เรื่องราวของดาริณ
ชายหนุ่มขับรถเพียงแค่ชั่วโมงเดียวก็มาถึง เป็นเวลาเย็นย่ำพอดี เขาไม่รู้ว่าแต่งงานแล้วดาริณย้ายไปอยู่ที่อื่นหรือเปล่า ถ้าหากย้ายไปอยู่ที่อื่น ก็คงได้แค่ถามเพื่อนบ้าน
เมื่อขับรถมาจอดที่หน้าบ้านสองชั้น ที่ผ่านมาไม่กี่ปี บ้านที่เคยดูโทรม ก็ดูเหมือนจะรีโนเวทใหม่
ก็แหงสิ...ผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วยคงมีเงินมากพอจะทำให้บ้านหลังนี้น่าอยู่มากขึ้น
ธีธัสยืนนิ่งรวบรวมสติ ในขณะหนึ่งของความคิด เขาอยากจะหันหลังแล้วเดินขึ้นรถ ขับออกไปจากตรงนี้ แต่บางขณะก็รั้งเขาไว้ ปลุกปลอบใจตัวเองว่า ไม่มีอะไรที่คนอย่างเขาจะเผชิญหน้าไม่ได้
ในที่สุดก็สูดหายใจลึกๆ แล้วเดินไปกดกริ่ง รอคอยด้วยใจระทึก เพื่อให้ใครสักคนมาเปิดประตูให้ รู้สึกว่าช่วงเวลาสำคัญนี้ช่างยาวนานเหลือเกิน
เขาเริ่มลังเลว่าควรจะ...
“ไม่ทราบว่ามาหาใครเหรอคะ”
ประตูเปิดออกพร้อมกับหญิงสาวคนหนึ่งที่อายุไล่เลี่ยกับดาริณ ดวงหน้ากลมนั้นดูธรรมดาๆ แต่รอยยิ้มของเธอดูเป็นมิตร และมีประกายตื่นเต้นเมื่อเห็นคนแปลกหน้าอย่างเขา
“ผมมาหาคุณดาริณครับ”
“อ๋อ พี่ดาเหรอคะ ไม่ได้อยู่บ้านนี้ตั้งนานแล้วนะคะ”
“ตั้งนานเหรอครับ”
“ค่ะ พี่ดาย้ายไปอยู่ที่อื่น”
“ย้ายไปที่ไหน พอจะทราบไหมครับ”
“คือตอนพี่ดาย้ายไปอยู่อพาร์ทเม้นต์ ก็พอทราบค่ะ แต่ได้ข่าวว่าพี่ดาพาลูกย้ายไปอยู่ที่อำเภออื่นแล้วค่ะ”
“กับลูกเหรอครับ”
“ค่ะ เอ่อ ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครเหรอคะ”
“คือ...ผมเป็นรุ่นพี่ของดา เคยเรียนมหา’ ลัยเดียวกัน พอดีมาธุระแถวนี้เลยแวะมาเยี่ยมครับ”
“อ๋อ...แบบนี้นี่เอง”
“แล้วคุณพอทราบไหมคะว่าดาย้ายไปอยู่ที่ไหน”
“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คือฉันก็เพิ่งรู้ไม่กี่วันนี่เอง”
“แล้วมีใครพอจะทราบบ้างไหม เธอมีญาติ มีเพื่อนที่ผมพอจะถามได้ไหมครับ”
“คิดว่าพี่ดาคงไม่ได้บอกใครหรอกค่ะ”
“ทำไมล่ะครับ” ฟังดูแปลกๆ
“ก็...” คนพูดอึกอัก แต่เพราะเริ่มสนใจในตัวชายหนุ่มคนนี้ ทำให้เธออยากพูดคุยกับเขาไปนานๆ หรือมากพอจะสานสัมพันธ์ ยอมรับไม่คิดว่าจะเจอผู้ชายที่หล่อและดูดีขนาดนี้ แค่เห็นหน้าหัวใจก็เต้นแรงจนแทบทะลุออกมานอกอก
“ถ้าคุณรู้อะไรก็บอกผมด้วยเถอะครับ ขอร้อง นะครับ”
