بيت / มาเฟีย / พยศรักนายวายร้าย / ไม่เคยขัดจัดให้ตลอด

مشاركة

ไม่เคยขัดจัดให้ตลอด

last update آخر تحديث: 2025-11-04 07:48:55

"แต่เกล...ไม่ชำนาญ...กลัวจะไม่ถูกใจพี่คิม"มิเกลกว่าเสียงอึกอัก

หมับ!!

"พี่เ-ี่ยนแล้วเนี้ย...ขึ้นมาเถอะ"คิมหันต์อุ้มมิเกลขึ้นมาคร่อมบนตักแกร่งของเขา แถมตีมึนไม่สนใจ เอาแต่ซุกไซร้ใบหน้าหล่อคมคายลงไปที่อกอวบของเธอ อย่างมันเขี้ยว

"พี่คิม...อย่ากัด...เป็นหมาหรือไงห๊ะ!"

"ก็นมเกลมันน่ากินนี่...อ๊าส์...ชื่นใจ...ไม่ดินเนอร์แล้วได้ไหม?"คิมหันต์ตอบเสียงหื่นกระหาย แถมยังงอแงไม่อยากออกไปดินเนอร์ตามที่ตกลงกันอีก

"คือกินเกลก็คืออยู่ได้แล้วว่างั้น?"

"ให้กินมิเกลทั้งวันก็ทำได้...คนอะไรน่ากินไปทั้งตัวเลย"

"ปากหวาน"

"อย่างอื่นก็หวานนะ...ลองชิมดูไหม"พูดจบมือหนาก็จับใบหน้าหวานให้มาจ่ออยู่ตรงท่อนลำของเขา และด้วยจังหวะที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว หน้าของเธอจึงถลามาอยู่ตรงนั้นของเขา

"พี่คิม!!"เสียงหวานตวาด ไม่คิดว่าคนหื่นจะทำอะไรบุ่มบ่ามขนาดนี้

"ครับ?"

"ไม่ต้องมาครับเลย ถ้ามันทิ่มหน้าเกลจะทำยังไง?"

"ขอโทษ...อยากให้เข้ามาเห็นเต็มๆ ตาไง"

"เต็มตาอะไรล่ะ เต็มหน้าเนี้ย...อันเล็กมากมั้ง!"

"ก็รู้แหละว่ามันใหญ่...แต่ช่วยพยายามอมมันหน่อยได้ไหม...ไม่ไหวแล้วขอร้อง"เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้น เสียงอ่อนเสียงหวานเชียวนะกับเรื่องแบบนี
استمر في قراءة هذا الكتاب مجانا
امسح الكود لتنزيل التطبيق
الفصل مغلق

أحدث فصل

  • พยศรักนายวายร้าย   งอน

    "เอ้าเดินเร็วๆ สิ...ไหนบอกว่าหิวข้าว"คิมหันต์เดินจ้ำไปที่ห้องอาหารวีไอพีที่โทรสั่งจองเอาไว้ แต่คนตัวเล็กที่เขาจูง ดันรั้งแขนเอาไว้และเดินช้าลงเรื่อยๆ"มันแสบ!! เดินช้าหน่อยสิพี่คิม!!"เธอตวาดแต่ไม่ได้เสียงดัง เป็นเสียงดุที่ได้ยินกันแค่2คน"ใครบอกให้เร่งล่ะ...พี่ก็จัดให้ชุดใหญ่เลยไง...ตามคำขอไม่ชอบเหรอ?"คนเจ้าเล่ห์ยกยิ้มอย่างพออกพอใจ กับความหน้างอคอหักของเธอ ก็บอกให้เขาเร็วเอง นี่ก็ออมแรงซะที่ไหน"ตอนนั้นก็ชอบแหละ...แต่หลังจากนั้นเอฟเฟคมันแรงไง...ใครจะไปคิดว่ามันจะแสบขนาดนั้น...ใส่มาได้ไม่ยั้งไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน...นี่ต้องไปรีแพร์จิ๊โมะใหม่แล้วมั้ง!!"คนถูกกระทำบ่นอุบตลอดทาง แต่มันทำเอาคนหน้ามึนหัวเราะร่าชอบใจ"ขนาดยังไม่รีแพร์ยังฟิตแน่นเปรี๊ยะขนาดนี้ ถ้ารีแพร์จะขนาดไหน...คงเหมือนเอาเด็กอนุบาลแล้วมั้ง""กูก็ว่าทำไมอยู่ด้วยกันได้ กูว่าทั้งผัวทั้งเมียอ่ะพอกันทั้งคู่ ยอมกันที่ไหนล่ะ ฝีปากกล้ากันฉิบหาย"เสียงจิมเอ่ยขึ้นกับแจ็คเบาๆ อยู่ด้านหลัง เมื่อเดินตามคิมหันต์และมิเกลที่ทะเลาะกันตั้งแต่ลงจากรถแล้ว"อืม...กูก็ว่าพอกันอ่า...กูล่ะเหนื่อยฉิบหายตั้งแต่คุณมิเกลเข้ามาในชีวิตกูกับมึงเหนื่อยขึ้น

