MasukShare
บทที่ 5
Terakhir Diperbarui:
2025-08-02 20:53:23คลื่นดึงฉันออกจากลิฟต์ ความรู้สึกหวามไหวแทรกแซงอยู่ทั่วอณูผิวหนังเพียงแค่ถูกสัมผัสก็แทบเปล่งเสียงครางหวิวชวนอับอายออกมา
คลื่นผลักฉันเข้ามาในห้อง วูบหนึ่งที่เซไปชนกับโซฟา ฉันก็นึกอะไรได้
“ยาล่ะคลื่น ขอยาให้ฉันทีนะ ไม่ไหวแล้ว”
ฉันทรุดลงนั่งกอดตัวเองบนพื้น ลมหายใจหอบกระเส่า ลำคอแห้งผาก ส่งสายตาอ้อนวอนไปให้คนตรงหน้า
“ยาเหรอ อยากได้ก็ลองขอร้องฉันด้วยร่างกายที่สั่นระริกของเธอดูสิ”
ทำไมคลื่นพูดแบบนั้นล่ะ สายตาชั่วร้ายของเขาทำฉันจังงันไปชั่วขณะ คว้าเรียวขายาวมากอดเงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาอ้อนวอน
“ขะขอร้อง คลื่น... ฉันทรมาน ไม่ไหวแล้ว คลื่น...”
“ถ้าบอกว่ามีวิธีแก้ที่ดีกว่านั้นล่ะ”
“เอ๊ะ....”
คลื่นย่อตัวลง บีบคางฉันแล้วดึงเข้าไปมองใกล้ๆ รู้ตัวอีกทีริมฝีปากอ่อนนิ่มก็ทาบทับลงมาอีกครั้ง หัวใจฉันสะท้านไหว ความร้อนรุ่มทำเอาร่างกายปั่นป่วนไปหมด ฉันดันตัวเข้าหาร่างสูงยกมือขึ้นโอบรอบคอคลื่นแน่น เวลาที่ร่างกายสัมผัสกันมันทำให้รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ฉันขึ้นไปนั่งคร่อมอยู่บนตักคลื่นตั้งแต่เมื่อไหร่รู้ ได้ยินแต่เสียงดูดลิ้นกันไปมาดังจ๊วบแจ๊บ ทั่วทั้งผิวหน้าร้อนจัด สะโพกถูกบีบเคล้นอย่างมีชั้นเชิง ฉันส่งเสียงครางลอดช่องว่างของริมฝีปากออกมาไม่หยุด
“ไม่ไหวแล้วคลื่น อื้อ~”
ฉันกัดริมฝีปากแน่น แอ่นคอด้วยความสยิวเมื่อคลื่นซุกหน้าลงมาจูบไซ้ซอกคอ เขาทำให้ฉันรู้สึกราวกับจะหลอมละลาย
“ไปที่เตียง”
“อือ~”
แทบไม่ได้ยินว่าคลื่นพูดอะไร จู่ๆ เขาก็ดันตัวฉันขึ้นจากตักแล้วลากให้เดินตามเข้าไปด้านใน เตียงสีเทาอ่อนขนาดคิงไซส์โชว์หราอยู่กลางห้อง ฉันสะดุดลมหายใจเฮือกทันที แต่ยังไม่ทันจะได้ทักท้วงแรงเหวี่ยงมหาศาลก็ผลักฉันลงกระแทกกับผิวเตียงหนา ร่างสูงโถมทับลงมาอย่างรวดเร็ว
“คลื่น!”
“ไม่ต้องห่วง ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดีเอง”
รอยยิ้มที่ชวนใจสั่นปรากฏขึ้นบนมุมปาก แค่นั้นก็ทำเอาฉันแทบหยุดหายใจ ฉันไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดที่ดูไม่ออกว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น แต่ถึงจะรู้ก็หยุดไม่ได้
ในหัวฉันไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีอีกต่อไป นอนสั่นไหวด้วยความต้องการที่ล้นปริ่ม เสื้อผ้าถูกปลดเปลื้องออกไปจนไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว คลื่นนั่งมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของฉันด้วยสายตาแวววาว
แก้มฉันร้อนจัด หนีบขาที่ร้อนผ่าวเอาไว้แน่น ปิดบังส่วนซ่อนเร้นด้วยความรู้สึกเขินอาย ได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงทะลุออกมานอกอก
“อยากให้กินส่วนไหนก่อนดีล่ะ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์พรมอยู่บนใบหน้าหล่อคม เขาถลกเสื้อออกจากไหล่แล้วเหวี่ยงทิ้งอย่างไม่ไยดี เผยให้เห็นหุ่นบึกบึนหนักแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อที่ชวนหลงใหล
ฉันกลืนน้ำลายเอือก มองคลื่นปลดหัวเข็มกลัดหัวใจสั่นระรัว
หมับ!
