LOGINShare
2.หื่นกับหื่น
Last Updated:
2025-06-11 00:42:25เช้าวันต่อมา
บรรยากาศยามเช้ากับแสงแดดอ่อนๆ ที่สาดส่องลงมากระทบกับพื้นดินพื้นหญ้าบ่งบอกว่าถึงเวลาทำงานของเหล่าคนวัยทำงาน ทว่าภายในห้องนอนที่ตกแต่งสไตล์เรียบๆ นั้นมีร่างของหนุ่มสาวกอดรัดกันแน่นไม่ขยับไหวติง จนเมื่อคนตัวเล็กเริ่มอึดอัดจากการถูกกอดรัดเธอจึงพยายามเปิดเปลือกตาของตัวเอง “อื้มมม! กี่โมงแล้ว” เสียงแหบพร่าเอ่ยถามขึ้นเมื่อคนข้างกายขยับตัวแล้ว มือหนาจึงควานไปหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะข้างหัวเตียงมาเปิดดูเวลา “เจ็ดโมงห้าสิบ” “อ่อ วันนี้หยุดงานนะ...” “อืม…” “เชี่ย!!/เหี้ย!!” แล้วเมื่อพลิกตัวหันมาสบตากันทั้งคู่ก็เด้งตัวลุกขึ้นนั่งอย่างว่องไวพร้อมคำอุทานถึงสัตว์ชนิดหนึ่ง เฮโรรีบมองสำรวจตัวเองว่าเสื้อผ้านั้นอยู่ครบหรือเปล่าไม่ใช่ว่าถูกแม่เสือสาวนี่ทำมิดีมิร้ายอะไรหรอกใช่มั้ย ส่วนชาไหมนั้นเธอจ้องหน้าเขาด้วยสายตานิ่งๆ เนื่องจากสมองกำลังประมวลผลถึงเรื่องเมื่อคืน “อ้อ!” จากนั้นชาไหมก็ร้องอ้อออกมาเมื่อจำได้ว่าเมื่อคืนถูกผู้ชายเฮงซวยบอกเลิกแล้วก็ไปผับดื่มจนเมาจากนั้นก็โทรให้ผู้ช่วยอย่างเฮโรมารับเพื่อมาส่งที่คอนโด ว่าแต่.. “ฉันให้นายมาส่งแล้วมานอนบนเตียงกับฉันได้ยังไง!?” “ผมก็เดินมานอนหลังจากส่งพี่เข้านอนแล้วไง” ชำเลืองตามองหญิงสาวตรงหน้าแล้วตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แล้วเขาก็เปิดผ้าห่มออกลุกขึ้นยืนบิดตัวขณะที่รองประธานสาวนั้นหลับตาแล้วล้มตัวลงไปนอนต่อ “พี่! ไม่ต้องนอนแล้ว” “ทำไม!?” เธอลืมตามองเขาแล้วหยัดกายลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง จะว่าไปแล้วนี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้นะที่อยู่กับหมอนี่สองต่อสองแบบนี้เลยเพิ่งได้สังเกตจริงๆ จังๆ ว่าเฮโรนี่ก็มีใบหน้าที่หล่อเหลาดูดีไปทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นรูปหน้าที่เรียวคม คิ้วเอย จมูกเอย ปากเอยหรือแม้แต่รูปร่าง รูปร่าง เอ๊ะ! หมอนี่ไม่ได้ใส่เสื้อนี่น่า แล้วเหมือนว่ามือเธอจะถูกแผงอกล่ำนั้นดึงดูดไปยังไงไม่รู้มันเอื้อมไปลูบแผงอกของเฮโรเบาๆ จนเขาถึงกับเลิ่กคิ้วมองเธออย่างงงๆ “ทำอะไร!?” “มันดึงมือฉันให้มาจับเอง” “งั้นเหรอ อยากจับมากกว่านั้นมั้ยล่ะ!?” “มากกว่านั้น?” สิ้นเสียงหวานมือเธอที่จับอยู่บนแผงอกของเขานั้นก็ถูกมือหนาของเฮโรคว้าไปให้ลูบตรงกลางเป้าของเขาแทน ทำเอาชาไหมถึงกับใจสั่นด้วยความตื่นเต้นเมื่อเจ้าหนอนยักษ์ที่อยู่ด้านนั้นมันเหมือนจะแข็งตัวสู้มือของเธอ “พี่ทะลึ่งอ่ะ” “นะ นายนั่นแหละ!” ชาไหมรีบชักมือกลับมาเมื่อได้สติหลังจากหลุดออกไปกับเจ้าหนอนยักษ์นี่แล้ว ถึงแม้จะไม่ได้เห็นมันจังๆ แต่เธอคิดว่าขนาดของมันคงใหญ่น่าดูแน่เลย “เมื่อคืนท่านประธานมาที่นี่ด้วย” “อ่อ” “…” “ห๊า!! แม่มา..แล้วเขาว่าไงบ้าง” เหมือนว่าอาการเมาจากเมื่อคืนจะยังค้างอยู่ ชาไหมรีบส่ายหัวตัวเองแรงๆ แล้วถามคนตรงหน้าด้วยความตกใจ สภาพเธอเมื่อคืนก็คือเละไม่มีมาดความเป็นรองประธานสาวแน่เลยแถมพอเมาก็พูดไม่รู้เรื่องพูดเพ้อเจ้อแล้วแบบนี้คุณหญิงมัมคงไม่ได้รอชำแหละเลือดเนื้อเธออยู่ที่บ้านหรอกนะ “เขาไม่ว่าไง แต่พี่อ่ะ” “ฉันทำไม?” “พี่บอกว่าผมจะข่มขืนพี่ทั้งที่ผมยังไม่ทันได้ทำอะไรพี่เลยสักนิด” “ก็ฉันเมานี่นา แล้วท่านประธานเขาว่าอะไรนายหรือเปล่า” “ก็เกือบจะโดนว่าแหละ แต่เลขาเขาช่วยผมไว้น่ะสิ” ร่างสูงตอบพลางเดินไปหยิบเสื้อยืดที่เขาถอดนอนเมื่อคืนมาสวมใส่ ไม่ลืมที่จะเดินกลับมายืนกอดอกมองหญิงสาวร่างบางที่ยังคงนั่งอยู่บนที่นอน “อะไร!? หมดธุระแล้วก็กลับสิ!” “ค่าจ้าง” แบมือไปตรงหน้าของชาไหมเพื่อขอรับเงินค่าจ้าที่ไปรับจากผับและมาส่งเธอที่นี่ ขืนทำให้ฟรีมีหวังโดนใช้บ่อยน่ะสิ นี่เรียกเก็บเงินแบบนี้หรอกนานที่หัวหน้าเขาจะเรียกใช้น่ะ “งก!!” “รถผมใช้น้ำมันนะไม่ใช่น้ำเปล่า!” “เหอะ!! แล้วอย่าไปทำงานสายกว่าฉันล่ะ” “เสียใจด้วยครับ ท่านประธานให้ผมหยุดได้หนึ่งวัน” รับธนบัตรใบละพันจากชาไหมมาสามใบแล้วจึงเดินผิวปากออกไปอย่างอารมณ์ดี ต่างจากรองประธานสาวที่นั่งหน้าบึ้งตึงอยู่แบบนั้น “ให้ผู้ช่วยหยุดแต่ไม่ให้รองประธานหยุดบ้าง เชื่อเขาเลย!” ริมฝีปากบางบ่นขึ้นอย่างหมั้นไส้กับผู้เป็นแม่ที่ทั้งบริษัทนั้นชอบเคร่งครัดกับเธอเพียงคนเดียวแต่กับคนอื่นนั้นปล่อยตามสบาย เหอะ! และเรื่องแค่นี้ก็ยังมาเอาเปรียบกันชัดๆ ชาไหมเธอก็นั่งบ่นคุณหญิงมัมไปสักพักจึงจัดการลุกไปอาบน้ำชำระร่างกายให้สดชื่นเข้ากับบรรยากาศยามเช้าแสนสดใสของวันนี้สักหน่อย หลังจากแต่งตัวแต่งหน้าอะไรเสร็จเธอก็ไปเข้าครัวทำอาหารง่ายๆ อย่างข้าวต้มหมูทานเพื่อลองท้องไปพลางๆ “เลิกกันไม่ถึงวันขึ้นสถานะใหม่ เหอะ!” บุคคลที่ชาไหมพูดถึงขณะเลื่อนเฟสดูนั้นก็คือแฟนเก่าเฮงซวยที่ขึ้นฟีดในเฟสบุ๊คของเธอแสดงการขึ้นสถานะกับหญิงสาวนางหนึ่ง เมื่อเห็นโพสต์นั้นแล้วเธอจึงปิดโทรศัพท์อย่างไม่อยากจะไปสนใจกับเขาที่เป็นอดีตบ้าๆ นั่น ก๊อกก๊อก! เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นชาไหมจึงเดินเอาถ้วยข้าวต้มที่เพิ่งทานหมดนั้นไปแช่ไว้ในอ่างล้างจาน ส่วนตัวเธอก็เดินไปเปิดประตูห้อง พรึ่บ! แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยถามบุคคลที่มาเคาะประตูอย่างเฮโรก็ถูกเขาจับให้หลังของเธอชนผนังด้านหน้าห้องก่อนจะประกบปากลงมาบนริมฝีปากเธออย่างไม่ทันได้ตั้งตัว! “อื้ออออ!! อ่อยอะ!” “อย่าเพิ่งพูดอะไร..” เขาผล่ะปากออกแล้วบอกเธอด้วยน้ำเสียงที่เบาบางจากนั้นก็โน้มไปจูบเธออีกครั้งและอ่อนโยนกว่าครั้งแรก โดยที่ชาไหมนั้นก็ยอมจูบตอบกลับอย่างเงอะงะ “พี่โรไปไหนแล้วมึง!?” “ไม่รู้สิ! พี่โรคะอยู่ไหนอย่าแอบพวกเราเลยออกมาเถอะ!!” “พี่โรอยู่นี่มั้ยคะ!? หรือว่าเขาจะไปชั้นบนมึง!?” “คงงั้น แล้วนี่แม่งอะไรมายืนจูบกันโจ่งแจ้งแบบนี้ไม่อายหรือไง!!” เสียงผู้หญิงสี่ห้าคนดังขึ้นพร้อมกับร่างอวบขาวของพวกหล่อนวิ่งมาหยุดด้านหน้าห้องของชาไหมซึ่งเธอกำลังยืนจูบอยู่กับไอ้เฮโรบ้านี่ที่ยังคงบดจูบเธออย่างเมามันส์สอดแทรกลิ้นเข้ามาในโพรงปากอย่างไม่ได้สนใจสักนิดว่าเธอกำลังจะขาดอากาศตาย! “ไปดูด้านบนเถอะมึง!” แล้วพวกผู้หญิงเหล่านั้นก็พากันวิ่งไปเข้าลิฟท์เพื่อขึ้นไปยังชั้นบน เมื่อเสียงของสาวๆ เงียบไปแล้วเฮโรจึงผล่ะจูบออกทำให้ชาไหมรีบสูดเอาอากาศเข้าปอดที่กำลังจะขาดอากาศไปเมื่อสักครู่ “นี่! นะ นายจูบฉันทำไม!!?” “ผมไม่ได้ตั้งใจ ยัยพวกนั้นมันวิ่งตามตื๊อผมมาผมเลยวิ่งมาหาที่หลบ” “จูบแรกของฉัน หมดกัน!!” “ถามจริงว่าจูบแรก อย่าบอกนะว่ายังไม่เคยจูบกับแฟน” เฮโรดันร่างบางเข้าไปด้านในห้องแล้วกระซิบถามข้างใบหูชาไหมที่ก็รีบถอยหลังหนีเขาด้วยความไว นายนี่มันร้ายกาจจริงนะ! อย่าคิดว่าแค่มีหน้าตาดีแล้วจะมาล่อลวงเธอได้เชียวนะ “เคยสิ! ใครๆ ก็ต้องเคยจูบกับแฟนทั้งนั้น” ไม่จริงอ่ะ! ขนาดเธอที่คบกับแฟนมาเกือบสามปียังได้แค่จับมือเลย แต่หากพูดไปแบบนั้นมีหวังเจ้าเฮโรต้องหัวเราะเยาะเธอแน่ เธอจะยอมถูกหัวเราะเยาะไม่ได้เด็ดขาด แบบนั้นก็หมดมาดรองประธานสาวสุดเฟียสสิ! “งั้นเหรอ แต่ทำไมการจูบของพี่มันดูเงะงะเหมือนคนจูบไม่เป็นเสียจริง” “พูดแบบนี้หมายความว่าไม่เชื่อเหรอ งั้นลองจูบใหม่มั้ยล่ะ!?” “ได้เหรอ!?” ไม่รอให้เขาพูดจาเยอะเย้ยเธอต่อ ชาไหมจับประคองใบหน้าคมให้ก้มลงมาก่อนจะโน้มใบหน้าไปประกบปากเฮโรแล้วดูดดื่มฝีปากล่างของเขาเบาๆ จากนั้นก็สอดแทรกลิ้นเข้าไปหยอกเย้ากับลิ้นหนาอย่างกับคนผ่านประสบการณ์มาเยอะ ทว่าที่จริงนั้นไม่เลย ไม่เคยเลยสักนิด! เธอแค่ทำมันไปตามสัญญาณน่ะ! “อื้มมม! ผมคงพูดผิดไปจริงๆ ดูพี่เซียนดีนะ” “หะ เห็นมั้ยฉันบอกแล้ว!” มือบางยกขึ้นมาปากคราบน้ำลายบนปากตัวเองแล้วเอ่ยตอบเฮโรกลับด้วยด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกักเมื่อตอนนี้ลำแขนแกร่งของเขากำลังโอบรัดเอวเธอจนเธอต้องเอียงตัวไปด้านหลังเพื่อไม่ให้ใบหน้าใกล้เขาไปมากกว่านี้ ยิ่งใกล้หัวใจของเธอก็ยิ่งเต้นแรงจนจะปะทุออกมาเต้นข้างนอกแล้วเนี่ย! “ถ้างั้นเรื่องบนเตี…” “ฉันไม่หลงกลนายหรอกนะ!! รีบออกไปจากห้องฉันเลย!”
Latest chapter
พี่ครับใกล้เสร็จหรือยัง 37.The end
“โกรธแม่ฉันมั้ย ฉันขอโทษแทนท่านด้วยนะท่านเป็นคนแบบนั้นอยู่แล้ว” ชาไหมเอ่ยขอโทษคนข้างกายแทนผู้เป็นแม่เมื่อขึ้นมาบนรถแล้ว แต่ชายหนุ่มกับส่ายหน้าให้แล้วเอื้อมมือมากุมมือของเธอไว้“ผมต่างหากที่ต้องขอโทษแทนแม่ผม ท่านน่ะเป็นคนไม่ค่อยมีเหตุผลถึงมีก็เป็นเหตุผลส่วนตัวที่ชอบยกมาอ้างไปมั่ว”“จะว่าฉันเป็นคนไม่มีมารยาทก็ได้นะ แต่เวลาฉันมีแฟนน่ะฉันไม่ค่อยสนใจครอบครัวของแฟนสนใจแค่แฟนของฉัน ไม่สนใจคือไม่ว่าเขาจะชอบหรือไม่ชอบฉันก็เรื่องของเขาขอแค่ลูกชายเขารักฉันแค่นั้นก็เพียงพอ กับแม่ผัวฉันแค่ทำในสิ่งที่ลูกสะใภ้ควรทำแค่นั้น”“ผมเข้าใจครับ ถ้างั้นเรากลับคอนโดพี่นะ”“อืม ฉันอยากไปนอนพักสักหน่อยเดี๋ยวคืนนี้ไปเที่ยวอีก” จากนั้นเฮโรก็สตาร์ทรถและขับออกไป เธอรู้สึกว่าวันนี้เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดเลย คือแบบมีเรื่องมีราวเข้ามาเยอะจนงานของเธอนั้นไม่ได้กระดิกไปไหน ส่วนงานค้างของวันนี้แน่นอนว่าเธอก็ทักแชทไปบอกให้รองประธานเข้าไปเคลียร์งานแทนแล้วพูดถึงบริษัทก็ตัดมายังห้องทำงานของรองประธานหนุ่มที่นั่งหน้าเคร่งเครียดขมวดคิ้วมุ่นอยู่หน้างานกองโต ที่ไม่รู้ว่าปกติแล้วงานของท่านประธานสาวนั้นเยอะขนาดนี้อยู่แล้วหรือว่
พี่ครับใกล้เสร็จหรือยัง 36.แม่ยายออกโรง