  • พยศรักนายวายร้าย   ไม่เคยขัดจัดให้ตลอด

    "แต่เกล...ไม่ชำนาญ...กลัวจะไม่ถูกใจพี่คิม"มิเกลกว่าเสียงอึกอักหมับ!!"พี่เ-ี่ยนแล้วเนี้ย...ขึ้นมาเถอะ"คิมหันต์อุ้มมิเกลขึ้นมาคร่อมบนตักแกร่งของเขา แถมตีมึนไม่สนใจ เอาแต่ซุกไซร้ใบหน้าหล่อคมคายลงไปที่อกอวบของเธอ อย่างมันเขี้ยว"พี่คิม...อย่ากัด...เป็นหมาหรือไงห๊ะ!""ก็นมเกลมันน่ากินนี่...อ๊าส์...ชื่นใจ...ไม่ดินเนอร์แล้วได้ไหม?"คิมหันต์ตอบเสียงหื่นกระหาย แถมยังงอแงไม่อยากออกไปดินเนอร์ตามที่ตกลงกันอีก"คือกินเกลก็คืออยู่ได้แล้วว่างั้น?""ให้กินมิเกลทั้งวันก็ทำได้...คนอะไรน่ากินไปทั้งตัวเลย""ปากหวาน""อย่างอื่นก็หวานนะ...ลองชิมดูไหม"พูดจบมือหนาก็จับใบหน้าหวานให้มาจ่ออยู่ตรงท่อนลำของเขา และด้วยจังหวะที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว หน้าของเธอจึงถลามาอยู่ตรงนั้นของเขา"พี่คิม!!"เสียงหวานตวาด ไม่คิดว่าคนหื่นจะทำอะไรบุ่มบ่ามขนาดนี้"ครับ?""ไม่ต้องมาครับเลย ถ้ามันทิ่มหน้าเกลจะทำยังไง?""ขอโทษ...อยากให้เข้ามาเห็นเต็มๆ ตาไง""เต็มตาอะไรล่ะ เต็มหน้าเนี้ย...อันเล็กมากมั้ง!""ก็รู้แหละว่ามันใหญ่...แต่ช่วยพยายามอมมันหน่อยได้ไหม...ไม่ไหวแล้วขอร้อง"เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้น เสียงอ่อนเสียงหวานเชียวนะกับเรื่องแบบนี

