MasukShare
บทที่ 716
Bab terbaru
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 716
เมื่อผลักประตูเรือนลั่วเหมยเข้าไป สิ่งแรกที่เห็นก็คือต้นเหมยขนาดใหญ่หลายต้นตอนนี้เพิ่งจะต้นฤดูใบไม้ร่วง ต้นเหมยยังไม่ออกดอก แต่ไม้ดอกอื่นๆ ที่ปลูกแซมอยู่ระหว่างต้นเหมย อย่างดอกท้อ ยี่เข่ง และต้นฝนทอง ก็ทำให้เรือนลั่วเหมยอบอวลด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้ตลอดทั้งปี มีชีวิตชีวาตอนนี้เป็นฤดูกาลที่ดอกพุดตานกำลังบานสะพรั่งดอกไม้สีสันสดใสและขนาดใหญ่เหล่านั้นแผ่บานออกมา ทำให้เรือนลั่วเหมยมีบรรยากาศที่แตกต่างออกไปครั้งล่าสุดที่มาเรือนลั่วเหมย คือตอนไหนกันนะ?เฉียวเนี่ยนอดไม่ได้ที่จะคิดทบทวนอย่างละเอียดอืม น่าจะเป็นตอนที่นางถือดาบมาทำร้ายหลินยวนตอนนั้นนางมุ่งมั่นจะแก้แค้นให้ท่านย่าจ้องแต่จะหาหลินยวนให้เจอ ไม่ได้มองสถานที่ที่เติบโตมาด้วยสายตาแบบนี้เลยสักครั้งตอนนี้กลับได้มองอย่างถี่ถ้วนเสียทีแต่ว่ารูปปั้นหินข้างกำแพงเรือนได้ถูกเปลี่ยนเป็นกระถางต้นไม้ ชิงช้าทางตะวันออกของลานก็หายไปแล้ว กลับกลายเป็นศาลาเล็กๆ หลังหนึ่งแทนคงเป็นสิ่งที่หลินยวนอยากจะสร้างกระมัง!เรือนลั่วเหมยหลังนี้ ไม่ใช่เรือนที่อยู่ในความทรงจำของนางอีกต่อไปแล้ว“ฮูหยินเจ้าคะ ระวัง!” เสียงร้องเตือนดังมาจากไม่ไกลเฉียวเน
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 715
กล่าวจบก็หันหลังเดินออกไปเมื่อมองแผ่นหลังของเซียวเหิง เซียวเหออดถอนหายใจไม่ได้ คิดไปคิดมาก็ยังตัดสินใจไล่ตามไป“เจ้าบาดเจ็บสาหัส อย่าฝืนเลย!”ครานี้เซียวเหิงกลับไม่สะบัดมือของเซียวเหอออกอีก แต่ก็ยังคงจ้องเขาเขม็ง “นางยังพูดอะไรกับท่านอีกบ้าง?”เซียวเหอจึงนึกขึ้นได้ถึงเรื่องที่มือของตนเย็นเฉียบ แต่กลับไม่ใส่ใจ เพียงกล่าวว่า “ไม่มีอะไร”“จริงหรือ?”“เดินไปเถอะน่า”“…แค่ดูก็รู้เลยว่าพวกท่านพูดคุยกันอีกมากมายนัก”เพียงแต่ไม่ว่าเซียวเหิงจะซักไซ้เท่าไร เซียวเหอก็ไม่เอ่ยอะไรอีกวันรุ่งขึ้นเฉียวเนี่ยนยืนอยู่หน้าประตูใหญ่ของจวนโหว มองป้ายชื่อที่สูงใหญ่ด้วยใจที่เต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลายทั้งที่ตอนจากไป นางเคยสาบานกับป้ายชื่อจวนนี้ไว้ว่าชาตินี้จะไม่มีวันกลับมาอีกแต่ตอนนี้เพิ่งผ่านไปได้ไม่นานเท่าไร?นางสูดลมหายใจเข้าลึก แต่นางก็ไม่อาจข่มความรู้สึกประหลาดในใจลงได้เพียงแต่เฉียวเนี่ยนคิดว่าครานี้นางกลับมาเพื่อท่านพี่เซียว เพื่อปกป้องหมอประจำจวน คิดว่าหากท่านย่ารู้เข้า คงยกโทษให้นางได้ในครานี้หนิงซวงยืนอยู่ข้างหลังเฉียวเนี่ยน ก็บังเอิญสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดของเฉียวเนี่ยน จึงอ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 714
