Share

ปัญญาอ่อน

last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-05 22:36:08

ณ บ้านพักริมทะเลหลังเกาะส่วนตัวของเวฆา

"ฝนเทกระหน่ำลงมาแบบนี้นายควรแวะพักที่หลังเกาะก่อนนะครับ"

เรือของเวฆากำลังโดนฝนเทกระหน่ำเข้าใส่อย่างหนักจนมองแทบไม่เห็นหนทางข้างหน้า

ลูกน้องที่มีหน้าที่ขับเรือรีบขอผู้เป็นเจ้านายพาเรือเข้าฝั่งก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุ

และสถานที่ใกล้ที่สุดก็คือด้านหลังของเกาะที่มีบ้านพักที่เพิ่งสร้างเสร็จไว้รอรับให้เข้าไปหลบฝนได้

"อืม"

เวฆาที่นั่งอยู่ในห้องพักส่วนตัวภายในเรือและกำลังทำแผลที่ถูกยิงมาอยู่โดยมีดีนมือขวาเป็นคนทำให้พยักหน้าอนุญาตให้ลูกน้องทำในสิ่งที่ควรทำ

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ชอบเข้าพักในสถานที่อื่นที่ไม่ใช่บ้านของเขาก็ตาม

เรือขนาดไม่ใหญ่มากนักหันหน้าเรือเข้าหาฝั่งในทันที

มันแล่นฝ่าสายฝนที่กำลังโหมกระหน่ำลงมาอย่างหนักเข้าหาฝั่ง

และไม่นานเรือก็ถึงที่หมาย ลูกน้องของเวฆาก้าวลงสู่ผืนน้ำด้านล่างทันทีเพื่อดูแลความปลอดภัยให้กับผู้เป็นเจ้านาย

เวฆาก้าวลงจากเรือคนสุดท้ายโดยมีอมือขวาคอยเดินประกบมุ่งหน้าสู่บ้านพักริมทะเลที่เพิ่งสร้างเสร็จ

"กรี๊ด"

พริมากรีดร้องอกกมาสุดเสียงด้วยความตกใจเมื่อมีคนเปิดประตูเข้ามาภายในห้องนอนที่เธอกำลังใช้เป็นห้องแต่งตัวหลังอาบน้ำเสร็จ

สองมือบ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • พันธนาการรักนายเวฆา   ขอบคุณ

    "สวัสดีครับ"เสียงหนาของดีนเอ่ยทักทายขึ้นเมื่อย่างเท้าเดินเข้ามาในบ้านหลังโทรมที่มีหญิงสาวอย่างพริมาอาศัยอยู่"ดีน"หญิงสาวเงยหน้าขึ้นจากหนังสือเล่มโตตามหาต้นเสียงนั้นใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มขึ้นมาในทันทีที่เจอบุคคลที่เอ่ยทักทายนับเป็นการพบเจอกันครั้งแรกในรอบหนึ่งอาทิตย์หลังจากวันที่ไปหาหมอวันนั้นทั้งเจ้านายอย่างเวฆาและลูกน้องอย่างดีนและซุงหายหน้าหายตาไปเลยเป็นอาทิตย์ปล่อยให้เธอต้องอยู่กับชายฉกรรจ์ที่ยืนล้อมรอบบ้านเอาไว้มันน่าโกรธและไม่น่าพูดคุยกับใครเลยที่ทิ้งเธอไว้แบบนี้แต่พวกเขาคงไปทำงานเพราะชีวิตเวฆาแทบไม่มีเวลาว่างเธอนั้นเคยเป็นลูกน้องเขา เคยติดต่อประสานงานกับเขาย่อมรู้ดี"นายให้มาเชิญคุณไปทานข้าวด้วย"ดีนมาที่นี่ตามคำสั่งของเจ้านาย เขาไม่รอช้าที่จะบอกกับเธอ"ไม่ไป"หญิงสาวหันหน้ากลับไปหาหนังสือเกี่ยวกับการเดินทางเล่มโตเพื่อจะอ่านมันต่อยังคงน้อยใจคนตัวโตจนคิดไม่อยากไปเจอหน้าเขารู้อยู่แก่ใจว่าเขาคงไม่มารับรู้ความน้อยอกน้อยใจของเธอแต่มันก็อดไม่ได้"นายมีเวลาพักไม่มากนัก คุณควรจะตอบรับคำเชิญนะครับ"ดีนเอ่ยเตือนหญิงสาวเหมือนอย่างที่เคยทำเป็นประจำสีหน้าของเขาแสดงออกมาถึงความจริงจั

