บทที่ 989

บนใบหน้าเฉียวเนี่ยนย้อมไปด้วยความกังวลเล็กน้อย

นางหันศีรษะไปมองกระโจม แล้วจึงพูดว่า "เป็นนางที่โง่ต่างหาก!"

พูดพลาง นางก็หันไปมองฉู่จืออี้อีกครั้ง เอ่ยว่า "พี่ใหญ่รู้หรือไม่? แท้จริงแล้วองค์หญิงเกอซูมิใช่องค์หญิงที่เป็นที่โปรดปรานของกลุ่มชนเตอร์กิก ดั่งเช่นข้า นางก็มีบาดแผลมากมายบนร่างกาย เป็นเพราะนางได้ยินเรื่องของพวกเรา แล้วคิดว่าท่านจะไม่แต่งกับนาง อย่างไรก็ต้องส่งนางกลับไปกลุ่มชนเตอร์กิก นางจึงคิดจะจบชีวิตตนเองจ"

ฉู่จืออี้คว้าข้อมือเฉียวเนี่ยนแล้วพาเดินไปไกล "สถานการณ์ของกลุ่มชนเตอร์กิก ข้าได้รู้มานานแล้ว เบื้องหลังของนาง ข้าก็พอรู้บ้าง ดังนั้นข้าไม่เคยคิดจะส่งนางกลับไปกลุ่มชนเตอร์กิก"

การส่งนางกลับไปกลุ่มชนเตอร์กิก ก็เท่ากับการส่งนางไปตาย

เฉียวเนี่ยนพยักหน้าช้าๆ "ดังนั้น พี่ใหญ่คิดจะทำอย่างไรหรือเจ้าคะ?"

ฉู่จืออี้ตอบตามจริง "เสด็จพี่ก็มีพระโอรสอยู่หลายองค์ ดูสิว่าจะสามารถเลือกองค์หนึ่งขึ้นมาแต่งตั้งอ๋องได้หรือไม่ ข้าจำได้ว่าองค์ชายเจ็ดก็ใกล้ถึงวัยแต่งงานแล้ว อำนาจเชื้อสายฝั่งมารดาไม่ใหญ่โตนัก คงไม่เป็นภัยคุกคามต่ออำนาจขององค์รัชทายาท อาจจะเป็นตัวเลือกที่ดี"

"องค์ชายเจ็ด?"