로그인공유
งอน
최신 업데이트:
2025-11-05 02:41:35
최신 챕터
พยศรักนายวายร้าย งอน
"เอ้าเดินเร็วๆ สิ...ไหนบอกว่าหิวข้าว"คิมหันต์เดินจ้ำไปที่ห้องอาหารวีไอพีที่โทรสั่งจองเอาไว้ แต่คนตัวเล็กที่เขาจูง ดันรั้งแขนเอาไว้และเดินช้าลงเรื่อยๆ"มันแสบ!! เดินช้าหน่อยสิพี่คิม!!"เธอตวาดแต่ไม่ได้เสียงดัง เป็นเสียงดุที่ได้ยินกันแค่2คน"ใครบอกให้เร่งล่ะ...พี่ก็จัดให้ชุดใหญ่เลยไง...ตามคำขอไม่ชอบเหรอ?"คนเจ้าเล่ห์ยกยิ้มอย่างพออกพอใจ กับความหน้างอคอหักของเธอ ก็บอกให้เขาเร็วเอง นี่ก็ออมแรงซะที่ไหน"ตอนนั้นก็ชอบแหละ...แต่หลังจากนั้นเอฟเฟคมันแรงไง...ใครจะไปคิดว่ามันจะแสบขนาดนั้น...ใส่มาได้ไม่ยั้งไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน...นี่ต้องไปรีแพร์จิ๊โมะใหม่แล้วมั้ง!!"คนถูกกระทำบ่นอุบตลอดทาง แต่มันทำเอาคนหน้ามึนหัวเราะร่าชอบใจ"ขนาดยังไม่รีแพร์ยังฟิตแน่นเปรี๊ยะขนาดนี้ ถ้ารีแพร์จะขนาดไหน...คงเหมือนเอาเด็กอนุบาลแล้วมั้ง""กูก็ว่าทำไมอยู่ด้วยกันได้ กูว่าทั้งผัวทั้งเมียอ่ะพอกันทั้งคู่ ยอมกันที่ไหนล่ะ ฝีปากกล้ากันฉิบหาย"เสียงจิมเอ่ยขึ้นกับแจ็คเบาๆ อยู่ด้านหลัง เมื่อเดินตามคิมหันต์และมิเกลที่ทะเลาะกันตั้งแต่ลงจากรถแล้ว"อืม...กูก็ว่าพอกันอ่า...กูล่ะเหนื่อยฉิบหายตั้งแต่คุณมิเกลเข้ามาในชีวิตกูกับมึงเหนื่อยขึ้น
พยศรักนายวายร้าย ไม่เคยขัดจัดให้ตลอด
"แต่เกล...ไม่ชำนาญ...กลัวจะไม่ถูกใจพี่คิม"มิเกลกว่าเสียงอึกอักหมับ!!"พี่เ-ี่ยนแล้วเนี้ย...ขึ้นมาเถอะ"คิมหันต์อุ้มมิเกลขึ้นมาคร่อมบนตักแกร่งของเขา แถมตีมึนไม่สนใจ เอาแต่ซุกไซร้ใบหน้าหล่อคมคายลงไปที่อกอวบของเธอ อย่างมันเขี้ยว"พี่คิม...อย่ากัด...เป็นหมาหรือไงห๊ะ!""ก็นมเกลมันน่ากินนี่...อ๊าส์...ชื่นใจ...ไม่ดินเนอร์แล้วได้ไหม?"คิมหันต์ตอบเสียงหื่นกระหาย แถมยังงอแงไม่อยากออกไปดินเนอร์ตามที่ตกลงกันอีก"คือกินเกลก็คืออยู่ได้แล้วว่างั้น?""ให้กินมิเกลทั้งวันก็ทำได้...คนอะไรน่ากินไปทั้งตัวเลย""ปากหวาน""อย่างอื่นก็หวานนะ...ลองชิมดูไหม"พูดจบมือหนาก็จับใบหน้าหวานให้มาจ่ออยู่ตรงท่อนลำของเขา และด้วยจังหวะที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว หน้าของเธอจึงถลามาอยู่ตรงนั้นของเขา"พี่คิม!!"เสียงหวานตวาด ไม่คิดว่าคนหื่นจะทำอะไรบุ่มบ่ามขนาดนี้"ครับ?""ไม่ต้องมาครับเลย ถ้ามันทิ่มหน้าเกลจะทำยังไง?""ขอโทษ...อยากให้เข้ามาเห็นเต็มๆ ตาไง""เต็มตาอะไรล่ะ เต็มหน้าเนี้ย...อันเล็กมากมั้ง!""ก็รู้แหละว่ามันใหญ่...แต่ช่วยพยายามอมมันหน่อยได้ไหม...ไม่ไหวแล้วขอร้อง"เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้น เสียงอ่อนเสียงหวานเชียวนะกับเรื่องแบบนี