  • พันธนาการรักนายเวฆา   สิบนาที

    "คุณมีเรือกี่ลำกันเหรอ"หญิงสาวถึงกับตาโตเมื่อถูกพามาขึ้นเรือลำใหญ่ ที่ต้องอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นมันใหญ่กว่าเรือลำเดิมที่เธอเคยเห็นเมื่อครั้งก่อนตอนที่อยู่หลังเกาะแถมพอก้าวเท้าขึ้นเรือมาก็พบแต่ความหรูหราที่แสดงถึงความร่ำรวยของเจ้าของเรือพริมาอดไม่ได้ที่จะถามเขา ไม่ใช่เพราะเธออยากได้อยากมีอะไรหรอกนะ แต่สงสัยมาเฟียจำเป็นต้องมีเรือหลายลำขนาดนี้เชียวเหรอ"พูดมาก"มือหน้าจับใบหน้าเล็กที่ยื่นหน้าถามเขาเสียจนใกล้กลับไปที่เดิมแล้วก็มีแต่ความเงียบตอบกลับเธอไปเหมือนเช่นเดิมหญิงสาวก็เลยจำใจต้องเงียบ นั่งฟังเสียงคลื่นเสียงทะเลไปจนกระทั่งถึงฝั่งปากบางแอบเบะใส่เขาตลอดเวลาที่ทำได้เพราะไม่รู้ว่าเขาจะเก๊กไปถึงไหนแค่พูดตอบคำถามเธอมันยากเย็นแค่ไหนกันเชียว ชิร์"น่ารักจัง"ร่างเล็กที่นั่งอยู่ด้านหลังของรถคันหรูโดยมีซุงเป็นคนขับ และมีดีนนั่งมาด้านหน้าเพื่อเป็นเพื่อนในการเดินทางโดยที่เวฆานั่งรถไปกับลูกน้องอีกชุดทั้งที่เขาน่าจะพาดีนกับซุงคนที่สนิทที่สุดไปด้วยเพื่อทำงานแต่กลับส่งพวกเขามากับเธอแทนแต่เธอไม่ได้ถามเซ้าซี้มากเพราะแค่มีคนพามาส่งแค่นี้ก็ดีแล้ว หรือถามไปเขาอาจไม่ตอบกลับมาอีกส่วนจะเป็นใคร

