MasukShare
บทที่96 เหลือเพียงรอคอย
Terakhir Diperbarui:
2025-10-19 11:30:21เมื่อกัวลี่ลี่รายงานเรื่องราวที่ร้านบะหมี่จบลง กัวรั่วชิงก็ยิ้มที่มุมปากพลางถามต่ออย่างนึกสนุก “แล้วเจ้ารั้งเขาไว้อย่างไร เล่าให้ข้าฟังให้หมด”
“บ่าวก็ต้องรีบอธิบายเหตุผลว่าทำไมคุณหนูถึงเลือกไปดูตัว โดยไม่ขัดขืนท่านโหวกับฮูหยิน ส่วนเรื่องคุณชายเหรินหมิงหลงเป็นคู่ดูตัวคนหนึ่งของท่าน นั่นถือว่าเป็นโชค เพราะการที่เขาเป็นตัวเลือกย่อมส่งสัญญาณไปถึงท่านแม่ทัพที่ไปทำธุระต่างเมืองได้อย่างแน่นอน เพียงแต่จะเร็วหรือช้าเท่านั้น”
กัวรั่วชิงได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ แผนการส่งสัญญาณของนางเป็นไปตามที่คาดไว้ทุกประการ
“ตอนนี้รองแม่ทัพหูคงเข้าใจทุกอย่างแล้วสินะ เจ้าถึงได้หน้าบานกลับมาเยี่ยงนี้” กัวรั่วชิงหยิกแก้มของสาวใช้คนสนิท “เอะ... หรือว่าเจ้าดีใจเรื่องอื่น”
“โถ... คุณหนู ท่านอย่าล้อบ่าวสิเจ้าคะ” กัวลี่ลี่ลูบแก้มเบา
“แล้วเขายังบอกอะไรเจ้าอีกหรือไม่”
“รองแม่ทัพหูบอกว่าเขากระจ่างใจแล้ว และจะรีบไปรายงานท่านแม่ทัพทันทีเจ้าค่ะ”
กัวรั่วชิงสูดหายใจ
Bab terbaru
พลิกชะตานางร้ายลิขิตรัก บทที่116 ในที่สุดเจ้าก็ยอมรับแล้ว
กัวรั่วชิงหรี่ตามองเขาอย่างระแวดระวัง “นี่ท่านจะกล่าวหาข้าหรือ”“อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ ข้าไม่ได้กล่าวหาเจ้าสักหน่อย” ซุนจิ่งอี้ยกมือขี้นห้าม “ข้าบอกแล้วว่าเรื่องเหล่านี้แค่ดึงดูดความสนใจเท่านั้นเอง”“ก็แค่ข่าวลือกับการคาดเดา ท่านอย่าเอามาใส่ใจเลย มิเช่นนั้นเราจะขุ่นเคืองกันเปล่าๆ”“ตอนแรก ข้าก็คิดแบบนั้นแหละ แต่ว่า... คู่ดูตัวก่อนหน้านี้ของเจ้าก็มีเหตุปัจจุบันทันด่วน คนแรกถูกแม่ทัพเรียกตัวกลับชายแดน อีกคนก็ถูกเปิดโปงความลับจนไม่มีน่าแต่งกับสตรีอีก” ซุนจิ่งอี้หยุดแล้วจ้องมองนางอย่างตรงไปตรงมา “เรื่องเหล่านี้มันวุ่นวายและต่อเนื่อง และผู้เกี่ยวข้องหลักๆ ก็มีแค่ไม่กี่คน จนข้าอดสงสัยไม่ได้ว่าทั้งหมดนี้น่าจะเป็น ‘ฉากละคร’ ของเจ้ากับคนที่เจ้ามีใจคนนั้น หรือก็คือหวงเชียนเล่อสินะ เพราะมีเขาคนเดียวที่มีข่าวลือกับเจ้า แต่มันดันหายเข้ากลีบเมฆไป”“จริงอยู่ ก่อนข้าจะหย่ากับโจวจื่อหมิงเคยนัดพบกับท่านแม่ทัพจริง แต่นั่นเป็นเรื่องการค้า เรื่องนี้ใครๆ ที่อยู่ที่นั่นต่า
พลิกชะตานางร้ายลิขิตรัก บทที่115 ข้าคิดว่าต้องมีอะไรซ่อนเร้นแน่ๆ
รุ่งเช้ามาถึงอย่างรวดเร็ว กัวรั่วชิงกับซุนจิ่งอี้ขึ้นรถม้าคันใหญ่ เพื่อเดินทางกลับเมืองหลวง บรรยากาศภายในรถม้าค่อนข้างผ่อนคลาย ต่างจากความตึงเครียดที่ถูกทิ้งไว้ในค่ำคืนก่อน กัวลี่ลี่นั่งอยู่ด้านหน้าข้างสารถีอย่างเงียบเชียบ เธอลอบสังเกตสีหน้าของคุณหนูและรองเสนาบดีอย่างระมัดระวังตั้งแต่ขึ้นรถม้า แม้จะสงสัยกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้ มีแต่ต้องปล่อยให้คุณหนูของตนได้ตัดสินใจเองกัวรั่วชิงทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่างรถม้าที่กำลังแล่นผ่านทิวทัศน์ยามเช้าอันสวยงามของเขาฉงซาน