บทที่1 เจ้าเอย

@ Wha? ผับชื่อดังที่อเมริกา

"เจ้าเอยมองขนาดนั้นเก็บใส่กระเป๋ากลับบ้านเลยไหม" เพื่อนๆ พูดแซวเธอ ที่เห็นเอาแต่นั่งมองพายุมือกีตาร์สุดหล่อของวง Hunter ขวัญใจสาวๆ ทั้งสาว ฝรั่ง เอเชีย ลูกครึ่งญี่ปุ่น รวมถึงเจ้าเอยด้วย

"พี่พายุหล่อจัง ฉันอยากได้เขา อยากเป็นแฟนพี่เขาจัง ทำยังไงดี” เจ้าเอยพูดเหมือนเพ้อกับตัวเอง

"อาการหนักแล้วเจ้าเอย มองดูรอบๆ ตัวสิเจ้าเอยคู่แข่งเพียบเลย"

“อื้อ! ก็คนมันชอบอ่ะ ทำไงก็ชอบอยู่ดี” พี่พายุสเปคฉันเลย ไม่ว่าจะมุมไหน

“จีบเขาเลยไหมล่ะ”

เจ้าเอยส่ายหน้า “ฉันไม่กล้า พี่เขาคงมีคนที่ชอบแล้ว มีตัวเลือกเยอะขนาดนั้น ถ้าไปคุยกับพี่เขา แล้วถ้าพี่เขาไม่สนใจขึ้นมา มีหวังหน้าแตก”

"งั้นก็ได้แต่แอบมอง แอบชอบไปแบบนี้แหละ"

“....”

เจ้าเอยกระดกแก้วเครื่องดื่มเข้าปากท้อใจ คนที่เธอแอบชอบ เขาดันเป็นหนุ่มฮอต ฉันคงไม่มีหวัง

“อ้าวๆ แหย่เล่นดื่มทำไมเยอะแยะเดี๋ยวก็เมาหรอกเจ้าเอย” เพื่อนเธอรีบห้าม

สักพัก

พี่ๆ วง Hunter เล่นเสร็จก็นั่งดื่มกันต่อ รวมถึงพี่พายุด้วย โต๊ะนั้นมีสาวๆ แวะเวียนกันเข้าไปพูดคุยกันไม่ได้ขาด ขอถ่ายรูปบ้าง เดินไปขอชนแก้วบ้าง

เจ้าเอยแอบมองเขาอย่างหมดหวัง เขาคงชอบผู้หญิงเซ็กซี่ ดูสิมีแต่คนมาขอ I* ส่งกระดาษโน้ตให้เขา

“..…”

พายุเขานั่งดื่มเงียบๆ ของเขาไม่ค่อยได้สนใจผู้หญิงที่เข้ามาเท่าไหร่ ยังไม่มีใครที่เขาสนใจเป็นพิเศษ ถึงเขาจะชอบวันไนท์สแตนด์ แต่เขาไม่ใช่คนที่ใครก็ได้เลือกเยอะอยู่เหมือนกัน ถ้าไม่ถูกใจจริงๆ ก็ไม่เอา

เจ้าเอยดันตัวเองลุกขึ้นจากเก้าอี้ เตรียมจะเดินการทรงตัวแบบไม่ค่อยมั่นคงนัก

“จะไปไหน” เพื่อนเธอถาม

“ไปห้องน้ำ” เธอเดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็เดินโซเซออกมา เดินตามทางมาเรื่อยๆ คนเยอะเบียดเธอบ้างชนเธอบ้าง

“โอ๊ย”

คนตัวเล็กที่ถูกชนเซถลาไปซบเข้าที่อกใครคนหนึ่ง เขาก้มมาถามเธอว่าเจ็บรึเปล่า เจ้าเอยแปลกใจเขาพูดภาษาไทย รีบเงยหน้ามองคนตัวสูง

"พี่พายุ" ใจเต้นไม่เป็นจังหวะขาแขนไม่มีแรงเอาดื้อๆ เข่าเธอทรุดฮวบ

“เจ้าเอยไหวไหม”

เขาเรียกชื่อฉัน พี่พายุรู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ ฉันว่าฉันได้ยินไม่ผิดแน่ๆ พี่เขารู้จักชื่อฉัน

"เจ้าเอย ไหวรึเปล่า" เขาช้อนตัวเธออุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาว เพราะคิดว่าเธอเมามากเดินไม่ไหว

“เจ้าเอย เมามากเหรอ”

เขาพาเธอออกมาข้างนอกร้าน แล้วก็นั่งพักอยู่ตรงเก้าอี้โดยให้เธอนั่งอยู่บนตักเขา เรียกเธออีก

"เจ้าเอย เจ้าเอย"

ฉันมองพี่เขากะพริบตาถี่ๆ "พี่พายุ" ฉันแทบลืมหายใจ หัวใจเต้นแรงจนรู้สึกได้ เมื่อได้ใกล้ชิดกับพี่เขาแบบนี้ โดยไม่ทันได้ตั้งตัว

“อืม!” เขามองเธอพร้อมกับถาม “เรามากับใคร”

"คะ?"

