เรื่องราวของดาริณ 2

“พี่เขาคงไม่อยากให้ใครรู้”

คำตอบนั้นยิ่งทำให้ธีธัสงุนงง

“ทำไมครับ หรือว่าสามีเธอไม่อยากให้เธอสุงสิงกับคนอื่น”

“แสดงว่าคุณธีไม่ได้ติดต่อกับพี่ดานานแล้วสินะคะ ถึงไม่รู้ว่าสามีของพี่ดาตายแล้ว”

“อะไรนะ!”

“สามีของพี่ดาตายแล้วค่ะ ตายตั้งแต่วันแต่งงาน” เพราะเห็นหน้าตื่นตะลึงของชายหนุ่ม ทำให้น้ำรินยิ่งอยากจะดึง

ชายหนุ่มไว้ให้นานที่สุด แล้วมันจะมีอะไรที่จะดึงเขาไว้ได้ นอกจากเรื่องราวของดาริณ ที่เขาอยากรู้

“ตายตั้งแต่วันแต่งงานเลยเหรอครับ” อะไรไม่รู้ทำให้ธีธัสรู้สึกเหมือนช็อก แต่ลึกๆ ก็ยินดีพร้อมกับความคิดที่ว่า

เฮ้อ ไอ้คนที่แย่งแฟนคนอื่นน่ะ ตายๆ ไปเลย!

“ค่ะ”

“ทำไมถึงตาย”

“ถูกวิสามัญ ขณะยิงต่อสู้กับตำรวจค่ะ”

“อะไรนะ ยิงต่อสู้กับตำรวจ!” ยิ่งฟังเขาก็ยิ่งตะลึงหนักกว่าเดิม นี่มันเรื่องจริงหรือเปล่า สีหน้าเขาคงบ่งบอกความคิด หญิงสาวจึงเล่าต่อ

“คือผู้ชายที่พี่ดาแต่งงานด้วย พัวพันกับขบวนการค้ายาเสพติดค่ะ งานแต่งตำรวจบุกมาที่บ้าน กำลังจะทำพิธีอยู่แล้ว และเจ้าบ่าวก็พยายามหนี และต่อสู้กับตำรวจ จึงถูกยิงเสียชีวิตค่ะ”

พอได้ฟังแบบนั้น อาจเพราะความโกรธ เขาไม่รู้สึกนึกเห็นใจดาริณ สมน้ำหน้าเลยก็ได้ ที่ทิ้งเขา เพื่อจะแต่งงานกับผู้ชายที่มีเงินมากกว่าเขา แต่สุดท้ายเงินของผู้ชายคนนั้นเป็นเงินที่ได้มาจากการทำผิดกฎหมาย

“เขาตายในวันแต่งงาน แล้วดามีลูกเหรอครับ”

“ค่ะ รู้สึกเหมือนพี่ดาจะรู้ตอนหลังว่าตัวเองท้อง”

“แล้วดาก็ย้ายออกจากบ้านหลังจากนั้นเหรอครับ”

“ค่ะ เพราะตอนนั้นทางตำรวจเหมือนอายัติเงินในบัญชี

พี่ดากับของแม่พี่ดาด้วย เพราะอาจเป็นเงินค้ายาที่ได้มาจากสามีของพี่ดา แต่ตอนนั้นแม่พี่ดา ป้าใจน่ะค่ะ แกป่วยด้วยโรคมะเร็ง ก็เลยต้องขายบ้านเอาเงินไปรักษาแม่ แล้วพี่ดาก็เช่าห้องพักเล็กๆ อยู่กับแม่ กระทั่งแม่เสีย พี่ดาก็อยู่กับลูกตามลำพัง”

พอฟังถึงตรงนี้แล้ว ความรู้สึกสมน้ำหน้าต่ออดีตคนรักนั้นจางหายไปทันที แต่ยอมรับว่าการรับรู้ว่าเธอมีลูกนั้น มันปวดหนึบที่ใจ

“แล้วทำไมต้องย้ายไปอำเภออื่น”

“ก็มันมีเรื่องราว” น้ำรินบอกแค่นั้น เหมือนเว้นวรรคจังหวะเพื่อให้เขาได้หายใจหายคอกับเรื่องราวของดาริณ และเพื่อให้เวลาระหว่างเล่านั้นเนิ่นนานออกไป

“มีอะไรเหรอครับ ที่ทำให้เธออยู่ที่บ้านเกิดของตัวเองต่อไปไม่ได้”

“คือหลังจากแม่ตาย ลูกพี่ดาเริ่มโต พอลูกเข้าเรียนอนุบาล พี่ดาก็ไปทำงานอยู่บริษัทแห่งหนึ่ง แต่พี่ดาเป็นเมียน้อยเจ้าของบริษัท จนเมียหลวงมาอาละวาดตบตี และขู่อาฆาตต่างๆ พี่ดากลัวมั้งคะ เลยหอบลูกหนีไปอยู่ที่อื่น”