นางรวบรวมความกล้า และจัดระเบียบความคิดทั้งหมดก่อนจะหันมาเผชิญหน้ากับบุรุษที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม“ท่านรองเสนาบดีซุน” กัวรั่วชิงเป็นฝ่ายเปิดบทสนทนาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลแต่หนักแน่น “ข้าขออภัยที่ต้องพูดเรื่องนี้อย่างตรงไปตรงมา แต่ข้าเกรงว่าเราคงไม่มีวาสนาต่อกัน”ซุนจิ่งอี้ยกยิ้มเล็กน้อยอย่างเข้าใจ พร้อมกับปิดพัดในมือลงอย่างช้าๆ “ข้าทำอะไรให้คุณหนูกัวไม่พอใจอย่างนั้นหรือ”“มิได้” กัวรั่วชิงรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ทำให้บุรุ
พลิกชะตานางร้ายลิขิตรัก บทที่114 แล้วเจ้า...ก่อนหน้านี้มัวทำอะไรอยู่
ซุนจิ่งอี้ก้าวไปนั่งลงที่เก้าอี้อย่างสบายอารมณ์ แล้วกล่าวต่อคล้ายไม่ได้ยินสิ่งที่หวงเชียนเล่อถามก่อนหน้า“จะให้ข้าเดาไหม ว่าเจ้าจะใช้กลวิธีใดในการกำจัดข้าออกไปจากเส้นทางของเจ้า?” ซุนจิ่งอี้ถามด้วยน้ำเสียงที่รื่นหูราวกับกำลังชวนสนทนาเรื่องธรรมดา“ซุนจิ่งอี้ ข้าอุตส่าห์เห็นว่าเจ้าไม่ใช่คนเลวร้าย จึงหมายจะมาเตือนตามตรงแบบลูกผู้ชาย แต่เจ้ากลับยียวนไม่เลิกรา” หวงเชียนเล่อกล่าวเสียงเย็น“ก็เรื่องของเจ้ามันน่าสนใจดีนี่ ข้าอุตส่าห์รอชมเลยนะว่าเจ้าจะเล่นกับข้าแบบไหน” ซุนจิ่งอี้เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยอย่างยียวน “เจ้าจะไล่ข้าไปเฝ้าค่ายที่ชายแดน หรือจะหานักแสดงงิ้วมารับบทโศก เพื่อทำให้ข้าเสียชื่อเสียงจนต้องหนีออกจากเมืองหลวงไปดีเล่า”หวงเชียนเล่อถึงกับนิ่งอึ้งทันที เพราะคำถามนั้นแทงเข้ากลางใจเขาอย่างจังแต่เพียงชั่วพริบตา เขาก็สามารถดึงสติกลับมาได้อย่างรวดเร็ว“เจ้าสืบเรื่องของข้าหรือ” หวงเชียนเล่อจ้องเขาเขม็งซุนจิ่งอี้กลับดูไม่เป็นเดือดเป็นร้อนกับสายตานั้น “เจ้าคิดว
พลิกชะตานางร้ายลิขิตรัก บทที่113 ซุนจิ่งอี้ ออกมา!
หวงเชียนเล่อหันหลังเดินออกจากสวนหินอย่างเงียบเชียบ เขากลับไปยังเรือนรับรองฝั่งบุรุษที่ตนเองได้จัดการเข้าพักไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ด้วยการใช้เทียบเชิญพิเศษในฐานะแม่ทัพฉีหลิง ซึ่งย่อมได้รับความสะดวกในการเข้าพักแม้จะแจ้งทางอารามอย่างกะทันหันก็ตามผู้ติดตามของหวงเชียนเล่อที่นั่งรออยู่ในห้องถึงกับสะดุ้ง เมื่อเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยเพลิงโทสะของผู้บังคับบัญชา “ท่านแม่ทัพ ท่านจะออกไปไหนอีกหรือ” ผู้ติดตามถามอย่างระมัดระวัง ทำท่าจะลุกตามไป“ไม่ต้องตามมา” หวงเชียนเล่อออกคำสั่งเสียงเข้ม “ข้าไปจัดการเรื่องส่วนตัวที่ต้องจบลงในคืนนี้” พูดจบเขาก็ก้าวอาดๆ ออกไปอีกครั้งยามวิกาล อารามเขาฉงซานเงียบสงบยิ่งกว่าที่ใด มีเพียงเสียงลมพัดใบไม้และแสงสลัวจากโคมไฟกระดาษที่ยังคงส่องทางตามทางเดินหวงเชียนเล่อรู้ดีว่าเรือนพักของซุนจิ่งอี้อยู่ส่วนไหนของอาราม เพราะเขาได้สอบถามอย่างละเอียดตั้งแต่ตอนที่มาถึงแล้ว แม่ทัพหนุ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและไร้เสียงราวกับพยัคฆ์มุ่งหน้าไปยังจุดหมายเขาไม่ได้สนใจที่จะแอบดู หรือเข้าไปขอพบอีกฝ่ายตามมา
