เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 6 เรียนเมือกรุง 2/2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-15 09:05:33วันปิดภาคเรียน
“วันนี้อยากกินอะไร เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง”
“หนูอยากกินไอศกรีมสเวนเซ่นส์ค่ะ”
“ได้คร้าบบบ คุณผู้หญิง” เด็กหนุ่มโค้งคำนับให้เธอประหนึ่งเธอเป็นเจ้าหญิง วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เขาจะได้ใช้เวลาอยู่กับเจ้าหญิงตัวน้อยที่เดินข้าง ๆ คนนี้ วันพรุ่งนี้เธอจะต้องไปเรียนที่กรุงเทพฯ แล้ว หลายปีเลยจนกว่าเธอจะเรียนจบมหาวิทยาลัย
เขาเดินจูงมือเธอมาถึงร้านไอศกรีมสเวนเซ่นส์ จังหวะที่กำลังเดินเข้าไปในร้าน สายตาของเด็กสาวในร้านอายุน่าจะประมาณ 15-16 ปี จับจ้องมาที่เขา
“แกดูนั่น ใช่พี่พยัคฆ์ ม.6/5 หรือเปล่าวะแก”
“ไหน ๆ”
“นั่นไง เดินมากับน้องสาวเขาน่ะ”
“เออ ใช่พี่พยัคฆ์จริง ๆ ด้วย เสียดาย ฉันจะไม่ได้เจอหน้าหล่อ ๆ ของพี่เขาแล้วอะ ไปขอเฟซบุ๊กพี่เขากันไหมแก เอาไว้ส่องเวลาคิดถึง”
“เออ ๆ ดี ๆ”
“พี่ยัก…พี่สาวตรงนั้นเขามองพี่กันทำไมเหรอคะ ?”
เด็กน้อยถามอย่างสงสัย พี่ ๆ พวกนั้นมองพี่ยักของเธอแล้วหันกลับไปซุบซิบอะไรบางอย่าง
“ไม่รู้สิ” เขาไม่สนใจอาการระริกระรี้ของสาว ๆ พวกนั้น ทำเพียงเดินไปนั่งที่โต๊ะแล้วยื่นเมนูให้เธอ
“แต่พี่เขาชี้มาทางพี่ด้วยนะคะ แปลกจัง ทำไมพี่ ๆ เขาแก้มแดงแจ๋เลย อากาศก็ไม่ร้อนนะคะ”
“ช่างเขาเถอะน่า…หนูจะกินอะไรสั่งเลยนะคะ”
“อืมมมม เอาอะไรดีน้า…หนูเอาเฟรชสตรอว์เบอร์รี ซันเด โบตค่ะ…พี่ยักเอาอะไรคะ”
“พี่กินกับหนูนั่นแหละ”
“ได้ค่ะ…เพราะหนูน่าจะกินไม่หมด แฮ่ ๆ” เด็กน้อยยิ้มหน้าแป้น
ระหว่างรอไอศกรีม เด็กสาวที่อยู่โต๊ะด้านหน้าก็กรูกันเข้ามาทางโต๊ะของพยัคฆ์และเจ้าขา
“เอ่อ…พี่พยัคฆ์คะ พวกหนู ขะ…ขอเฟซบุ๊กพี่หน่อยได้ไหมคะ” เด็กสาวคนหนึ่งพูดด้วยท่าทีเขินอาย แขนทั้งสองข้างปัดไปมาอย่างไม่เป็นธรรมชาติ
“ไม่ได้เล่นเฟซบุ๊กอะ โทษทีนะ” เด็กหนุ่มตอบหน้าเฉย ๆ ยิ้มสุภาพพอเป็นมารยาท
“งั้นพี่จะรังเกียจไหม…ถ้าหนูจะขอ…ขอเบอร์โทร.พี่น่ะค่ะ” เด็กสาวรีบเร่งพูด สองแก้มแดงด้วยความประหม่าเขินอาย
“ให้ไม่ได้หรอก พี่มีแฟนแล้ว แฟนหวงมากด้วย”
“ฮะ ! พี่พยัคฆ์มีแฟนแล้วเหรอคะ คือ หนูขะ...ขอโทษด้วยนะคะ งั้นหนูไปก่อนค่ะ…” พูดจบเด็กสาว 3 คนก็วิ่งหน้าเศร้าออกจากร้านไปทันที
เด็กหนุ่มขำพรืด พอหันกลับมามองหน้าน้องสาว เธอกลับมีสีหน้าสงสัยใคร่รู้ คิ้วเรียวทั้ง 2 ชิดเข้าหากัน เอียงคอมองไปยังพี่ชายตัวที่พึ่งบอกว่ามีแฟนแล้ว
“มองอะไรจ๊ะ”
“ใครกันคะ แฟนพี่ ?”
