/ มาเฟีย / พี่ชายแสนร้ายหวงรัก / ตอนที่ 6.1 จำอะไรไม่ได้

공유

ตอนที่ 6.1 จำอะไรไม่ได้

last update 최신 업데이트: 2025-12-10 15:46:11

“พี่ภามโปรดฝากยัยลันดาด้วยนะคะ โปรดไปดูคริสตัลก่อน”

คริสตัลเพื่อนจากอเมริกาที่บินมางานวันเกิดของเธอตอนนี้กำลังเมาไม่ได้สติ ณิราจึงต้องไปส่งขึ้นรถโรงแรมที่จะมารับกลับ

“ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวพี่ดูแลน้องลันดาให้” ภวินท์รู้เพียงว่าฟ้าลันดาเป็นเพื่อนของณิรา และเป็นน้องสาวของเวหา อนาคินทร์ นักธุรกิจหนุ่มที่ตอนนี้กำลังเจอวิกฤตข่าวฉาว เรื่องการตายของเมียและลูกชายของเจ้าพ่อบ่อน้ำมันที่มาเที่ยวพักผ่อน ณ บ้านพักตากอากาศซึ่งเป็นกิจการของครอบครัว

“เวหา ลันดาเมาหลับไปแล้ว” วาคินรู้ดีว่าตอนนี้พี่ชายของเขาพร้อมที่จะระเบิดโทสะเต็มทน

ใครบอกว่ามันเป็นคนใจเย็น ตอนนี้มันกำลังหาที่ระบายอารมณ์ได้พอดีต่างหาก ซึ่งไม่ควรเป็นฟ้่าลันดาที่ต้องรองรับแรงกระแทกนี้

“เฮ้ย ! หายไปไหนแล้ว” วาคินอุทานออกมาเมื่อกวาดสายตาหาณิราไม่พบ สีหน้าเขาเริ่มจะกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด ทั้งที่เขาจับตาดูเธอไม่ให้คลาดสายตาแล้วแท้ ๆ

“อะไรวะ !” วิลก็พานตกใจกับเสียงอุทานของวาคินไปด้วย

ตอนนี้ซุนคือเมาหลับไปแล้วจึงเหลือแค่วิลกับวาคินที่นั่งดื่มกันสองคน วาคินดื่ม Whisky ที่พวกเขาทั้งสามคนผสมกันเอง และทุกครั้งจะเป็นวาคินที่เมาคอพับคออ่อนไปก่อนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้เขารู้สึกเป็นห่วงณิรา จึงดื่มแค่ไม่กี่แก้ว ถึงจะเมาแต่ก็ยังมีสติอยู่

ส่วนปลาย่างอย่างฟ้าลันดานั้น มีแมวขนสวยที่ดูมีฐานะชาติตระกูลดีจ้องจะมาขโมย จนไม่เห็นว่ามีสิงโตเจ้าป่าเฝ้าอยู่ ส่วนสิงโตอย่างเวหาซุ่มรอที่จะโจมตีกัดแมวให้ตายสิ้นซากคาเขี้ยวเล็บอยู่ในที่มืดนั้น เป็นต้องอารมณ์เสียที่มีสัตว์ตัวอื่นมายุ่งกับอาหารของมัน

“ฟ้าโปรดหายไปไหน” วาคินผุดลุกขึ้น

“กูเห็นเพื่อนน้องฟ้าโปรด พยุงออกไปเมื่อกี้” วิลตอบไปตามที่เขาเห็น

“มึงว่าอะไรนะ ใคร... พี่ชายของฟ้าโปรดยังนั่งเฝ้าลันดาอยู่เลย”

วาคินพยายามที่จะกวาดตามองหาณิราในความมืด แต่เขาก็มองไม่เห็น อารมณ์ร้อนใจ

“มีผู้ชายตรงโซน C อุ้มออกไป” เป็นวิลที่ขยายความอย่างงง ๆ ในท่าทางของวาคิน

“เชี่ย! มึงทำไมไม่บอกกูว่ะ!” แล้ววาคินก็รีบวิ่งไปดูกล้องวงจรปิด ก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปทางลัดด้านหลังร้าน

