เข้าสู่ระบบแชร์
4 เนื้อเรื่องคุ้น ๆ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-25 15:30:01เมื่อหลัวซู่เฟิงสัญญากับนางว่าจะไม่ยุ่งกับนางอีก ตู้หลิงจึงคายลิ้นผีที่ยืดยาวทิ้งพร้อมกับเหยียบซ้ำอีกสองสามที
เหล่าผีที่ยืนหลบซ่อนแอบดูต่างอดที่จะหัวเราะไม่ได้ ก็เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นจ้าวผีอันธพาลเช่นหลัวซู่เฟิงถูกหักหน้าโดนดูถูกเหยียดหยามเช่นนี้
ก็ตั้งแต่หลัวซู่เฟิงกลายมาเป็นวิญญาณก็เที่ยวกร่างสร้างความขุ่นเคืองให้กับเหล่าผีอยู่ตลอด และคิดว่าเป็นตัวเอง เป็นผีมีบุญกุศลล้นเหลือเที่ยวล้างผลาญก่อความวุ่นวายใจให้กับทุกตน
“ต่อให้อีก 300 ปีนับจากนี้บุญข้ายังไงก็ไม่มีวันหมด” นั่นคือประโยคที่หลัวซู่เฟิงประกาศกร้าว สร้างความรำคาญใจไปทั่วทุกแห่งหน
รอดพ้นจากเงื้อมมือของหลัวซู่เฟิงมาได้ ตู้หลิงจึงกลับมาอยู่ที่เดิมกับลุงผี จู่ ๆ นางก็มีเรื่องให้นึกสงสัย
“ท่านลุง เหตุใดท่านจึงกลายเป็นผีไร้บุญกุศลเช่นนี้” ท่าทางของลุงผีดูเหมือนจะไม่ใช่คนไม่มีญาติ
“ฮ่าฮ่า ข้าน่ะตายมาแล้วหลายร้อยปี ญาติทั้งหลายล้วนแล้วแต่ล่วงลับไปหมดแล้ว ลูกหลานที่ยังเหลืออยู่ก็หลงลืมที่จะสร้างกุศลและอุทิศให้” ลุงผียังคงพูดด้วยน้ำเสียงที่สุดแสนจะใจดีดังเช่นทุกครั้ง อันเป็นสิ่งบ่งบอกว่าตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ต้องเป็นผู้มีความรู้ผู้หนึ่ง
“งั้นหรือเจ้าคะ ท่านบอกชื่อมาสิเจ้าคะ ถ้าข้าได้มีโอกาสมีลมหายใจ ประสาทสัมผัสการรับรู้ร้อนหนาวกลับมาอีกครั้ง ข้าจะอุทิศให้ท่าน” ตู้หลิงไม่ได้พูดไปเรื่อยเปื่อยนางมีความหวังอย่างเต็มเปี่ยมและแรงกล้า ที่จะทำเช่นนั้น
ผีสาวแสนสวยพูดด้วยความจริงใจ
“นังเด็กโง่ ตายไปแล้วจะได้กลับไปเป็นมนุษย์อีกได้อย่างไรกัน” ลุงผีเข้าใจในความหวังดีของตู้หลิงดี แต่นางลืมไปแล้วหรือว่านางตายแล้ว
ตู้หลิงยิ้มเจื่อนนางเองก็ลืมไปว่าเราทั้งคู่ล้วนแล้วแต่ตายไปแล้วทั้งนั้น ไม่มีใครทำบุญให้ใครได้ นอกจากจะมีลมหายใจมีกายเนื้ออีกครั้ง