“ไม่มีหรอก พี่โกหกน่ะ”
“จริงเหรอคะ ?”
“จริงสิจ๊ะ พี่จะมีได้ไง มีแค่น้องสาวคนนี้คนเดียวก็พอแล้วเนาะ” เด็กหนุ่มเอื้อมมือไปยีผมน้องสาวเล่นด้วยความเอ็นดู
“หนูไม่ได้ห้ามพี่ไม่ให้มีซะหน่อย”
“อยากให้พี่มีหรือไม่มีล่ะ”
คำถามนี้ทำให้เธอไม่รู้จะตอบอย่างไร ความจริงเธอก็ไม่เคยเห็นพี่ชายมีคนที่ชอบหรือมีแฟนเลยสักคน ถ้าถามว่าอยากให้มีไหม มันก็ตอบยากนะ ลึก ๆ ในใจเธอเหมือนไม่อยากให้เขามีแฟน แต่ถ้าเขาจะมีจริง ๆ มันก็ได้อยู่หรอก เธอไม่ใช่เจ้าชีวิตเขาเสียหน่อย
“ไม่รู้สิคะ...มีก็ได้ ไม่มีก็ได้ค่ะ”
“งั้นพี่จะไม่มี” เด็กหนุ่มตอบทันที สายตาจ้องมาไปที่เด็กน้อยที่ตอนนี้กำลังตักไอศกรีมกินอย่างเอร็ดอร่อย ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อมีคราบครีมสีขาวติดอยู่ช่างดูไร้เดียงสาเหลือเกิน เขาเอื้อมมือไปเช็ดริมฝีปากน้อย ๆ นั้น เธอชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มหวานให้เขา แล้วก้มหน้าก้มตากินต่อ
พี่จะไม่ได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้อีกนานเลยใช่ไหม
จะไม่มีคนปลุกตอนเช้า ไม่มีคนบอกฝันดีก่อนนอน
ไม่ได้ยินเสียงหัวเราะและเสียงคุยเจื้อยแจ้วนี้อีกแล้ว
พี่ไม่อยากให้หนูไปเลย…
@เฮียโจ้แทตทูสตูดิโอ
“เรามาที่นี่ทำไมคะ ?”
“พี่จะสัก”
“สักคืออะไรคะ”
“ก็วาดรูประบายสีแบบที่หลังของป๋าไง ลายสิงโตน่ะ” เด็กหนุ่มพูด จริง ๆ คือลายเหมราช สัตว์ในป่าหิมพานต์ แต่น้องสาวเขาเรียกมันว่าสิงโต
“อ๋อ งั้นเหรอคะ…แล้วพี่ยักจะสักลายอะไรคะ แล้วเจ็บไหมคะ ถ้าเจ็บหนูไม่อยากให้พี่ทำเลย” เด็กน้อยถามกลับด้วยความสงสัย เธอเห็นลายสิงโตที่หลังของป๋ามันใหญ่มากเลย สวยมากด้วย ป๋าอาบน้ำลายมันก็ไม่ออก ไม่รู้ว่าเจ็บหรือเปล่า ถ้าเจ็บเธอก็ไม่อยากให้พี่ชายสักเลย
“ไม่เจ็บหรอก เหมือนมดกัดแหละ ปะ…เราลองเข้าไปดูข้างในกัน”
ทั้งคู่เดินเข้าไปในร้านที่เต็มไปด้วยลายสักลวดลายต่าง ๆ บ้างก็สักที่แขน ขา หลัง หน้าอก บางรูปก็ใหญ่บางรูปก็เล็ก แต่ละลายสวยงามดูโดดเด่น
มีชายวัยกลางคนกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ตรงมุมร้าน แขนและขาเขาเต็มไปด้วยรอยสักน่าเกรงขาม
“หวัดดีครับ...เฮียโจ้หรือเปล่าครับ”
“ใช่ ข้าเอง มาสักหรือเอ็งน่ะ”
“ครับ”
“อายุเท่าไร ?”