บรรยากาศภายในร้านเงียบสงัดลงทันทีเมื่อลูกค้าภายในร้านเกิดมีปากเสียงจนถึงขั้นสาดน้ำใส่หน้ากัน ผู้คนต่างเริ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอัดคลิปอัดวิดีโอไว้แต่ก็ไม่ได้ทำให้สามสาวนั้นรู้สึกละอายแต่อย่างใดเพราะกำลังถูกความโมโหเข้าควบคุมอยู่“ด่ากูว่าร่านมึงก็ร่านพอๆ กูแหละแนน!”“เยอะไปป่าวบุ้ง!!?”“ก็มึงดูมันด่ากูดิชา!”“แต่กูว่ามันก็เรื่องจริงนะ!!” ชาไหมลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับผักบุ้ง มือเล็กกำเข้าหากันแน่นพร้อมจะยกขึ้นไปฟาดใบหน้าของคนตรงหน้าได้ทุกเมื่อ“ก็เพราะพวกมึงทำงานด้วยกันไงเลยเข้าข้างกันแบบนี้!!”“กูเข้าข้างกันเพราะสิ่งที่มึงทำมันผิดนะแนน!!” แนนซี่ลุกขึ้นยืนอีกคนแล้วบอกกับหญิงสาวตรงหน้าที่ยังเถียงจนคอเป็นเอ็น ทั้งที่ตัวเองผิดแต่กลับไม่ยอมรับความผิดพยายามโบ้ยความผิดไปให้คนอื่นอีก เหอะ!“กูผิดตรงไหน กูแค่ทำตามความต้องการแม่”“มึงอย่าเอาแม่มาอ้างสิ!!”“มึงมีดีกว่ากูทุกอย่าง ทั้งเรียนเก่ง บ้านมีฐานะ มีธุรกิจเป็นของตัวเองแค่ผู้ชายคนเดียวมึงก็ยกให้กูดิ” เพี้ยะ! แน่นอนว่าประโยคที่สิ้นคิดของผักบุ้งนั้นทำให้ชาไหมยกฝ่ามือฟาดลงบนใบหน้าของเธอเต็มๆ และจากที่ยืนอยู่คนละฝากเธอก็เดินปรี่ไปหาผักบุ้งจนแนนซี
พี่ครับใกล้เสร็จหรือยัง 35.เด็กน้อย
ชาไหมเมื่อเดินออกมาจากห้องทำงานของตัวเองก็ชวนโอเล่ต์กับแนนซี่ลงไปหาอะไรทานแถวข้างบริษัทที่มีร้านน้ำร้านขนมหวานเปิดใหบริการอยู่“พี่ไหมคะ พี่ยังรักแฟนเก่าอยู่มั้ยคะ?” โอเล่ต์เอ่ยถามหลังจากพวกเธอพากันมานั่งในร้านเบอเกอรี่และสั่งของหวานกับพนักงานไปเรียบร้อนแล้ว“ไม่รักแน่นอน คนอย่างนั้นไม่สมควรถูกรักหรอก”“จริงค่ะ พี่สวยแบบนี้คงมัดใจพี่โรได้สินะ”“โรต่างที่มัดใจคุณชาได้อ่ะ” แนนซี่แย้งด้วยรอยยิ้มขณะที่มือกำลังพยายามคุยแชทกับใครสักคนอยู่ จากนั้นเธอก็ยื่นโทรศัพท์ให้ชาไหมดูสิ่งที่เธอคุยกับคนในแชท“อะไรเหรอ?”“ลองอ่านสิ”“ถ้างั้นหนูขอไปสั่งขนมเพิ่มได้มั้ยคะ?” เมื่อเห็นว่าผู้ใหญ่คงมีเรื่องส่วนตัวโอเล่ต์จึงเอ่ยถามสองสาวซึ่งก็พยักหน้าให้เธอ ร่างเล็กจึงเดินดุ๊กดิ๊กไปมองหาขนมหวานที่ถูกใจเพื่อสั่งมันพร้อมกับน้ำปั่นสีสันสดใส“มันจะมานี่เหรอ?”“อืม กูถามมันเรื่องโรมันบอกว่ามันไม่รู้เรื่องอะไรเลยจะมาอธิบายกับเรา” แนนซี่บอกด้วยน้ำเสียงเรียบๆ เมื่อเธอทักไปถามผักบุ้งเรื่องหมั้นกับโรแต่หล่อนกับบอกว่าไม่รู้เรื่องอะไรรู้แค่ว่าแม่อยากให้หมั้นกับผู้ชายที่อายุน้อยกว่าเลยจะมาอธิบายให้พวกเธอฟังที่นี่ด้วยตัวเอง อ