เซียวเหอมิได้ตอบคำรู้อยู่แล้วว่าเซียวเหิงมาดึกดื่นถึงที่นี่ก็เพื่อมาเอาเรื่องในเมื่อรู้อยู่แล้ว จะต้องถามให้เปลืองน้ำลายไปทำไมเมื่อเห็นท่าทีของเซียวเหอที่เป็นเหมือนการยอมรับ เซียวเหิงก็ยิ่งโกรธจัด เขาลุกขึ้นยืน จ้องตาเซียวเหอ “พี่ใหญ่ไม่ได้พูดว่าจะให้แข่งกันอย่างยุติธรรมหรอกหรือ?”แข่งอย่างยุติธรรม หมายถึงย่องเข้าเรือนของนางกลางดึกหรือ?ใบหน้าเซียวเหอเต็มไปด้วยความจนใจ “ข้ามีเรื่องสำคัญต้องคุยกับนาง หากไม่เช่นนั้น เจ้าคิดว่าจะบุกจวนท่านอ๋องผิงหยางเข้าไปได้ง่ายๆ หรือ?”แม้ฉู่จืออี้จะนำทัพออกศึกไปแล้ว แต่ก็ยังมีคนที่เขาทิ้งไว้คอยดูแลความปลอดภัยของเฉียวเนี่ยนแม้เขาจะลอบปีนกำแพงเข้าไปตอนกลางดึกถึงสองครั้ง แต่ทั้งสองครั้งก็ถูกคนขวางไว้ทันทีเพียงแต่เมื่อเห็นว่าเป็นเขา คนผู้นั้นก็ไม่ได้ทำให้เขาลำบากใจอะไร บอกว่าฉู่จืออี้มีคำสั่งไว้ว่าจะให้เขาไปพบเฉียวเนี่ยนเมื่อใดก็ได้แต่เพราะต้องคำนึงถึงชื่อเสียงของเฉียวเนี่ยน เซียวเหอจึงต้องระมัดระวังไม่ให้คนอื่นรู้เห็นเมื่อได้ฟังถ้อยคำของเซียวเหอ เซียวเหิงก็ยังรู้สึกหงุดหงิดอยู่ในใจพอนึกถึงท่านอ๋องผิงหยางอะไรนั่น ก็อดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำอ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 713
เขาคิดว่าไม่จำเป็นต้องไล่ตามนาง ขอแค่นางมีความสุขก็พอแล้วทว่าในตอนนี้ เขากลับพบว่า กับคนบางคนไม่ใช่แค่ปล่อยมือแล้วจะวางลงได้ง่ายๆเฉียวเนี่ยนมิได้รู้สึกถึงสายตาร้อนแรงดุจเปลวเพลิงที่เซียวเหอมองมายังนางเลยแม้แต่น้อยคิ้วทั้งสองขมวดเข้าหากัน เสียงพูดก็พลอยต่ำลงไปมาก “ไม่ปกติ ท่านพี่เซียวมือเย็นแบบนี้มานานแค่ไหนแล้ว?”ที่จริงเซียวเหอก็ไม่เคยใส่ใจเรื่องนี้นัก บัดนี้เมื่อได้ยินเฉียวเนี่ยนถามจึงขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงตอบ “เหมือนจะเป็นหลังจากหายดี... แต่ก่อนหน้านั้นก็มีอาการมือเท้าเย็นบ่อยๆ”ดังนั้น เซียวเหอจึงไม่เคยเก็บเรื่องนี้มาใส่ใจเลยเฉียวเนี่ยนนึกถึงตอนที่เคยอยู่กับเซียวเหอมาก่อน ก็เคยรู้สึกได้ถึงความเย็นของมือเขาในบางครั้งตอนนั้นนางยังไม่รู้เรื่องวิชาแพทย์เหมือนอย่างตอนนี้ จึงไม่ใส่ใจเช่นเดียวกับเขา แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่าเรื่องนี้ร้ายแรง“ชีพจรแปลกประหลาดนัก ข้าตรวจไม่ออก ท่านพี่เซียวรอข้าสักสองสามวัน ข้าจะไปถามท่านหมอเทวดาดู!”เซียวเหอย่อมพยักหน้า มองเห็นเฉียวเนี่ยนมีสีหน้าเป็นกังวล ก็อดไม่ได้ที่จะปลอบโยน “บางทีอาจเป็นเพราะร่างกายข้าเป็นเช่นนี้อยู่แล้ว เจ้าก็อ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 712