ปล่อยให้วิลที่นั่งอยู่ทำหน้าสงสัยว่าเขาพลาดอะไรไป วาคินในบรรดาเพื่อน ๆ รุ่นเดียวกัน จะเป็นคนเดียวในกลุ่มที่ไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลย แต่ผู้หญิงก็เข้าหามันไม่เคยขาด

ด้านฟ้าลันดาพอได้ลอง Pink Lady เธอก็ยิ่งรู้สึกติดใจในรสชาติหวานลิ้นหอมกลิ่นน้ำผลไม้

“พี่ได้ยินว่าลันดาเลือกเรียนเภสัชฯ แถมยังสอบติดมหา’ลัยที่สอบเข้ายากด้วย เก่งนะเรา”

“ลันดาอาศัยความขยันค่ะ ความจริงสมองจำอะไรไม่ค่อยได้”

สาวน้อยหน้าหวานพอได้ยินประโยคชวนคุยคิ้วเรียวก็ขมวดเป็นปมคล้ายไม่พอใจอะไรสักอย่าง แต่ไม่นานริมฝีปากเล็กก็ยกยิ้มขึ้น เวลาเธอยิ้มหางตาเฉี่ยวก็ยกตามไปด้วย ความขุ่นข้องหมองมัวในใจที่มีอยู่ฟ้าลันดาสลัดทิ้งไม่ง่ายนัก

“ถ่อมตัวอีกแล้วนะเรา โรงพยาบาลโสภาพินิชยินดีต้อนรับนะครับ จบแล้วไปทำงานกับพี่ก็ได้นะ เลือกแผนกได้ตามใจชอบเลย” ภวินท์ส่งยิ้มอบอุ่นให้ ใบหน้าหล่อละมุนที่มีเชื้อสายจีนปนอยู่เล็กน้อยทำให้ใบหน้าภวินท์ดูอ่อนโยนมากขึ้น

“ขอบคุณนะคะพี่ภาม… คงมีแค่พี่ภามนี่ละที่ดีใจกับลันดา” ประโยคหลังเสียงเบาราวกระซิบเหมือนเธอพูดกับตัวเองมากกว่า แต่ฟ้าลันดากลับไม่รู้ว่าภวินท์ได้ยินทั้งหมด

มือหนายกแก้ว Tequila ชะงักค้างกลางอากาศ ขณะที่ใบหน้าหล่อเหลาจ้องนิ่งที่ใบหน้าเล็กอย่างพิจารณาเด็กสาวอีกครั้ง ด้วยท่าทางที่เธอแสดงออกเหมือนคนอกหักนั้น

แต่ภวินท์ก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าไรนัก ด้วยอายุประมาณนี้ย่อมต้องมีความรักตามประสาวัยรุ่นกันทั้งนั้น

“พอได้แล้วนะครับ พี่ว่าลันดาเมาแล้วนะ”

“ลันดาไม่...เมา..”

ฟ้าลันดากำลังจะเอ่ยปฏิเสธ แต่ก็ต้องนิ่งงันด้วยความตกใจ เมื่อดวงตาเธอสบตาเข้ากับดวงตาสีน้ำตาลเข้มราวกับเมล็ดกาแฟของคนที่อยู่ในความทรงจำ

เขาคือคนที่ในตอนนี้ฟ้าลันดาไม่พร้อมจะพบเจอหน้ามากที่สุด ศีรษะได้รูปสะบัดไปมาเพราะคิดว่าตัวเองตาฝาด อาการมึนหัวที่เป็นอยู่ตอนนี้คงเป็นอาการเมาสินะ

ร่างสูงส่งสายตาคมดุมาให้ เขาสวมแว่นตายืนอยู่ด้านหลังของภวินท์ ชายหนุ่มยังดูดีทุกกระเบียดนิ้วดังเช่นในความทรงจำเธอ