“18 ครับ”
“เอาบัตรประชาชนมาดูดิ๊ ข้าไม่ไว้ใจ ไอ้เด็กสมัยนี้มันอยากเท่ ทำมาหลอกข้าว่าอายุ 18 ถ้าข้าสักให้มีหวังติดคุกหัวโตกันพอดี”
เด็กหนุ่มยื่นบัตรประชาชนของตนเองให้ไป เขาพึ่ง 18 ปีไปเมื่อไม่กี่เดือนนี้เอง วันเกิดเขายายน้องสาวตัวแสบยังแอบแกล้งเป็นผีมาเซอร์ไพรส์เขาถึงห้องนอน คิดแล้วก็นึกขำ ยายน้องสาวรอจนหลับในตู้เสื้อผ้า กว่าเขาจะขึ้นไปบนห้องเทียนก็ดับ เค้กเละหมดเพราะเจ้าตัวดันนั่งทับ
“เอ็งจะสักตรงไหน ลายอะไร”
“ตรงหน้าอกข้างซ้ายครับ”
“เอ็งมีแบบมาหรือเปล่า ถ้าไม่มีก็ดูลายในอัลบั้มนี้” เฮียโจ้ยื่นอัลบั้มลายสักมาให้พยัคฆ์
“ผมวาดเองเฮีย ขอเวลาครึ่งชั่วโมง”
“เอางั้นนะ”
“ครับ”
บทล่าสุด
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 39 ไอ้ 3 แสบ 2/2 จบ
“หยุดร้องไห้แล้วฟังแม่…ที่แม่ตีเพราะต้องการให้ลูกรู้ ว่าการโกหกมันไม่ใช่เรื่องดี แล้วยิ่งโกหกปู่ให้ต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้แล้ว ลูกเองก็ยังเล่นสนุกสนานบนความทุกข์ของคนอื่นได้ยังไง พร้อมพบ ไม่ว่าใครชวนทำอะไรไม่ดี หนูก็ต้องปฏิเสธไม่ใช่เข้าร่วม แถมยังเป็นคนคิดให้คนอื่น ๆ โกหกปู่อีก และอีกอย่าง เมื่อทำผิดแล้วก็ต้องยอมรับผิดของตัวเอง ไม่ใช่โบ้ยความผิดให้พี่เขา มันไม่ดีเลยนะลูก ส่วนพายุ ลูกเป็นพี่คนโต ต้องคอยดูแล ปกป้องน้อง ๆ เป็นตัวอย่างที่ดีของน้อง ๆ สิลูก ไม่ใช่พาน้องไปเล่นพิเรนทร์แบบนี้ พวกลูกเป็นพี่น้องกัน ต้องรักกันไว้ อย่าทะเลาะเบาะแว้งกัน เพราะเมื่อเกิดอะไรขึ้น ก็มีแต่พวกเราพี่น้องเท่านั้นที่จะช่วยเหลือกันและกัน เข้าใจที่แม่พูดไหม ?” เด็กน้อยทั้งหลายพยักหน้าเข้าใจพลางก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นไปด้วย“เอาละ ๆ เข้าใจแล้วก็ดี ปู่เองก็ไม่ได้อยากให้ทำโทษหลาน ๆ หรอก เพียงแต่แค่เป็นห่วงก็เท่านั้นเอง” “ไม่ได้หรอกค่ะพ่อ เดี๋ยวแกจะเคยตัว โตขึ้นเป็นแบบพี่ยักทำไงล่ะคะ” หญิงสาวพูดทำเอาคนโดนพาดพิงหันขวับ เขาไปเกี่ยวไรด้วยว้า !“มาหลาน ๆ มาหาปู่มา เดี๋ยวเราไปอาบน้ำล้างตัวกัน เดี๋ยวปู่เอาสระลมยางให้เล่น”
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 38 ไอ้ 3 แสบ 1/2