“งั้น เชิญคุณนั่งข้างในบ้านเถอะค่ะ อยู่ข้างนอกมืดแล้ว ยุ่งเริ่มเยอะ” หญิงสาวเชื้อเชิญ
“อ๋อ ขอบคุณครับ” เขาเดินตามหญิงสาวเข้ามาในบ้าน นั่งบนโซฟาในมุมรับแขก
“คุณเป็นรุ่นพี่ของพี่ดา...แน่นะคะ” จะว่าไปตอนนี้เธอก็ไม่ได้สนใจหรอกว่าเขาเป็นอะไรกับดาริณ สนใจเพียงแค่ว่า...จะต้องสานสัมพันธ์กับผู้ชายคนนี้ให้ได้ หน้าตาหล่อรูปร่างเหมือนดาราเกาหลี ซึ่งเป็นสเปกของเธอ ที่สำคัญแต่งตัวดี มองแวบเดียวก็รู้ว่าทั้งเนื้อทั้งตัวแบรนด์เนมทั้งนั้น โดยเฉพาะนาฬิกาข้อมือนั้น ราคาไม่น่าต่ำกว่าสามล้าน
อย่างน้อยวันนี้ก็ต้องได้เบอร์ติดต่ออีกฝ่าย
“แน่ครับ” เขาตอบรับด้วยสีหน้ายิ้มๆ มองตาหญิงสาวก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร ผู้ชายที่ผ่านผู้หญิงมามากมาย ทำไมจะดูไม่ออก และเขาจะใช้โอกาสตรงนี้ ดึงหญิงสาวให้บอกเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับดาริณให้เขารับรู้
“เออ เดี๋ยวฉันเอาน้ำดื่มให้คุณก่อนนะคะ” จากนั้นเธอก็รีบลุก แล้วเดินตรงไปยังครัว เพียงครู่เดียวน้ำเย็นๆ ก็วางอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม
ธีธัสยกขึ้นดื่มพอเป็นพิธี ขณะหญิงสาวมองเขาไม่วางตา แต่เขาก็แสร้งไม่เห็น
“เออ ลืมถาม คุณชื่ออะไรเหรอครับ ส่วนผมชื่อธีธัส เรียกผมว่าธีก็ได้นะครับ”
“ฉันชื่อน้ำรินค่ะ เรียกน้ำก็ได้ค่ะ”
“น้ำ...” เขาพึมพำเบาๆ แล้วยกแก้วน้ำขึ้นดื่มอีกครั้ง ซึ่งมันทำให้หญิงสาวหน้าแดงเรื่อ เขารู้สึกผิดที่ทำอะไรเหมือนกำลังล่อลวงอีกฝ่าย แต่มันช่วยไม่ได้จริงๆ
“คุณพอรู้ไหมครับ ว่าผมจะต้องไปถามใคร เรื่องที่ดาย้ายไปอยู่ที่อื่น”
“ไม่มีใครรู้หรอกค่ะ”
“มันเป็นไปได้ยังไงครับ อย่างน้อยเธอก็น่าจะมีญาติ หรือเพื่อนบ้าง”
""""""""""""""""""""""""
ตอนพิเศษ : ครอบครัวของเรา สี่ปีต่อมา...“พ่อจ๋า หนูจะเตะบอลกับพี่ดรีม” เด็กหญิงดาริธัส ที่เพิ่งอายุครบสามขวบเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาบอกผู้เป็นพ่อ ขณะเดินเล่นในสวนด้วยกัน ส่วนพี่ชายวัยเก้าขวบกว่านั้นกำลังเตะฟุตบอลกับเพื่อนๆ อย่างสนุกสนานวันนี้เป็นวันเสาร์ ลูกทั้งสองเรียนเปียโนในช่วงสายถึงเที่ยง ตอนบ่ายเลยได้เล่นสนุกกันได้อย่างเต็มที่ ซึ่งลูกชายคนโตนั้นได้ชวนเพื่อนๆ ร่วมชั้นเรียนมาเตะบอลด้วยกันที่สนามหญ้าข้างบ้าน โดยมีน้องสาวคนเดียวนั่งเชียร์อยู่ริมสนามกับผู้เป็นพ่อ พอเห็นพี่เล่นกันสนุกสนาน เจ้าตัวก็นึกอยากเล่นบ้าง“ไม่ได้หรอกลูก พี่ๆ จะชนหนูล้ม หรือไม่บอลจะโดนหนูแรงๆ ไว้ให้พี่เขาเล่นกับเพื่อนๆ เสร็จแล้ว หนูค่อยเล่นกับพ่อนะ”ตัวเล็กทำหน้าผิดหวัง แต่ก็พยักหน้ารับ ธีธัสหอมแก้มยุ้ยที่แดงปลั่งนั้นด้วยความเอ็นดูลูกสาวของเขาหน้าตาถอดแบบมาจากคุณแม่ราวกับแฝด รวมทั้งผิวพรรณขาวเนียน ใบหน้าเล็กๆ กับผมสองจุกยิ่งทำให้เจ้าตัวดูเหมือนตุ๊กตา โดยเฉพาะดวงตากลมโตเหมือนลูกแก้วตอนนี้เด็กหญิงดาริธัส เรียนอยู่อนุบาลหนึ่ง ชอบไปโรงเรียนมาก เพราะชอบเล่นกับเพื่อนๆเมื่อเด็กผู้ชายเลิกเล่นฟุตบอล และพากันไปกินของ
แล้วเขาก็เปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ กระทั่งมาหยุดอยู่ที่ท่าวูแมนออนท็อป ดาริณขย่มลงบนท่อนเนื้อเขาอย่างเร่าร้อน ขณะที่มือใหญ่ก็เคล้นคลึงทรวงอวบที่เด้งขึ้นลงตามจังหวะขย่มของเธอผมยาวของเธอสะบัดไปมา ใบหน้าบิดเบ้ ปากครางเสียงดังลั่น ร้องเรียกชื่อผู้เป็นสามีไม่หยุดธีธัสชอบดาริณในทุกอย่างที่เป็นเธอ ยามปกติเธอก็น่ารัก อ่อนหวาน ยามรักก็ร้อนแรงและไม่มีเหนียมอาย ทั้งการกระทำและคำพูดปลุกเร้าเขาได้อย่างดี ดาริณไม่เคยบ่นกับบทรักของเขาที่บางครั้งก็อ่อนโยน บางเวลาก็ร้อนแรงถึงขั้นดิบเถื่อน แต่แน่นอนไม่ถึงขั้นเจ็บหรือมีบาดแผล นอกจากร่องรอยของสัมผัสที่มีอยู่บนร่างกายบทสุดท้ายก่อนถึงปลายทาง ธีธัสอุ้มร่างกลมกลึงไปวางบนโต๊ะมุมห้อง จับขาชันเป็นรูปตัวเอ็ม ก้มลงดูดกลีบอวบอูมอีกครั้ง เพื่อให้เธอเร่าร้อนจนแทบคลั่ง ก่อนสอดแท่งร้อนเข้าหา กระแทกสะโพกใส่อย่างดิบเถื่อน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังต่อเนื่อง ประสานกับเสียงครวญครางหวานหวิวและเสียงคำรามแหบพร่าของธีธัส กระทั่งเสร็จสมในเวลาเกือบพร้อมๆ กันจากนั้นเขาก็อุ้มเธอไปวางบนเตียง กอดคลอเคลียพร่ำคำรักอย่างอ่อนโยน กระทั่งหลับใหลไปด้วยกันทั้งคู่สามเดือนต่อมาคำว่าสวยงามเหมือน
