ก็พี่อยากนอนกอดผึ้ง

ความรู้สึกที่ไม่อยากให้ฉันจากไปสะท้อนออกมาอย่างชัดเจนในแววตาคู่คม แต่ฉันจะไม่ยอมใจอ่อนแล้ว!

ไอ้พี่เอ็มคนหื่นได้ฉันสามวันติดกันจนร่องเสียวปวดแสบไปหมดแบบนี้ ขอฉันพักบ้างเถอะ

“ปล่อยผึ้งได้แล้วพี่เอ็ม ผึ้งจะขึ้นห้องไปอาบน้ำ แล้วนี่มันก็เสี่ยงที่จะโดนจับได้ ผึ้งต้องอ่านหนังสือสอบ มอหกเทอมสุดท้ายปลายเทอม… เรียนหนักจะแย่!

คนที่ไม่ยอมเรียนหนังสือและไม่ยอมทำงานจริงจังแบบพี่เอ็มไม่มีทางเข้าใจหรอก”

หึ! รู้สึกสะใจที่ได้หลอกด่าเขา

“ก็ได้ งั้นก่อนนอนขอโทรคุยได้ไหม” น้ำเสียงแหบห้าวเริ่มเปลี่ยนโทนเป็นออดอ้อน สายตาดุดันตอนเอาฉันหายไปแล้ว ตอนนี้แววตาเปลี่ยนมาเป็นเปล่งประกายเว้าวอนแทน

เป็นแบบนี้อีกแล้วนะพี่เอ็ม มารยาสาไถ!

“ปล่อยผึ้ง” ฉันสะบัดแขนอย่างแรงจนหลุดพ้นจากพันธนาการของพี่ชายข้างบ้าน ยิ้มเย้ยใส่เขาอย่างผู้มีชัย ดีใจที่ตัวเองไม่ยอมใจอ่อน

มือเล็กรีบผลักบ้านประตูรั้วให้เข้าที่ ล้วงหยิบลูกกุญแจออกมาจากกระถางกล้วยไม้แล้วล็อกรั้วทันที

“คืนนี้ผึ้งจะอ่านหนังสือ พี่เอ็มไม่ต้องโทรมานะ”

จะว่าไปแล้ว… พอเอากันเสร็จก็อยากจะกอดก่ายนัวเนียกับเขาต่อนั่นแหละ แต่ฉันไม่อยากทำตัวเป็นเด็กสาวใจแตก ที่วันๆ เอาแต่ติดผู้ชายแล้วละทิ้งการเรียน แถมฉันยังเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านที่แบกความหวังของครอบครัวเอาไว้อย่างหนัก

ฉันก้าวเดินอย่างเชื่องช้าเข้ามาในบ้าน รู้สึกว่าจิตใจไม่ค่อยจะอยู่กับเนื้อกับตัวเหมือนกับเมื่อก่อน หรือว่าฉันจะกลายเป็นเด็กใจแตกแล้วจริงๆ

พอขึ้นมาบนห้องนอนก็รีบล้างหน้าอาบน้ำล้างคราบคาวที่เลอะตามตัว สิ่งที่พี่เอ็มทำกับฉันมันช่างแปลกใหม่และเร้าใจ แถมยังทำให้ฉันรู้สึกดีและหายเครียดได้อย่างไม่น่าเชื่อ

ทันทีที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ร่างอ้อนแอ้นบอบบางก็หย่อนตัวลงตรงโต๊ะอ่านหนังสือ มีวิชาฟิสิกส์หลายบทเลยที่ฉันเรียนไม่ค่อยเข้าใจ แถมยังจำสูตรเลขได้ไม่แม่น สูตรเคมีก็จำสลับกันมั่วไปหมด

เฮ้อ!! จะไหวไหมวะฉัน ไม่รู้จะเริ่มจากวิชาไหนก่อนแล้วเนี่ย

หลังจากที่เปิดหนังสืออ่านทบทวนไปได้ไม่ถึงสองหน้าฉันก็เอาแต่นั่งหาว

วันนี้ง่วงมาก เพลียมาก ขอนอนเร็วละกัน อ่านหนังสือต่อไม่ไหวแล้วจริงๆ แถมช่วงนี้สมาธิก็ไม่ค่อยจะดีเหมือนอย่างเคย

