ตอนที่3 ปีศาจ Nc
เดย์ขับรถทั้งที่มือยังถือปืนอยู่ สายตาดุดันเพ่งมองไปเบื้องหน้าตาสัมผัสได้ว่าหญิงสาวบนหน้าตักตัวสั่นเทิ้มหนักจนกระทั่งถึงที่ของเขา
“ลง!”
“ปละ..ปล่อยฉันไปเถอะ เราไม่รู้จักกันนะ”
“เดี๋ยวจะได้รู้จักดีเลยล่ะ” มือหนาผลักเปิดประตูรถออกกว้าง ก่อนจะผลักหญิงสาวออกจากหน้าตักจนเธอล้มลงกองอยู่กับพื้น ผลั่ก!
“อ๊ะ!”
ตึก ตึก ตึก ดวงตากลมโตมองสองเท้าของเขาที่กำลังก้าวมาหาอย่างหวาดผวา แววตาคู่นั้นน่ากลัวไม่ต่างกับปืนที่เขาถือมันอยู่เลย
“มึงเองเหรอเมียคนใหม่ไอ้เหี้ยนั่น”
“มะ..ไม่ใช่นะ! ฉันเป็นน้องสาว”
“เหอะ ตอแหล”
“จริง ๆ นะเชื่อฉันเถอะ”
“กูอยากจะรู้ว่ามึงมีดีอะไรไอ้เวรนั่นมันถึงเหี้ยได้ขนาดนั้น” มายด์กระเถิบถอยทุกครั้งที่เท้าปีศาจใกล้เข้ามา กระทั่งแผ่นหลังเธอชนกับรถบิ๊กไบต์คันหนึ่ง
“คุณมีเรื่องอะไรกันฉันไม่ได้เกี่ยวด้วย ปล่อยฉันไปเถอะนะ”
“ปล่อยน่ะกูปล่อยอยู่แล้ว”
“แต่กูจะฝากอะไรไปให้ผัวมึงดูต่างหน้าหน่อย”
“ฉันไม่ใช่เมียพี่แม็คนะ กรี๊ดด!!!” เดย์ใช้แขนเพียงข้างเดียวในการรั้งเธอขึ้น และรัดลำคอระหงลากมาที่ห้องกระจกสี่เหลี่ยมที่มีไว้รับรองลูกค้า เขาเหวี่ยงเธอเข้าไปก่อนจะเปิดไฟให้สว่างทำให้ได้เห็นเรือนร่าง หน้าตาของหญิงสาวได้อย่างชัดเจนในตอนนี้เอง
“คุณ...อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันไม่เกี่ยว ฉันไม่ใช่เมียพี่แม็คจริง ๆ”
เดย์วางปืนลงบนโต๊ะตัวเล็กหน้าโซฟา แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยขึ้นมาเลย คนตัวเล็กยังสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ดวงตากลมโตกวาดมองหาลู่ทางหนีแต่นอกห้องกระจกนี้เธอก็เห็นเพียงรถบิ๊กไบต์จอดเรียงรายในความมืดเท่านั้น
“ว๊ายย ช่วยด้วย!!!” มายด์กรีดร้องสุดเสียงเมื่อถูกจู่โจมจนร่างบอบบางล้มลงกับพื้นพรม ข้อมือเล็กทั้งสองถูกตรึงไว้เหนือศีรษะ สองขาก็โดนร่างสูงคร่อมทับ จึงมีเพียงเสียงกรีดร้องเท่านั้นที่เธอยังทำมันได้
“ช่วยด้วย!!!”
“ไม่มีใครช่วยมึงหรอกที่นี่เป็นที่ของกู!”
“กรี๊ด!”
แคว่ก!!! เสื้อนักศึกษาของหญิงสาวขาดเพราะแรงกระชากที่ฝีมือเขา เต้าอวบที่อัดแน่นภายใต้บราเซียสีดำที่ปรากฎแก่สายตาทำเอาเดย์ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะไม่รอช้ารีบปล้นสิ่งบดบังนี้ออกไปจากเรือนร่างเนียนสวยของเธอ พรึ่บ!