  • พันธนาการรักนายเวฆา   ขอโทษ

    "ตามฉันมา"เวฆาลุกเดินออกจากห้องโถงใหญ่ของบ้านตรงไปยังเส้นทางที่พริมาเดินกลับออกไปเขาเดินด้วยความว่องไวและสง่างามตามแบบฉบับของมาเฟียจนแซงหน้าเธอไปและเดินออกไปจากบ้านก่อนเธอ โดยมีลูกน้องคนสนิทเดินตามประกบไม่ห่าง"คุณเรียกฉันเหรอ มีอะไรหรือปล่า"ร่างบางในชุดเดรสยาวเดินตามเขาไปอย่างว่าง่ายด้วยเธอนั้นยังมีความผิดติดตัวอยู่เลยไม่อยากขัดใจเขาเธอก้าวเท้าเดินอย่างรวดเร็วจนเกือบวิ่งถึงได้ตามเขาทันปากบางเอ่ยถามเขาอย่างไร้เดียงสาพร้อมกับโปรยยิ้มหวานเพื่อเอาตัวรอด"ส่งปืนมา"ฝ่ามือหนายกขึ้นสูงเท่ากลางลำตัวแล้วแบออกเพื่อรับปืนมาจากลูกน้องส่วนอีกมือจับแขนเล็กของพริมาแล้วกระชากเต็มแรงให้เธอออกเดินตามเขาไปที่ลานกว้างของหน้าผาสูงเสียงฮอยังคงดังอยู่ใกล้ๆบริเวณนั้นราวกับรอดูเรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้น"ฉันขอโทษต่อไปจะไม่เข้าไปที่บ้านของคุณอีกแล้ว"คนตัวเล็กถลาตัวไปข้างหน้าตามแรงที่เขากระชากมาจนตัวเธอนั้นมายืนอยู่ตรงลานกว้างของหน้าผาสูงมือบางพยายามแกะมือของเขาออกจากแขนเล็กที่ถูกบีบจนเจ็บน้ำใสๆเริ่มไหลเออที่ขอบตาด้วยรู้ตัวว่าผิดแต่คาดไม่ถึงว่าโทษมันจะร้ายแรงขนาดนี้"ตายเท่ากับได้รับการยกโทษ"มือห

  • พันธนาการรักนายเวฆา   กล่องยา

    พริมากำลังนั่งมองประตูห้องนอนส่วนตัวอย่างลุ้นระทึก พร้อมกับในมือถือกล่องยาเล็กๆ เอาไว้เธอกำลังรอให้เวฆาออกมาจากในห้องนอนของเธอที่เขาเข้าไปอาบน้ำเพื่อจะมอบของในมือให้กับเขาแต่คนบ้าอะไรก็ไม่รู้อาบน้ำนานมาก เข้าไปในห้องนอนของเธอจะเป็นชั่วโมงแล้วยังไม่ออกมาอีกสายตาหวานเลยละจากประตูห้องนอนหันไปมองหน้าดีนลูกน้องคนสนิทของเวฆาแทน เป็นเชิงคำถามมันจริงเหรอที่กำลังจะมีการเดินทางไปยังถ้ำกลางป่าลึกของเกาะแห่งนี้ แล้วทำไมคนจะเดินทางถึงได้เตรียมตัวนานขนาดนี้ดีนพยักหน้าให้กับหญิงสาวเพื่อบอกว่ามันคือเรื่องจริงและให้เธออดทนรอต่อไปพริมาถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างเบื่อหน่าย การรอคอยนานๆ แบบนี้เธอไม่ปลื้มเลยถ้าไม่ใช่อยากให้แผลเขาหายสักทีเธอไม่มานั่งอยู่ตรงนี้หรอกอีกใจก็เพราะกลัวเจ้าเปี๊ยกจะกำพร้า พ่อไม่รักแถมยังตัองมาตายจากไปอีก"คุณจะไปกี่วัน"ประตูห้องนอนถูกเปิดออกมาพร้อมกับร่างหนาก็เดินออกมาด้วยเขาแต่งตัวด้วยเสื้อยืดสีเทาสวมทับด้วยเสื้อแจ็ตเก็ตสีดำ กางเกงยีนสีดำทุกอย่างบนตัวเขาเสริมให้เขาดูดีขึ้นอีกเป็นเท่าตัวพริมาตกตะลึงในความหล่อบาดตาบาดใจของมาเฟียหนุ่มไปชั่วขณะก่อนจะรีบลุกขึ้นเดินไปหาเขาเธอถา