ลุงผีเห็นหลานผีอยากรู้ชื่อจนใจจะขาดสุดท้ายเขาก็ยอมบอกชื่อของตนเอง
“ข้าชื่อ หยูเต๋อกุย จำไว้ให้ดี ๆ ล่ะ ข้าจะบอกเจ้าครั้งเดียว”
นับว่าเป็นครั้งแรกที่ตู้หลิงได้ยินของลุงผี นางทำท่าดีใจจนตาโต
“ส่วนข้าผีสาวแสนสวยมีนามว่าตู้หลิงนะเจ้าคะ” ตู้หลิง กวาดนิ้วรอบใบหน้าตนเองทำตาวิ๊งค์ ๆ ให้ลุงผี
ผ่านแล้วหลายอาทิตย์ หลัวซู่เฟิงไม่ได้มาวุ่นวายกับนางอีก ทำให้ตู้หลิงคลายความกังวลใจไปได้หลายส่วน อย่างน้อยเวลานางเดินในตลาดก็คงไม่ถูกใครดูดเข้าไปหาอย่างเสียมารยาท นางทึกทักเอาเองว่าไอ้ผีชีกอพรรค์นั้นคงจะอับอาย ที่ถูกนางลากลิ้นออกมากระทืบ
เสียงมโหรีดังลั่นถนน เหมือนจะเป็นครั้งแรกที่ตู้หลิงได้ยินเสียงพวกนั้นนับตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ ผีสาวสอดรู้สอดเห็น
เมื่อนางไปถึงสถานที่ที่เป็นต้นเสียง จึงได้รู้ว่ากำลังมีการจัดงานแต่งงาน คนงามมองเกี้ยวเจ้าสาวด้วยสายตาละห้อย พลางนึกถึงตัวเองที่ถูกรถชนตายในวันลองชุดแต่งงาน
“พวกเจ้าดูสิท่านอ๋องแต่งอนุภรรยาจัดงานใหญ่โต เสียยิ่งกว่าตอนแต่งพระชายาเอก ช่างเป็นคนใจไม้ไส้ระกำเสียจริงๆ” ชาวบ้านลำดับที่หนึ่งโพล่งออกมา
“โธ่ พวกเจ้าจะไปรู้อะไรก็ท่านอ๋องไม่ได้รักพระชายา สนมมู่ตั้งเงื่อนไขเอาไว้ว่าหากท่านอ๋องไม่แต่งพระชายา ก็จะไม่ยอมให้ท่านอ๋องได้ครองรักกับแม่นางไช่” ชาวบ้านลำดับที่สองแย้ง
“งั้นหรือ แสดงว่าพระชายาก็ไม่ได้เป็นที่โปรดปรานสินะ น่าสงสารคนเป็นภรรยาเอกเสียจริง ๆ ได้แต่นอนกอดตำแหน่ง แต่ไม่มีทางได้ความรัก” ชาวบ้านลำดับที่สามเสริม
“อันที่จริง ข้าได้ยินข่าวลือมาว่าพระชายาเอกเองก็ใช้อำนาจของครอบครัวตัวเองไปขอหมั้นหมาย บีบบังคับให้ท่านอ๋องยินยอมแต่งงานนะ” ชาวบ้านลำดับที่สองเล่าเพิ่ม
ตู้หลิงไปยืนฟังพวกนางสนทนาอย่างตั้งใจ การแต่งงานเมียสองสามสี่ห้าสมัยนี้ไม่แปลกหรอก แต่เมื่อมาคิด ๆ ดูแล้ว พระชายาเอกนี่น่าสงสารจริง ๆ ผัวมีเมียน้อยเพิ่มแถมยังเป็นสตรีที่รักสุดหัวใจอีกด้วย น่าเวทนายิ่งนัก เหมือนกับตัวนางเล๊ย!!