ทั้งที่คิดว่าตัวเองเริ่มจะทำใจได้ แต่พอเจออีกครั้งจริง ๆ เธอกลับรู้สึกเจ็บในอกจนหายใจไม่ออก คิดถึงเวหาถึงขั้นเห็นคนอื่นเป็นเขาไปหมด เรียวคิ้วสวยขมวดเป็นปมอย่างรวดร้าวใจ

ใบหน้าหวานพลางสะบัดหัวอีกครั้งแต่ภาพตรงหน้าก็ไม่หายไป ท่ามกลางหัวใจที่บอบช้ำแสนสาหัส ทั้งอาการเวียนหัวจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

อยู่ดี ๆ ฟ้าลันดาก็รู้สึกปวดหัวจนแทบทนไม่ไหว เธอดื่ม Pink Lady ไป 4 แก้ว ก่อนที่ภาพตรงหน้าจะตัดไป ร่างเล็กฟุบลงกับโต๊ะด้วยความเมา

“คนของผม ผมดูแลเองได้” เวหาเดินเข้ามาช้อนร่างเล็กของฟ้าลันดาขึ้นอุ้มด้วยความหวงแหน ก่อนที่จะหันหน้ามาพูดกับภวินท์ด้วยน้ำเสียงราบเรียบไร้ความรู้สึก แต่ดวงตากลับแข็งกร้าว

ร่างเล็กกึ่งหลับกึ่งตื่น แก้มขาวใสเปลี่ยนเป็นสีชมพูจางๆ ฟ้าลันดาหลับไปในอ้อมกอดของเวหาที่อุ้มเธออยู่ ยิ่งได้กลิ่นหอมอ่อนของน้ำหอมของคนตัวโต ที่หลงเหลือกับเสื้อคลุมที่เขาถอดมาห่อหุ้มตัวเธอ ยัยตัวแสบยิ่งหลับสบาย

&&&&&&

เอาตอนใหม่มาฅากแล้วนะคะ ขอให้มีความสุขในการอ่านนะคะ เจอกันพรุ่งนี้นะคะ???? ขอบคุณรี๊ดทุกคนที่เข้ามาอ่านพี่เวหาหน้ามึนมากๆนะคะ เขารับรองว่าไม่ดราม่าจริง หลังจากนี้จะได้มั่นใส้เบ้ปาก​ปาก​มองบนพี้เขาเลยค่ะยื่นนิ้วก้อย (บางทีเขาก็อยากเขียนดราม่าส้นตีนแหกโค้งสักเรื่อง)​ เจอกันสันพรุ่งนี้ฮับ

이 책을.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • พี่ชายแสนร้ายหวงรัก   ตอนที่ 8.1 คนเมามักพูดความจริง

    ทั้งสองกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันไปมาบนเตียงเป็นการอุ่นเครื่อง ถึงจะมีบางจังหวะที่วาคินรู้สึกแปลกในท่าทางของหญิงสาว ถึงเธอจะจูบเก่งในระดับหนึ่ง แต่ก็ยังมีความไร้เดียงสาซ่อนอยู่ในนั้น เหมือนเธอยังไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนเลยณิราทรมานและอยากหลุดพ้นจากความรู้สึกนี้ที่คนตรงทำให้ เขารู้ดี แต่มันยังไม่มากพอ ขาทั้งสองข้างจึงยกขึ้นและอ้าออกกว้าง เพื่อที่จะสัมผัสตัวตนของคนที่อยู่บนร่างเธอให้ได้มากที่สุด มือเล็กแกะกระดุมเสื้อคนตรงด้วยมืออันสั่นเทา แต่มันก็ยังไม่ทันใจเธอ ร่างบางจึงกระชากมันออกด้วยความหัวร้อนไม่ว่าจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาหรืออะไร แต่ตอนนี้ร่างกายของวาคินตื่นตัวเต็มที่ เหมือนถูกวางยาไปกับคนใต้ร่างด้วยอาการเงอะงะที่แสดงออกแต่ก็ยังมีความต้องการ เรียกเลือดในกายเขาได้อย่างดี ขาเรียวยาว ผิวขาวเนียน ผมซอยสั้นระต้นคอ ใบแดงปลั่ง ดวงตาคลอด้วยน้ำตาจากฤทธิ์ของตัวยาวาคินรู้ถึงขนาดว่าณิราโดนยาตัวไหน เป็นยาที่แรงเอาเรื่อง รอให้จบเรื่องนี้ก่อนรับรองว่าเขาจะไปจัดการเพื่อนคนนั้นของเธอแน่ มือเล็กปล้ำถอดกางเกงของเขาอย่างอารมณ์เสีย จนวาคินต้องช่วยเธอปลดเข็มขัดหนังสีดำ ก่อนกางเกงสีดำตัวโปรดจะหลุดจากเอวสอบไป“ให