"อ่อ! เพื่อนค่ะ"

“เราเมามาก ถ้าไม่ไหวนั่งตรงนี้ก่อน พี่จะไปตามเพื่อนเราให้” พายุมองใบหน้าสวยที่อยู่ใกล้เขาจนได้กลิ่นหอมจากตัวเธอ เขารู้จักชื่อเธอ เพราะเธอเรียนที่เดียวกันกับเขา และเพื่อนเขาในวงพูดถึงกันบ่อยๆ ว่าเจ้าเอยสวย และพอเธอมาที่ร้านที่เขาเล่นดนตรีก็ได้รู้ว่า เจ้าเอยที่เพื่อนเขาพูดถึง สวยมากจริงๆ

“ไม่ตามได้ไหมคะ”

พายุมองหน้าเธอคิ้วหนาขมวดเข้าหนากันอย่างรู้สึกงงๆ “แล้วเราจะกลับยังไง เดินยังไม่ไหวเลย”

“พี่อุ้มเจ้าเอยกลับได้ไหมคะ เจ้าเอยอยากกลับกับพี่พายุค่ะ” เจ้าเอยได้โอกาส และด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอใจกล้า และอยู่กับเขาสองคนแบบนี้ด้วย จะรออะไรล่ะ ต้องใจกล้าแล้วฉัน ถ้าเขาไม่เล่นด้วย อย่างน้อยก็จะได้มีข้ออ้างว่าตัวเองเมา

พายุมองคนสวยตรงหน้า อย่างคิดไม่ถึง “เมามากแล้วเจ้าเอย พูดอะไรออกมา รู้ตัวรึเปล่า”

“พูดจริงนะคะ เจ้าเอยอยากไปนอนกับพี่พายุค่ะ”

พายุมองเธอเหมือนไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน "เราชอบ one night stand เหรอเจ้าเอย" เขาถามย้ำเหมือนไม่อยากเชื่อ และคิดว่าเพราะเธอเมามาก เขาไม่อยากเอาเปรียบคนเมา

“ใช่ค่ะ เอยชอบ” เจ้าเอยตอบรับหน้าตาเฉย อยากให้เขาเข้าใจแบบนั้น เพราะไม่อยากให้เขาปฏิเสธ ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไรถึงได้ตัดสินใจแบบนี้ “พี่พายุพาเจ้าเอยกลับด้วยนะคะ”

เขาส่ายหน้า

“ทำไมละคะ” แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบคอเขามองเขาด้วยสายตาเชิญชวน

เจ้าเอย เจ้าของใบหน้าสวย ดวงตาเซ็กซี่ ผิวขาวนุ่มละมุน เจ้าตัวที่นั่งอยู่บนตักเขาตอนนี้ไม่รู้ตัวเลยว่าเธอน่าเอาขนาดไหน แล้วท่าทีเชิญชวนนั้นกลิ่นหอมไปทั้งตัวของเธออีก เขาจะรั้งตัวเองไว้ไม่อยู่แล้วนะ พายุพยายามห้ามตัวเอง เธอเมามากแล้วก็เด็กเกินไปที่จะทำเรื่องแบบนี้

“พี่พายุค่ะ” เสียงเรียกเขาออดอ้อน

พายุตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นมาในอ้อมแขน พาคนตัวเล็กที่ตอนนี้ซุกตัวอยู่ที่อกเขา ไปที่รถ เพราะความอดทนของเขาหมดลงแล้ว เขาตัดสินใจพาเธอกลับบ้านเขา

“เจ้าเอยดื่มไปเยอะแค่ไหน”

“ไม่เยอะค่ะ”

“ไม่เยอะแล้วทำไมเมาขนาดนี้ รู้ว่าตัวเองดื่มไม่เก่งแล้วดื่มทำไมเยอะแยะ”

ฉันจะตอบยังไงดีว่าเพราะเขา ก็เพราะชอบเขามาก และสาวๆ ก็เข้าหาเขาเยอะจนฉันแอบนอยด์

"หลับเหรอ"

“เปล่าค่ะ”

”แล้วทำไมไม่ตอบพี่

“ก็พี่ถามเยอะ เอยไม่รู้จะตอบอันไหนก่อนดี”