เรื่องการเป็นเมียน้อยของดาริณ ก่อนหน้านั้นมันเป็นเพียงข่าวลือ แต่การที่เมียหลวงบุกไปตบตีทำร้ายร่างกายดาริณนั้น ทุกคนก็เข้าใจว่าดาริณเป็นเมียน้อยจริงๆ

“แล้วรู้ได้ยังไงว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นี่” ธีธัสแทบจะสะกดกลั้นอารมณ์พุ่งพล่านข้างในไม่ไหว หลังได้ฟังว่าดาริณถึงขั้นเป็นเมียน้อยเจ้าของบริษัทที่ทำงานด้วย เธอตกต่ำขนาดนั้นแล้วเหรอ หรือชีวิตมันขึ้นอยู่กับเพียงแค่ว่า ‘เงินอย่างเดียว’

แต่พอคิดแบบนั้นแล้ว เขาก็สะดุดไปเอง เพราะจริงๆ แล้วเขาก็เป็นลูกเมียน้อยเช่นกัน

“ก็มีคนเห็นเธอนั่งรถประจำทางไปที่อื่นค่ะ”

“โดยไม่ได้บอกใครเลยสักคนเหรอครับว่าเธอจะไปที่ไหน”

“ตอนหลังพี่ดาแทบไม่ได้คุยกับใครเลยค่ะ แม้แต่ญาติหรือเพื่อน เพราะตั้งแต่แฟนพี่ดาถูกยิงตาย ชาวบ้านใกล้เคียง หรือคนรู้จักก็ซุบซิบนินทา แล้วพอมีเรื่องเมียน้อยเจ้าของบริษัท ยิ่งไปกันใหญ่ ทุกคนเหมือนไม่อยากคุยกับพี่ดา และลูกของพี่ดาไปโรงเรียน ก็มีเด็กอื่นมาล้อด้วยค่ะ ว่าพ่อเป็นพวกค้ายา เลยถูกยิงตาย และแม่ก็เป็นเมียน้อย”

น้ำรินบอกเล่าตามที่ได้ยินมา แน่นอนเธอก็เป็นหนึ่งในเสียงซุบซิบนินทานั้นด้วย

ธีธัสไม่คิดจริงๆ ว่าดาริณจะมีชะตากรรมได้น่า...จะว่าสงสารก็ไม่เต็มปาก จะว่าสมน้ำหน้าก็ไม่เต็มคำ มันอยู่ก่ำกึ่งระหว่างทั้งสองอย่าง

“ผมคงหมดโอกาสที่จะรู้ว่าดาย้ายไปอยู่ที่ไหน”

“เอาแบบนี้ไหมคะ เดี๋ยวน้ำจะไปสืบจากญาติๆ หรือเพื่อนๆ พี่ดา เผื่อวันหนึ่งพี่ดาติดต่อพวกเขามา คุณก็ทิ้งเบอร์โทร. หรือไลน์ให้น้ำไว้ก่อน ถ้ารู้เมื่อไหร่จะได้ติดต่อคุณธีทันที”

“อ๋อ ได้ครับ รบกวนด้วยนะครับ”

ชายหนุ่มจึงหยิบนามบัตรให้หญิงสาว ซึ่งนามบัตรของเขาก็ไม่ได้มีอะไร นอกจากชื่อ นามสกุล และเบอร์โทร. เท่านั้น

“ไม่ทราบว่าคุณธีเป็นคนที่ไหนคะ”

“ผมเป็นคนกรุงเทพฯ ครับ แต่ตอนนี้มาทำงานที่...” เขาบอกอำเภอที่ตั้งของรีสอร์ต แต่ไม่ได้บอกรายละเอียดอะไรมากกว่านั้น

“อ๋อ ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่”

“ครับ รบกวนคุณน้ำหน่อยนะครับ”

“ยินดีค่ะ”

“งั้นผมไม่รบกวนคุณน้ำแล้ว ขอบคุณมากๆ นะครับ”

“ค่ะ” จากนั้นน้ำรินก็เดินมาส่งเขาถึงรถ ซึ่งพอเห็นรถหรู เธอยิ่งมั่นใจว่าเขาคงมีฐานะไม่ธรรมดาแน่นอน

สเปกจริงๆ การได้มาเจอชายหนุ่มเหมือนโชคชะตา

หญิงสาวโบกมือให้เขา พร้อมส่งยิ้มเมื่ออีกฝ่ายเคลื่อนรถออกไปจากหน้าบ้านของเธอ

:::::::::::::::::::::::