“คุณแพม เธอสวยและเซ็กซี่จังนะคะ” เธอพูดในสิ่งที่ยังค้างคาใจ“กำลังรอให้ดาถามเรื่องเขาอยู่เหมือนกันนะ”“ถ้าพี่อยากเล่าอะไรเกี่ยวกับเขาก็เล่าได้ค่ะ ดาพร้อมฟัง”“หึงหรือเปล่าเนี่ย”“ไม่ค่ะ แต่หวงนิดหน่อย”“นิดหน่อยแน่นะ”“ไม่แน่ใจเลยค่ะ เพราะแวบหนึ่งดาก็คิดอยากให้พี่ธีกลับไปเป็นธีธัส ศิวารักษ์เหมือนเดิม เผื่อว่าพี่จะได้ดูด้อยกว่าคุณแพมในเรื่องฐานะ ส่วนหน้าตาก็รู้อยู่ พี่ธีเบ้าหน้าฟ้าประทาน”“อวยผัวตัวเองเกินไปแล้วนะ แต่ฟังแล้วรู้สึกดีกว่าคนอื่นๆ พูด ส่วนเรื่องคุณแพมไม่มีอะไร ก่อนหน้านั้นเขาก็ติดต่อพี่ตามปกติ กระทั่งครั้งล่าสุด พี่ปฏิเสธจะเจอเขา ให้เหตุผลไปแล้วเรื่องดากับลูก เขาก็ยอมรับ แต่ครั้งนี้ที่มาเจอกัน เพราะเขาอยากเจอพี่ครั้งสุดท้าย อยากเห็นดากับลูกเท่านั้นแหละ”“ท่าทางเขาคงชอบพี่มาก”“ก็น่าจะชอบปกติ และไม่ต้องกังวลเรื่องคุณแพมหรอก ไม่ว่าเขาจะชอบพี่มากหรือน้อย แต่เขาก็มีศักดิ์ศรีที่จะไม่ยุ่งกับคนมีครอบครัว ไว้ใจได้”“ฟังพี่ธีพูดแบบนี้แล้ว ดาไม่คิดมากแล้วค่ะ”“แสดงว่าก่อนหน้านี้คิด”“นิดหนึ่ง” แล้วดาริณก็หัวเราะกลบเกลื่อนที่เขารู้ทัน“เมื่อก่อนดาริณคนนี้มั่นใจในตัวพี่มาตลอดนะ ว่าพี่
เมื่อคิดถึงว่าพวกเขาเคยมีเซ็กซ์ที่เร่าร้อนต่อกันมากแค่ไหน สิ่งที่เขากับเธอ ธีธัสจะเคยทำกับผู้หญิงเหล่านั้นบ้างไหม แม้บางอย่างธีธัสบอกว่าทำกับเธอเพียงคนเดียว แต่เมื่อคิดว่าพวกเขากอดตรงนั้น จูบตรงนี้ พอคิดแล้วก็แปลบๆ ดี แต่มันก็ช่วยไม่ได้ เพราะเธอทิ้งเขาก่อน ความรู้สึกของเธอตอนนี้ก็ถือว่าเป็นการชดใช้ก็แล้วกันจากนั้นดาริณก็สูดลมหายใจลึกๆ ปลุกปลอบใจตัวเอง“ดา น้องดรีม มาด้วยรูปด้วยกันที่สระว่ายน้ำเถอะ” ธีรดนย์ร้องเรียก พร้อมกวักมือเรียก ขณะนั่งบนเก้าอี้ริมสระว่ายน้ำบ้านพักตากอากาศของตระกูลอรุณกรนั้น ธีธัสบอกกับดาริณว่า ผู้ที่รับมรดกเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์คือธีรดนย์ ส่วนธีธัสได้กรรมสิทธิ์เป็นเพนส์เฮ้าส์ตากอากาศที่หัวหิน ซึ่งเขาบอกเธอว่ายังไม่เคยมีโอกาสได้ไปพักผ่อน มีแต่ธีรดนย์ที่ใช้ที่นั่นบ่อยครั้งที่หัวหินนั้นก็เป็นอีกหนึ่งความทรงจำระหว่างเธอกับเขาสมัยยังเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน เพราะเขาเคยพาเธอไปเที่ยวหลายครั้ง พอเลิกกันแล้วก็ไม่อยากไปเที่ยวที่นั่นอีกแต่ในเมื่อคืนดีกันแล้ว เขาก็อยากพาเธอกับลูกไปพักผ่อนที่นั่น แต่ครั้งนี้เลือกมาที่ภูเก็ต เพราะเธอยังไม่เคยมีโอกาสมาเที่ยวที่นี่นั่นเอง บ