พายุยิ้ม ดื้อเหมือนกันนะเจ้าเอยเขาคิดในใจ เขาขับรถออกมานอกเมืองเรื่อยๆ จนมาถึงบ้านเขา

เขาอุ้มเธอขึ้นไปชั้นสองของบ้าน วางคนตัวเล็กบนเตียง โน้มต้วไปจูบเธอ

“พี่พายุคะ ขออาบน้ำก่อนได้ไหมคะ”

พายุยิ้ม “ไม่ต้องหรอกตัวหอมมากเลยเจ้าเอย” เขาหอมแก้มนุ่มๆ ไปฟอดใหญ่

”พี่พายุคะ” เจ้าเอยมองสบตาเขา ส่งสายตาให้เขาเข้าใจว่าเธอต้องการอาบน้ำก่อนจริงๆ เพราะอยากมั่นใจว่าตัวเองสะอาด ตามประสาผู้หญิง และเขาควรจะรอ

“โอเคพี่เข้าใจแล้ว” เขาเดินไปหยิบผ้าขนหนูให้เธอ แล้วก็เดินไปเปิดประตูห้องน้ำให้เธอ

ตึก! ตึก! ตึก!

เจ้าเอยเข้ามายืนในห้องน้ำ ใจสั่นตัวสั่นไปหมดเมื่อกี้พี่พายุจูบฉันแถมบอกว่าตัวหอม ฉันอยากจะกรี๊ด เขาน่ารักจัง ฉันตื่นเต้นที่ได้อยู่ใกล้เขา โอ๊ย! จะเป็นลม ใจเย็นๆ เจ้าเอย ทำใจนิ่งๆ สงบสติอารมณ์ รีบอาบน้ำ ฉันใช้เวลาสักพักในห้องน้ำ อาบน้ำแป๊บเดียว แต่ใช้เวลาทำใจนานกว่า เมื่อระงับความตื่นเต้นได้แล้ว ฉันก็เดินออกมาจากห้องน้ำ

แกร็ก!

พายุเดินสวนเธอเข้าไปในห้องน้ำ เขาอาบน้ำไม่นาน สักพักก็สวมเสื้อคลุมออกมานั่งลงบนเตียงกว้างเอาหลังพิงหัวเตียง สาบเสื้อเขาที่ผูกสายไว้หมิ่นเหม่เปิดให้เห็นมัดกล้ามตรงหน้าอกไล่ลงมาเกือบถึงท้อง

เจ้าเอยมองเขาเพลินแอบกลืนน้ำลายลงคอ พี่พายุหล่อจังแถมเซ็กซี่ แล้วสายตาพี่เขาทำเอาฉันหายใจไม่ทั่วท้องเลยจริงๆ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่า

“เจ้าเอยมานี่สิ”

“ค่ะ” เธอเข้ามาใกล้ๆ เขา

“มานั่งบนตักพี่สิ”

เจ้าเอยเงอะงะไม่เป็นงาน ไม่รู้ว่าจะนั่งบนตักเขายังไง พายุมองเธอ รั้งเอวบางยกขึ้นให้เธอขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวเขา เธอแก้มแดงเขินเขา

“หายเมาแล้วใช่ไหม”

“ดีขึ้นแล้วค่ะ”

“อืม! ดีพี่ไม่ชอบเอากับคนเมา”

คำพูดตรงไปตรงมาของเขายิ่งทำให้ฉันเขินแก้มแดงลามไปจนถึงใบหูเล็กๆ พี่เขาพูดแบบนี้กับผู้หญิงหน้าตาเฉยได้ยังไงกันนะ

“จูบพี่หน่อยสิ” เจ้าเอยยื่นหน้าเข้าไปจุ๊บเขา พายุมองคนตัวเล็กสายตาคมจ้องเธอเขม็ง

“เจ้าเอย” เขาเรียกเธอเสียงหนักๆ สายตามีความเข้มดุขึ้น

“จูบไม่เป็นงั้นเหรอ?”

“….”

“ตกลงไม่เคยงั้นเหรอ?”

“….”

"คะ?"