  • พี่ชายแสนร้ายหวงรัก   ตอนที่ 7.2 ผู้หญิงของเวหา

    เวหาต้องใช้ปลายนิ้วช่วยนวดระหว่างคิ้วให้เธอพลางจ้องใบหน้าสวยที่หลับสนิทอย่างคิดถึง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาก่อนจะพิมพ์ข้อความบางอย่างลงไป ร่างหนาลุกขึ้นยืนเต็มความสูงกำลังจะหันหลังเดินออกจากห้องนอนของหญิงสาว แต่เรียวแขนขาวทั้งสองข้างกลับยกขึ้นมากอดแขนเขาไว้พร้อมเอ่ยขอร้อง“อย่าไปนะ... อย่า... อยู่กับลันดา... หนูจะไม่ดื้อ อื้อ” เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นยังดังเป็นระยะขายาวถึงกับก้าวไม่ออก เขาสัมผัสถึงความรู้สึกของหัวใจดวงน้อย คงจะบอบช้ำแสนสาหัส ทั้งที่ยังไม่หันหน้ากลับไปมอง เวหาจึงต้องนั่งลงตามเดิมเพราะมือเล็กกำชายเสื้อเขาแน่นไม่ยอมปล่อย“ไม่ได้ไปไหน” เจ้าของห้องกล่าวเสียงเบาตอบคนเมาเหมือนเธอยังมีสติอยู่ ทั้งที่ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาเธอจะจำอะไรได้หรือไม่ก็ตามที“ลันดาคิดถึงคุณเวหานะ... อย่าทิ้งหนูไป”คำว่าอย่าทิ้งหนูไป พร้อมคำบอกรักและคิดถึงที่เขาได้ยินครั้งสุดท้ายตอนเธอประมาณ 7-8 ขวบหลังจากนั้นร่างเล็กก็ไม่พูดมันอีกเลย ยิ่งคำบอกรักชายหนุ่มยิ่งไม่ต้องหวัง สันกรามขบแน่นนูนขึ้นเล็กน้อย ดวงตาสีน้ำตาลเข้มหันกลับไปจ้องใบหน้าหวานอีกครั้ง คำว่าอย่าทิ้งหนูไปมันดังก้องในหัวเขาซ้ำแล้วซ้ำเ