แต่เอ๊ะ!!! เรื่องนี้ดูเหมือนว่านางจะเคยได้ยินจากที่ไหนสักแห่ง
“ข้าเคยได้ยินเรื่องราวพรรค์นั้นจากไหนนะ” ผีสาวกอดอกครุ่นคิด
เพื่อความมั่นใจ ตู้หลิงจึงลอยเข้าไปสำรวจภายในจวนอ๋องเผื่อว่าจะพบเบาะแสอะไรบางอย่าง จวนหลังนี้ประดับประดาตกแต่งด้วยสิ่งของชั้นดี เหมาะสมกับที่เป็นเรือนของเจ้านายชั้นสูง
ผีสาวแสนสวยหอบกระโปรงตัวเองลอยวนดูทุกซอกทุกมุม โดยปกติสถานที่แต่ละแห่งจะมีสิ่งที่เรียกว่าตาเจ้าที่ยายเจ้าที่ ถ้านางแอบเข้ามาวุ่นวายเช่นนี้พวกเขาจะต้องออกมาขับไล่นางออกไปแล้ว
แต่เงียบกริบ นางสามารถลอยไปที่ไหนก็ได้ในจวนแห่งนี้ตามอำเภอใจ
กลิ่น!!! ตู้หลิงทำจมูกฟุดฟิด นี่เป็นครั้งแรกในรอบสองปีกว่าที่นางได้กลิ่นของอาหาร ผีสาวลอยไปตามกลิ่นที่โชยออกมา มาหยุดยืนอยู่ที่หลังครัว นางโผล่หน้าทะลุเข้าไปว่าด้านในกำลังทำสิ่งใดกันอยู่
“พระชายา ทำไมท่านถึงเอาแค่ขลุกอยู่ในครัวแบบนี้ล่ะเจ้าคะ” สตรีที่แต่งกายแบบสาวใช้ในจวนกล่าวกับสตรีที่นางเรียกว่าพระชายา
“ข้าจะออกไปข้างนอกให้เสียบรรยากาศทำไม ในเมื่อตรงนั้นไม่มีใครชอบข้าและไม่มีใครเชื้อเชิญให้ข้าออกไปที่นั่น” สตรีที่ถูกเรียกว่าพระชายายังคงก้มหน้าเขี่ยเชื้อเพลิงในเตา
จากมุมนี้ตู้หลิงมองใบหน้าของนางได้ไม่ถนัดนัก
“ท่านอ๋องใจร้ายเกินไปแล้ว” สาวใช้ตัวน้อยโกรธจนรู้สึกอยากร้องไห้
“อย่าพูดเสี่ยงดังนะเสี่ยวเชี่ยน เดี๋ยวคนอื่นจะตำหนิเอาได้” พระชายารีบเข้าไปห้ามให้สาวใช้ของตนสงบปากสงบคำ
และทันทีที่ได้เห็นใบหน้าของนางได้ชัด ๆ ทำให้ตู้หลิงประหลาดใจ นั่นก็คือใบหน้าของผู้ที่ถูกเรียกว่าพระชายาคล้ายกับนางราวกับส่องกระจก
ผีสาวต้องขยี้ตาอีกทีเผื่อดูให้แน่ชัดว่าไม่ได้ตาฝาด
“OMG เจ้าเป็นใครกันแน่เนี่ยทำไมเหมือนข้าขนาดนี้”
บทล่าสุด
พระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ 43 อิ่มเอมในหัวใจ
แม่ทัพตู้ต้องข่มกลั้นความโกรธไว้อย่างเต็มที่ ตู้จงเหรินนั่งรออยู่ที่โถงรับแขกอยู่ครู่ใหญ่ในหัวก็กำลังคิดประมวลผลเรื่องราวที่ผ่านมาเขารับรู้ว่าเล่อเหยียนเผิงเข้าออกบ้านสกุลตู้อยู่บ่อย ๆ ตั้งแต่ตู้หลิงป่วย กุนซือผู้นั้นก็หมั่นคอยมาดูแลตู้หลิงเองก็หวั่นใจอยู่ไม่น้อย เพราะนางไม่เคยเห็นบิดาเกรี้ยวกราดเช่นนี้มาก่อน ถึงจะมีเรื่องให้โกรธเคืองแต่เมื่ออยู่ต่อหน้านางผู้เป็นบิดาก็มักจะแสดงความใจเย็นและอ่อนโยนอยู่เสมอแต่ครั้งนี้ท่านพ่อคงจะโกรธมากจริง ๆหลัวซู่เฟิงแม้จะไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ แต่ก็ยินยอมทำตามที่ตู้หลิงขอร้อง ถ้าเขาอยากแต่งงานกับนางก็ต้องยอมคุกเข่าขอร้อง ศักดิ์ศรีและสถานะก่อนที่เขาจะตายก็ช่างมันเถอะ ยอมลงสักครั้งเพื่อนาง....