พยศรักนายวายร้าย ทำโทษพี่เลย
"ก็หมั่นไส้...เอามือเกลไปจับแบบนั้นต่อหน้าลูกน้องได้ยังไงกัน?"ร่างบางเอ่ยเสียงหวานปนบ่นกลายๆหมับ!!มือหนาเปลี่ยนมาเป็นรวบเอวคนรักให้มาแนบชิดกับตัวเขาแทน ก่อนจะก้มลงกระซิบเสียงกระเส่า"แค่จับทำเป็นอาย ถ้าขึ้นห้องต้องอมมัน...จะไม่อายไปกว่านี้หรือไงหื้ม?"คำพูดของคิมหันต์ทำมิเกลตาโต นี่คนแบบเขาทำไมถึงได้หน้ามึนแบบนี้นะ"พี่คิม!!!"มิเกลทำเสียงดุ พร้อมจ้องหน้าคนหน้ามึนตาเขม็ง"ครับ?"เลิกคิ้วพร้อมกับตอบกวนๆ"ปล่อยเกลได้แล้วค่ะ อายลูกน้อง""ไปอาบน้ำ...แต่งตัวสวยๆ ...พี่จะพาไปดินเนอร์ข้างนอก"เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยบอกอย่างอารมณ์ดี"มาแปลก...ขอเป็นแฟนปะเนี้ย?""ข้ามขั้นแฟนมาแล้ว...ไม่ต้องขอหรอกมั้ง" คิมหันต์พูดติดกวน แต่มันกลับทำคนตัวเล็กหน้าแดงเทือกด้วยความเขิน "ไอ้แจ็ค...วันนี้ไปเช็กงานที่ผับแทนกู ส่วนมึงไอ้จิมไปดูสินค้าที่โกดัง...วันนี้กูไม่ทำงานจะอยู่กับเมีย...แล้ว...ทำงานให้รอบคอบอย่าให้กูต้องตามแก้ ถ้าไม่อยากได้งานใหม่"คิมหันต์หันไปสั่งงานลูกน้องเสียงเข้ม ซึ่งเสียงเวลาคุยกับมิเกลเมื่อกี้ กับตอนนี้มันต่างกันจนแจ็คและจิมตกใจ "สองมาตรฐาน เมื่อกี้ยังโหมดมุ้งมิ้งอยู่เลย"แจ็คเอ่ยขึ้นเบาๆ อย่างล้อเล
พยศรักนายวายร้าย ไม่ค่อยชินเเต่จะพยายาม
"ไง...เลิกงานแล้ว...ไอ้คิมมารับเหรอ?"ปราณเอ่ยถามเลขาคนสวยด้วยน้ำเสียงใจดี"...คุณจิมมารับค่ะ...อีกสักพักก็คงจะมาแล้ว""อ้อ...งั้นพี่กลับก่อนนะ...อย่าลืมเอกสาร...พรุ่งนี้พี่ขอก่อน9โมงนะ...ทำให้เรียบร้อยด้วยล่ะ"ปราณเอ่ยสั่งงานก่อนจะเดินไปที่ลานจอดรถสำหรับผู้บริหาร"ค่ะ..."มิเกลนั่งรออยู่ไม่นาน สักพักก็มีรถเก๋งสีดำคันหรูมาจอดเทียบอยู่หน้าโรงพยาบาล"คุณมิเกลเชิญครับ"จิมวิ่งลงมาเปิดประตูรถให้มิเกลตามคำสั่งของคิมหันต์ ที่เคยบอกไว้ว่าปฏิบัติกับเธอให้เหมือนปฏิบัติกับเขา"ขอบคุณค่ะ จริงๆ คุณจิมไม่ต้องเปิดให้เกลหรอกค่ะ เกลเปิดเองได้...ทำตัวตามสบายเลยค่ะ ไม่ต้องเยอะเหมือนคุณคิม""ไม่ได้หรอกครับ...นายมีหูมีตาเยอะ...เดี๋ยวผมจะโดนดุเอา""เฮ้อ..."เธอถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ กับชีวิต ไม่คิดว่าเขาจะเว่อร์ เล่นใหญ่เบอร์โตขนาดนี้"วันนี้นายรออยู่ที่บ้าน...เห็นว่ามีเรื่องอยากคุยกับคุณมิเกล"ทันทีที่จิมขับรถออกมาจากโรงพยาบาลของปราณสักพัก จิมก็เอ่ยบอก"คุณจิมรู้ไหมคะว่าเรื่องอะไร?""ไม่ทราบครับ...มันเป็นเรื่องของเจ้านายครับ...แต่ด
พยศรักนายวายร้าย ถูกชะตา