  • พี่ชายแสนร้ายหวงรัก   ตอนที่ 7.1 ผู้หญิงของเวหา

    ณ เพนท์เฮาส์ใจกลางเมืองหลวงริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่เจ้าของโครงการเลือกที่จะเก็บไว้เองทั้งชั้น โดยมองเห็นทิวทัศน์โดยรอบ 360 องศา วิวที่สวยงามและสงบจนน่าใจหายที่อยู่บนชั้นสูงสุด ดีไซน์ที่เจ้าตัวเป็นคนออกแบบเองด้วยความชอบส่วนตัวเนื่องด้วยอยู่ชั้นบนสุดวิวที่มองเห็นผ่านกระจกจึงคุ้มค่ากับราคาที่เขาจ่าย ท้องฟ้าสีเข้มยามกลางคืนสามารถเห็นดวงดาวบนท้องฟ้าได้อย่างชัดเจน ด้านล่างก็ระยิบระยับไปด้วยแสงไฟหลากสีสันเพนท์เฮาส์ถูกออกแบบให้เหมือนบ้านที่มี 2 ชั้น โดยชั้นบนมี 2 ห้องนอน 1 ห้องทำงาน ชั้นล่างมีอีก 1 ห้องอเนกประสงค์ ส่วนห้องมุมสุดด้านนอกติดกับลิฟต์เขายกให้เป็นห้องพักของอเล็กซ์ในตอนนี้ภายในถูกดีไซน์เป็นโทนสีเข้มตามความชอบของเขาเอง ห้องนอนที่เป็นห้องสำหรับพักผ่อน ในความรู้สึกเขายิ่งออกโทนเข้มยิ่งทำให้ร่างกายสามารถผ่อนคลายได้เต็มที่ ส่วนอีกห้องเป็นห้องทำงานที่วันไหนไม่สามารถปลีกตัวกลับบ้านได้ เวหาก็จะมาพักที่นี่ส่วนห้องสุดท้าย ตอนนี้เจ้าของกำลังหลับสนิทเพราะความเมาอยู่ในอ้อมแขนเขา ด้วยความที่ตัวเขาเองไม่มีความละเอียดอ่อนเลยไม่กล้าออกแบบตกแต่งให้ จึงให้สถาปนิกที่ออกแบบอนาคินทร์พูลวิลล่ามาดูแทนโดย

  • พี่ชายแสนร้ายหวงรัก   ตอนที่ 6.2 จำอะไรไม่ได้

    ท่าทางวางอำนาจ มั่นใจในตัวเองสูง พร้อมทั้งแพร่รังสีแสดงความเป็นเจ้าของต่อคนรอบข้างอย่างไม่เกรงกลัวแบบนี้ ภวินท์จึงทำเพียงแค่ยกยิ้มมุมปากทำไมภวินท์จะไม่รู้จักว่าคนตรงหน้าคือใครเขาคือ เวหา อนาคินทร์ นักธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์อันดับต้นๆของเมืองไทย คนที่กำลังเป็นที่พูดถึงของสื่อในเวลานี้ เขารู้ความหมายในน้ำเสียงของเวหาดี หมาหวงก้าง สมภารกินไก่วัด แล้วยังไงคิดว่าเขาจะกลัวหรือไงเวหาไม่มีสิทธิ์แสดงความเป็นเจ้าของเลยด้วยซ้ำ สิทธิ์นั้นต้องเป็นฟ้าลันดาเป็นคนตัดสินใจเองถึงจะถูก“สวัสดีครับคุณเวหา ผมภวินท์ โสภาพินิช”น้ำเสียงราบเรียบของภวินท์ดูไม่สะทกสะท้านต่อสายตาและท่าทางของเวหาสักนิด ใบหน้าเรียบเฉย สบตาเวหาตอบกลับอย่างไม่รู้สึกเกรงกลัวเพื่อที่จะบอกเป็นนัยยะสำคัญว่า เขาพร้อมจะแย่งชิงสิ่งที่เขาต้องการมาครอบครองให้จนได้ โดยที่ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวท่าทางข่มขู่ของเจ้าตัวที่ส่งมาเลยด้วยซ้ำ“ผมไม่ได้อยากรู้จักคุณ”ภวิทน์หัวเราะออกมาเมื่อเห็นดวงตาของคนตรงหน้าเปลี่ยนไป เขารู้กิตติศัพท์ของเวหามาพอสมควร แต่พึ่งจะเจอกับตัวก็วันนี้ อย่างนี้สิถึงสมน้ำสมเนื้อ“บางที… ในอนาคตคุณเวหาอาจจะต้องรู้จักผมมากขึ

