LOGINShare
บทที่ 21
Last Updated:
2025-08-27 12:35:37
Latest chapter
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 23
"แน่ใจนะว่าเธอจะรับผิดชอบไหว" "คุณจะให้ฉันรับผิดชอบยังไงล่ะ" ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันอย่างเป็นกังวลจนเห็นได้ชัดแต่ท่าทีของเธอไม่สามารถทำให้เขาหยุดอารมณ์โมโหได้ "ฝนกำลังตกออกไปยืนตากฝนหน่อยดีไหมสมองจะได้ปลอดโปร่ง"อยู่ด้านในไม่ค่อยได้ยินเสียงฝนมากนัก ข้าวสวยเลยมองออกไปดูแล้วก็เห็นว่าฝนตกจริงๆ ด้วยทางภาคเหนือขึ้นชื่อว่าฝนชุกชุมอยู่แล้ว หลังจากที่เขาสั่งเธอให้ออกไปตากฝนภูเบศก็พาตัวเองขึ้นบ้าน สาบานเลยว่าถ้าเธอไม่ใช่เมียของพ่อเขาจะจัดต่อให้เสร็จตอนนั้นยังไม่แตกเลย ชอบยั่วอารมณ์ดีนักเมียพ่อก็เมียพ่อเถอะกูจะจับกระแทกให้ร้องขอชีวิตเลยในเวลาเดียวกันนั้นที่บ้านอภิวัฒนา.."เป็นยังไงบ้าง""ลูกน้องที่ให้แอบสังเกตการณ์อยู่ที่นั่นบอกว่าดูจะเข้ากันได้ดีครับ""ได้ดีแน่นะ ไม่ใช่ว่าไปแอบรังแกลูกสาวเขาจนอยากจะมาขอหย่านะ""ผมคิดว่าคุณข้าวสวยเอาอยู่ครับ""ฉันก็ภาวนาให้เป็นแบบนั้น มันจะได้เป็นผู้เป็นคนกับเขาสักที" คิดมาตั้งหลายปีว่าจะทำยังไงให้ลูกชายกลับมาใช้ชีวิตเหมือนคนธรรมดา เพราะไปใช้ชีวิตอยู่ทางภาคใต้พ่อก็เป็นห่วง ปากบอกไม่สนใจแต่ยังไงก็เป็นลูก "แล้วไอ้ลูกอีกคนของฉันล่ะ ทำไมไม่เห็นมันกลับบ้านหลาย
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 22
ตุ๊บ!"กรี๊ดดด" ถึงแม้จะไม่โดนตัวเธอและก็เห็นแล้วว่าร่างของเด็กคนนั้นกระเด็นลงไปกองอยู่กับพื้นแต่มันก็ทำให้เธอตกใจอยู่ดี"เป็นอะไรไหม" ภูเบศเอื้อมไปจับตัวเธอแล้วเช็คดูว่ามันได้ทำอะไรเธอหรือยัง"คุณ?""พาเธอไปจากที่นี่ก่อน" เขาหันไปสั่งลูกน้องให้พาข้าวสวยออกไปก่อน"พ่อเลี้ยงอย่าทำอะไรพวกผมเลยนะครับ" นนท์ลุกขึ้นมาได้ก็กราบเท้าภูเบศ "พ่อเลี้ยงครับผมสำนึกผิดแล้ว" คนเหนือส่วนมากจะเรียกคนที่มีอิทธิพลว่าพ่อเลี้ยง"ถ้ามึงสำนึกผิดจริงมึงคงไม่ย้อนกลับมาที่นี่อีก แถมครั้งนี้มึงยังเอาเพื่อนมาด้วย หนำซ้ำมึงยังมากลางวันแสกๆ อย่าพูดเลยว่ามึงกลัวกู""ผมไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ เพราะผมติดหนี้"ตุ๊บ!! ยังพูดไม่จบเลยด้วยซ้ำเท้าของภูเบศก็ซ้ำเข้าไปอีก"โอ๊ย"ข้าวสวยที่กลับมารออยู่ที่บ้านพอเห็นเขากลับมาก็รีบเข้ามาถามว่าเป็นยังไงบ้าง"เป็นยังไงงั้นหรือ เห็นหรือยังว่าตัวเองทำอะไรลงไป""ฉันทำอะไร""ถ้าไม่เพราะเธอฉันคงจัดการมันไปตั้งแต่ทีแรกแล้ว""คุณทำอะไรกับเด็กพวกนั้น?""เอามันไปทำปุ๋ย""ห๊ะ?" สิ้นคำพูดนั้นใบหน้าของเธอถึงกับซีดเผือด เขาใจร้ายใจดำถึงขั้นฆ่าคนได้เลยหรือ แล้วต่อจากนี้ไปยายของนนท์จะอยู่กับใครภูเ