“อย่านะ! อย่าทำอะไรฉันเลย ฮืออ” เมื่อสองเนินเนื้อกลมกลึงเปลือยปรากฏตรงหน้าเขาก็หยุดกึกอีกครั้ง ร่างกายของผู้หญิงคนนี้มันโคตรจะเร้าอารมณ์ได้มากจริง ๆ จึงไม่แปลกใจ…
“ไอ้เวรนั่นมันถึงหลง”
“ฉันไม่ใช่เมียพี่แม็คนะ อื้ออ อย่า...” นิ้วเรียวกำแน่นขณะที่ข้อมือทั้งสองยังไม่ได้อิสระจากกรงเล็บปีศาจ อกอวบถูกลิ้นเรียวอุ่นชื้นดูดกินอย่างมูมมามเกิดเสียงน่ารังเกียจขึ้นเพราะเขาตั้งใจประทับรอยประจานร่างกายนี้ฝากไปให้ผัวของเธอ
“อื้ออ ออกไปนะ”
จ๊วบบ ทุกครั้งที่ริมฝีปากหนาฝังลงบนเนินเนื้อย่อมสร้างความเจ็บปวดให้เธอเสมอ มันคงจะแดงช้ำไปหมด...
“กรี๊ด!” มือหนาข้างที่ว่างบีบขยำนวดเฟ้นนมกลมสวยจนเนื้อล้นออกตามง่ามนิ้ว ทั้งคมเขี้ยวที่ฟัดกับสองเต้าก็ยังไม่ลดละก่อนที่มือนั้นจะเลื้อยลงล่างขยำเข้าที่เรียวขาเล็ก
“อย่านะ! อย่าทำฉัน!”
กริก เดย์ปล่อยข้อมือเล็กที่น่ารำคาญ และคว้าปืนที่อยู่ใกล้ ๆ ขึ้นมาจ่อที่กลางหน้าผากของหญิงสาว เธอไม่กล้าแม้แต่จะหายใจตามธรรมชาติของมัน น้ำตาแห่งความสิ้นหวังจึงไหลเอ่อจนกลิ้งลงข้างแก้ม
“เลือกเอา จะโดนกูเอาคนเดียวหรือจะเอาอีกสิบคนในคืนนี้”
“ฉันไม่ใช่เมียพี่แม็ค ฮึก...”
ปัง!!!
“กรี๊ดดด”
เดย์ลั่นกระสุนใส่โซฟาซึ่งมันเฉียดศีรษะเธอไปแค่เล็กน้อย นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวหวากลัว ก่อนที่เขาจะเอาปืนมาจ่อที่หน้าผากมนไว้ ใช้มืออีกข้างดึงกระโปรงนักศึกษาขึ้นกองบนเอวคอดของเธอและกระชากกางเกงในสีดำจนกลายเป็นเศษซากแคว่ก!
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ..ฮึก”
เรียวขาเล็กถูกจับแยกออกจากกันกว้างแม้คนตัวเล็กจะยังต่อต้านไม่เลิก เขาชะงักกับร่างกายนี้อีกครั้งเมื่อข้างล่างมันก็สวยสดไม่แพ้ข้างบน...
“ฮึก…”
“ที่นี่มีคนของกูมากกว่าสิบคน พวกมันรอแดกของเหลือจากกูอยู่”
“ไม่...”
“ก็อย่าทำให้กูหงุดหงิด”
เดย์วางปืนไว้ที่เดิมและปลดกางเกงยีนส์สีดำของตัวเองลง ไม่ลืมเอาข้อมือเกะกะของเธอมารัดไว้ด้วยเข็มขัดที่เพิ่งดึงมันออกมาจากเอว มือข้างหนึ่งกำรอบแก่นกายที่กำลังขยายใหญ่จนเต็มฝ่ามือตัวเอง ก่อนจะหยิบถุงยางที่มีอยู่ในซอกหลืบโซฟามาสวมครอบ
“กรี๊ดด!!” ร่างบางผวาสุดตัวเมื่อเขาเพียงแค่จ่อปลายมนหยักแล้วดันเข้านิดเดียว...มันปิดสนิทไม่ต้อนรับลำกายเกือบเท่าแขนของเธอเลย ปึก!
“กรี๊ดดด” เดย์หน้าเหวอเมื่อฝืนดันความใหญ่โตเข้าไปในร่องคับแน่นอีกครั้ง หัวใจแกร่งเต้นตุบ ถ้าคิดไม่ผิดไอ้เยื่อกั้นที่เขาทะลวงเข้ามาเมื่อกี้น่าจะเป็น...
“มึงไม่เคยเหรอ”
“ฮึก..ใช่”
“ซี้ดดด แม่งเอ๊ย”
เขาสบถอย่างขัดใจก่อนจะยอมถอนลำกายออกมาแต่เมื่อเธอจะขยับหนีเขาก็ล็อคเอวเล็กไว้แล้วสอดใส่ลำกายเข้าไปอีก แต่คราวนี้เนื้อแนบเนื้อ
“อ๊าย!!เจ็บ! กรี๊ด!” เขาที่ดันทุรังเข้าไปในร่องรักของเธอให้สุดความยาวแต่ก็เข้าไปได้แค่เกินครึ่งมานิดเดียวถูกคมเล็บจิกเข้าที่แขนจนความแสบแล่นพล่าน เลือดต้องซิบหนังต้องถลอกอย่างแน่นอน...แต่เขาไม่สนใจความเจ็บแค่มดกัดนั้นหรอก
“อ่าา”
“เอาออกไปฉันเจ็บ ฮืออ”
พรึ่บ
“อื้ออ” เขาถอดเสื้อตัวเองออกแล้วจัดการยัดมันเข้าปากของเธอจนแน่นเพื่อปิดเสียงที่ทำเขาแสบแก้วหู สายตาคมดุเหมือนสัตว์ร้ายกำลังเผยความสุขผ่านแววตาที่ก้มมองเห็นหยาดสีแดงเข้มชโลมทั่วลำกายแกร่ง ก่อนจะเริ่มสาวสะโพกใส่เธออย่างบ้าคลั่ง ปึก! ปึก! ปึก!
“อื้อออ”
“อ่าา แน่น...ดูดดีฉิบหาย” เมื่อมือไม่ได้ถูกควบคุมแล้วเธอก็ดึงผ้าออกเพื่อสูดเอาอากาศเข้า เขายังคงสาดความเจ็บปวดใส่เธออย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่ริมฝีปากบางสั่นระริกจะถูกนิ้วแกร่งยัดเยียดเข้ามาด้วยสีหน้าเย้ยหยันของเขา เธอจึงกัดนิ้วของเขาสุดแรง กึด!
“อ๊า!” เมื่อเธอกัดเขาก็ดึงมือออกจากโพรงปากอ่อนนุ่มก่อนที่มือนั้นจะบีบที่ลำคอระหงไว้หลวม ๆ แต่สำหรับหญิงสาวมันคือกรงเล็บปีศาจที่พร้อมจะบีบเธอให้ตายหากต่อต้าน น้ำตาไหลอาบข้างแก้มทั้งสองทั้งเพราะความเจ็บปวด ขยะแขยง เขาครางกระเส่าแข่งกับเสียงสะอื้นของเธอก่อนจะตอกอัดเข้ามาลึกอย่างเอาแต่ใจ
“อ่าาา แม่ง...” เดย์รีบดึงแก่นกายออกเพื่อพ่นน้ำรักสีขาวลงบนหน้าท้องแบนราบ มุมปากหนาแสยะก่อนที่สายตาจะเหลือบขึ้นมองใบหน้าเจ้าของเรือนร่างที่ทำให้เขามีความสุขจนล้นอย่างไม่เคยเจอมาก่อน พรึ่บ
“จะ..เจ็บ” เดย์อุ้มหญิงสาวสภาพเปลือยออกมาจากห้องกระจก ส่วนเขายังมีกางเกงที่ร่นลงเกือบใต้สะโพกพาเธอขึ้นมายังห้องนอนที่อยู่ชั้นบน
LOGIN
Last Updated:
2025-07-22 13:38:32
