Share

บทที่ 2 ช่วยที (NC)

last update Last Updated: 2025-10-17 19:24:39

คำขออย่างลามกกระซิบลงข้างหู ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะขบเข้าที่ใบหูเล็กเบา ๆ เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของเธอ

หญิงสาวขนลุกซู่ไปทั้งตัว รู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วใบหน้ารีสวย เรียวขาเล็กหนีบลงอัตโนมัติราวกับกลัวอะไรบางอย่าง

แต่ยังไม่ทันที่เธอจะตอบ คนเอาแต่ใจก็จับขาของเธอแยกออกแล้วแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง เขาปลดตะขอกางเกงของตัวเองพร้อมทั้งรูดซิปลงจนสุด มือหนาควักเอาตัวตนแท่งใหญ่ออกมาแล้วชักรูดต่อหน้าหญิงสาว

“คุณ...”

หญิงสาวตกใจตาลุกวาว เธอทำอะไรไม่ถูกเพราะทุกอย่างมันดูรวดเร็วไปหมด

มือเล็กยกขึ้นมาดันคนตัวสูงเอาไว้เพื่อไม่ให้เขาทำอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้

“ฉัน...ทนไม่ไหวแล้ว ถ้าไม่ให้เอา ก็ช่วย...อมได้ไหม”

ยืดตัวคุกเข่าต่อหน้าเธอ แล้วเปล่งคำขอร้องออกจากปากอย่างขาด ๆ หาย ๆ เขาดูกระสับกระส่ายประดุจว่าร่างกายกำลังได้รับความทรมาน

แม้จะรู้สึกเห็นใจและอยากช่วยเหลือ แต่เรื่องที่เขาขอมันมากเกินไปสำหรับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง ที่ยังบริสุทธิ์และไม่เคยมีแฟนมาก่อน

ของขวัญทำสีหน้าลำบากใจ

“ไม่งั้นก็ช่วยชักให้หน่อย”

ไม่รอให้หญิงสาวตอบ เขาก็คว้ามือของเธอเข้าหาแท่งเนื้อลำใหญ่ของตัวเอง จับมือเธอชักรูดขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจ ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะเงยขึ้นแล้วสูดปากครางเสียงสั่น ลำคอแกร่งยืดจนเห็นลูกกระเดือกเลื่อนขึ้นลงตอนที่เขากลืนน้ำลาย

หญิงสาวมองผู้ชายตรงหน้าที่ตอนนี้แทรกตัวเข้ามาจนแทบจะรวมร่างกับเธอด้วยความรู้สึกผิดหวัง ชายหนุ่มตรงหน้ากับสุภาพบุรุษที่เคยช่วยเธอไว้เมื่อปีก่อนต่างกันราวกับเป็นคนละคน

ชายหนุ่มจ้องมองใบหน้าสวยหวานที่ตอนนี้ ช้อนตามองเขาตาเขียวปั้ดแต่เขาก็ไม่สนใจ เอวสอบยังทำหน้าที่เด้งเข้ากับอุ้งมือเล็กอย่างรุนแรง มืออีกข้างประคองท้ายทอยของหญิงสาวแล้วก้มลงไปจูบ เรียวลิ้นร้อนผ่าวทั้งดูดทั้งดึงลิ้นเล็กอย่างเร่าร้อนจนเธอรู้สึกเจ็บไปหมด

“อื้อ”

มือเล็กอีกข้างยกขึ้นมาทุบที่หน้าอกของคนที่เอาแต่จูบไม่หยุด จูบของเขาดุเดือดเร่าร้อนจนเธอแทบหายใจไม่ทัน

“ใกล้แล้ว อย่าปล่อยมือนะ อื้ม~”

เสียงทุ้มเปล่งครางพลางขยับเอวถี่ยิบในจังหวะสุดท้ายทำเอาหญิงสาวรู้สึกชาไปทั่วทั้งมือ และในที่สุดเขาก็ปลดปล่อยน้ำกามขาวขุ่นออกมา