ร่างเล็กบอบบางลุกขึ้นจากโต๊ะเพื่อเดินไปกดปิดสวิตซ์ไฟตรงข้างประตูกับโคมไฟอ่านหนังสือบนโต๊ะข้างเตียง จากนั้นจึงล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่ม ดึงผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาห่ม ผ้าห่มผืนนี้ยังมีกลิ่นกายของพี่เอ็มหลงเหลืออยู่จางๆ และฉันก็ดึงมันขึ้นมาดม!

ในขณะที่ฉันกำลังจะเคลิ้มหลับก็ได้ยินเสียงบานประตูห้องถูกเปิดออกช้าๆ จากนั้นกลิ่นกายของพี่เอ็มก็ล่องลอยมาอย่างชัดเจน

เดี๋ยวก่อน! นี่มันไม่ใช่กลิ่นที่ลอยมาจากหมอนหรือผ้าห่มนี่หว่า

ฉันรีบเปิดตา และตาสว่างทันทีที่เห็นเงาของผู้ชายร่างใหญ่กลิ่นกายยั่วกำหนัดกำลังยืนจ้องฉันอยู่กลางห้อง

“ผึ้ง ทำไมนอนเร็วจัง” จากนั้นน้ำเสียงที่ฉันคุ้นเคยก็ดังขึ้นมาเบาๆ พร้อมกับเจ้าของเสียงที่ขยับตัวมานั่งลงบนเตียงนอนของฉันอย่างถือวิสาสะ

“พี่เอ็ม นี่เข้ามาในห้องผึ้งได้ยังไง” ถึงแม้จะตกใจแต่ก็ไม่กล้าพูดออกไปเสียงดัง

“ก็ไขกุญแจรั้วเข้ามาทางด้านหลังน่ะสิ พี่เห็นผึ้งซ่อนกุญแจรั้วเอาไว้ในกระถางกล้วยไม้ ส่วนประตูหลังบ้าน ผึ้งลืมล็อก ดีนะที่พี่แอบเข้ามา เลยช่วยล็อกให้แล้ว” พูดพร้อมกับยิ้มกว้างในความมืด แต่แบบนี้ไม่สมควรได้รับความดีความชอบนะพี่เอ็ม!

“แล้วขึ้นมาทำไม นี่บ้าไปแล้วเหรอ” พูดไปด้วยเอามือทุบอกเขาไปด้วย แต่ทุบได้ไม่กี่ครั้งก็โดนคนตัวโตดึงเข้าไปจูบ… ดูดปาก ดูดลิ้น และขยำนม!

“พี่เอ็ม หยุด!” พยายามขัดขืนสุดฤทธิ์ เพราะช่องรักระบมไม่ไหวแล้ว

“ก็พี่อยากนอนกอดผึ้ง นะ.. ให้พี่กอดนิดเดียว เดี๋ยวพี่ก็จะกลับลงไป แล้วก็ล็อกประตูไว้ให้เหมือนเดิม” ไม่น่าเชื่อเลยว่าไอ้พี่เอ็มคนหื่นห้าวมันจะกลายเป็นคนขี้อ้อนได้ขนาดนี้ ไบโพลาร์แน่ๆ

ฉันรีบส่ายหน้ารัวๆ จะไม่ยอมแพ้ลูกอ้อนของเขาอย่างเด็ดขาด

“พี่เอ็ม อย่าทำตัวแบบนี้ ถ้าโดนจับได้ขึ้นมา ป๊าผึ้งแจ้งตำรวจมาจับพี่เอ็มแน่ๆ”

น้ำเสียงจริงจังที่ใช้พูดข่มขู่เขาไม่เป็นผล เพราะตอนนี้คนตัวโตกว่าโอบกอดฉันเอาไว้แน่นแล้วพาร่างฉันล้มลงนอนบนเตียงเป็นที่เรียบร้อย…

😛จะบ้าตายกับไอ้เอ็ม😅