1.คืนแห่งความวุ่นวาย

“อื้อออ~ นี่ช้านฝันไปใช่มั้ยเนี่ย นายเพิ่งบอกเลิกช้านไปวันนี้เองนะ” ฝ่ามือบางลูบไล้ไปตามกรอบหน้าของชายหนุ่มด้วยสายตาที่จะปิดแหล่ก็ไม่ปิดแหล่ ต่างจากชายหนุ่มร่างสูงซึ่งกำลังขบกรามตัวเองแน่นเมื่อมือเล็กอีกข้างของคนใต้ร่างเขาซึ่งกำลังลูบไล้อยู่ที่แผงอกนั้นขยับต่ำลงมาเรื่อยๆ จนเลือดภายในกายเขาเริ่มไหลไม่ทั่วร่างแล้วสิ

“พี่เมาแล้วอย่าเยอะได้มั้ย!!?”

“ผู้ชายเฮงซวย!! นายอย่ามาพูดแบบนี้กับช้านน้า!!” เพี้ยะ! น้ำเสียงที่ยานคล้อยตะเบ็งใส่ชายหนุ่มพร้อมกับฝ่ามือที่ยกขึ้นไปฝาดใส่ใบหน้าของเขาเต็มๆ

“โอ้ยยย! ผมเจ็บนะพี่!!”

“คิกคิก! ที่ร้าก ช้านขอโทษนายเจ็บมากม้าย?”

“ไม่เจ็บมั้ง! แม่งเมาแล้ววุ่นวายคนอื่น” นอกจากทำช่วงล่างเขาตื่นแล้วยังมาตบหน้าเขาอย่างไม่มีเหตุผล หากไม่ติดว่ารู้จักกันนะป่านนี้เขาคงปล่อยให้ไปนอนกับไอ้โบ้ข้างทางแล้วล่ะ

“นายอย่ามาบ่นช้านในใจน้าไฮโล!!”

“เฮโร ผมชื่อเฮโร!!”

“ช้านชื่อชาไหมนะ!” ให้ตายสิ! นี่เธอเห็นเขาเป็นคนประสาทที่จะลืมชื่อเจ้านายตัวเองหรือไง! เขาแค่ต้องการแก้ไขชื่อตัวเองที่ถูกเธอเรียกผิดให้มันถูกไม่ได้จะแนะนำตัวสักหน่อย เมาแล้วเพี้ยนเสียจริง!

“ผมรู้ว่าพี่ชื่อชาไหม พี่รบกวนนอนอยู่เฉยๆ ได้มั้ย?”

“แล้วพี่ไม่นอนเฉยตรงไหนน้องลองพูดมาเซ่!”

“พี่นอนเฉยมากเลยครับ” ทั้งที่หมอนมีแต่เจ้าตัวกับมาหนุนตักของเขาและไม่ได้หนุนแค่หน้าตักแต่ยังขยับศีรษะถูไถไปมาบริเวณเป้ากางเกงจนมังกรน้อยมันตื่นขึ้นมาทำให้เขาเริ่มปวดหนึบน่ะสิ

“จริงมั้ยล่ะ พี่นอนเฉยแต่โดนอะไรแข็งๆ ทิ่มแก้มไม่รู้!” เพราะด้วยความที่มันเป็นกางเกงขายาวทำธรรมดาไม่ใช่กางเกงยีนส์หากเจ้ามังกรน้อยจะแข็งตัวผงาดขึ้นมาก็ไม่แปลกที่มันจะโดนกับแก้มของเธอ ไม่ใช่สิ!! แก้มเธอต่างหากที่มาโดนของเขาน่ะ

“พี่ไหม!!”

“เอ้อ! ว่างายไอ้น้อง!”