ร่างสูงนิ่งสงบลงพร้อมกับน้ำกามที่เลอะเต็มมือของหญิงสาว เขาแนบใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อซบลงที่ไหล่ของเธอ ก่อนจะเลื่อนลงมาที่หน้าอกอวบนูน

ลิ้นร้อนผ่าวแลบออกมาเลียบริเวณเม็ดยอดทับทิมสีชมพู ก่อนจะดูดดึงเสียงดังอยู่สองสามครั้ง

จุ๊บ! จ๊วบ!

“เสร็จแล้วก็ลุกออกไปได้แล้วค่ะ”

ใบหน้าสวยบึ้งตึงอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์ เธอใช้มือข้างหนึ่งดันคนที่คร่อมอยู่บนตัวเธอให้ลุกออก ระหว่างนั้นก็ชักมืออีกข้างออกมาสะบัดของเหลวสีขาวข้นให้หลุดออกจากมือของเธอ

“หึ”

ทิศเหนือขยับมานั่งข้าง ๆ สายตาจดจ้องการกระทำของหญิงสาวแล้วแค่นหัวเราะออกมาสั้น ๆ ก่อนจะเอี้ยวตัวไปหยิบทิชชูที่วางอยู่ด้านหน้ารถมายื่นให้เธอ

หลังจากนั้นก็ออกคำสั่งกับหญิงสาว

“เช็ดเสร็จแล้วก็ลงไปได้แล้ว”

คนอุตส่าห์ช่วยขอบคุณสักคำก็ไม่มี แถมยังไล่ให้หญิงสาวลงจากรถอย่างหน้าตาเฉย เธอจะลงไปได้ยังไงในเมื่อตอนนี้เสื้อเชิ้ตเพียงตัวเดียวที่มีอยู่ ขาดวิ่นไม่เหลือชิ้นดีจากการกระชากของเขา

“คุณจะให้ฉันลงไปได้ยังไงคะ เสื้อฉันคุณก็กระชากจนขาดหมดแล้ว”

หญิงสาวเอ่ยท้วงพร้อมกับทำหน้าหงุดหงิดเมื่อถูกอีกคนไล่ลงจากรถอย่างกับหมูกับหมา

“นั่นมันก็เรื่องของเธอ”

เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา สีหน้าเรียบนิ่งราวกับคนไม่มีความรู้สึก ต่างจากก่อนหน้านี้ที่เอาแต่ทำหน้าเหยเกสูดปากครางเสียงสั่นดังลั่นรถ

“คุณ...”

เรียกเขาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ อย่างน้อยเขาควรจะตอบแทนเธอด้วยการไปส่งหรือหาเสื้อผ้าให้ใส่ ไม่ใช่ไล่เธอลงจากรถทั้งสภาพนี้

“ฉันมีสองทางให้เธอเลือก จะลงไปหรือจะไปต่อกับฉัน”

เขายื่นข้อเสนอสุดบ้าบอให้เธอ ไม่ว่าจะเลือกทางไหนก็ล้วนแต่อันตรายต่อเธอทั้งนั้น แต่ถ้าเลือกอย่างแรกเธอคงต้องโดนข่มขืนแล้วฆ่าตายที่ไหนสักแห่ง การเลือกอย่างที่สองมันจึงดีกว่า อย่างน้อยการไปกับเขาก็ไม่ต้องเดินแก้ผ้าไปตามถนน เอาไว้ถึงที่หมายแล้วค่อยหาทางหนีอีกที หญิงสาวคิดอย่างนั้น เธอเลือกอย่างที่สองทันที

@บ้านหรูของทิศเหนือ

รถหรูราคาหลายล้านจอดนิ่งสนิทที่โรงจอดรถของบ้านหลังใหญ่ ทิศเหนือเดินลงมาจากรถแล้วเดินไปเปิดประตูอีกฝั่ง

