว้ไม่ให้เธอดีดดิ้น ริมฝีปากหนาดูดจูบที่ข้างซอกคอขาวเบาๆ เขาไม่ต้องการให้มีรอยช้ำบนร่างกายของอลิสา เพราะมีผู้ใหญ่เดินทางมาด้วย(จ๊วบจ๊วบ)“อื๊อ อ๊ะ”เสียงหวานครางออกมาเบาๆ เธอพยายามไม่มองหน้าเขา เพราะเธอกำลังเขินอาย มือหนาสองข้างประคองศรีษะเล็กโน้มลงมา จนริมฝีปากทั้งคู่ประกบกัน(จ๊วบจ๊วบจ๊วบ)(แผล็บ แผล็บ)ริมฝีปากทั้งสองดูดจูบกันอย่างดูดดื่ม ยัยตัวแสบซุกซน สอดแทรกลิ้นเรียวเข้าไปในโพรงปากร้อน หมอพีรพัฒน์ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เขารู้สึกติดใจกับการกระทำที่ดูเงอะงะและซุกซนของคนบนร่าง เสียงลิ้นทั้งสองตวัดเกี่ยวกันอย่างดูดดื่ม ริมฝีปากอวบอิ่มถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะขยับลงมาแล้วใช้ริมฝีปากเม้มดูดตรงข้างซอกคอแกร่งเบาๆ(จ๊วบ)“ซี๊ดดด อ่าส์”หมอพีรพัฒน์เชิดหน้าซู้ดปากด้วยความรู้สึกเสียวกระสัน มือหนาสองข้างสอดเข้าไปลูบไล้บีบคลึงหน้าอกอวบอึ๋มทั้งสองข้าง“อ่าส์เสียวจัง ลากลิ้นลงไปอีกสิ”น้ำเสียงแหบพร่าออกคำสั่ง อลิสาทำตามอย่างง่ายดาย ลิ้นเรียวลากสไลด์ลงมาตามลองอกแกร่ง ปลายลิ้นเล็กเลียวนรอบๆยอดอกเม็ดสีแดงออ
ตอนที่ 17 ขโมยจูบร่างบางเดินกลับเข้ามาที่ห้องส่วนตัวของเขาอีกครั้ง เธอนั่งรอไม่กี่นาที เจ้าของห้องก็เปิดประตูเข้ามา เขาเพียงแค่ปรายตามองมาที่เธอโดยไม่ได้พูดอะไร“ทำไมถึงไม่กลับบ้าน”อลิสาถามเขา ในขณะที่เธอกำลังนั่งกอดอกที่โซฟา“ฉันติดงาน เธอก็เห็นนี่ เมื่อก่อนฉันก็อยู่ที่โรงพยาบาลมากกว่าอยู่บ้าน”“แล้วทำไมต้องปิดเครื่องด้วย ฉันโทรหานายตั้งหลายสาย”“แล้วทำไมฉันต้องโทรด้วย?”เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย จนคนฟังรู้สึกอึ้งไปชั่วขณะ“แล้วนี่นายจะกลับบ้านตอนไหน”“ฉันกลับตอนไหนเธอก็เห็นเองนั่นแหละ นอกเสียว่าเธอไม่อยู่ที่บ้านหลังนั้น เธอถึงจะไม่เห็น”“อืม”(พรึ่บ)ร่างเล็กลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เตรียมตัวจะเดินออกจากห้องไป“กลับบ้านไปเตรียมเสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวไว้ด้วยแล้วกัน”เขาพูดตามหลัง จนเธอต้องหยุดชะงัก แล้วหันกลับมา“ทำไม มีอะไร”“พรุ่งนี้พ่อกับแม่ฉันจะพาไปเที่ยวที่จังหวัดพังงา เธอก็ควรจะเตรียมตัวให้พร้อม”“งั้นฉันจะโทรไปชวนพ่อกับแม่ของฉันไปด้วย”“อืม โทรสิ”อลิสาเปิดประตูเดินออกจากห้องของเขา และเธอก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นแพทย์หญิงคนดังกล่าวกำลังเดินผ่านหน้าห้องพอดี เธอมองดูอลิสาด้วยท่าทางงุน