พี่ครับใกล้เสร็จหรือยัง 34.แม่ยาย
“แล้วนี่นั่งยิ้มอะไร ฉันกำลังอารมณ์ไม่ดีนะ!!” คุณหญิงมัมหันมาถามบุตรสาวที่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทั้งที่ตัวเธอโมโหพีพีจนอกจะแตกตายอยู่แล้ว ชาไหมจึงขยับเข้าไปนวดแขนให้ผู้เป็นแม่“นานทีคุณหญิงจะออกโรงช่วยไล่สิ่งไม่ดีออกจากชีวิตลูกสาวนี่คะเลยดีใจไปหน่อย”“อ๋อ นี่จะบอกว่าฉันไม่เคยออกโรงปกป้องหรือช่วยอะไรเธอเลยว่างั้น?”“ก็ตั้งแต่อายุยี่สิบ…”“เพราะเธอโตแล้วควรช่วยเหลือตัวเอง เอาตัวรอดเองได้แล้วนี่”“โอเคๆ ไม่เถียงค่ะ ว่าแต่มาที่นี่มีอะไรหรือเปล่า” ตั้งแต่ยกตำแหน่งประธานบริษัทให้ คุณหญิงมัมก็ไม่เคยมาหาเธอเลยสักครั้ง และนานครั้งมากที่เธอกับแม่จะเจอกันเพราะอย่างที่รู้ว่าเธอไม่ได้อยู่บ้านอาศัยอยู่ที่คอนโดเป็นส่วนใหญ่ ส่วนคุณพ่อนั้นแล้วใหญ่เลยปีหนึ่งแทบจะเจอกันแค่ครั้งหนึ่งเห็นจะได้!“วันนี้ไปเดินห้างมาเห็นพนักงานพูดถึงเธอกับแฟนหนุ่ม มีแฟนทั้งทีไม่คิดจะบอกฉันเลยเหรอ!?”“ก็คิดว่าจะบอกอยู่ แต่ยังไม่กล้าบอกกลัวไม่ถูกใจ”“แล้วใครล่ะ”“เฮโร ผ่านมั้ย..ลูกชายคุณฮารี”“เฮโร หมอนั่นน่ะเหรอ เหอะ! ไม่เห็นมีอะไรคู่ควรกับเธอสักนิด”“แล้วผ่านมั้ยล่ะ?”“ก็พอผ่าน ตอนนี้ได้ข่าวว่าจะเปิดร้านเสื้อผ้านี่ ไปเรียนกลับ
พี่ครับใกล้เสร็จหรือยัง 33.คุณหญิงมัม
ก๊อกก๊อก! เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพร้อมกับบานประตูที่ถูกผลักเข้ามา ร่างของแนนซี่เดินนำชายหนุ่มร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินกรมกับกางเกงสแล็คสีดำรองเท้าหนังเดินเข้ามา ชาไหมจึงละสายตาจากงานแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองเขาก็เห็นว่าคนที่ให้เลขามานัดคุยงานกับเธอก็คือแฟนเก่าของเธออย่างพีพี!“นายจะไม่ยอมเลิกยุ่งกับฉันจริงๆ หรือไง” ชาไหมบ่นขึ้นกับตัวเองเบาๆ ไม่รู้ว่าพีพีต้องการอะไรจากเธอถึงยังมาวนเวียนตามตอแยเธออยู่เช่นนี้ ทั้งที่เลิกกันไปสองปีจะเข้าสามปีอยู่แล้ว