“ลงมา”

เขาเอ่ยสั่งเสียงแข็ง เมื่อเห็นว่าเธอยังคงนั่งนิ่งเขาจึงเอื้อมมือไปกระชากตัวเธอลงมา

“เดี๋ยวสิ คุณจะให้ฉันลงไปยังไงคะ ตอนนี้ฉันแก้ผ้าอยู่นะ”

หญิงสาวมองเข้าไปในบ้านของชายหนุ่มด้วยความหวาดหวั่น หน้าประตูบานใหญ่มีชายชุดดำสองคนที่ยืนคุมเชิงอย่างน่าเกรงขาม เธอรู้สึกคิดหนักขึ้นมาทันที แทบมองไม่เห็นทางหนีออกจากที่นี่ได้เลยสักนิด

“อย่าเรื่องมาก เธอเลือกมากับฉันเองนะ”

“ฉันเลือกใหม่ตอนนี้ได้ไหมคะ”

“ฉันไม่เคยให้โอกาสใครเป็นครั้งที่สอง จะลงมาดี ๆ หรือจะให้ไอ้พวกนั้นเป็นคนอุ้มเธอลงมา แต่ฉันไม่รับประกันนะว่าถ้าพวกนั้นเห็นเธอสภาพนี้มันจะอดใจได้ไหม”

นิ้วหนาเขี่ยที่ผมของเธอแล้วม้วนเล่น ใช้สายตาอันตรายมองเธอ

หญิงสาวกระชับเสื้อเชิ้ตตัวเดิมให้มิดชิดมากขึ้น ก่อนจะตัดสินใจเดินลงมาจากรถตามคำสั่ง

“พวกมึงสองคนก้มหน้าลงไป”

ทิศเหนือใช้น้ำเสียงทรงพลังเอ่ยสั่งกับชายชุดดำ ก่อนจะพาหญิงสาวเดินผ่านประตูเข้าไปในบ้านหลังใหญ่   

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 8 ไปเอา (เสื้อ) ที่ห้อง

    ทิศเหนือมองตามร่างเล็กที่เดินสะบัดก้นออกไป มุมปากยกยิ้มอย่างพอใจกับท่าทางกระฟัดกระเฟียดของหญิงสาวเขายกมือถือขึ้นมาดูเบอร์ที่เพิ่งกดโทรออก ตั้งใจจะบันทึกเอาไว้แต่ก็ลืมไปว่ายังไม่รู้จักชื่อเธอริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นมาอีกครั้งเมื่อนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขากดพิมพ์คำว่า ‘ยัยหัวขโมย’ ใช้แทนชื่อของเธอแล้วกดบันทึกเอาไว้ช่วงเย็นของขวัญเดินลงจากตึกเรียนในช่วงเวลาใกล้ค่ำเพียงลำพัง เนื่องจากต้องอยู่วาดงานสีน้ำส่งอาจารย์ในท้ายคาบแต่เพราะฝีมือของเธอยังอ่อนหัดจึงทำเสร็จช้ากว่าเพื่อน ๆ ทำให้ต้องอยู่เลยเวลาไปเกือบชั่วโมงเมื่อเดินมาถึงทางเดินหน้าตึกเธอก็หยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูทันทีหญิงสาวกดเข้าแอปพลิเคชันไลน์ที่เพิ่งมีคนเพิ่มเพื่อนเข้ามา เพื่อนใหม่ของเธอตั้งโปรไฟล์เป็นรูปเข็มทิศที่ปลายเข็มชี้ไปยังตัว N ดูก็รู้ว่าเป็นใครนิ้วเล็กกดเข้าไปเปิดอ่านข้อความที่เพื่อนใหม่ส่งมาให้ทิศเหนือ : อยู่ไหนทิศเหนือ : รอนานแล้วนะทิศเหนือ : ฉันชักจะหมดความอดทนแล้วนะ ถ้าภายในสิบนาทียังไม่ตอบ เธอได้เห็นดีแน่ยัยหัวขโมยนั่นคือข้อความสุดท้ายที่เขาส่งมาหาเธอเมื่อแปดนาทีที่แล้วใช้สายตามองบนอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะพิม

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 7 ทวงคืนของรัก

    วันต่อมาของขวัญเดินทอดน่องเข้าไปในพื้นที่ของคณะศิลปกรรมศาสตร์อย่างเร่งรีบ ชุดนักศึกษาถูกคลุมเอาไว้ด้วยเสื้อกันหนาวคอเต่าอีกชั้นเพื่อปิดบังรอยจ้ำทั้งที่อากาศค่อนข้างร้อน ใบหน้าสวยถูกปกปิดไว้ด้วยหน้ากากอนามัยราวกับกลัวว่าใครจะจำหน้าได้เธอทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ เดินเข้าไปนั่งกับเพื่อนสนิทที่โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะ“ของขวัญ”เพลินตา เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของของขวัญ เอ่ยเรียกอย่างไม่ค่อยแน่ใจนักว่าใช่เพื่อนของเธอหรือเปล่า แต่ก็คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเพื่อนสาวสุดโก๊ะของเธอที่ชอบทำตัวแปลกประหลาดอยู่บ่อย ๆ“เป็นอะไรทำไมต้องใส่แมส แล้วนี่ไม่ร้อนเหรอใส่เสื้อกันหนาวซะมิดชิดเชียว”เพลินตาเอ่ยถามเพื่อนสาว อดไม่ได้ที่จะหัวเราะท่าทางของเธอ“ไม่สบายนิดหน่อย กลัวเพื่อนจะติดไข้” ลดหน้ากากอนามัยลงก่อนจะยิ้มเจื่อนให้เพื่อนแล้วตอบเสียงเบา“เออ! แล้วเป็นยังไงบ้าง จ๊อบวันเสาร์เรียบร้อยไหม”เพลินตาเอ่ยถามถึงงานพิเศษที่เพื่อนสาวรับจ๊อบเอาไว้เมื่อวันเสาร์ มีคนจ้างให้เธอไปเสิร์ฟอาหารในงานวันเกิดของคุณยายวัยเกษียณ แต่ทว่าพอเข้าไปในบ้านหลังดังกล่าว กลับเจอเข้ากับแก๊งขององศา คู่อริเก่าสมัยเรียนมัธยมปลายของเธอคิดขึ้นมาแล้ว

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 6 จัดการกับคนวางยา

    ทิศเหนือตื่นขึ้นมาในช่วงบ่าย ร่างแกร่งขยับตัวอยู่บนเตียงนอนขนาดใหญ่ด้วยอาการสะลึมสะลือ แขนยาวเอื้อมไปอีกฝั่งของเตียงนอนเพื่อกอดคนข้าง ๆ เขาพยายามควานไปจนทั่วแต่ก็พบเพียงความว่างเปล่าเขาลืมตาตื่นขึ้นอย่างรวดเร็ว ผงกศีรษะขึ้นมองด้านข้างเพื่อเช็กดูให้แน่ใจอีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปรอบ ๆ ห้อง ตอนนี้ชัดเจนแล้วว่าหญิงสาวที่เขามีอะไรด้วยเมื่อคืนไม่ได้อยู่ในห้องนอนของเขาชายหนุ่มรู้สึกหัวเสียขึ้นมาทันที เขาไม่เคยถูกผู้หญิงชิ่งหนีหลังจากที่มีอะไรกันมาก่อน แถมตอนนี้ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเธอเป็นใคร แม้จะรู้สึกว่าคุ้นหน้าเธออยู่บ้างก็เถอะร่างสูงลุกออกจากเตียงนอน สายตาทอดมองไปที่คราบเปื้อนบนผ้าปูที่นอนที่ยับยู่ยี่ราวกับสนามรบ ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงเที่ยวกลางคืนอย่างเด็กนั่นจะยังบริสุทธิ์อยู่เขาแสยะยิ้มเมื่อนึกถึงบทรักอันเร่าร้อนระหว่างเขาและเธอเมื่อคืน หลังจากนั้นก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะเดินออกมาแต่งตัวที่หน้าตู้เสื้อผ้าเขาเลือกสวมเสื้อยืดกางเกงยีนขายาวตามสไตล์หนุ่มมาดเซอร์ ก่อนจะค้นหาเสื้อแจ็กเกตหนังตัวโปรดเพื่อมาสวมทับอีกที แต่ทว่าเขาค้นหาจนทั่วตู้เสื้อผ้าก็ยังไม่เจอ จำได้ว่าครั้งล่

