บทที่ 3 ยาออกฤทธิ์ (NC)

หญิงสาวเดินตามชายหนุ่มเข้าไปในบ้านสองชั้น ที่ด้านในตกแต่งไว้ด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูหราโอ่อ่าราวกับบ้านในละครหลังข่าวที่เธอเคยดูตอนเด็ก แม้จะพอรู้มาบ้างว่าครอบครัวของเขาคือตระกูลนักธุรกิจชื่อเสียงโด่งดังที่คนในประเทศต่างก็นับหน้าถือตา แต่พอได้มาเห็นของจริงก็อดตกตะลึงไม่ได้ เธอไม่คิดว่าเขาจะรวยขนาดนี้

ของขวัญเดินตามทิศเหนือเข้ามาด้านในอย่างเก้ ๆ กัง ๆ ก่อนจะหยุดยืนอยู่ตรงกลางห้องขนาดใหญ่ที่จัดตกแต่งเอาไว้คล้ายกับห้องรับแขก

ส่วนเจ้าของบ้าน เขาเดินเข้าไปหยิบไวน์ในตู้เย็นออกมาเทใส่แก้วแล้วยกดื่มอย่างใจเย็น ก่อนจะเทอีกแก้วแล้วยื่นมันให้เธอ

“ดื่มสิ”

“ฉันไม่ดื่มแอลกอฮอล์ค่ะ”

“หึ เล่นบทใสซื่อสินะ”

เขาแค่นหัวเราะแล้วกล่าวดูถูก ก่อนจะเดินเข้าใกล้แล้วจ่อแก้วไว้ที่ริมฝีปากของหญิงสาว

“หรืออยากดื่มจากปากของฉัน”

หญิงสาวรับแก้วจากมือของเขาแล้วรีบยกดื่ม

เธอทำหน้าเหยเกกับรสชาติของไวน์ที่เพิ่งดื่มเข้าไป มันทั้งขมและเฝื่อนจนอยากจะบ้วนทิ้ง แต่ต้องจำใจกลืนมันลงคอเพราะคนตรงหน้าจ้องเขม็งราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

ไม่รู้ว่าพวกคนรวยกินเข้าไปได้ยังไง รสชาติแสนห่วยแถมยังราคาแพงอีกต่างหาก

ในระหว่างที่เธอให้ความสนใจกับไวน์ในแก้ว อีกคนกลับเริ่มมีอาการกระสันขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อไวน์ที่เพิ่งดื่มเข้าไปหมาด ๆ เข้าไปกระตุ้นการทำงานของยาปลุกเซ็กส์ให้เริ่มออกฤทธิ์อีกรอบ ตอนแรกเขาคิดว่ามันหมดฤทธิ์ไปแล้วซะอีก

ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาตามเนื้อตัวราวกับมีเปลวเพลิงกองสุม ทั้งที่ภายในห้องเปิดแอร์ไว้จนเย็นฉ่ำ เม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามใบหน้าหล่อเหลาจนเริ่มเปียกชุ่มขึ้นมาอีกครั้ง

เขาก้าวเท้าเข้าหาหญิงสาวก่อนจะกระชากแขนเธอจนแก้วไวน์หลุดจากมือ

เพล้ง!

“ยาปลุกเซ็กส์มันออกฤทธิ์อีกแล้ว ช่วยฉันที”

พูดขอร้องแล้วเหวี่ยงตัวเธอลงบนโซฟา ร่างบางกระทบกับโซฟาตัวใหญ่ดัง ปึก! จนเนื้อตัวกระเด้งสั่นคลอน

เขาถอดเสื้อยืดของตัวเองเหวี่ยงออกไปอย่างไม่มีทิศทาง แล้วตามมานั่งคร่อมบนตัวหญิงสาว สองมือจับที่พนักพิงโซฟาแล้วกำแน่น กักตัวเธอไว้ในอ้อมแขนแกร่งทั้งสองข้าง ก่อนจะยืดตัวคุกเข่าให้กลางเป้าสูงเท่าระดับใบหน้าของเธอ

หญิงสาวนั่งนิ่งตัวแข็งทื่อ รู้สึกตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก เขาดูร้อนแรงและดิบเถื่อนราวกับเป็นคนละคนกับพี่ทิศเหนือที่เธอเคยรู้จัก

“ปลดกางเกงแล้วรูดซิป”