พลิกชะตานางร้ายลิขิตรัก บทที่112 ในสวนหิน
เรือนพักรับรองสำหรับสตรีเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ เป็นเรือนไม้หลังเล็กที่ตั้งอยู่ห่างกันพอประมาณ แต่ละหลังมีพุ่มไม้และไม้ประดับโอบล้อมไว้เพื่อความเป็นส่วนตัว เรือนเหล่านี้ถูกจัดเตรียมไว้ให้สามารถพักอาศัยได้อย่างสะดวกสบายราวสี่ถึงห้าคน บรรยากาศโดยรอบล้วนชวนให้รู้สึกสงบเย็นกัวรั่วชิงเหลือบมองเห็นว่า ห้องพักหลายแห่งมีผู้มาแสวงบุญจับจองอยู่แล้ว แม้จะเห็นสาวใช้ หรือคนเดินเข้าออกอยู่บ้าง แต่ทุกเรือนล้วนเงียบสงบ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผู้มาเยือนล้วนแต่สำรวมกายวาจาตามหลักของอารามหลังจากการพักผ่อนในเรือนชิงเหอได้ไม่นาน กัวรั่วชิงและกัวลี่ลี่ก็ออกมายังบริเวณพระอุโบสถหลักตามนัดหมาย ซุนจิ่งอี้ยืนรออยู่ก่อนแล้วในท่าทางที่สงบและสำรวมทั้งสองเข้าไปไหว้พระพุทธรูปปางสมาธิองค์ใหญ่ในโถงพระอุโบสถ จากนั้นจึงเดินไปยังส่วนรับบริจาค เพื่อบริจาคทานเป็นจำนวนเงินที่พอเหมาะสำหรับการทำบุญใหญ่ของอาราม“ตอนนี้ยังพอมีเวลาเหลืออยู่ก่อนทำวัตรเย็น” ซุนจิ่งอี้กล่าว “ข้าจะพาเจ้าไปเดินเล่นที่สวนไผ่ของที่นี่ก่อนสักครู่ แล้วค่อยกลับมาทำวัตรเย็น”&ldqu
พลิกชะตานางร้ายลิขิตรัก บทที่111 อารามเขาฉงซาน
หลายวันต่อมา ในเช้าที่อากาศเย็นเยียบ ซุนจิ่งอี้ได้เดินทางมาถึงจวนชิงผิงโหวอย่างตรงเวลา เขาอยู่ในชุดลำลองผ้าไหมสีน้ำเงินเข้มที่ดูสุภาพและสง่างาม รถม้าของเขาจอดรออยู่หน้าประตูใหญ่ ซึ่งมีนายประตูต้อนรับและให้คนเข้าไปแจ้งข่าวไม่นานนักกัวรั่วชิงก็เดินออกมาจากโถงต้อนรับพร้อมกับ กัวไห่เจินและเฉินเหยียนเฟยที่ตั้งใจมาส่งนางถึงรถม้าซุนจิ่งอี้ซึ่งยืนรออยู่ก่อนแล้ว รีบโค้งคำนับต่อชิงผิงโหวอย่างนอบน้อม “ท่านโหว ฮูหยิน”“ตามสบายเถิด” ชิงผิงโหวตอบอย่างผ่อนคลาย แต่ยังคงแฝงไว้ด้วยอำนาจ “การเดินทางไปถือศีลบนเขาถือเป็นเรื่องดี แต่ถนนหนทางก็ยากลำบาก ชิงเอ๋อร์เป็นลูกสาวที่พวกเราทะนุถนอม ข้าขอฝากให้ท่าน ดูแลนางให้ดี ตลอดการเดินทางและในอารามด้วย”เฉินเหยียนเฟย ยื่นห่อผ้าห่มขนสัตว์บางเบาให้กับกัวลี่ลี่ แล้วกล่าวกับบุตรสาวด้วยความเป็นห่วง “ไปถือศีลก็อย่าลืมดูแลสุขภาพ อากาศบนเขาย่อมหนาวเย็นกว่าในเมือง เจ้าต้องดูแลตัวเองให้ดี”“ท่านพ่อท่านแม่วางใจเถิดเจ้าค่ะ” กัวรั่วชิงรับปาก แล้วหันไปทักท
Anda juga akan menyukai
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ
สกุลหยางมีบุตรสาว367.1K Dibacaพระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่155.2K Dibacaสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ18.8K Dibacaชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง62.1K Dibacaตำหนักจันทรา ข้ามเวลารักนิรันดร์
จ้าวฮุ่ยอิง1.7K Dibacaฝ่ามิติพลิกชะตาราชาทรราชย์
RainyStarSea 260 Dibacaดั่งฟ้าลิขิต ให้ข้ากลับมาเพื่อล้างแค้น
น้ำพริกหวาน4.6K Dibacaดวงใจราชาปีศาจ
Chocolate lily 1.4K Dibaca