จ้าวผีได้ยินเสียงของหยูเต๋อกุยหัวเราะเอิ๊กอ๊ากอยู่กับเสี่ยวโต้ว เดี๋ยวรอเขาเสร็จเรื่องนี้เสียก่อนค่อยไปหาเวลาจัดการ สาปดีไหมไปเรียนวิชานักพรตแล้วสาปทั้งสองคนให้อยู่ในไหผักดองดีหรือไม่หลัวซู่เฟิงเดินเข้าไปพร้อมกับตู้หลิง หญิงสาวส่งสัญญาณให้ชายหนุ่มคุกเข่าแต่ดูเหมือนบุรุษหน้าด้านผู้นี้จะไม่รู้ธรรมเนียม ก่อนหน้านั้นเขาเป็นใครนางไม่สนใจหรอกนะ แต่เวลานี้เขาคือเล่อเหย
พระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ 42 ซึ่งกันและกัน NC
ได้ยินสิ่งที่นางกล่าวหลัวซู่เฟิงก็นึกเอ็นดู คนตัวสูงก้มลงไปจูบซับน้ำตานางหนึ่งครั้ง ก่อนจะค่อย ๆ ดันมังกรตัวเขื่องของตัวเองเข้าในกายนางอย่างเชื่องช้ามีปราการธรรมชาติบางอย่างในร่างกายของตู้หลิงขาดผึง หลัวซู่เฟิงรู้สึกได้ตู้หลิงเจ็บแต่ก็อดทน นางเชื่อว่าอีกสักพักจะพบกับความสุขชายหนุ่มกดความแข็งแกร่งแช่เอาไว้เพื่อให้ช่องทางรักที่แสนคับแคบของนางได้ทำความคุ้นชินกับแท่งลำใหญ่โต แต่ภายในของนางตอนนี้กลับตอดรัดเขาเสียจนแทบคลั่ง“หลิงเอ๋อเด็กดี ข้างในของเจ้าตอดข้าเหลือเกิน”พูดจบหลัวซู่เฟิงก็เริ่มขยับเอวเข้าออกทีละนิดทันทีที่หลัวซู่เฟิงเริ่มขยับเอวความเจ็บปวดก็ค่อย ๆ หายไปความรู้สึกบางอย่างเข้ามาแทนที่ เป็นความรู้สึกที่นางยากจะกล่าวออกมาหลัวซู่เฟิงขยับแก่นกายเข้าออกอย่างเชื่องช้า ก่อนจะเริ่มเร่งจังหวะกระทุ้งไปตามอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน นานมากแล้วที่เขาไม่ได้ร่วมรักกับสตรี ล่าสุดก็คงเมื่อหลายสิบปีก่อนตอนที่เขายังมีชีวิต“อา...” ทุกครั้งที่หลัวซู่เฟิงขยับความเป็นชายเข้าออกร่างกายของนาง ตู้หลิงรู้สึกเสียวกระสันจนอยากจะบรรยายออกมาไม่ได้ นางจึงได้แต่ส่งเสียงร้องครางรัญจวนแทนความรู้สึกถึงแม้ว่านางจะ
พระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ 41 เรายังไม่ได้แต่งงานกัน NC
“พี่....ซู่เฟิง....เรา....ยังไม่ได้แต่งงานกัน” ตู้หลิงพูดด้วยน้ำเสียงขาดช่วง ความเสียวกระสันที่เพิ่มขึ้นทำให้นางเอื้อนเอ่ยวาจาได้อย่างยากลำบาก“งั้นเราก็แต่งกันตอนนี้เลยดีหรือไม่” หลัวซู่เฟิงถอดเสื้อของตัวเองออกจนหมดเผยให้เห็นร่างกายแข็งแกร่ง ถึงแม้จะไม่ใช่ร่างของเขาจริง ๆ แต่ร่างกายเล่อเหยียนเผิงก็นับว่าไม่เลว โดยเฉพาะความเป็นชายที่แข็งแกร่งดุดันไม่เกรงใจใครบุรุษตัวสูงเปลี่ยนจากหยอกเย้าทรวงอกค่อย ๆ จุมพิตไต่ไล่ระดับลงมาพาดผ่านหน้าท้องแบนราบตู้หลิงเสียวจนต้องเกร็งหน้าท้อง