เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 669
บทล่าสุด
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 672
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ท่านโหวหลินก็เหมือนจะเข้าใจเจตนาของเฉียวเนี่ยนในทันที มองยวนเอ๋อร์ด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ “เจ้ากำลังล้างแค้นนางอย่างนั้นหรือ? เนี่ยนเนี่ยน เจ้าจะโหดร้ายเกินไปแล้ว! ตอนนั้นเจ้าถูกลงโทษให้เข้าไปอยู่ในกรมซักล้าง แม้พวกเราจะผิดจริง แต่ก็ไม่มีใครคาดคิดว่าเจ้าจะถูกผู้คนรังแกทำร้าย! เจ้าจะใจดำขนาดโยนความผิดทั้งหมดให้ยวนเอ๋อร์ได้อย่างไร?”สีหน้าของฉู่จืออี้หม่นลงเล็กน้อย ดวงตาทั้งคู่ดูเหมือนมองมาทางท่านโหวหลินอย่างไม่ใส่ใจนัก แต่กลิ่นอายเย็นเยียบที่แผ่ออกมานั้นกลับทำให้หัวใจของท่านโหวหลินสั่นสะท้านคำพูดที่เหลือ เขาก็ไม่กล้าพูดออกมาอีกส่วนยวนเอ๋อร์ เมื่อได้ยินคำพูดของท่านโหวหลิน ก็ยิ่งร้องไห้อย่างน่าสงสาร “ท่านพ่อ ท่านช่วยยวนเอ๋อร์ด้วย ยวนเอ๋อร์เจ็บเหลือเกิน! ท่านแม่…”คำว่า ‘แม่’ เพียงคำเดียว เหมือนปลดผนึกบางอย่างในร่างกายของฮูหยินหลินนางมองหลินยวนอย่างเลื่อนลอย เมื่อเห็นสภาพอันน่าสงสารเช่นนั้น ก็ถึงกับน้ำตาคลอทันที ไม่สนใจสิ่งใดทั้งสิ้น รีบโผเข้าไปกอดยวนเอ๋อร์ไว้ในอ้อมแขน “เนี่ยนเนี่ยน! ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เนี่ยนเนี่ยน? เป็นความผิดของแม่เอง แม่ไม่สามารถปกป้อง
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 671
เมื่อได้ยินดังนั้น หลินเย่ว์เบิกตากว้างขึ้นทันที หันมามองฉู่จืออี้อย่างตื่นตระหนกฉู่จืออี้ขมวดคิ้ว ถามอย่างไม่เข้าใจ “หลินยวนกลับมาเมืองหลวงงั้นหรือ?”พูดจบก็หันไปมองหลินเย่ว์ “ข้าเองก็ไม่รู้มาก่อนว่าจวนโหวจะใจกล้าถึงเพียงนี้!”หลินเย่ว์ถึงกับเริ่มหวาดกลัว “กราบทูลท่านอ๋อง เรื่องนี้พูดไปก็ยาว จวนโหวไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ขอท่านอ๋องโปรดพิจารณาอย่างเป็นธรรม”ฉู่จืออี้หาได้คิดจะพิจารณาไม่ กลับหันไปมองเฉียวเนี่ยน หางคิ้วเลิกขึ้นเล็กน้อย แสดงความสงสัยเฉียวเนี่ยนกลับยิ้มออกมา “ถ้าเช่นนั้น เราไปที่เรือนพักของคุณชายหลินกันเถอะ! ขอคุณชายหลินเชิญท่านโหวหลินกับฮูหยินหลินไปที่เรือนด้วย วันนี้ พวกเรามาสะสางทุกอย่างให้กระจ่างกันไปเลย!”สะสางทุกอย่าง?หลินเย่ว์มองเฉียวเนี่ยน ความไม่สบายใจผุดขึ้นในใจราวกับกำลังหวาดกลัวบางสิ่ง เขาทนไม่ได้จึงเอ่ยถาม “เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่?”กลับเห็นเฉียวเนี่ยนค่อย ๆ ลดรอยยิ้มลง มองหลินเย่ว์แล้วกล่าวด้วยเสียงเย็นชา “หากเจ้าไม่อยากให้จวนโหวโดนลูกหลง ก็จงทำตามที่ข้าบอก”ได้ยินดังนั้น หลินเย่ว์ก็ยิ่งร้อนรนขึ้นมาโดยพลัน เผลอหันไปมองฉู่จืออี้ราวกับเพิ่งเ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 670