  • พยศรักนายวายร้าย   ทำโทษพี่เลย

    "ก็หมั่นไส้...เอามือเกลไปจับแบบนั้นต่อหน้าลูกน้องได้ยังไงกัน?"ร่างบางเอ่ยเสียงหวานปนบ่นกลายๆหมับ!!มือหนาเปลี่ยนมาเป็นรวบเอวคนรักให้มาแนบชิดกับตัวเขาแทน ก่อนจะก้มลงกระซิบเสียงกระเส่า"แค่จับทำเป็นอาย ถ้าขึ้นห้องต้องอมมัน...จะไม่อายไปกว่านี้หรือไงหื้ม?"คำพูดของคิมหันต์ทำมิเกลตาโต นี่คนแบบเขาทำไมถึงได้หน้ามึนแบบนี้นะ"พี่คิม!!!"มิเกลทำเสียงดุ พร้อมจ้องหน้าคนหน้ามึนตาเขม็ง"ครับ?"เลิกคิ้วพร้อมกับตอบกวนๆ"ปล่อยเกลได้แล้วค่ะ อายลูกน้อง""ไปอาบน้ำ...แต่งตัวสวยๆ ...พี่จะพาไปดินเนอร์ข้างนอก"เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยบอกอย่างอารมณ์ดี"มาแปลก...ขอเป็นแฟนปะเนี้ย?""ข้ามขั้นแฟนมาแล้ว...ไม่ต้องขอหรอกมั้ง" คิมหันต์พูดติดกวน แต่มันกลับทำคนตัวเล็กหน้าแดงเทือกด้วยความเขิน "ไอ้แจ็ค...วันนี้ไปเช็กงานที่ผับแทนกู ส่วนมึงไอ้จิมไปดูสินค้าที่โกดัง...วันนี้กูไม่ทำงานจะอยู่กับเมีย...แล้ว...ทำงานให้รอบคอบอย่าให้กูต้องตามแก้ ถ้าไม่อยากได้งานใหม่"คิมหันต์หันไปสั่งงานลูกน้องเสียงเข้ม ซึ่งเสียงเวลาคุยกับมิเกลเมื่อกี้ กับตอนนี้มันต่างกันจนแจ็คและจิมตกใจ "สองมาตรฐาน เมื่อกี้ยังโหมดมุ้งมิ้งอยู่เลย"แจ็คเอ่ยขึ้นเบาๆ อย่างล้อเล

  • พยศรักนายวายร้าย   ไม่ค่อยชินเเต่จะพยายาม

    "ไง...เลิกงานแล้ว...ไอ้คิมมารับเหรอ?"ปราณเอ่ยถามเลขาคนสวยด้วยน้ำเสียงใจดี"...คุณจิมมารับค่ะ...อีกสักพักก็คงจะมาแล้ว""อ้อ...งั้นพี่กลับก่อนนะ...อย่าลืมเอกสาร...พรุ่งนี้พี่ขอก่อน9โมงนะ...ทำให้เรียบร้อยด้วยล่ะ"ปราณเอ่ยสั่งงานก่อนจะเดินไปที่ลานจอดรถสำหรับผู้บริหาร"ค่ะ..."มิเกลนั่งรออยู่ไม่นาน สักพักก็มีรถเก๋งสีดำคันหรูมาจอดเทียบอยู่หน้าโรงพยาบาล"คุณมิเกลเชิญครับ"จิมวิ่งลงมาเปิดประตูรถให้มิเกลตามคำสั่งของคิมหันต์ ที่เคยบอกไว้ว่าปฏิบัติกับเธอให้เหมือนปฏิบัติกับเขา"ขอบคุณค่ะ จริงๆ คุณจิมไม่ต้องเปิดให้เกลหรอกค่ะ เกลเปิดเองได้...ทำตัวตามสบายเลยค่ะ ไม่ต้องเยอะเหมือนคุณคิม""ไม่ได้หรอกครับ...นายมีหูมีตาเยอะ...เดี๋ยวผมจะโดนดุเอา""เฮ้อ..."เธอถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ กับชีวิต ไม่คิดว่าเขาจะเว่อร์ เล่นใหญ่เบอร์โตขนาดนี้"วันนี้นายรออยู่ที่บ้าน...เห็นว่ามีเรื่องอยากคุยกับคุณมิเกล"ทันทีที่จิมขับรถออกมาจากโรงพยาบาลของปราณสักพัก จิมก็เอ่ยบอก"คุณจิมรู้ไหมคะว่าเรื่องอะไร?""ไม่ทราบครับ...มันเป็นเรื่องของเจ้านายครับ...แต่ด