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 5 เกือบเช้า (NC)

    ทิศเหนือก้มหน้าลงที่สองเนินอวบนูน ก่อนจะแลบลิ้นเลียวนเวียนอยู่บนเม็ดยอดทับทิมสีหวานที่ตั้งชูชันราวกับยั่วยวนเขา สองมือหนาบีบเคล้นทั้งสองเต้าป้อนเข้าปากแล้วดูดดึงสลับไปมาทั้งสองข้างเพื่อช่วยโลมเล้าอารมณ์ของเธอ ก่อนจะเลื่อนลงมาซุกไซ้ไปตามเรือนร่างนุ่มนิ่มพร้อมกับขบเม้ม จนเรือนร่างขาวนวลเกิดรอยจ้ำสีแดงตามจุดที่ริมฝีปากของเขาเคลื่อนผ่าน“อ๊า~”หญิงสาวเริ่มมีอารมณ์อีกครั้ง ทิศเหนือจึงอาศัยจังหวะที่เธอส่งเสียงคราง ดันแท่งเนื้อลำใหญ่เข้าไปทีเดียวจนมิดลำ ทำเอาเธอจุกหน่วงไปจนทั่วท้องน้อยชายหนุ่มไม่ปล่อยให้เธอได้มีโอกาสร้องโอดครวญ ปากหนารีบประกบจูบแล้วดูดดึงลิ้นเล็กทันทีสองมือทำหน้าที่บีบขยำสองเต้าไม่หยุดมือ ริมฝีปากก็ทำหน้าที่บดจูบอยู่ที่ริมฝีปากของเธอไม่หยุดปาก ส่วนเอวแกร่งก็ทำหน้าที่กระแทกกระทั้นส่งลำเอ็นเข้าออกร่องเธออย่างไม่หยุดเช่นกัน“อา~เสียวฉิบหาย”เสียงครางอย่างหยาบโลนดังเล็ดลอดออกมาจากลำคอแกร่ง เขารู้สึกสยิวไปทั้งตัวเพราะร่องของหญิงสาวตอดรัดแท่งเอ็นจนเขาแทบทนไม่ไหวและคงเสร็จในไม่ช้าร่างสูงสอบเอวเข้าออกอย่างรัวเร็วขึ้นเมื่อรู้สึกว่าน้ำรักกำลังจะพุ่งทะยานออกมาเขากระแทกแรง ๆ อย่างลื

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 4 เปิดบริสุทธิ์ (NC)