เฉียวเนี่ยนสั่งให้คนจับหลินยวนขังไว้ในโรงเก็บฟืนแม้สาวใช้และเด็กรับใช้ในเรือนแยกนี้ยังไม่รู้ว่าเฉียวเนี่ยนเป็นใคร แต่ก็พอดูออกว่าเฉียวเนี่ยนเป็นคนที่มีอำนาจสั่งการได้ทันใดนั้นก็จับหลินยวนมัดอย่างแน่นหนา ส่งนางเข้าไปในโรงเก็บฟืนเฉียวเนี่ยนมองสาวใช้และเด็กรับใช้ที่ยืนเรียงกันอยู่ตรงหน้าแล้วยิ้มแย้ม “พวกเจ้าน่าจะยังไม่รู้ว่านางเป็นใคร ถ้าเช่นนั้นข้าจะขอแนะนำให้รู้จัก นางก็คือคุณหนูจากจวนโหวที่ถูกเนรเทศไปหนิงโจวเมื่อไม่นานมานี้”ได้ยินประโยคนั้น สาวใช้และเด็กรับใช้ทั้งหมดที่อยู่ในที่นั้นก็เปลี่ยนสีหน้าต่อให้พวกเขาไม่รู้อะไรเลย แต่ก็พอเข้าใจได้ว่า นักโทษหลวงที่ถูกส่งไปหนิงโจวกลับมาโผล่ในเมืองหลวง เป็นความผิดร้ายแรงถึงขั้นต้องหัวหลุดออกจากบ่า!ทันใดนั้นก็มีคนคุกเข่าลง “ขอคุณหนูโปรดอภัย พวกข้าไม่รู้เลยว่านางเป็นนักโทษร้ายแรงเช่นนี้ พวกข้าเป็นผู้บริสุทธิ์นะขอรับ”“เพราะฉะนั้น พวกเจ้าก็ต้องจับตาดูนางให้ดี” เฉียวเนี่ยนกวาดสายตามองหน้าทุกคน “ไม่อย่างนั้น ไม่ใช่แค่ความผิดฐานปล่อยนักโทษหลบหนี แม้แต่ความผิดฐานฆ่าท่านย่าของข้า ข้าก็จะโยนให้พวกเจ้ารับแทนทั้งหมด”ได้ยินดังนั้น ทุกคนก็รีบพยั
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 669
หลินยวนเรียก ‘พี่ใหญ่’ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่หลินเย่ว์กลับไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองมีเพียงเสียงหนึ่งที่แฝงความเย็นชา “พวกเจ้า ใครแซ่หลิน ใครแซ่เฉียว เจ้าควรจะแยกให้ออก!”หลินยวนชะงักไปทันที มองแผ่นหลังของหลินเย่ว์ที่ก้าวจากไปอย่างรวดเร็ว ไม่อาจเปล่งเสียงอะไรออกมาได้อีกจนกระทั่งแผ่นหลังของหลินเย่ว์กับฮูหยินหลินจมหายไปในความมืด เฉียวเนี่ยนจึงมองหลินยวนที่ยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้น เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เจ้าไม่ควรกลับมา”แม้นิงโจวจะหนาวเหน็บยากลำบาก แต่ก็ยังดีที่รักษาชีวิตไว้ได้กลับมา...ฮึอกของหลินยวนกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรงไม่ควรเป็นแบบนี้ ไม่ควรจะเป็นแบบนี้!มันไม่เหมือนกับที่นางคิดไว้เลย!แต่เดิมนางคิดว่า แค่แสร้งทำตัวน่าสงสารต่อหน้าหลินเย่ว์ หลินเย่ว์ต้องหาทางให้ตนมีตัวตนใหม่ได้แน่!มีจวนโหวคอยปกป้อง อนาคตของนางย่อมไม่มีทางลำบากนัก!ถึงไม่ใช่ผ้าไหมและอาหารชั้นเลิศ ก็ต้องไม่ถึงกับอดมื้อกินมื้อ!นางวางแผนทุกอย่างไว้หมดแล้ว!แต่ตอนนี้ ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้?นางค่อย ๆ หันหน้าไปมองเฉียวเนี่ยน แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แต่ยิ่งกว่านั้นคือความเกลียดชัง “ทำไมเจ้าต้องตามรั
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 668