เขาเอ่ยสั่งเสียงทุ้มต่ำ

ของขวัญเอื้อมมือไปปลดตะขอกางเกงของเขาด้วยมือที่สั่นเทา ก่อนจะรูดซิปลงช้า ๆ จนสุดเป้า เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องทำตามคำสั่งของคนเอาแต่ใจอย่างว่าง่าย ทั้งที่ไม่จำเป็นต้องทำเลยสักนิด

“ทำเหมือนที่ให้ทำในรถ”

เขาก้มหน้าลงมาจูบบนหน้าผากของเธออย่างอ่อนโยนราวกับออดอ้อน ก่อนจะเอ่ยกับเธอเสียงอ่อนเสียงหวาน ต่างกับตอนที่ไล่เธอลงจากรถลิบลับ

หญิงสาวช้อนตามองคนที่ออกคำสั่งแล้วมุ่ยหน้าใส่เขา อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหมั่นไส้เขาในใจ เวลาไม่ต้องการก็ไล่เธออย่างกับหมูกับหมา พอมีประโยชน์ขึ้นมาก็ทำเสียงอ่อนเสียงหวาน เขามันก็แค่ผู้ชายสันดานเสียคนหนึ่งเท่านั้นเอง เธอคิดผิดจริง ๆ ที่ครั้งหนึ่งเคยหลงชอบเขา

“เร็วสิ”

รบเร้าหญิงสาวให้เร่งมือ

หญิงสาวเอื้อมมือที่สั่นเทาไปจับที่แกนกายแข็งโด่ ก่อนจะชักรูดไปมาตามที่เขาเคยบอกให้ทำ แต่ดูเหมือนว่าครั้งนี้เขาจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก

มือข้างหนึ่งเอื้อมมาจับมือหญิงสาวให้กำแน่นกว่าเดิมแล้วเป็นฝ่ายเด้งเอวถี่ยิบใส่มือของเธอ

การกระแทกกระทั้นที่รุนแรงส่งให้ปลายหยักยื่นไปใกล้กับใบหน้าสวยจนเธอต้องเอียงหน้าหนี

คนตัวสูงจ้องมองคนที่เอาแต่เบือนหน้าไปอีกทางอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ เธอทำอย่างกับว่ารังเกียจลูกรักของเขานักหนา

มือหนาอีกข้างจับหน้าคนที่ชอบหันหนีให้หันกลับมา ก่อนจะเด้งเอวให้แรงขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าเพื่อให้ปลายหยักชนเข้ากับริมฝีปากของเธอ

“จะอมก็ได้นะ”

มองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์แล้วเอ่ยบอก

เธอช้อนสายตาขึ้นแล้วจ้องเขม็งมองเขา เห็นเขาลอบยิ้มมุมปากราวกับคนเหนือกว่า สีหน้าและแววตาประดุจว่ากำลังเย้ยหยันเธออย่างไรอย่างนั้น

หญิงสาวหันหน้าหนีอีกครั้ง เธอไม่อยากมองทุกอย่างที่เป็นเขา ทั้งใบหน้า ร่างกาย และไอ้นั่นที่อยู่ตรงหน้าตอนนี้ เธอจะลบภาพเขาออกไปให้หมด

แต่ถึงอย่างนั้น มือนุ่มนิ่มก็ยังทำหน้าที่ชักรูดแกนกายให้เขาไม่หยุดหย่อน

“อื้ม~เร็วกว่านี้”

เขาสูดปากครางเสียงเสียวซ่าน ก่อนจะสั่งให้หญิงสาวเร่งมือเร็วขึ้น แต่ทว่าแค่ใช้มือเล็ก ๆ ของเธอเขารู้สึกว่ามันไม่หนำใจ เหมือนว่าร่างกายของเขาจะต้องการมากกว่านี้

“ฉันเร่งจนเมื่อยมือไปหมดแล้วนะคะ”

หญิงสาวเอ่ยบ่น ใบหน้าสวยบึ้งตึงขึ้นด้วยความหงุดหงิด นี่มันก็ผ่านมาหลายสิบนาทีแล้วที่เธอพยายามเร่งมือช่วยเขา แต่เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จสักที ไม่เห็นเหมือนตอนที่อยู่ในรถสักนิด เพียงแค่ไม่กี่นาทีน้ำก็ทะลักออกมาจนล้นมือของเธอแล้ว

“ถ้าเธอไม่อยากเมื่อยก็ให้ฉันเอาสิ เดี๋ยวฉันจะรับหน้าที่เป็นคนเมื่อยเอง”