ตอนที่16 ความรู้สึกเปลี่ยนไป“อื๊อ”เปลือกตาสีไข่ขยับไปมา ก่อนที่จะลืมตาตื่นในช่วงสายของวันจันทร์ เธอมองไปรอบๆห้องนอนกว้าง กลับไม่เห็นผู้ชายที่รังแกเธอทั้งคืน ร่างเล็กลุกขึ้นนั่งพิงพนักเตียงนอนอย่างยากลำบาก“ซี๊ด เจ็บจัง”เธอนิ่วหน้าเมื่อรู้สึกเจ็บตรงกลางกาย ก่อนจะหลุบตามองดูชุดนอนที่เธอสวมใส่อยู่ตอนนี้“ฉันใส่ชุดนอนชุดนี้ตอนไหน”เธอพูดเบาๆพร้อมกับพยายามนึกคิด แต่ก็นึกไม่ออก ดวงตากลมโตมองไปเห็นแผงยาบางอย่างที่วางทับกระดาษแผ่นหนึ่ง ตรงปลายเตียงนอน อลิสาคลานเข่าเข้าไปหยิบขึ้นมาดู“ยาคุมของเธอ กินซะ ถ้าไม่อยากท้อง”หมอพีรพัฒน์เป็นคนเขียนข้อความนั้น เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่ก็ยอมทานยาคุมตามคำสั่งของเขาอย่างง่ายดายเลยเวลามาจนถึงเที่ยงคืน พีรพัฒน์ไม่ได้กลับเข้ามาที่บ้าน อลิสาพยายามโทรหาเขา แต่ก็โทรไม่ติด เธอเข้าใจว่าเขาคงจะติดเคสผ่าคลอด ถึงไม่ยอมกลับบ้าน เพราะปกติก็จะเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว เวลาเลยผ่านข้ามคืนข้ามวัน พีรพัฒน์ก็ยังไม่ได้กลับมาที่บ้าน อลิสารู้สึกสับสน ต่างจากครั้งที่เธอยังไม่ได้มีอะไรลึกซึ้งกับเขา “ทำไมถึงยังไม่กลับมาบ้านอีก โทรก็ไม่ติด”ร่างเล็กเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ เธอรีบช
(ตุ๊บ)“โอ๊ย!”ร่างเล็กถูกโยนลงกลางเตียง“ไหนบอกว่าประจำเดือนยังไม่หยุดไง กล้ามากเลยที่โกหกฉัน แถมยังกล้าพาผู้ชายพวกนั้นเข้ามานัวเนียถึงในบ้าน ฉันจะทำให้เธอรู้ว่า คนที่กล้าลองดีกับฉันมันจะต้องโดนแบบไหน”(พรึ่บ)“ว้าย!”(จ๊วบ)“อ๊าย!”“เตรียมตัวเป็นนางบำเรอของฉันซะ”ตอนที่ 15 คุณหมอกระแทกเมียNC20+ใบหน้าหล่อร้ายซุกลงข้างซอกคอขาว เขาจู่โจมเธอราวกับเสือร้ายที่กำลังจะขย้ำเหยื่อให้แหลกเป็นชิ้นๆ ริมฝีปากหนาขบดูดลำคอขาวจนเกิดรอยแดงหลายจุด อลิสาร้องโวยวายด้วยความรู้สึกเจ็บ เขารุนแรงกับเธอเพราะกำลังโกรธ“หยุดนะ! ฉันเจ็บ”ข้อมือเล็กถูกมือหนารวบตึงไว้เหนือศรีษะ ชุดว่ายน้ำสีแดงสดที่ห่อหุ้มหน้าอกอวบใหญ่ ถูกมือหนาอีกข้างกระชากดึงจนเผยให้เห็นท่อนบนเปลือยเปล่า“อย่า!”เขามองหน้าอกอวบใหญ่ที่กำลังกระเพื่อมไปตามแรงหอบหายใจของคนใต้ร่าง สายตาหื่นกระหายที่เต็มไปด้วยความโกรธจ้องมองหน้าอกอวบใหญ่สลับกับมองใบหน้าสวยกำลังตื่นตระหนก“หึ ฉันเตือนเธอแล้วใช่ไหม ว่าอย่าคิดลองดีกับฉัน วันนี้ฉันจะสั่งสอนให้เธอหลาบจำ อย่าคิดพาไอ้หน้าไหนมาหยามหน้าฉันอีก เข้าใจไหม!”เขาตวาดใส่เธอดังลั่นห้อง“ทำไม เพราะอะไรฉันถึงพาผู้ชายม