บทที่ 36

"นายหัวคะ ป้าขอโทษค่ะที่ดูแลคุณผู้หญิงไม่ดี"

"ฉันบอกแล้วใช่ไหมถ้าจะพาเธอออกมาต้องขออนุญาตทุกครั้ง"

"เธอบอกว่าจะออกมาซื้อของใช้ส่วนตัว ป้าเลยไม่ได้คิดอะไรค่ะ" ช่วงหลังป้าแม่บ้านเห็นว่านายหัวปล่อยปละละเลยเธอ แถมนายหัวก็มีผู้หญิงอีกคนอยู่ในบ้านด้วย เลยไม่คิดว่านายจะเอาเรื่องขนาดนี้

คนของภูเบศกระจายกันออกค้นหาว่าเธอยังอยู่ในตลาดไหม แต่ไม่นานก็กลับมารายงานบอกว่าไม่เจอ

"ไปดูที่สถานีขนส่ง"

"ครับ"

"ให้ป้าไปด้วยไหมคะ"

"จะไปทำไม!" ด้วยความโมโหภูเบศก็ตะคอกว่าให้โดยไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมที่ไหนแล้ว

มาถึงสถานีขนส่งก็เห็นว่ารถทัวร์กำลังจะออก ภูเบศเลยให้คนหยุดรถคันนี้ไว้แล้วก็ขึ้นไปค้นดูก่อน

คนขับรถก็ไม่กล้าโวยวายเห็นว่ามีพวกพ้องเลยปล่อยให้ค้น แต่พอดูจนทั่วแล้วก็ไม่เห็น

"ไปดูรถคันอื่น" เขาไม่เข้าใจว่าเธอจะหนีทำไม เพราะเขาก็ไม่ได้กักขังเธอเหมือนแต่ก่อนแล้ว "หรือว่า?" คิดได้ว่ามีอีกที่หนึ่งที่เธออาจจะไปภูเบศเลยเรียกลูกน้องกลับมาขึ้นรถ

พอรถของเขาขับออกไปคนที่นั่งซุกหน้าอยู่กับเบาะถึงได้มองตาม โชคดีที่เขายังไม่ขึ้นมาค้นรถคันนี้ ถ้าไม่งั้นต้องเจอเธอแน่

ออกจากสถานีรถทัวร์ ภูเบศก็มาที่ชุมชนแออัดบ้านยายของน