ความรู้สึกเช่นนี้ยากที่นางจะระบายออกมาเป็นคำพูด คนตัวเล็กได้แต่ส่งเสียงครางอื้ออึงในลำคอเท่านั้นหลัวซู่เฟิงถอดกระโปรงและกางตัวในของนางออกไปพร้อมกันอย่างเชื่องช้า วงขาเรียวเล็กไร้ริ้วรอยปรากฏตรงหน้า เจ้าของเรือนร่างขาวผ่องพยายามใช้สองมือเล็ก ๆ ปกปิดร่างกายตนเอง ดูแล้วช่างน่าเอ็นดู“เจ้าสวยเหลือเกิน” หลัวซู่เฟิงกล่าว พร้อมกับใช้นิ้วสัมผัสช่องทางดอกไม้ที่แสนสวยงามแค่เพียงนิ้วเขาสัมผัสเบา ๆ ตู้หลิงก็ขนลุกไปทั้งร่างจนนางต้องขยับเอวหนี แต่สุดท้ายหลัวซู่เฟิงก็รั้งเอวนางกลับไปอยู่ที่เดิม“จะหนีไปไหนเด็กดี”ตู้หลิงไม่กล้า
พระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ 40 ข้าจะเล่าให้ฟัง NC
ผ่านไปหลายวัน นางยังคงไม่ได้ข่าวของผู้เป็นบิดา ครั้นจะออกจากสำนักไปสืบข่าวก็ถูกหลัวซู่เฟิงห้ามเอาไว้ ซ้ำยังกำชับให้คนในสำนักดูแลป้องกันไม่ให้แอบออกไปข้างนอกนางยังคิดโกรธที่หลัวซู่เฟิงสั่งห้ามนาง และชอบทำตัวเหมือนกับนางเป็นภรรยาของเขาอาการบาดเจ็บของหลัวซู่เฟิงทุเลาขึ้นทุกวัน ตู้หลิงยังคงตอบแทนด้วยการไปใส่ยาเปลี่ยนผ้าพันแผลให้เขาทุกวัน แน่นอนว่านางต้องหาทางรับมือผีชีกออยู่ตลอดเวลา“ข้ามีเรื่องจะเล่าให้เจ้าฟัง”“เรื่อง?” ปากของนางถามแต่ก็ยังคอยทำความสะอาดแผลอยู่“ท่านพ่อของเจ้า”“ท่านพ่อเป็นอะไร” ตู้หลิงเริ่มกังวลเมื่อหลัวซู่เฟิงเอ่ยถึงบิดาของน้องหลิง“ได้เฉาเกอเอ๋อช่วยเหลือ ไม่ต้องห่วงอีกไม่นานแม่ทัพตู้ก็จะกลับมาหาเจ้าอย่างปลอดภัย”“อ้อ งั้นก็ดีแล้ว ข้าจะได้กลับจวนเสียที” หลัวซู่เฟิงหลุดพูดชื่อสตรีผู้หนึ่งออกมา ตู้หลิงได้ยินชื่อของนางเต็มสองหูเมื่อได้ยินชื่อของสตรีอื่น ใบหน้างดงามของตู้หลิงหม่นแสงลงเล็กน้อย กล้าดีอย่างไรถึงมาเอ่ยชื่อของสตรีอื่นต่อหน้านาง“เด็กดี เจ้าเป็นอะไรไป”“เปล่าเจ้าค่ะ” น้ำเสียงของนางเจือความขุ่นเคืองหลัวซู่เฟิงพอจะเดาออก“เจ้าหึงข้าหรือ”“...” คนตัวเล็กไม่ตอบ
พระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ 39 ชำระความ
เสนาบดีเฉินเป็นผู้ดำเนินการเรื่องนี้ ไม่นานก็พบว่าเป็นฝีมือของชนเผ่าเร่ร่อนที่อยู่นอกด่าน อีกนิดเดียวก็จะสาวถึงตัวการสำคัญที่อยู่เบื้องหลังถึงแม้เขาจะดำเนินการเรื่องนี้ด้วยความเที่ยงธรรม แต่เรื่องมันดันเกี่ยวพันถึงเชื้อพระวงศ์ระดับสูง จึงจำเป็นต้องทำอย่างรอบคอบกองกำลังของเสี่ยวเชี่ยนถูกกำจัดไปทีละน้อย พี่น้องของนางล้มตายไปทีละเล็กละน้อย