    พูดจาดิบเถื่อนใส่เธอแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ ในขณะที่เอวสอบก็ทำหน้าที่ขยับไม่หยุดส่วนคนใต้ร่างแทบจะหยุดหายใจเพียงแค่ได้ฟังคำพูดลามกของเขา เธอต้องเบือนหน้าแดงระเรื่อหนีไปอีกทางเพื่อหลบสายตาหื่นกระหายที่มองมา“หึ~”เขาจับมือเธอออกจากแท่งเอ็นของตัวเอง ก่อนจะโน้มตัวเธอลงนอนแล้วขึ้นคร่อมเธอเอาไว้ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงบดจูบริมฝีปากของหญิงสาวอย่างดุเดือดเร่าร้อน ลิ้นเรียวถูกสอดแทรกเข้าไปด้านในทั้งดูดทั้งเลียไปจนทั่วโพรงปาก มือสองข้างก็ทำหน้าที่เล้าโลมไปจนทั่วร่างบางตั้งแต่เต้าอวบเลื่อนไปจนถึงสะโพกมนสวย แล้วบีบขยำเล่นอย่างสนุกมือเขาใช้ประสบการณ์ที่ช่ำชองโลมเล้าร่างสวยอย่างชำนาญ ก่อนที่นิ้วเรียวยาวจะปาดผ่านร่องกลีบที่ปิดสนิทเพื่อสะกิดจุดอ่อนไหวของหญิงสาว“อ๊ะ~”มีเสียงครางเล็ดลอดออกมาเบา ๆ จากลำคอระหง เธอพยายามดิ้นหนีจากการรุกล้ำที่เกินเลยของเขา แต่ทว่าแทบจะไม่มีเรี่ยวแรงต่อต้าน สัมผัสของเขาทำเธอวาบหวามอ่อนระทวยไปทั้งตัว“หึ หึ”คนตัวสูงดูจะถูกใจกับเสียงครางเบา ๆ ไม่น้อย เมื่อรู้จุดอ่อนไหวของเธอเขาล็อกเป้าหมายแล้วมุ่งโจมตีทันทีเขาหยัดตัวคุกเข่า มือหนาเอื้อมไปลูบวนตรงหว่างขาเรียวอย่างแผ่วเบา ก่อนจะใช

  • พลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย   บทที่ 3 ยาออกฤทธิ์ (NC)

    หญิงสาวเดินตามชายหนุ่มเข้าไปในบ้านสองชั้น ที่ด้านในตกแต่งไว้ด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูหราโอ่อ่าราวกับบ้านในละครหลังข่าวที่เธอเคยดูตอนเด็ก แม้จะพอรู้มาบ้างว่าครอบครัวของเขาคือตระกูลนักธุรกิจชื่อเสียงโด่งดังที่คนในประเทศต่างก็นับหน้าถือตา แต่พอได้มาเห็นของจริงก็อดตกตะลึงไม่ได้ เธอไม่คิดว่าเขาจะรวยขนาดนี้ของขวัญเดินตามทิศเหนือเข้ามาด้านในอย่างเก้ ๆ กัง ๆ ก่อนจะหยุดยืนอยู่ตรงกลางห้องขนาดใหญ่ที่จัดตกแต่งเอาไว้คล้ายกับห้องรับแขกส่วนเจ้าของบ้าน เขาเดินเข้าไปหยิบไวน์ในตู้เย็นออกมาเทใส่แก้วแล้วยกดื่มอย่างใจเย็น ก่อนจะเทอีกแก้วแล้วยื่นมันให้เธอ“ดื่มสิ”“ฉันไม่ดื่มแอลกอฮอล์ค่ะ”“หึ เล่นบทใสซื่อสินะ”เขาแค่นหัวเราะแล้วกล่าวดูถูก ก่อนจะเดินเข้าใกล้แล้วจ่อแก้วไว้ที่ริมฝีปากของหญิงสาว“หรืออยากดื่มจากปากของฉัน”หญิงสาวรับแก้วจากมือของเขาแล้วรีบยกดื่มเธอทำหน้าเหยเกกับรสชาติของไวน์ที่เพิ่งดื่มเข้าไป มันทั้งขมและเฝื่อนจนอยากจะบ้วนทิ้ง แต่ต้องจำใจกลืนมันลงคอเพราะคนตรงหน้าจ้องเขม็งราวกับจะกินเลือดกินเนื้อไม่รู้ว่าพวกคนรวยกินเข้าไปได้ยังไง รสชาติแสนห่วยแถมยังราคาแพงอีกต่างหากในระหว่างที่เธอให้ความสนใจกับไว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status