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 21
เช้าวันต่อมา..ก๊อกๆ"ใครคะ?""จะไปไหม""คุณภูเบศ?" ได้ยินเสียงเขาอยู่หน้าประตูเธอเลยหันมองออกไปดูว่าตอนนี้มันสายแล้วเหรอข้าวสวยเดินมาเปิดประตูแล้วถามเขาว่าจะพาเธอไปไหน"ไหนบอกจะไปดูดอกไม้ไง""ไปตอนนี้เลยหรือคะ""ดอกไม้ก็ต้องดูตอนเช้าสิ""เดี๋ยวฉันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแป๊บนะคะ" ว่าแล้วเธอก็ปิดประตูไว้แล้วก็รีบเข้าห้องน้ำใช้เวลาไม่นานข้าวสวยก็รีบตามเขาลงมาข้างล่าง เขาน่าจะบอกว่าไปแต่เช้าเธอจะได้ตื่นมารอ นี่เล่นมาเคาะประตูตอนเธอยังไม่ลุกจากเตียงเลย"ให้มะนาวไปด้วยนะคะ" มะนาวได้ยินว่าภูเบศจะพาข้าวสวยไปดูแปลงดอกไม้เลยรีบตามออกมา"ถ้างั้นก็ขึ้นรถ" เขาใช้รถคันเดียวตอนที่ขึ้นรถข้าวสวยรีบเปิดประตูด้านหน้าข้างคนขับขึ้นไปนั่งก่อน เห็นแบบนั้นมะนาวแอบยิ้มแล้วก็เปิดประตูขึ้นไปนั่งข้างภูเบศสวนดอกไม้อยู่เขาอีกลูกต้องขับรถออกทางด้านหลัง ใช้เวลาอยู่พักหนึ่งก็มาถึง"ว้าวว ที่นี่อยู่ในพื้นที่ของคุณหรือเปล่าคะ" ดูแล้วเป็นดอกไม้ตามธรรมชาติแต่ก็เหมือนมีคนมาปลูกไว้"อืม""คนของคุณมาปลูกไว้หรือคะ""ใครจะปลูกได้ดอกไม้เป็นเขาแบบนี้""แล้วทำไมมันมาขึ้นเยอะจังล่ะคะ""ถามจริงเถอะคุณไม่รู้จักวิธีขยายพันธุ์ของดอ
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 20
"แต่เด็กคนนี้ยังไม่ได้ขโมยของคุณออกมาขายเลย ฉันว่าคุณปล่อยแกไปเถอะค่ะ""รู้ได้ยังไงว่ายังไม่ขโมย ตอนที่ไม่มีคนเห็นมันอาจจะมาขโมยแล้วก็ได้""คุณไม่มีหลักฐานสักหน่อย" "นี่เธอ!" เขาจะเอายังไงกับเธอดีเนี่ย"ยายขอโทษแทนหลานเลวๆ ของยายด้วย มันไม่มีพ่อแม่คอยสั่งสอน เป็นความผิดของยายเองที่ไม่สั่งสอนมันให้ดี""ไม่เป็นไรหรอกค่ะยาย ทีหลังเราก็อย่าไปทำอะไรแบบนี้นะไม่ว่าของของใครเราก็อย่าไปทำ" ประโยคหลังเธอหันไปสั่งสอนเด็กหนุ่มคนนั้น"ขอบคุณมากครับพี่สาวคนสวย พี่ใจดีที่สุดเลยครับ""ฉันบอกแล้วหรือว่าจะไม่เอาเรื่อง" ภูเบศตำหนิเธอต่อหน้าทุกคน"ฉันรับรองได้ว่าเด็กคนนี้จะไม่ทำแบบนี้อีกค่ะ""แล้วถ้ามีครั้งต่อไปล่ะ""ฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเอง" เธอมั่นใจว่าถ้ามีคนยื่นมือเข้ามาช่วยแบบนี้เด็กอาจจะไม่ทำให้คนที่ช่วยลำบาก เพราะถ้าเป็นเธอเธอก็จะไม่ทำเช่นกัน"ดี! ถ้างั้นก็ปล่อยมันไป อย่าลืมเรื่องที่พูดวันนี้แล้วกัน" เขากัดฟันแน่นพูดกับเธอแบบเอาจริงเอาจัง เพราะถ้าจะทำอะไรมากกว่านี้ชาวบ้านก็ออกมามุงดูกัน ภูเบศเลยต้องขึ้นรถออกไปก่อนส่วนรถอีกคันรอรับข้าวสวยไปด้วยก่อนไปข้าวสวยล้วงเอาเงินที่ติดกระเป๋าเธอมาด้วยวางใส่ม