  • พันธนาการรักนายเวฆา   เตือนแล้ว

    "อืม"ดวงตากลมสวยค่อยๆ เปิดลืมขึ้นอย่างช้าๆ เมื่อมีแสงสว่างสาดเข้ามากระทบความรู้สึกหนักอึ้งแถวท้องของเธอคือสิ่งแรกที่รับรู้ได้ในทันทีหญิงสาวค่อยๆ หันใบหน้าพร้อมกับบิดตัวไปด้วย หาสาเหตุของความหนักนั้นอย่างเชื่องช้าเมื่อเธอยังไม่ได้อยากจะตื่นเวลาเช้าของที่นี่อากาศค่อนข้างดีและมีลมทะเลพัดผ่านเข้ามาเบาๆ อีกตั้งหากมันน่านอนต่อยิ่งนัก"คุณ"พริมาสะดุ้งตัวตื่นขึ้นในทันทีเมื่อสายตาของเธอปรับรับภาพตรงหน้าชัดเจนต้นเหตุแห่งความหนักอึ้งตรงท้องไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเวฆาเขาเข้ามาในห้องนอนของเธอที่ลงกลอนล็อกอย่างแน่นหน้านี้ได้ยังไง"เงียบ"คนเพิ่งจะหลับไปดุคนตัวเล็กเบาๆ เมื่อเขานั้นอยากนอนต่ออีกสักพัก"คุณเข้ามาในนี้ได้ยังไงนี่มันห้องนอนของฉันนะ"พริมาแหวใส่เขาเมื่อถูกสั่งให้เงียบอย่างไร้เหตุผล"แล้วนี่เกาะของใคร"เวฆาทวนความจำให้กับผู้อาศัยอย่างเธอโดยที่ดวงตายังคงหลับสนิทอยู่ลำแขนแกร่งยังคงพาดอยู่บนตัวเธอและขายังคงกอดเกี่ยวขาของเธอเอาไว้"เกาะของคุณก็จริงแต่นี่มันห้องส่วนตัวของฉัน คุณก็ควรจะขออนุญาตก่อนจะเข้ามา"ร่างบางโกงคอเถียงเขาคอเป็นเอ็นอย่างไม่ยอมง่ายๆเกาะของเขาที่ดินของเขามันก็จริง แต

  • พันธนาการรักนายเวฆา   อย่ามาสั่ง 18+++

    "อืม"ใจกลางสาวกำลังถูกมือหนาของเขาเข้ารุกราน โดยที่ด้านบนยังคงมีริมฝีปากหนาก่อกวนสร้างความปั่นป่วนให้กับเธอและมันก็ช่างไม่รักดีตอบสนองมือของเขาที่ปาดป่ายอยู่ด้านนอกกางเกงชั้นในจนเปียกแฉะ"อยากแล้วหนิ"เขาดึงนิ้วแกร่งที่เปียกชื้นกลับมาดูดต่อหน้าต่อหน้าเธออย่างไม่มีท่าทีรังเกียจ"อืม ไม่ใช่นะ"พริมารีบปฏิเสธทันทีทั้งที่ใจกลางสาวเต้นระริกเรียกร้องให้นิ้วของเขากลับไปหา"งั้นไอ้เปี๊ยกมันคงหิว"เวฆาเหมือนจะใจดีส่งนิ้วแกร่งกลับไปหาเธออีกครั้งแต่ครั้งนี้ไม่ใช่ด้านนอกกางเกงชั้นในแต่เขาแหวกเข้าไปด้านในปลายนิ้วแกร่งแหวกกลีบอวบอูมเข้าไปด้านในสัมผัสจุดที่ผลิตน้ำหวานออกมาปาดป่ายน้ำหล่อลื่นนั้นจนเปียกไปทั่วบริเวณจุดอ่อนไหวของเธอนิ้วเรียวยาวกดเข้าด้านในช่องทางคับแคบแล้วขยับเข้าออกรุนแรงไม่แพ้ของใหญ่ที่เคยส่งเข้าไป พริมาเกร็งไปทั้งตัวรับความเสียวที่ถาโถมเข้ามาดังคลื่นทะเลลูกใหญ่นั้น"อ้าย"เขาปรนเปรอเธอด้วยนิ้วแกร่งที่มีความหยาบกระด้างนิดๆ จนสุขสมร่างบางที่กำลังตั้งท้องอ่อนๆ กระตุกใส่เขาอย่างลืมอายน้ำหวานระลอกใหม่ไหลทะลักออกมาอาบนิ้วของเขาเวฆาเอาน้ำนั้นของเธอมากลืนกินอีกรีบราวกับมันคือของหวา

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status