บทที่ 105

เขายื่นมือรับไปจากฉัน และนั่งมองอยู่เนิ่นนานไม่พูดอะไรสักคำ จนฉันตัดสินใจนั่งลงคุกเข่าแล้วจับขาคุณแทนไทไว้

"ป๊ะป๋า..."

"ขอบคุณนะ..." เขาพูดขึ้นมาขณะที่ตาจ้องที่แท่งตรวจครรภ์ของฉัน

"..." ฉันพูดไม่ออกเลยค่ะ แค่เห็นก็เข้าใจชัดว่าการมีลูกของผู้ชายคนนี้ ไม่ใช่แค่ต้องการคนสืบทอดตัวเอง แต่เพราะว่าเขาอยากม