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 19
ด้วยความที่เมื่อคืนดื่มหนักพอขึ้นเครื่องเขาก็หลับ เพราะแบบนี้แหละบนเครื่องบินส่วนตัวของเขาเลยต้องมีเตียงนอนไว้ให้ด้วย และเดินทางไม่นานก็มาถึงที่หมาย"นี่คุณภูเบศตื่นได้แล้วค่ะ""อืมม!" ชายหนุ่มพลิกตัวแล้วเอาหมอนขึ้นมาปิดหูตัวเองไว้"จะนอนอยู่นี่ใช่ไหม ถ้างั้นฉันไปคนเดียวก็ได้""อะไรของเธอวะ!" เขาเลยจำเป็นต้องลุก เดินลงมาจากเครื่องก็มีรถมาจอดรอรับอยู่แล้ว"สวัสดีครับนายหัว""โผล่หัวมาได้แล้วหรือพวกมึง""ขอโทษครับนายหัวพวกเราถูกคุมกำเนิดครับ""เดี๋ยวกูไล่ออกให้หมดเลยนี่ พวกมึงเป็นลูกน้องใครกันแน่วะระหว่างกูกับพ่อกู""เป็นลูกน้องนายหัวครับ แต่ไม่กล้างัดข้อกับเสี่ยครับ"เธอก็อยากรู้อยู่หรอกว่าอีตาบ้าเนี่ยไปมีเรื่องมีราวอะไรกับพ่อตัวเอง เพราะเธอก็เห็นอยู่ว่าพ่อของเขารักเขามากขนาดไหนใช้เวลานั่งรถมาร่วมชั่วโมงก็มาถึงปางไม้ตอนรถวิ่งเข้ามาเธอก็รู้สึกใจคอไม่ดี เพราะเหตุการณ์ครั้งแรกที่ถูกเขาพาตัวมาอยู่ที่นี่มันยังคงฝังใจ แต่ครั้งนี้เธอมาในฐานะภรรยาของเขา คงไม่เป็นแบบครั้งนั้นหรอกมั้ง"นายหัวคะ" เห็นรถที่ออกไปรับนายหัววิ่งเข้ามามะนาวก็รีบมารับหน้า "?" แต่พอประตูเปิดออกก็เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นติ
พันธะ(รัก)เมียบำเรอ บทที่ 18
"ขอโทษครับนาย" มาถึงวัลลภก็โค้งลำตัวขอโทษยกใหญ่เลย"มึงได้รับโทษแน่" ตอนนี้อยู่ที่สาธารณะถ้าทำอะไรลงไปเดี๋ยวคนก็มองเลยต้องทดไว้ในใจก่อน"แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นยังไงบ้างครับ""มึงติดต่อรถพยาบาลมาหรือยัง""ติดต่อมาแล้วครับเดี๋ยวก็คงมาถึง""ให้รถพยาบาลรับตัวเธอเข้าไปรักษา""ดูนายจะเป็นห่วงเธอจังเลยนะครับ""เรื่องของมึงยังไม่เคลียร์ไม่ต้องมาเสือกเรื่องคนอื่น""ขอโทษครับนายหัว" จะพูดก็พูดไม่ได้ว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นเพราะฝีมือของเสี่ยพ่อของนายหัวนั่นแหละ เพราะภูริสั่งไว้ห้ามพูดให้ลูกชายฟัง รวมไปถึงเรื่องสถานที่ที่ถูกจัดไว้ให้ก็เป็นฝีมือของเสี่ยภูริเช่นกันข้าวสวยถูกพาตัวมารักษาที่โรงพยาบาลในตัวกรุงเทพฯ ส่วนภูริก็แยกจากเธอตั้งแต่ตอนที่รถพยาบาลมารับตัวแล้ว"เป็นไงบ้างวะชีวิตมีความสุขดีอยู่หรือเปล่า""ก็เรื่อยๆ""วันนี้ต้องการเด็กกี่คนบอกมาได้เลยเดี๋ยวจัดให้""กูแค่อยากมาดื่ม มึงมาดื่มเป็นเพื่อนกูหน่อยสิวะ""มีเรื่องกับพ่ออีกแล้วใช่ไหมเนี่ย""เปล่าหรอก""ถ้างั้นเดี๋ยวกูไปเคลียร์งานก่อนจะมานั่งดื่มเป็นเพื่อน อย่าเพิ่งเมาก่อนแล้วกัน" ว่าแล้วอัศวินก็ออกจากห้อง VIP ไป ที่ห้องทำงานส่วนทางด