“อ๊ะ...”
เขาจับขาฉันแยกออกจากกันโดยไม่บอกกล่าวแล้วดึงเข้าไปชิดหน้าตักที่เหลือเพียงบ็อกเซอร์เนื้อบาง ความแข็งแกร่งตุงออกมาอย่างเห็นได้ชัด ฉันมองมันอย่างใจหายใจคว่ำ เหงื่อกาฬไหลท่วมไปทั้งตัวก่อนที่อารมณ์ตื่นเต้นจะครอบคลุมสติสัมปชัญญะทุกส่วน
คลื่นจ้องมองหว่างขาฉันด้วยสายตาเรียบสนิท แหย่นิ้วเข้ามาพร้อมกันสองนิ้วในช่องทางที่เปียกแฉะ ฉันสะดุ้งเฮือก ร้องเสียงหลง ร่างกายบิดเกร็งไปตามแรงกระตุกนิ้วมือของคลื่น
“คะคลื่น เดี๋ยวอ๊ะอื้อ นายจะทำบ้าอ๊ะซี้ดดด~ เสียว.. เสียวอ๊ะๆ”
ความตกใจในครั้งแรกถูกแทนที่ด้วยความหฤหรรษ์ที่ยากจะต้านทาน
“หึ... อยากเสียวกว่านี้มั้ย”
“อื้ออยาก.... ขออีก ขออีกคลื่น”
ฉันร้องเรียก ทุกครั้งที่นิ้วแข็งๆ ล่วงล้ำเข้ามาข้างในมันทำให้รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกเบาหวิวมาพร้อมกับความเจ็บปวดที่เสียดแทงเนื้อเยื่อ
ความร้อนรุ่มที่ปะทุอยู่ในตัวทำให้ฉันเรียกร้องไม่หยุด ร่างกายเหมือนจะปริแตก มองคลื่นงัดท่อนเอ็นหนาใหญ่ออกมาจากบ็อกเซอร์ หัวใจฉันแทบหยุดเต้น จินตนาการไปแล้วว่าถ้ามันเข้ามาในตัวฉันจะรู้สึกดีขนาดไหน
ร่างกายสั่นไหวไปหมด มองคลื่นรูดรั้งแก่นกายของตัวเองด้วยสายตากระสับกระส่าย
“คะคลื่น....”
ร่างกายฉันมันขยับเอง คลานเข้าไปหาร่างสูงอย่างอดรนทนรอต่อไปไม่ไหว ฉันรู้ว่ามันไม่ควรเป็นแบบนี้แต่ฉันหยุดความต้องการที่รุนแรงนี้ไม่ได้
“...ได้โปรดคลื่น”
“หึ”
เขาแสยะยิ้มมุมปาก ก่อนดึงคางฉันเข้าไปบีบแน่น
“ใช้ปากของเธอให้เป็นประโยชน์หน่อยสิ แล้วฉันจะจัดให้ชุดใหญ่”
เสียงเชิญชวนของคลื่นทำให้ฉันเงยหน้าขึ้นมองหัวใจสั่น ก่อนจะเห็นว่าในมือข้างหนึ่งของหมอนั่นกำลังถือโทรศัพท์อยู่ ถ่ายรูปเหรอ? ฉันมองเลนส์กล้องแวบหนึ่งแต่ไม่ได้ใส่ใจ เบือนสายตากลับมาจ้องท่อนเอ็นอุ่นๆ ที่น่าอร่อยตรงหน้าด้วยสายตาดิบหื่น ความต้องการที่ยิ่งยวดทำให้ฉันไม่สนใจอะไรอีกนอกจากมัวเมาไปกับมัน
Bab terbaru
พายุแค้นซ่อนรัก บทที่ 136
EXTRA STORYEP.5/3เสียงเข้มห้วนทำให้เท้าที่กำลังจะก้าวไปข้างหน้าหยุดกึก เหมยกลั้นใจหันไปเผชิญหน้ากับเขา ดวงตากลมสวยฉายแววแข็งขืนจนคนบนเตียงหวั่นใจ “หมวยคะ โกรธอยู่เหรอ”“เปล่า แค่เหนื่อยๆ น่ะ อยากอาบน้ำ”“ถ้าอย่างงั้นเดี๋ยวช่วยอาบนะ”“เอ๊ะ? ...คลื่น! นี่ว้ายยย ทำอะไรน่ะ ปล่อยนะ”ร่างสูงก้าวลงจากเตียง สืบเท้าเข้ามาคว้าร่างบางขึ้นอุ้มทันทีทันใด เหมยถึงกับตั้งตัวไม่ทัน กะพริบตาอีกทีเธอก็อยู่ในอ้อมแขนเขาแล้วต่อให้เธอโวยวายแค่ไหนคลื่นก็ไม่คิดจะปล่อย เขาอุ้มภรรยาที่ดิ้นพล่านเป็นเด็กๆ มาลงอ่าง“นี่เดี๋ยว... อ๊ายเดี๋ยวชุดเปียก อย่านะ”“จะถอดเองหรือให้ถอดให้”“อึก คนบ้า!”