“ผมไม่อยากพูดกับพี่แล้ว ถ้าพี่ยังไม่หยุดผมจะทำมากกว่านี้แล้วนะ!” สิ้นประโยคของเขาหญิงสาวร่างบางก็เด้งตัวลุกขึ้นนั่งยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกของตัวเองเหมือนกับตกใจประโยคของเฮโรซึ่งมันก็ทำให้เขาอมยิ้มออกมาเมื่อล่อเธอให้ลุกออกจากหน้าตักของตัวเองได้สักที

“เฮ้ยๆๆ!! พี่จะทำไร!!?” แต่แล้วก็ต้องเป็นเฮโรที่ตกใจเมื่อเห็นชาไหมกำลังถอดเสื้อสายเดี่ยวของตัวเองออก

พรึ่บ! และไม่ทันได้เอื้อมมือไปห้ามเพราะมัวแต่ดูอยู่ เอ้ย!..เอ่อ!เอื้อมไม่ทันน่ะ จากนั้นเสื้อสายเดี่ยวตัวบางก็หลุดออกจากตัวของชาไหมเหลือเพียงเสื้อเกาะอกสีขาวตัวเล็กที่ปกปิดหน้าอกที่มีขนาดไม่ใหญ่หรือจะเรียกว่าไซรส์อนุบาลเลยก็ได้!

“นายจะข่มขืนช้านไม่ช่ายเร้อ เอาเลยฉันสมยอม คิกคิก อาวสิรออาราย” ภาษาเพี้ยนๆ ของชาไหมเอ่ยบอกกับชายหนุ่มร่างสูงที่ได้แต่นั่งกุมขมับตัวเองเพื่อแปลมันว่าเธอพูดอะไรบ้าง ทุกครั้งที่เมาภาษาต่างด้าวก็คือโผล่มาทุกครั้งจนเขาเริ่มจะอยากไปเรียนพิเศษภาษาสำหรับคนเมาแล้วสิ

อีกเรื่องนะเขาอยากให้ลูกน้องของชาไหมมาเห็นเธอสภาพนี้ซะเหลือเกินว่าที่จริงแล้วคุณชาไหมของทุกคนนั้นไม่ได้น่ากลัวหรืออะไรทั้งสิ้น เธอก็แค่ผู้หญิงบ๊องๆ คนหนึ่งแค่นั้น

ปึ่ก! แต่เมื่อฝ่ามือเล็กฟาดลงมากลางเป้าของเฮโรมันก็ทำให้เขาถึงกับตาโตแล้วรีบปัดมือเธอออกก่อนจะลุกขึ้นยืนกุมเป้าของตัวเองไว้ด้วยความจุก

“อาวช้านสิไอ้น้องโร”

“อึก! พะ..พี่อย่ามาท้าผมนะ ยิ่งมันปวดหนึบขึ้นมาอยู่”

“ไม่ได้ท้า มาสิพี่พร้อมแล้ว” พูดแล้วก็พยายามจะหยัดกายลุกขึ้นยืนเพื่อถอดกระโปรงของตัวเองออก ก๊อกก๊อก! โชคดีที่มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นทำให้เฮโรรีบผลักตัวเธอให้นอนแล้วตัวเขาก็เดินออกไปส่องดูว่าใครเป็นคนเคาะประตู

“ฉิบหายละ!! คุณมัมมา!!” จากนั้นเฮโรก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนเพื่อจัดการสวมใส่เสื้อสายเดี่ยวให้ชาไหมแล้วจัดแจงท่านอนของเธอให้ดีก่อนจะวิ่งออกมาเปิดประตูให้ท่านประธานหญิงในวัยห้าสิบปลายๆ อย่างคุณหญิงมัมที่เป็นมารดาของรองประธานสาวอย่างชาไหม

“สวัสดีครับคุณป้า”

“อืม ยัยไหมล่ะ? เห็นไอ้บุ้งโทรมาบอกว่าเลิกกับแฟนแล้วไปเมาเละเทะในผับเหรอ!?”

“เอ่อ ครับ..เธอโทรให้ผมไปรับมาส่งที่นี่น่ะ” อันที่จริงก็คือกลัวจะโดนด่าแหละที่มาอยู่ในห้องของชาไหมกับเธอแค่สองคนแบบนี้ แต่กลับไม่ถูกว่าหรืออะไรเขาเลยต้องปล่อยผ่านแล้วเดินตามคุณหญิงมัมเข้าไปในห้องนอนที่ชาไหมนอนอยู่

“คุณมัม คุณมัมจ๋าไอ้เฮโรเฮงซวยนี่มันจะข่มขืนไหม!” ทั้งที่ดวงตายังหลับแต่ปากเธอกลับซ่ากล่าวออกมาเช่นนั้นเมื่อคุณหญิงมัมเดินไปหยุดที่ปลายเตียง และแน่นอนว่าพอเธอได้ยินก็รีบหันมามองชายหนุ่มร่างสูงข้างกายที่ก็หันไปมองเธอด้วยเช่นกัน