8 ปีต่อมา…“แยกขาหน่อยสิจ๊ะเมียจ๋า” ชายหนุ่มสั่งขณะที่เขากำลังดันแก่นกายอันใหญ่โตเข้าไปในกายเนื้อหญิงสาวที่นอนหงายอยู่ด้านล่าง หญิงสาวว่าง่ายยอมทำตามโดยไม่อิดออด เสียงเร่งเร้าของเธอทำให้ความเร่าร้อนก่อตัวขึ้นภายในกายเขา ทันทีที่สอดเข้าไป…ความใหญ่โตทำให้หญิงสาวร้องครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่“ร้องดัง ๆ เลยค่ะที่รัก วันนี้ลูกไม่อยู่ บ้านนี้เป็นของเราแล้ว ร้องดัง ๆ สิคะ !” ชายหนุ่มบอก มือของยังเขากอบกุมที่เนินเนื้อของเมียสาวที่นอนครางกระเส่าอย่างได้อารมณ์ “ที่รัก…ขา…หนู…สะ...เสียวมากเลย” “อย่างนั้นแหละจ้ะยาหยี” ชายหนุ่มเร่งเครื่องความเร็วเดินหน้าเต็มกำลัง นานหลายเดือนแล้วที่เขาไม่ได้จัดเมียตัวเอง ตั้งแต่มีลูก...เมียก็เริ่มสนใจแต่ลูก ซึ่งลูกก็มีแต่ผู้ชาย เขาที่อยากมีลูกผู้หญิงก็พยายามหาเวลาเพื่อที่จะผลิตให้ได้สักคน แต่ก็เจอมารผจญ มารที่ว่าก็คือ ลูก ๆ ของเขาเอง ทุกครั้งที่เขาจะทำเรื่องอย่างว่า ก็เหมือนไอ้ 3 หน่อมันจะรู้ทุกครั้ง ครั้งนี้พ่อเขากลับมา ก็ได้โอกาสฝากลูก ๆ ไว้กับพ่อชั่วคราว ส่วนเขาเองก็จะได้มีเวลาปั๊มลูกสาวสักที...แต่ไม่ทันจะได้เสร็จสม…เสียงเรียกจากด้านนอกก็ดังขึ้น“ไอ้ย้ากกก…ม
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 37 ความจริงอีกอย่าง 2/2
@งานวัดประจำปีวันนี้เป็นวันลอยกระทง พยัคฆ์พาแฟนสาวไปเที่ยวงานประจำปีที่วัดแถวบ้าน เมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ เขาและเธอก็พากันไปงานวัดบ่อย ๆ ชายหนุ่มพาแฟนสาวเดินเที่ยวภายในงาน บรรยากาศค่อนข้างครึกครื้น แสงไฟจากร้านค้าต่าง ๆ หรือซุ้มขายของต่างก็ติดไฟเรียกผู้คนกันระนาว เสียงเพลงบรรเลงอย่างอื้ออึง ซุ้มการละเล่นต่าง ๆ มีคนมุงล้อมเล่นกันอย่างสนุกสนาน ผู้คนต่างหลั่งไหลกันมาจากทั่วทุกที่ ทั้งเด็กเล็ก ผู้ใหญ่ วัยรุ่น หรือแม้แต่คนเฒ่าคนแก่ก็มาร่วมงานวัดครั้งนี้ด้วย เพราะมีซุ้มให้ทำบุญอยู่ตรงมุมโบสถ์ของวัด ทั้ง 2 คนเดินมาเรื่อยก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าร้านขนมสายไหม “อยากกินเหรอคะ ?” ชายหนุ่มถามแฟนสาวตรงหน้า หญิงสาวระบายยิ้มหวาน พยักหน้าหงึก ๆ เป็นการให้คำตอบ เขาซื้อให้เธอ 1 ไม้ใหญ่สีชมพูฟูฟ่อง หญิงสาวกัดลงคำหนึ่งก็หลับตาปี๋ รสชาติความหวานแล่นถึงโสตประสาท “ขอพี่ชิมมั่ง” หญิงสาวกำลังจะยื่นสายไหมในมือให้แฟนหนุ่มชิม แต่เขากลับเอาหน้าเข้ามาใกล้แล้วตวัดลิ้นเลียที่ริมฝีปากเธอหน้าตาเฉย ทำเอาเจ้าตัวตกใจฟาดมือเล็ก ๆ ไปที่อกเขาอย่างจัง“พี่ยัก ! อายคนเขา”“อายทำไมคะ เขาจะได้รู้ว่าหนูมากับแฟนไง”“แค่ใส่เสื้อคู่เขาก็รู