บทส่งท้าย : เป็นความรักเสมอมาริมชายหาด หน้าบ้านพักตากอากาศอรุณกรในจังหวัดภูเก็ต เด็กชายธีรดาเล่นปั้นดินปั้นทรายอยู่กับธีรดนย์อย่างเพลิดเพลิน ในขณะที่พ่อกับแม่ของเด็กชายนั้นกำลังถ่ายรูป“หอมแก้มกันหน่อย” อติรุจบอกคู่รักที่กำลังโอบกอดกันอยู่ริมชายหาด ขณะที่ตัวเขาเองกำลังทำหน้าที่ช่างภาพจำเป็น ด้วยการถือกล้อง DSLR ด้วยท่าทางทะมัดทะแมงธีธัสสนองต่อการเรียกร้องของเพื่อนรักด้วยการหอมแก้มภรรยา แถมจูบให้อีกหนึ่งฟอดใหญ่“พอๆ ให้หอมเฉยๆ ไม่ได้ให้จูบ” อติรุจแซว แต่ก็กดชัตเตอร์รัวๆกระทั่งเด็กชายธีรดาที่เนื้อตัวเปื้อนทรายวิ่งมาหา“ดรีมอยากถ่ายรูปคับ”“มาสิลูก” ธีธัสอุ้มลูกชายไว้ในอ้อมแขน จากนั้นภาพสามคนพ่อแม่ลูกก็ดูเหมือนจะมีมากกว่าภาพคู่ของธีธัสกับดาริณเสียอีก รวมทั้งภาพที่เล่นน้ำทะเลกันด้วย ธีรดนย์เข้ามาแจม ด้วยการแกล้งน้องชาย แทรกกลางระหว่างระหว่างธีธัสกับดาริณ“อะไรของพี่ ผัวเมียเขาจะถ่ายรูปกัน” ธีธัสว่า“อะไรของแก พี่ชายจะถ่ายรูปกับน้องสะใภ้และหลานชายบ้างไง” ธีรดนย์ผลักธีธัสออกจากเฟรม แล้วอุ้มเด็กชายธีรดาไว้ แล้วร้องบอกช่างภาพ“ถ่ายพี่หล่อๆ นะ”“ครับผม” แล้วอติรุจก็กดชัตเตอร์รัวๆ จนธีรดนย์พ
“โสดค่ะ เพิ่งเลิกกับแฟนมาไม่นานนี่เอง”“งั้นเราจะมีโอกาสได้เจอกันอีกไหมคะพี่ดา”“ถ้าว่างก็แวะไปเที่ยวที่อรุณกรรีสอร์ตสิ คุณธีเป็นเจ้าของที่นั่น และพี่ก็ช่วยงานในคาเฟ่ของรีสอร์ต”“อรุณกรรีสอร์ตเหรอคะ!” เพราะนั่นคือรีสอร์ตหรู ราคาห้องพักค่อนข้างแพง เธอก็ได้แต่เล็งๆ ไว้ว่ามีแฟนก็อยากให้ผู้ชายคนนั้นพาไปพักผ่อนที่นั่นบ้าง เพราะอยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านนัก“ใช่ค่ะ ว่างก็ไปเที่ยวนะคะ ขอตัวก่อน ได้เวลากินของว่างน้องดรีมแล้ว” จากนั้นดาริณก็หยิบชุดว่ายน้ำ ที่เล็งไว้สามสี่ชุด รวมทั้งเสื้อผ้าสำหรับเดินเล่นชายหาดอีกหลายชุด แล้วเดินไปจ่ายเงินด้วยบัตรเครดิตที่ธีธัสให้ไว้อย่างเชิดๆ ทำให้น้ำรินมองด้วยสายตาริษยาอย่างปิดไม่มิดอยากมีชีวิตดีๆ แบบนี้บ้าง อยากมีผัวรวยๆ นั่นคือเป้าหมายในชีวิตของน้ำริน ส่วนดาริณนั้น เธอมั่นใจว่าข่าวซุบซิบเรื่องเธอกับลูกชายคงต้องเป็นข่าวที่อัปเดตใหม่เร็วๆ นี้แล้วในตอนเย็นเมื่อธีธัสเลิกงานดาริณก็เล่าเรื่องที่เจอน้ำรินให้อีกฝ่ายฟัง“ก็หวังว่าเขาจะได้เรื่องใหม่ไปซุบซิบน่ะ” ดาริณบอกจุดประสงค์ในการบอกเล่าเรื่องราวของตนเองให้น้ำรินรู้“พวกเขาจะนินทาว่าดาท้องแล้วจับผู้ชายคนนั้นน่ะสิ