‘ได้ ต้องการแบบนี้ใช่มั้ยต้องการวางระเบิดให้เขาทั้งที่ตัวเองก็เมาไม่ได้สติใช่มั้ย!?’ เฮโรคิดในใจพร้อมกับกัดฟันกรอดออกมาเมื่อถูกสายตาของคุณหญิงมัมจ้องมองเชิงคำถามว่าที่ลูกสาวเธอพูดออกมานั้นจริงมั้ย แน่นอนว่าเธอวางระเบิดไว้ให้เขาเช่นนี้แล้วเขาก็ต้อง..

“ไม่จริงเลยครับ ผมเพิ่งมาส่งเธอและจะเอาเธอบนเตียงนี่แหละครับ!” กัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนน้อมแถมคงจะตื่นกลัวมากจนเกินไปจึงไม่ได้เรียบเรียงประโยคให้มันดีกว่านี้

“ว่าไงนะ!!?”

“คะ ครับ!?”

“นายพูดใหม่สิ!”

“อ่อ ผมบอกว่าผมมาส่งเธอแล้วก็เพิ่งอุ้มเธอวางลงบนเตียงกำลังเอาเธอนอนครับ” ดูเหมือนว่าเขาจะตื่นเต้นหรือตื่นกลัวมากจนเกินไปจริงๆ เมื่อถูกสายตาดุจากคุณหญิงมัมจ้องมองด้วยความกดดันจนพูดเพี้ยนเรียบเรียงประโยคออกมาไม่ถูกสักที

“เฮโร!!”

“เอ่อ คุณหญิงคะคุณเฮโรคงจะต้องการบอกว่าเพิ่งมาส่งคุณไหมเข้าที่นอนและห่มผ้าให้เธอเพิ่งเสร็จแล้วคุณหญิงก็มาพอดีน่ะค่ะ” เลขาสาวของคุณหญิงมัมที่ยืนเหมือนจะหลับแต่หูยังฟังนั้นจึงต้องเป็นฝ่ายเอ่ยแก้ประโยคพวกนี้ให้เฮโรที่ก็รีบพยักหน้าให้เธอประมาณว่านั่นแหละคือสิ่งที่เขาต้องการบอกคุณหญิงมัม

“นั่นแหละครับ ผมเพิ่งเอา เอ้ย! เพิ่งส่งเธอเข้าที่นอน”

“แล้วไป!”

“ถ้างั้นไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวกลับก่อนนะ”

“เดี๋ยว! อยู่เป็นเพื่อนยัยไหมที่นี่แหละ!”

“ห้ะ!! ครับ?”

“ดึกแล้วหูเพี้ยนหรือไง อยู่เป็นเพื่อนยัยไหมนี่แหละพรุ่งนี้ฉันให้ลาหนึ่งวัน แล้วก็เช็ดตัวให้เธอสักหน่อยไงฉันก็ไปล่ะถูกปลุกกลางดึกแบบนี้เพื่อมาดูความไร้สาระของยัยไหมไม่คุ้มค่ากันเลย!” พูดจบคุณหญิงมัมก็เดินออกไป ส่วนเฮโรนั้นยังคงยืนเกาหัวตัวเองมองไปทางประตูห้องที่เพิ่งถูกปิดไป แล้วเขาก็หันมามองนาฬิกาที่ติดฝาผนังบ่งบอกเวลาตีสาม!

อีกไม่กี่ชั่วโมงไก่ก็ขันแล้ว! ไม่รอช้าเฮโรรีบไปเอาน้ำใส่กะละมังเพื่อเช็ดตัวให้ชาไหมอย่างลวกๆ เสร็จก็มาล้มตัวนอนบนโซฟาในห้องนั่งเล่น แต่เพราะไม่เคยนอนโซฟามันเลยนอนไม่หลับเขาจึงเปลี่ยนไปนอนบนที่นอนในห้องกับชาไหมแทน แค่นอนจริงๆ นะไม่ได้ขย่มเธอเพราะจะเช้าแล้วเดี๋ยวไม่ได้นอนอีกร่างกายจะแย่เอา ฮ่าฮ่า!