ใครจะทนไหว (2)

เฮงซวยที่สุดเท่าที่เคยพบ ทั้งที่สัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะรักนางคนเดียว ผ่านไปเพียงปีเดียวก็รับฮูหยินรองอย่างเจียงเม่ยเข้ามาเหยียบย่ำใจนาง

นางทนมาเป็นสิบ ๆ ปี สุดท้ายเป็นไง ถูกเขาลงโทษอย่างกับสุนัขตัวหนึ่ง “ไอ้คนเฮงซวย” เวินหลินตะโกนออกมาแล้วฟุบหน้าลงบนโต๊ะ

ลู่ผิงถิงบังคับลำตัวให้อยู่นิ่งไม่ได้จึงเอนไปด้านหลัง “ใช่ ท่านแม่เฮงซวยสุด ๆ เห็นข้าเป็นอะไร มาหลอกข้าให้รักแล้วไปอยู่กับสตรีอื่น ไอ้เฮงซวยเอ๊ย”

เวินหลินหลับไปแล้วลู่ผิงถิงปวดปัสสาวะจึงลุกขึ้น เดินขาเลื้อยพันกันเซไปซ้ายทีขวาทีจนชายหนุ่มคนหนึ่งต้องเข้ามาพยุง “พ่อรูปงามคนนั้น พาข้าไปปลดเบาหน่อย” คนนี้ไม่ถูกใจเท่าไร จึงชี้ไปหาพ่อหน้าหวานคนที่บอกว่าชอบนาง

โดยไม่รู้เลยว่าการที่นางเจาะจงเลือก ทำให้บุรุษผู้นั้นคิดว่านางทอดสะพานให้

บุรุษผู้นั้นโอบเอวลู่ผิงถิงพาเดินไปห้องปลดเบา สตรีตัวเล็กทิ้งน้ำหนักซบพิงเขามาทั้งตัว เขาปล่อยนางเข้าไปทำธุระส่วนตัวแล้วรอนางอยู่ เมาเพียงนี้คนงามเจ้าไม่รอดแน่ สมองกำลังประมวลผลว่าจะไปที่ห้องส่วนตัวหรือมุมอับแถวห้องสุขานี้ดี

ลู่ผิงถิงเกาะเลาะผนังออกมา บุรุษหนุ่มเข้าไ