  • พยศรักนายวายร้าย   ถูกชะตา

    "พักเที่ยงคนเดียวเหรอครับ?"อยู่ๆ ก็มีเสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้มิเกลที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ สะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ"อุ๊ย!!!...ตกใจหมดเลยค่ะ""พี่ขอโทษ!!...ตกใจขนาดนั้นเลย?"แสงเหนือเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด"ไม่เป็นไรค่ะ...ว่าแต่พี่เหนือ...มาได้ยังไงคะเนี่ย""พี่พาแม่มาตรวจสุขภาพประจำปีครับ...นึกขึ้นได้ว่าวันนี้มิเกลมาทำงานที่นี่ก็เลยลองเดินตามหาดูระหว่างรอแม่..."กล่าวพร้อมกับยิ้มบางๆ ให้เธอ"อ้อ...แล้วตามหาเกลทำไมคะ?""อยากเจอครับ""..."มิเกลหลบสายตาแล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ เขายังคงน่ารักเสมอต้นเสมอปลายไม่มีเปลี่ยนเลย อยากที่จะรู้สึกดีกับเขานะ แต่ตอนนี้เห็นทีว่าหัวใจของเธอคงจะมีแค่คิมหันต์แล้วล่ะ"เมื่อเช้าพี่โทรไปหา...ว่าจะเข้าไปรับที่คอนโด...แต่ไม่มีคนรับสาย...พี่เลยไม่ได้เข้าไปหา"เมื่อได้ยินดังนั้นมิเกลจึงช้อนตามองเขาเล็กๆ"สงสัยตอนนั้นเกล...เข้าห้องน้ำอยู่ค่ะ...แต่พี่เหนือไม่ต้องไปรับเกลหรอกนะคะ...เกลมาเองได้""พี่ยังมีสิทธิ์อยู่ใช่ไหมครับ?"อยู่ๆ เขาก็ถามคำถามนี้ขึ้น ทำเอามิเกลไปไม่เป็นเลย ได้แต่มองเขานิ่ง แล้วแสร้งทำเป็นไขสือ ไม่รู้เรื่องรู้ราว ทั้งที่รู้อยู่เต็

  • พยศรักนายวายร้าย   ขอได้ไหมวะคนนี้

    "เดี๋ยวฉันไปส่ง!"คิมหันต์เอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะติดกระดุมเสื้อของเธอกลับเหมือนเดิม"แล้วคุณไม่ทำแล้วเหรอ?"มิเกลถามด้วยความสงสัย"ไม่มีอารมณ์แล้ว...เธอรีบไม่ใช่หรอ?"คิมหันต์พูดเสียงเรียบ และแน่นอนมิเกลสัมผัสและรับรู้ได้ว่าท่าทางของเขาเปลี่ยนไปจากเดิม เขาเองก็ดูกังวลไม่ต่างอะไรจากเธอเลยตลอดทางที่นั่งอยู่ในรถ คิมหันต์และมิเกลไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย มีเพียงความเงียบสงัดและเสียงลมหายใจเป่ารดออกมายาวๆ แข่งกัน"พี่ปราณ...สวัสดีค่ะ"มิเกลเอ่ยทักทายหมอหนุ่มหน้าหวานด้วยรอยยิ้ม จะว่าไปเขาในลุคนี้ต่างจากที่เจอที่ร้านเหล้าอีกนะ ลุคคุณหมอดูสุภาพอบอุ่นเอามากๆ อารมณ์แบบหมอหล่อในฝัน ส่วนลุคกลางคืนที่เธอเจอจะเป็นแนวผู้ชายเจ้าสำราญหน่อยๆ และที่เป็นเอกลักษณ์เลยคือพี่ปราณจะเป็นคนยิ้มง่าย คารมคมคาย หว่านล้อมเก่ง จะบอกว่าหลอกล่อเหยื่อไปเชือดนิ่มๆ ก็คงแบบนั้น แบดบอยในคาบผู้ชายอบอุ่น และนั่นแหละคือเขา ใช้ความสุภาพบุรุษเป็นตัวล่อให้สาวๆให้ติดกลับ พอได้แล้ว ก็ไร้เยื่อใยไม่สานต่อ"สวัสดีครับน้องมิเกล"ปราณยิ้มตอบรับสาวสวย อย่างมิเกลด้วยท่าทางใจดี"แล้ว...มึงมาทำไม?"ไม่วายต

فصول أخرى
استكشاف وقراءة روايات جيدة مجانية
الوصول المجاني إلى عدد كبير من الروايات الجيدة على تطبيق GoodNovel. تنزيل الكتب التي تحبها وقراءتها كلما وأينما أردت
اقرأ الكتب مجانا في التطبيق
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status