บทที่ 19

อย่างไรก็ตาม เจียงเหยาจิงก็เป็นคนพาผู้หญิงคนนี้มาให้เขาตั้งแต่แรก

ซ่งหยุนหยุนรู้สึกเย็นชาในใจ

เจียงเหยาจิงนี่เอง!

“ผมมีห้องส่วนตัวของผมที่นี่ เราไปสนุกกันเถอะ จะว่าไปก็แปลก ที่เจียงเหยาจิงไม่ชอบคนสวย ๆ แบบคุณ หรือว่าเขาจะไม่ชอบผู้หญิง?” กู้ฮ่วยหัวเราะพลางมองซ่งหยุนหยุน

เจียงเหยาจิงไม่เคยมีแฟน ทุกคนที่รู้จักเขารู้ดี รอบตัวเขามีแต่ผู้ชาย ไม่มีผู้หญิงเลย

หลายคนบอกว่าเขาเสื่อมสมรรถภาพ

บ้างก็บอกว่าเขาเป็นเกย์

แต่ที่แน่ ๆ คือเขาไม่ปกติ!

ซ่งหยุนหยุนแสยะยิ้ม เขาไม่ชอบผู้หญิงตรงไหน?

เขาแค่ไม่ชอบเธอ!

ดูสิ เขาโกรธแค่ไหนที่เห็นเฉินเหวินเหยียนยังพัวพันกับแฟนเก่า

ไม่ใช่เพราะเขาแคร์เหรอ ถึงได้โกรธขนาดนั้น?

“แต่ถึงยังไง ผมก็ต้องขอบคุณเจียงเหยาจิงจริง ๆ” กู้ฮ่วยยิ้ม “ถ้าไม่มีเขา ผมจะรู้จักคุณได้ยังไงล่ะ?”

ถึงแม้ว่าวันนั้นจะเจ็บตัวก็ตาม

ท่าทางของผู้หญิงคนนี้ที่ข่มขู่เขาด้วยมีดทำให้เขาประทับใจเหลือเกิน

ถ้าผู้หญิงไม่ยอม เธอก็แค่ร้องตะโกนด้วยความหวาดกลัวไม่ใช่เหรอ?

แต่เธอไม่ทำ!

นัยน์ตาของซ่งหยุนหยุนเต็มเปี่ยมด้วยความเย็นชา เธอกัดฟัน “ฉันก็ต้องขอบคุณเขาเหมือนกัน!”

ดวงตาขอ