"พักเที่ยงคนเดียวเหรอครับ?"อยู่ๆ ก็มีเสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้มิเกลที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ สะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ"อุ๊ย!!!...ตกใจหมดเลยค่ะ""พี่ขอโทษ!!...ตกใจขนาดนั้นเลย?"แสงเหนือเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด"ไม่เป็นไรค่ะ...ว่าแต่พี่เหนือ...มาได้ยังไงคะเนี่ย""พี่พาแม่มาตรวจสุขภาพประจำปีครับ...นึกขึ้นได้ว่าวันนี้มิเกลมาทำงานที่นี่ก็เลยลองเดินตามหาดูระหว่างรอแม่..."กล่าวพร้อมกับยิ้มบางๆ ให้เธอ"อ้อ...แล้วตามหาเกลทำไมคะ?""อยากเจอครับ""..."มิเกลหลบสายตาแล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ เขายังคงน่ารักเสมอต้นเสมอปลายไม่มีเปลี่ยนเลย อยากที่จะรู้สึกดีกับเขานะ แต่ตอนนี้เห็นทีว่าหัวใจของเธอคงจะมีแค่คิมหันต์แล้วล่ะ"เมื่อเช้าพี่โทรไปหา...ว่าจะเข้าไปรับที่คอนโด...แต่ไม่มีคนรับสาย...พี่เลยไม่ได้เข้าไปหา"เมื่อได้ยินดังนั้นมิเกลจึงช้อนตามองเขาเล็กๆ"สงสัยตอนนั้นเกล...เข้าห้องน้ำอยู่ค่ะ...แต่พี่เหนือไม่ต้องไปรับเกลหรอกนะคะ...เกลมาเองได้""พี่ยังมีสิทธิ์อยู่ใช่ไหมครับ?"อยู่ๆ เขาก็ถามคำถามนี้ขึ้น ทำเอามิเกลไปไม่เป็นเลย ได้แต่มองเขานิ่ง แล้วแสร้งทำเป็นไขสือ ไม่รู้เรื่องรู้ราว ทั้งที่รู้อยู่เต็
พยศรักนายวายร้าย ขอได้ไหมวะคนนี้
"เดี๋ยวฉันไปส่ง!"คิมหันต์เอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะติดกระดุมเสื้อของเธอกลับเหมือนเดิม"แล้วคุณไม่ทำแล้วเหรอ?"มิเกลถามด้วยความสงสัย"ไม่มีอารมณ์แล้ว...เธอรีบไม่ใช่หรอ?"คิมหันต์พูดเสียงเรียบ และแน่นอนมิเกลสัมผัสและรับรู้ได้ว่าท่าทางของเขาเปลี่ยนไปจากเดิม เขาเองก็ดูกังวลไม่ต่างอะไรจากเธอเลยตลอดทางที่นั่งอยู่ในรถ คิมหันต์และมิเกลไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย มีเพียงความเงียบสงัดและเสียงลมหายใจเป่ารดออกมายาวๆ แข่งกัน"พี่ปราณ...สวัสดีค่ะ"มิเกลเอ่ยทักทายหมอหนุ่มหน้าหวานด้วยรอยยิ้ม จะว่าไปเขาในลุคนี้ต่างจากที่เจอที่ร้านเหล้าอีกนะ ลุคคุณหมอดูสุภาพอบอุ่นเอามากๆ อารมณ์แบบหมอหล่อในฝัน ส่วนลุคกลางคืนที่เธอเจอจะเป็นแนวผู้ชายเจ้าสำราญหน่อยๆ และที่เป็นเอกลักษณ์เลยคือพี่ปราณจะเป็นคนยิ้มง่าย คารมคมคาย หว่านล้อมเก่ง จะบอกว่าหลอกล่อเหยื่อไปเชือดนิ่มๆ ก็คงแบบนั้น แบดบอยในคาบผู้ชายอบอุ่น และนั่นแหละคือเขา ใช้ความสุภาพบุรุษเป็นตัวล่อให้สาวๆให้ติดกลับ พอได้แล้ว ก็ไร้เยื่อใยไม่สานต่อ"สวัสดีครับน้องมิเกล"ปราณยิ้มตอบรับสาวสวย อย่างมิเกลด้วยท่าทางใจดี"แล้ว...มึงมาทำไม?"ไม่วายต