ร่างบางจึงลุกขึ้นยืนแล้วกวักมือให้โอเล่ต์มานั่งตรงที่เธอส่วนตัวเธอนั้นก็เดินไปนั่งบนโซฟาไม่ลืมจะผายมือให้ชายหนุ่มร่างสูงมานั่งด้วย“ขอบคุณสำหรับอาหารกับน้ำนะคะ” แนนซี่ที่ยืนมองพีพีด้วยสายตาที่ไม่ชอบพอนั้นเอ่ยบอกกับประธานสาวแล้วก็เดินออกไปนั่งทำงานของตัวเองต่อด้านนอกทิ้งให้ภายในห้องนั้นเงียบกริบเมื่อไม่มีใครเอ่ยพูดอะไร มีเพียงเสียงของเครื่องปรับอากาศที่ดังอยู่ สายตาคมกริบของพีพีจ้องมองไปยังใบหน้าคนข้างกายที่นั่งมองไปยังเด็กสาวที่นั่งอยู่ในห้องนี้อีกที“หนูรบกวนใช่มั้ยคะ?” โอเล่ต์จึงเป็นฝ่ายเอ่ยถามชาไหมเมื่อเห็นว่าถูกจ้องมองและทั้งคู่ไม่พูด
พี่ครับใกล้เสร็จหรือยัง 32.หลานสาว
เมื่อผู้หญิงคนนั้นถูกลากตัวไปแล้วเฮโรก็หันไปขอโทษลูกค้าท่านอื่นที่ทำให้ภายในร้านบรรยากาศเสียไปเล็กน้อย จากนั้นเขาก็เดินตรงไปยังห้องทำงานของเขาที่เมื่อเดินเข้ามาก็เห็นว่ามีเด็กสาวร่างเล็กนั่งกอดอกอยู่บนเก้าอี้ทำงานของเขาและมีเลขาของเขายืนมองเธออยู่ด้วยสีหน้าที่ปานจะกลืนกินเด็กสาวไปทั้งตัว“เธอยังเด็กนะครับ”“อายุสิบเจ็ดนี่ก็ไม่ถือว่าเด็กแล้วนะคะ”“อ่า อย่าดุเธอเลย..คุณไปเคลียร์เรื่องที่โรงพักให้ผมหน่อย เดี๋ยวผมจัดการที่นี่ต่อเอง อ้อ..ฝากเอาเลขาพี่ชาไปส่งให้พี่เขาด้วยนะครับ” เฮโรสั่งงานธีรกานต์เสร็จแล้วเขาก็เดินไปนั่งบนโซฟากลางห้อง ส่วนธีรกานต์ที่ได้รับมอบหมายงานก็โค้งหัวให้ผู้เป็นนายเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป“ไม่ต้องไล่หนู หนูออกเอง!” คนตัวเล็กกระแทกเสียงบอกคนตัวใหญ่ที่นั่งอยู่บนโซฟาห่างจากเธอแถมยังยกแขนขึ้นมากอดอกมองเธออยู่ แต่เขายังไม่ทันได้ปริปากว่าอะไรเธอสักนิด“พี่ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย”“หนูรู้ว่าพี่จะดุหนูที่หนูไปว่าลูกค้าแบบนั้น แต่เธอทำหนูก่อนหนูไม่ยอมหรอกนะ เป็นพนักงานแล้วไงพนักงานไม่ใช่คนหรือไง!!”“พี่ให้คนพาเธอไปส่งตำรวจแล้ว” เขาส่ายหัวให้หญิงสาวตรงหน้าเบาๆ ที่ดูจะไม่ยอมรอฟังในส
You may also like
สามี 3
พลอยแก้ว1.2K viewsหมวยอยากลอง วิศวะร้ายสอน(เล่น)รัก NC18+
มิลเลียนาห์672 viewsหลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง
ชาไทยเย็น277 viewsCrazy in love วิศวะคลั่งรัก (เฌอรีน)
เรนเดียร์ B-521.7K viewsเฮียอย่าร้าย
moonlight -mini531 viewsVICE ZONE คนในห้วงรัก
-Something154 viewsเฮียฉีคนนี้ยังรัก
Choijihoo_writer 633 viewsแสงดาวแห่งหัวใจ
ไออุ่นน้ำในน้ำหนาว133 views