เฉียวเนี่ยนใจเต้นขึ้นมาเล็กน้อยกลับถึงเมืองหลวงได้เพียงหนึ่งเดือนก็แต่งงานแล้ว?“ถูกบังคับหรือ?”เฉียวเนี่ยนถามอีกครั้งเซียวเหอมองเฉียวเนี่ยน แววตาเปี่ยมด้วยความอ่อนโยน “เจ้าคิดถึงนางในแง่นั้นได้ ก็ดีแล้ว แต่ข้านึกไม่ออกว่าใครคนอื่นจะมีโอกาสวางยาข้าได้ ตามที่เจ้าพูดไว้ พิษของสำนักราชาโอสถ ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะหาได้”เฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย จริงด้วย นางลืมประเด็นสำคัญที่สุดไปหากผู้ที่วางยาท่านพี่เซียวในปีนั้นคือนางเมิ่งอิ้งจือ เช่นนั้นเรื่องที่ท่านพี่เซียวเคยยึดมั่นตลอดชีวิต ก็เป็นเพียงแค่แผนการหนึ่งเท่านั้นแต่ว่า... มันโหดร้ายเกินไปหรือเปล่า?เมิ่งอิ้งจือปลอมตัวเป็นชาย ติดตามกองทัพถึงครึ่งเดือน ก็เพื่อจะวางยาเซียวเหอหรือ?“เมิ่งซ่างซู เป็นพี่ชายแท้ๆ ของฮองเฮาหรือเจ้าคะ?” เฉียวเนี่ยนนึกขึ้นได้อีกเรื่องหนึ่งที่แปลกประหลาด “ถ้าอย่างนั้นตามที่ข้าเพิ่งคาดเดาไป คนที่วางยาฮองเฮาก็น่าจะเป็นตระกูลเมิ่ง แต่ว่า ทำไม? เกียรติยศของตระกูลเมิ่งผูกพันแน่นแฟ้นกับฮองเฮา หากฮองเฮาตายไป เมิ่งซ่างซูจะได้ประโยชน์อะไร?”เซียวเหอก็ขมวดคิ้วตามมา “ไม่รู้ว่าเป็นตระกูลเมิ่งจริงหรือไม่ หรือเบื้
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 711
เพราะอย่างไรเสีย นางไม่อยากให้เกิดเรื่องกับท่านพี่เซียวเซียวเหอมองใบหน้าจริงจังของเฉียวเนี่ยน พลางขมวดคิ้วเล็กน้อยหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ถอนหายใจยาว แล้วจึงค่อยๆ เอ่ยขึ้น“เจ้าพูดถูก จริงๆ แล้วข้าก็รู้ว่าใครเป็นคนที่วางยาข้า” เซียวเหอกล่าวพลางมองเฉียวเนี่ยน แววตาลุ่มลึกราวกับมองทะลุผ่านเฉียวเนี่ยนไปยังสถานที่ห่างไกล“ตอนนั้น เจ้าอาจจะยังเด็ก หรือไม่ก็อาจไม่ใส่ใจเรื่องอื่นใดนอกจากเหิงเอ๋อร์ ที่จริงแล้วข้าเคยมีคู่หมั้นมาก่อน”เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉียวเนี่ยนก็ตะลึงไปเล็กน้อย ทว่าทันใดนั้นก็เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ “ข้านึกออกแล้ว เป็นคุณหนูของตระกูลเมิ่ง บุตรีของท่านอัครเสนาบดีกรมพิธีการ เมิ่งอิ้งจือ”เมื่อครั้งเซียวเหอกับเมิ่งอิ้งจือหมั้นหมายกัน นางเคยแอบตามเซียวเหิงไปด้วย จึงเคยเห็นคุณหนูเมิ่งผู้นั้นผิวขาวสะอาด ใบหน้าราวภาพวาด อ่อนโยนและงดงามมาก!เมื่อได้ยินเฉียวเนี่ยนเอ่ยชื่อที่ไม่ได้ยินมานาน เซียวเหอกลับมีท่าทีสงบบางเรื่องได้ผ่านไปเนิ่นนาน ความรู้สึกบางอย่างก็ถูกกาลเวลาชะล้างจางลง...เขายิ้มบาง “ใช่ ตระกูลเมิ่งเป็นตระกูลนักปราชญ์ น้องสาวแท้ๆ ของท่านอัครเสนาบดีเมิ
Anda juga akan menyukai
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้17.4K Dibacaย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง216.5K Dibacaสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ20.7K Dibacaชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล523.6K Dibacaข้าทะลุมิติมา ได้สามีไร้ค่าคนหนึ่ง
l3oonm@1.2K Dibacaทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70
BBNanz3.5K Dibacaบุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว55.7K Dibacaนางบำเรอใต้เงารัก
อิ่น เยว่651 Dibaca
