บทที่ 241

รีนลดาเจ็บจนนิ้วหน้า มันยิ่งแสบ และทรมานเธอรู้สึกถึงส่วนนั้นที่มันฉีกขาด ไม่ว่าทุกครั้งที่ผ่านมาจะรุนแรงมากแค่ไหน แต่ครั้งนี้หนักกว่าเห็นๆ มันไม่ต่างอะไรจากการข่มขืน แต่คนใจร้ายก็ไม่มีท่ามีว่าจะหยุดมัน ร่างบางจิกเข้าที่แผ่นหลังของคนใจร้ายเพื่อระบายความเจ็บแสบลงอย่างเจ็บใจ

"อ่าส์ ซีด แน่นซิบหาย" เรีย