สาวเจ้าหลุดยิ้มออกมาทั้งที่กำลังโกรธ มองค้อนสามีวงโตทว่าอีกฝ่ายกลับจ้องมาด้วยนัยน์ตาคมกริบ เธอร้อนวูบวาบไปทั้งตัว หลุบตาลงอย่างประหม่า“ออกไปได้แล้วจะอาบน้ำ”“ก็อาบสิ ทำอย่างกับไม่เคยเห็น”“แต่...อุบอื้อ!~”คลื่นโฉบเข้าไปประกบริมฝีปากอิ่มโดยไม่เปิดโอกาสให้เธอพูดอะไรอีก เหมยเบิกตาโพลง มือเล็กกำคอเสื้อของเขาแน่น ตั้งใจผลักร่างสูงออกห่างทว่าปลายลิ้นที่แทรกซึมเข้ามาภายในกลับหวานซะจนเธออ่อนระทวยไปทั้งตัวและหัวใจ เสียงลมหายใจหอบ
พายุแค้นซ่อนรัก บทที่ 135
EXTRA STORYEP.5/2วันต่อมา เหมยช่วยลูกแต่งตัวไปโรงเรียน เธอกลับมาที่ห้องอีกทีก็ไร้วี่แววของคลื่นแล้วไปธุระข้างนอกหรือเปล่านะ ไม่เห็นบอกสักคำหญิงสาวกวาดตามองไปรอบๆ ห้องที่ไร้เงาของร่างสูงแล้วก่อเกิดความเหงาในอกแผ่นเบา คำพูดของหนูมีนเมื่อคืนทำให้ความตั้งใจเรื่องที่จะไม่ไปต่างจังหวัดสั่นคลอน ความรู้สึกของหนูมีนสำคัญที่สุด ถ้าพ่อกับแม่ต้องแยกกันอยู่ลูกจะคิดยังไง นึกแล้วเหมยก็สงสารลูกเหลือเกินตกบ่าย เหมยไปรับลูกที่โรงเรียน บังเอิญเจอกับคะนิ้งพอดี จึงชวนกันไปนั่งเล่นที่ร้านไอศกรีมที่เด็กๆ ชอบระหว่างปล่อยให้ภามกับหนูมีนวิ่งเล่นในสวนหย่อมของบริเวณร้าน เหมยก็ขอคำปรึกษาจากคะนิ้ง“นี่คลื่นรู้หรือเปล่าว่าเหมยลำบากใจ”“ไม่รู้สิ ตั้งแต่ตอนนั้นก็ยังไม่ได้คุยกันอีกเลย เมื่อคืนเหมยก็นอนกับลูก วันนี้ทั้งวันยังไม่เจอหน้าด้วยซ้ำ”“อ่าว แล้วไม่โทรหากันเหรอ”เหมยส่ายหน้า... รู้สึกท้อแท้อย่างบอกไม่ถูก“แล้วลองพูดกับหนูมีนเรื่องย้ายบ้านยัง”“ยัง... แต่เหมยรู้ยังไงหนูมีนก็เลือกพ่อ เฮ้อ... พูดแล้วก็ปวดใจ”“เอาน่าอย่าเพิ่งคิดมากเลย วันนี้กลับไปก็ลองคุยกับคลื่นดูมันอาจจะไม่ได้แย่อย่างที่เหมยกังวลก็ได้”“อื้
พายุแค้นซ่อนรัก บทที่ 134
EXTRA STORYEP.5/13 เดือนต่อมา...“อะไรนะ ไปประจำที่ต่างจังหวัด!”เสียงเอ็ดตะโรดังลั่นคฤหาสน์ฟู่หงส์ในเย็นวันหนึ่ง ทั้งคนรับใช้และคนสวนต่างหันขวับเข้ามาในบ้านด้วยท่าทีสงสัยสามเดือนแล้วที่คุณหนูแต่งงานจดทะเบียนสมรสกับหมอคลื่นอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ความรักของทั้งคู่ชื่นมื่นไม่เคยมีปัญหาทะเลาะเบาะแว้ง ดูแลเอาใจใส่กันเป็นอย่างดี แต่เหตุไฉนวันนี้คุณหนูถึงทำเสียงเหมือนจะมีใครตายแบบนั้น“ว่าไงนะคลื่น ไหนพูดอีกทีสิ”ใจเหมยสั่นตุบๆ รู้สึกร้อนรนและไม่แน่ใจว่าได้ยินผิดไปหรือเปล่า“คลื่นต้องไปประจำที่โรงพยาบาลต่างจังหวัด คำสั่งเพิ่งออกเมื่อเช้า”เหมยยืนอึ้ง ได้ยินเรื่องที่คลื่นสอบอะไรสักอย่างเกี่ยวกับแพทย์มาบ้างแต่เธอไม่ได้ใส่ใจ และไม่เคยคิดมาก่อนว่าเหตุการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้น“หมายความว่าคลื่นต้องไปพักต่างจังหวัดด้วยใช่มั้ย”“อื้ม”“แล้วเหมยล่ะ?”