ดวงตาคู่นั้นของเฉียวเนี่ยนเต็มไปด้วยความเย็นชา นางชินชากับความผูกพันฉันพี่น้องระหว่างหลินยวนกับหลินเย่ว์มานานแล้ว จึงไม่ใส่ใจว่าหลังจากนี้ทั้งสองคนจะเล่นละครตบตากันเช่นไรสิ่งที่นางใส่ใจในตอนนี้ คือบาดแผลบนลำคอของฮูหยินหลินแม้นางจะไม่อยากเรียกฮูหยินหลินว่า ‘แม่’ อีกต่อไป แต่อย่างไรท่านก็คือคนที่ให้กำเนิดและเลี้ยงดูนางมาสิบห้าปีดั่งที่หลินเย่ว์เคยพูดไว้ ฮูหยินหลินเสียเลือดเสียเนื้อไปครึ่งชีวิตเพื่อให้กำเนิดนางแม้นางจะเกลียด จะโกรธแค้นเพียงใด ก็ไม่อาจยอมให้ผู้อื่นมาทารุณนางได้เด็ดขาด!ยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นตัวปลอมที่แย่งชิงตำแหน่งนางไปถึงสามปี!หลินยวนไม่เคยนึกเลยว่า มุมที่เฉียวเนี่ยนยืนอยู่นั้นจะมองเห็นบาดแผลใต้ปกคอเสื้อของฮูหยินหลินได้พอดี นางจึงอดตกใจไม่ได้หลินเย่ว์ก็นึกขึ้นได้เช่นกัน รีบเข้าไปประคองฮูหยินหลินทันที ยื่นมือออกไปอย่างระมัดระวัง แหวกคอเสื้อของฮูหยินหลินออก ก็เห็นรอยฟกช้ำเขียวคล้ำชัดเจนทันใดนั้น ไฟโทสะก็พุ่งถึงขีดสุดเขาหันขวับไปมองหลินยวน แต่ยังคงพยายามข่มความโกรธเอาไว้ “เจ้า! อธิบายเรื่องนี้ให้ข้าฟังอีกทีซิ!”หลินยวนเบิกตากว้าง รีบคุกเข่าต่อหน้าหลินเย่ว์
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 667
คำพูดนี้ก็ดูจะมีเหตุผลอยู่แต่ไฟโทสะของหลินเย่ว์ยังไม่มอดลง ยังคงตะคอกเสียงกร้าว “เช่นนั้นเจ้าจะอธิบายเรื่องถังน้ำเย็นเต็มถังนั้นอย่างไร! ท่านแม่อายุก็มากแล้ว นี่ก็ใกล้เข้าฤดูใบไม้ร่วง เจ้ายังจงใจให้นางอาบน้ำเย็น ไม่ใช่ว่าต้องการให้นางป่วยหรอกหรือ?!”“ไม่ ไม่ใช่นะ!” หลินยวนส่ายหน้าสุดแรง “เป็นเพราะน้ำเย็นสามารถกระตุ้นจุดต่าง ๆ ของร่างกาย ข้าก็แค่ได้ยินคนอื่นพูดมาว่า การอาบน้ำเย็นมีประโยชน์ต่ออาการของท่านแม่! พี่ใหญ่ดูสิ วันนี้ท่านแม่ยังจำท่านได้แล้วมิใช่หรือ?”ได้ยินดังนั้นหลินเย่ว์พลันชะงักไปเขาหันไปมองฮูหยินหลินที่อยู่ข้าง ๆ ก็เห็นนางขมวดคิ้ว ดวงตาคู่นั้นกำลังมองเขาอยู่ แล้วเรียกอีกครั้ง “เย่ว์เอ๋อร์…”ใช่แล้ว นางจำเขาได้แล้วท่านแม่จำเขาไม่ได้มาพักหนึ่งแล้วในชั่วขณะนั้น ไฟโทสะของเขาก็มอดลงกว่าครึ่งเขามองหลินยวน คิ้วขมวดเป็นปม “เพราะอย่างนั้น เจ้าทำทั้งหมดเพื่อท่านแม่หรือ?”หลินยวนรู้สึกน้อยใจเป็นอย่างยิ่ง น้ำตาหยดโตไหลลงมา “ก็แน่สิเจ้าคะ ทั้งหมดก็เพื่อท่านแม่! พี่ใหญ่ ข้าปฏิบัติต่อท่านแม่และพี่อย่างไร พี่รู้อยู่แก่ใจ ทำไมถึงเข้าใจข้าผิดแบบนี้ ฮือฮือฮือ…”เห็นหลินยวนร้อง
บางทีคุณอาจจะชอบ
สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ20.2K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่124.2K viewsยาจกยอดมารดา
ไห่ถาง28.5K viewsมู่ตาน บุปผาท้าชะตา
วนิลากลิ่นเลม่อน22591 viewsภรรยาแสนชังของท่านโหว
กะปอมพ่นไฟ2.2K viewsรวยแล้วจ้า บ้านข้าขายหมูกระทะ
คุณหนูหยางเอิน1.3K viewsข้ามันสตรีขี้อิจฉา
ซูเมี่ยวหลิง1.8K views