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 36 ความจริงอีกอย่าง 1/2
@บ้านเหมราช“หนูไม่ต้องไปหรอกค่ะ อยู่นี่แหละเดี๋ยวพี่ก็กลับมาแล้ว” พยัคฆ์พูด ก่อนจะเตรียมตัวออกไปทำบุญครบรอบวันตายของแม่เขา“ทุกครั้งเลย วันครบรอบวันตายแม่พี่ทีไรหนูไม่เคยได้ไปเลย ทำไมเหรอคะ กลัวหนูไปรู้อะไรเข้าเหรอ ?” หญิงสาวเอียงคอถามอย่างทะเล้น“เปล่าซะหน่อย ก็เห็นว่าต้องไปดูไร่ชาไม่ใช่หรือไง พี่ไปเดี๋ยวเดียวเอง”“หนูก็อยากทำบุญให้แม่พี่บ้างนี่คะ ตอนเด็ก ๆ ก็ยังไปได้เลย ทำไมตอนนี้ถึงไปไม่ได้แล้วล่ะคะ” “ไปแล้วห้ามซนนะ ถ้าพี่ไม่ให้ไปตรงไหนก็ห้ามไปล่ะ เข้าใจไหมคะ ?” “เข้าใจค่า…พี่ย้ากกก” หญิงสาวเขย่งปลายเท้าจุมพิตเบา ๆ ที่แก้มแฟนหนุ่ม เขายิ้มมองสาวน้อยตรงหน้าด้วยท่าทีมีความสุขล้น จากนั้นทั้ง 2 คนก็ออกเดินทางไปยังวัดแถวบ้าน @วัดหลังจากถวายสังฆทาน สวดมนต์ นำอาหารและเครื่องดื่มมาถวายพระสงฆ์เรียบร้อยแล้ว เหมราชก็นำพยัคฆ์และเจ้าขาไปที่อัฐิของ ‘ลลิน’ หรือแม่ของพยัคฆ์ เพื่อจุดธูปเทียนและวางดอกไม้ที่หน้ารูป“ป๋า ผมขอถามอะไรหน่อยสิ” พยัคฆ์พูดขึ้นหลังจุดธูปเทียนและวางดอกไม้เรียบร้อยแล้ว “ถามอะไร ?”“แม่ไม่ได้ป่วยตายใช่ไหมป๋า”“ใครบอกเอ็ง”“ไม่มีใครบอก แต่ผมรู้สึกได้ว่ามันต้องมีอะไรมากกว่าน
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 35 ความจริง 2/2
หลังจากที่ฟังผู้เป็นพ่อพูด เรื่องราวที่อัศวเคยเข้าใจกับที่พ่อเล่า มันทำให้เขาหยุดชะงักราวกับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกหยุดหมุนไปโดยปริยาย เขาเข้าใจผิดมาตลอดว่าแม่ทิ้งเขาไปเพราะมีชู้ และไม่ยอมรับเขาไปเพราะรังเกียจเขา ที่แท้เป็นเพราะพ่อแท้ ๆ ของเขาเองต่างหากที่ทำผิดต่อแม่ พ่อทิ้งแม่ไปแต่งงานใหม่ นี่มันเรื่องอะไรกัน ! ทำไมเขาต้องมารับรู้อะไรแบบนี้ตอนนี้ด้วย ! เขารู้สึกดีใจที่แม่ไม่ได้คิดจะทิ้งเขา แต่กลับต้องมาเสียใจเพราะคนที่ทิ้งแม่ไปก็คือพ่อเขาเอง “ทำไมพ่อทำแบบนี้ ทำไมถึงทิ้งแม่ไป ทำไมถึงต้องมาพรากแม่ไปจากผม” ชายหนุ่มร้องไห้กอดหญิงสาวตรงหน้าด้วยความอาลัยและคิดถึงผู้เป็นแม่ที่เขารักมากที่สุด“พ่อขอโทษลูก