“หมวยก็จะไปกับคลื่นด้วยไงคะ เราจะพาหนูมีนไปด้วย หาโรงเรียนดีๆ ที่นั่นให้ลูก”คลื่นกุมมือเหมยขึ้นมาจูบ เหมยสะบัดทิ้งหลังจากเข้าใจในสิ่งที่เขาพูด“ไม่!”“หมวย?”เหมยส่ายหน้า มองสามีด้วยสายตาต่อต้าน ก้าวถอยออกมาหนึ่งก้าว ไม่ใช่ว่ารังเกียจที่จะต้องอยู่ต่างจ
พายุแค้นซ่อนรัก บทที่ 133
EXTRA STORYEP.44 ปีต่อมา...งานมงคลสมรสถูกจัดขึ้นภายในคฤหาสน์ฟู่หงส์ เจ้าของกิจการกว่าพันล้าน จัดงานเลี้ยงฉลองแต่งงานลูกสาวคนเล็กแบบเรียบง่าย แขกเหรื่อภายในงานมีแต่คนสนิท ญาติ และเพื่อนพ้องของทั้งสองฝ่ายเท่านั้นกระนั้นคนก็ยังเต็มบ้านอยู่ดี“แต่งงานแล้วก็ทำตัวเป็นผู้นำครอบครัวที่ดีล่ะ อย่าให้หนูเหมยลำบากเข้าใจมั้ย”“ครับพ่อ”คลื่นพยักหน้ารับโอวาทพร้อมรอยยิ้มจากผู้เป็นพ่อก่อนหันไปยิ้มให้ภรรยาสาวข้างๆ“ฝากดูแลลูกชายพ่อด้วยนะ ถ้ามันเกเรก็จัดการได้เลยไม่ต้องเกรงใจ”“แน่นอนค่ะ”เหมยตอบรับด้วยน้ำเสียงหนักแน่นทำเอาชายหนุ่มข้างๆ ถึงกับโอดครวญขณะที่พ่อกับลูกสะใภ้สบตากันแล้วขำคิกคักเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเสียงหัวเราะเงียบกริบทันทีเมื่อแม่คลื่นเดินเข้ามา บรรยากาศเงียบเชียบจนน่าอึดอัด สายน้ำเทลงบนมือคู่บ่าวสาวอย่างไร้สุ้มเสียง“แม่จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอครับ”แม่เหลือบมองหน้าลูกชายครู่สั้นๆ ก่อนถอนหายใจยาวเพราะทนใจแข็งต่อไปไม่ไหว“ขอให้ลูกมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองเลือก” หล่อนเหลือบมองหน้าลูกสะใภ้ชั่วขณะ “อะไรที่แล้วมาก็ให้แล้วกันไปนะ แม่ไม่เคยกีดกันความสุขของลูกแม่แค่เป็นห่วง... ฝากลูกชายฉันด้วย
พายุแค้นซ่อนรัก บทที่ 132
EXTRA STORYEP.3/2หนึ่งสัปดาห์ต่อมา ประเทศไทย“อะไรกันน่ะหมวย ไหนว่าจะไปยาว แล้วนี่กลับมาคนเดียวเหรอ?”คลื่นมารอรับแฟนสาวที่สนามบิน เขาเองก็เพิ่งรู้ล่วงหน้าไม่ถึงวันด้วยซ้ำว่าเหมยจะมา ชายหนุ่มมองไปรอบๆ เพราะปกติเหมยจะมีทิกเกอร์คอยประกบตลอด“มาคนเดียว ทำไมเหรอ อยากให้มีหนุ่มๆ ติดสอยห้อยตามมาด้วย?”“หนุ่มๆ งั้นเหรอ”“โอ๊ยคลื่น!”