ตอนพิเศษ 1 เดินทางกลับแคว้นชุนฮัว

“พี่หญิงข้าจะรีบไปรีบกลับนะเจ้าคะ ท่านอยู่ที่นี่ต้องดูแลตัวเองด้วยนะเจ้าคะ”

“ไปเถอะเจ้าไม่ต้องห่วงข้ากับท่านพ่อนะ เที่ยวให้สนุก”

“แม่ชีหลาน ไว้พบกันวันขึ้นเขานะ”

“ขอบคุณท่านแม่ทัพเจ้าค่ะ”

ท่านอ๋องหันไปมองหน้าสหายที่ตะโกนบอกกับหลานผิงอันอยู่ข้างรถม้าของเขา เฟิ่งจื่อหลิงรู้สึกว่าท่าทีของสหายข้างๆแปลกไป หลายวันมานี้เขาขอตัวไปเฝ้าและรับอาสาส่งยาของท่านหมอไปที่จวนสกุลหลานนอกเมืองและมักจะหายไปหลายชั่วยามในแต่ละวัน

“เจ้าจะรอจนนางกลับไปบำเพ็ญเพียรก่อนจึงจะยอมบอกความรู้สึกหรืออย่างไร”

“ท่านอ๋อง พระองค์ทรงตรัสอะไรพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเพียงแต่....”

“อย่ามาใช้คำพวกนี้กับข้า เป็นสหายกับเจ้ามาหลายปี มาตอนนี้จะมาเรียกข้าเช่นนี้ บอกข้ามาเจ้ากำลังตกหลุมรักเข้าแล้วสินะ”

“จื่อหลิงเจ้าอย่าพูดจาเหลวไหล ข้าน่ะ...”

“พี่ใหญ่ ท่านพี่ พวกท่านคุยอะไรกันอยู่เพคะ”

“อ้อ...หลินเย่ข้ามีอะไรจะบอกเจ้าด้วย คือว่า..”

“ก็ได้ๆ เฟิ่งจื่อหลิงเจ้าคนเจ้าเล่ห์ ข้ายอมรับ เจ้าอย่าพึ่งบอกหลินเย่นะ นางหวงหลานผิงอันยิ่งกว่าผู้ใดเสียอีก”

“เรื่องนี้น้องรองของเจ้าก็รู้สินะ”

“ใช่ นางรู้”

“แล้วเหตุใดให้หลินเย่รู้ไม่ได้เล่า”

“น้องสามไม่เหมื