“เรายังไม่เคยใช่ไหม แล้วทำไมบอกว่าชอบ วันไนท์สแตนด์”

ฉันเงียบ เอาไงดีโดนจับได้แล้วสินะ ทำไงดีๆ

“เจ้าเอยลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้า” พายุออกคำสั่งเสียงเข้มดุ

“พี่พายุคะ” ฉันก้มหน้าไม่กล้าสบตาเข้มดุคู่นั้น

“ไปเลยลุกขึ้นจากตักพี่”

“ไม่ค่ะเจ้าเอยอยากทำค่ะ”

“ทำอะไรจูบยังไม่เป็นเลย”

“พี่พายุก็สอนหน่อยสิคะ นะคะ”

“ไม่ทำไม่สอน”

“ทำไมละคะ เอยเต็มใจนะคะพี่พายุ”

“ไม่ชอบสาวเวอร์จิ้นเดี๋ยวก็มางอแงน่ารำคาญ” พายุพูดตามความจริง เพราะเขาไม่อยากจริงจังกับใครตอนนี้

”เจ้าเอยจะไม่งอแงนะคะพี่พายุ ทำต่อนะคะ”

“โกหกทำไมง เจ้าเอย พูดเหมือนว่าตัวเองเคยแล้ว แบบนั้นทำไม”

"ก็เอยอยากนอนกับพี่ เอยชอบพี่” คนตัวเล็กตอบเขาเสียงเบา

"เอยอยากให้พี่เป็นคนแรกของเอยค่ะ"

“ไม่เอาไม่เป็น ไปแต่งตัวไปพี่จะไปส่ง” พายุรีบพูดเพราะคิดว่าเขาจะเจอปัญหาตามมาทีหลัง เขาไม่ชอบแบบนี้ ชอบจบแค่คืนเดียวแบบนั้นดีกว่า

"พี่พายุทำต่อนะคะ" พูดเสร็จฉันรีบดึงผ้าขนหนูที่พันตัวฉันอยู่ตอนนี้ออก เพราะมีวิธีนี้แหละที่จะทำให้เขาใจอ่อน

“เจ้าเอยทำอะไร?” หน้าอกคู่สวยอวบใหญ่ปรากฏต่อสายตาเขา นมใหญ่ชะมัดเขามองคนตัวเล็กอึ้งๆ เกินตัวไปทุกสัดส่วนซ่อนรูปสินะแบบนี้

เจ้าเอยตั้งใจขยับเบียดหน้าอกเขาไปใกล้ๆ หน้าเขา

“หยุดเจ้าเอยทำอะไร”

“พี่อยากลองจับไหมคะ” ฉันพูดออดอ้อนและส่งสายตาเชิญชวนเขา

“หยุด”

“ไม่หยุดค่ะ ก็เอยบอกแล้วว่าอยากให้พี่เป็นคนแรก”

“ไม่เอาไม่อยากเป็น” พายุยังปฏิเสธเสียงแข็ง แต่ส่วนนั้นของเขาก็เริ่มแข็งแล้วเหมือนกัน

ฉันเริ่มโยกสะโพก บดลงตรงนั้นของเขา หน้าอกนุ่มหยุ่นก็อยู่ตรงหน้าเขา แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบคอเขา ท่าทางยั่วยวน

เขาจับเอวบางให้หยุดโยกบด “เจ้าเอยหยุดก่อน พี่ไม่อยากรับผิดชอบใคร แค่อยากสนุก ไม่ชอบใช่ซ้ำด้วย เข้าใจรึเปล่า”

“เข้าใจค่ะ เอยก็แค่อยากให้พี่เป็นคนแรกของเอย ขอแค่นั้นนะคะพี่พายุ”

“ทำไมต้องเป็นพี่”

“ก็พี่พายุหล่อแล้วก็มีแต่คนบอกว่าพี่พายุเก่งเรื่องนี้”

“ห๊ะ” พายุถึงกับอุทานออกมา

“ถ้าครั้งแรกของเอยเป็นพี่ เอยจะไม่เจ็บเพราะถ้าได้คนทำเก่งๆ เอยจะไม่เจ็บ”

“ใครบอก”

“เพื่อนค่ะ”

“เชื่อเพื่อน แล้วเพื่อนบอกเราไหมว่าให้เลือกขนาดด้วย ถ้าไม่อยากเจ็บมาก”

“คะ?”

“ดูของพี่ก่อนตัดสินใจดีไหม เราไหวรึเปล่า”

เจ้าเอยแก้มแดง เพราะไอ้ที่เขาพูดถึงของเขา ดันก้นเธออยู่ตอนนี้ เธอรับรู้ได้ถึงความใหญ่และแข็ง

“กลัวเหรอ เปลี่ยนใจก็ลุกขึ้นไปแต่งตัว”

“ไม่ค่ะ”

พายุเลิกคิ้วมองเธอเป็นเชิงถามว่าเอาจริงเหรอ

“พี่พายุเริ่มสักทีสิคะ”

พายุยิ้ม “เจ็บแล้วอย่ามาขอให้หยุดนะ ถึงตอนนั้นพี่ไม่หยุดให้แน่ๆ ตื่นมาตอนเช้าระบมก็อย่ามางอแงใส่ก็แล้วกัน”

🌧️🌧️⚡️⚡️🌧️🌧️