คลื่นหยิกแก้มขาวๆ ของเหมยลงโทษที่เธอพูดเล่นไม่เข้าเรื่อง เหมยลูบแก้มป้อยๆ มองค้อนเขาวงใหญ่“ชิ... รีบเดินได้แล้วคิดถึงลูกจะแย่”“แล้วไม่คิดถึงพ่อบ้างเหรอ”“ก็คิดถึงไงถึงได้รีบกลับมา”“หมวยรอด้วย”เหมยเร่งฝีเท้าเร็วผิดปกติ คลื่นรีบตามไปอย่างตั้งตัวไม่ทัน เขาแอบเห็นนะว่าแก้มเธอแดงหน่อยๆ ด้วย คงกำลังกลบเกลื่อนความเขินตัวเองอยู่แน่ๆชายหนุ่มเดินตามร่างบางไปเงียบๆ ถึงเขาจะกำลังอมยิ้มแต่ก็ยังไม่หายแคลงใจเรื่องที่เธอกลับมา“แล้วจะอยู่ถึงเมื่อไหร่”“เปิดเทอม”“ไม่เห็นบอกก่อนว่าจะกลับมาอีก”“พอดีเหมยเคลียร์งานไวป๊าก็เลยอนุญาตให้กลับมาได้” เหมยไม่ได้เล่าว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากที่ไปอาละวาดในห้องทำงานป๊าวันนั้น เธอตั้งใจจะเก็บกระเป๋าหนีกลับเมืองไทยทันทีแต่ทิกเกอร์เตือนสติเ
พายุแค้นซ่อนรัก บทที่ 131
EXTRA STORYEP.3/1- คลื่น –ผมขับรถมาส่งหมวยที่สนามบิน บอกตรงๆ ว่าไม่โอเค โมโหที่ได้อยู่ด้วยกันไม่นานเธอก็ต้องไปเพราะเหตุผลเรื่องงาน ความทรมานที่ต้องพลัดพรากมันยังเจ็บใจน้อยกว่าความจริงที่ว่าผมไม่มีกำลังพอจะรั้งเธอเอาไว้ถ้าผมสามารถเร่งเวลาให้ตัวเองเรียนจบได้ภายในปีเดียวคงจะดีสำหรับเราทั้งคู่ ไม่สิ...เราทั้งสามต่างหากวันนี้หนูมีนไม่ได้มาด้วยเพราะกลัวทำใจกันไม่ได้ที่จริงเราทะเลาะกันครับ หมวยอยากพาหนูมีนไปสิงคโปร์ด้วยแต่ผมไม่ยอมให้ไป ถ้าเกิดเธอพาลูกไปจากผมตลอดกาลล่ะ ผมคงทนไม่ได้ จะว่าผมเห็นแก่ตัวหรือขี้ขลาดก็ไม่เป็นไร“ถึงแล้วโทรบอกด้วยนะ”ผมจับมือหมวยเอาไว้แน่น เธอหันกลับมายิ้มให้ผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น“อื้ม”“หมวย”ผมรั้งมือที่กำลังจะเดินเข้าไปข้างในเอาไว้“โกรธเรื่องหนูมีนหรือเปล่า”“ไม่หรอก เหมยเข้าใจคลื่นนะ เหมยเองก็คิดถึงลูกเหมือนกัน ไม่ได้เลี้ยงยังทรมานขนาดนี้ แล้วคลื่นเลี้ยงหนูมีนมาตั้งแต่แบเบาะ ได้ใกล้ชิดกันทุกวัน ถ้าเหมยเอาลูกไปเหมยคงใจดำมาก อีกอย่างหนูมีนคงทนไม่ได้ถ้าขาดพ่อ”หมวยพูดเหมือนตัวเองไม่เป็นอะไร แต่ผมจับน้ำเสียงที่กำลังสั่นไหวได้ ดึงร่างบางเข้ามากอดแนบอกแน่น ผ
Anda juga akan menyukai
เรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C47.1K Dibacaพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.4K Dibacaบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn60.9K Dibacaซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว
橙花21.7K Dibacaใต้เงาบุษบา
rasita_suin369 Dibacaลุงคนนี้เป็นมาเฟีย(25+)
หญิงแก่312 DibacaEx lover แค่แฟนเก่า
Tiwa1.4K Dibacaความรักในความรัก
เค้กมัฟฟิ่นn41 Dibaca