แต่กระนั้นถูปาเสี่ยวเชี่ยนก็ยังลงมือกับชาวเฉาไม่หยุดสุดท้ายกองปราบและกองราชองครักษ์ก็ร่วมมือกันจับนางและคนของนางได้ในที่สุดวันไต่สวนมาถึงถูปาเสี่ยวเชี่ยนไม่สะทกสะท้านนางยืนหลังเหยียดตรงก่นด่าสาปแช่งทุกคนที่อยู่ตรงนั้นไม่พอยังซัดทอดไปจนถึงขุนนางหลายคน ราชครูหยู สนมมู่ล้วนโดนนางกล่าวซัดทอดทั้งหมด“พวกเจ้ามันก็พวกสารเลว ทำร้ายคนบ้านข้าไม่พอ ยังกำจัดกวาดล้างให้พวกเข้าสูญสิ้น” ถูปาเสี่ยวเชี่ยนกล่าวด้วยความแค้น“ถูปาเสี่ยวเชี่ยนแสดงว่าเจ้ายอมรับข้อกล่าวหาทั้งหมดที่ทำ”“แน่นอนว่าข้ายอมรับข้ามีศักดิ์ศรีมากพอ ประชาชนพวกนั้นไม่มีค่าเท่ากับคนของข้าอยู่ไปก็หนักแผ่นดิน สู้ให้ข้ากำจัดทิ้งสักร้อยสองร้อยคนจะเป็นอะไร” ทุกคำที่นางพูดออกมาไม่มีสลด ไม่มีละอายใจต่อสิ่ง
พระเอกจ๋าภรรยาท่านเป็นตัวประกอบ 38 เริ่มคลี่คลาย
หลังจากที่ทั้งสองประกาศคบหากัน เรื่องราวความรักของพระเอกนางเอกระดับซูเปอร์สตาร์ก็เหมือนกับมีแสงแฟลชสาดส่องอยู่ตลอดเวลาซึ่งแฟนคลับของทั้งสองก็เข้าใจดี และทุกคนต่างก็เห็นพ้องต้องกันว่าทั้งสองคนเป็นคู่รักที่เหมาะสมกับราวกับกิ่งทองใบหยก ไม่มีข่าวเสียหาย ภาพลักษณ์ดี เป็นที่รักของทีมงาน สื่อมวลชนและแฟนคลับจนถึงวันที่หลิวเทาคุกเข่าขอตู้หลิงแต่งงาน นับว่าเป็นคู่รักนักแสดงที่ทุกคนให้ความสนใจอันดับหนึ่งกระทั่งใกล้วันแต่งงานตู้หลิงอยู่สตูดิโอสำหรับลองชุดแต่งงาน วันนี้หลิวเทาแฟนหนุ่มของเธอไม่มา ซึ่งสำหรับหญิงสาวเข้าใจได้ดีเพราะด้วยหน้าที่การงานของทั้งคู่ยากที่จะมีเวลาเดียวกัน คนตัวเล็กชื่นชมชุดเจ้าสาวฟูฟ่องที่ตัดเย็บอย่างดีด้วยแววตาแห่งความสุข“หลิงหลิงเธอสวยมาก” ผู้จัดการเดินเข้ามาในห้องลองชุด“พี่ถ่ายรูปให้ฉันหน่อยได้ไหม” ตู้หลิงยื่นโทรศัพท์ให้กับผู้จัดการเมื่อถ่ายเสร็จผู้จัดการก็ยื่นโทรศัพท์คืนให้กับตู้หลิง หญิงสาวโพสต์สปอยล์ชุดเจ้าสาวขึ้นบนโซเชียลตามปกตินิยายของตัวเองแต่ที่ไม่ปกติคือมีความหนึ่งที่โพสต์ใต้ภาพที่เธออัพขึ้น“หลิงหลิงฉันสงสารเธอเหลือเกิน เมื่อวันก่อนฉันเห็นหลิวเทาเพิ่งออกมา
บางทีคุณอาจจะชอบ
สามีชาตินี้เราหย่ากันแล้ว
บ้านเขมปัณณ์9.9K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ24.2K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ117.1K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน21.5K viewsทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
หวานใจ52.1K viewsกลีบดอกเหมยที่ร่วงโรย
Midzilee01820 viewsองค์หญิงสองสามี
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา959 viewsสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ21.5K views