พ่อขอโทษ อภัยให้พ่อด้วย พ่อเองก็เสียใจ และจมอยู่กับมันมามากพอควรกับเรื่องนี้ พ่อขอรับผิดทุกอย่างไว้เอง แกปล่อยน้องเขาลงมาเถอะนะ ถือว่าพ่อขอ” อดิสรเอ่ยปลอบลูกชายปล่อยเธอ ปล่อยเธอไป…ทำไมเขาถึงไม่มีความรู้สึกอยากจะปล่อยหญิงสาวในอ้อมกอดคนนี้ให้ออกจากอ้อมแขนเลย ราวกับว่าเธอคนนี้เป็นของเขามานานแล้ว“ผมปล่อยไม่ได้พ่อ” เพราะเขารักเธอเข้าแล้วจริง ๆ ความจริงรักตั้งแต่เจอหน้าเธอครั้งแรกเลยด้วยซ้ำ หญิงส
พยัคฆ์เจ้าขา ตอนที่ 34 ความจริง 1/2
“จะดีเหรอวะ...มึงเดี้ยงซะขนาดนี้...ยังจะมาดวลอะไร” อัศวมองน้องชายต่างพ่อตรงหน้าราวกับเป็นขยะชิ้นหนึ่ง“กูไหว...ถ้ามึงแพ้กู…มึงต้องปล่อยเจ้าขาไป” พยัคฆ์ตอบ เขาพยายามจะรวบรวมสติและกำลังกายของตัวเองให้ลุกขึ้นสู้อีกครั้ง แม้ร่างกายตอนนี้จะไม่อำนวยก็ตาม แต่ใจเขาเชื่ออย่างสุดใจว่าสามารถทำได้ เขาต้องยื้อมันไว้ระหว่างที่พ่อกำลังมา“เฮอะ…สภาพอย่างมึงยังมีหน้ามาต่อรองกูอีก”“หรือมึงกลัวแพ้ ?”“ปากดี...อยากตายก็มาเถอะ กูจะสงเคราะห์ให้” อัศวทิ้งปืนในมือ สาวเท้าเข้าไปปล่อยหมัดหนัก ๆ ปะทะที่ใบหน้าคมคายของผู้เป็นน้อง ความเจ็บปวดพลุ่งพล่านเข้าไปยังโสตประสาทของชายหนุ่มที่นอนกองอยู่บนพื้น“พี่ยัก !! อย่าทำอะไรเขานะ” หญิงสาวที่ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ตะโกนเสียงดังออกมา “ออกมาแล้วเหรอคนสวย” อัศวหันมองเธอ…เขาจับจ้องอยู่ที่ดวงหน้าสะสวยราวกับตุ๊กตามีชีวิตของเธอ “เจ้าอย่าออกมา…กลับไปที่เดิม !!” ชายหนุ่มพยายามลุกขึ้น เขาอาศัยจังหวะที่อัศวมองแฟนสาวของเขา จัดการเตะเข้าที่ขาตามด้วยการพุ่งหมัดปะทะที่ใบหน้าผู้เป็นพี่จนหงายหลังไป อัศวนอนหงายหายใจหอบ เขาถุยเลือดลงบนพื้นและเช็ดเลือดที่มุมปาก ก่อนจะลุกขึ้นแล้วปะทะกันอ
บางทีคุณอาจจะชอบ
พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.2K viewsยั่ว
มังกรเล่นน้ำ67.2K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ52.2K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้233.7K viewsเมื่อรักออกเดินทาง
KhanomThai Story238 viewsสัมพันธ์ลับอาจารย์แสนร้าย
นามปากกาดาวเหนือ2.6K viewsNC20+ (3P) สัมพันธ์ร้าย กับ ฝาแฝดวิศวะจอมคลั่ง!
Peach Poyy536 viewsหลงเด็กบำเรอใจ
OPUNTIA(โอพันเธีย)769 views