  • พี่ชายแสนร้ายหวงรัก   ตอนที่ 6.1 จำอะไรไม่ได้

    “พี่ภามโปรดฝากยัยลันดาด้วยนะคะ โปรดไปดูคริสตัลก่อน”คริสตัลเพื่อนจากอเมริกาที่บินมางานวันเกิดของเธอตอนนี้กำลังเมาไม่ได้สติ ณิราจึงต้องไปส่งขึ้นรถโรงแรมที่จะมารับกลับ“ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวพี่ดูแลน้องลันดาให้” ภวินท์รู้เพียงว่าฟ้าลันดาเป็นเพื่อนของณิรา และเป็นน้องสาวของเวหา อนาคินทร์ นักธุรกิจหนุ่มที่ตอนนี้กำลังเจอวิกฤตข่าวฉาว เรื่องการตายของเมียและลูกชายของเจ้าพ่อบ่อน้ำมันที่มาเที่ยวพักผ่อน ณ บ้านพักตากอากาศซึ่งเป็นกิจการของครอบครัว“เวหา ลันดาเมาหลับไปแล้ว” วาคินรู้ดีว่าตอนนี้พี่ชายของเขาพร้อมที่จะระเบิดโทสะเต็มทนใครบอกว่ามันเป็นคนใจเย็น ตอนนี้มันกำลังหาที่ระบายอารมณ์ได้พอดีต่างหาก ซึ่งไม่ควรเป็นฟ้่าลันดาที่ต้องรองรับแรงกระแทกนี้“เฮ้ย ! หายไปไหนแล้ว” วาคินอุทานออกมาเมื่อกวาดสายตาหาณิราไม่พบ สีหน้าเขาเริ่มจะกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด ทั้งที่เขาจับตาดูเธอไม่ให้คลาดสายตาแล้วแท้ ๆ“อะไรวะ !” วิลก็พานตกใจกับเสียงอุทานของวาคินไปด้วยตอนนี้ซุนคือเมาหลับไปแล้วจึงเหลือแค่วิลกับวาคินที่นั่งดื่มกันสองคน วาคินดื่ม Whisky ที่พวกเขาทั้งสามคนผสมกันเอง และทุกครั้งจะเป็นวาคินที่เมาคอพับคออ่อนไปก่อ

  • พี่ชายแสนร้ายหวงรัก   ตอนที่ 5.2 เสน่ห์​แรงไม่เบา

    อีกมุมหนึ่งตอนนี้เวหานั่งอยู่คนเดียวบนชั้น 2 โซนวีไอพี เมื่อทุกคนไปจนหมด เหลือเขานั่งอยู่คนเดียวพร้อมแก้วไวน์ที่แหว่งไปมาในมือเวหานั่งในมุมที่มองเห็นวิวข้างล่างอย่างชัดเจน เวหามองร่างเล็กอยู่ในชุดราตรีสีดำที่เน้นทรวดทรงอวบอิ่มในส่วนที่ผู้หญิงควรจะมี ยิ่งตอนที่เธอโน้มตัวก้มลง หน้าอกขาวอวบอิ่มนั้นแทบทะลักออกมาภาพตรงหน้ายิ่งทำให้เวหารู้สึกไม่ชอบใจ ชุดที่ร่างเล็กในเลือกใส่มันในวันนี้ มือหนาบีบแก้วไวท์ในมือแน่นจนมันเกือบแตกชุดนี้มันแค่เศษผ้าถึงจะถูก ด้านหลังก็แหวกลงจนเกือบถึงก้นเล็กกลมคลึงนั้น เดือนเดียวเปลี่ยนไปมากจนเขาตกใจ ทั้งการแต่งตัว รูปร่าง หน้าตา เหมือนโตเป็นสาวสะพรั่งขึ้นเต็มตัว พอแต่งตัวแบบนี้ยิ่งดึงดูดสายตาของเพศผู้ในคืนนี้เสียเหลือเกินแต่ตอนนี้เวหาเริ่มที่จะนั่งไม่ติด เมื่อมีผู้ชายมาตกหลุมพรางเสน่ห์ของเธอให้เข้าแล้ว ผู้ชายคนนั้นมันมองยัยเด็กดื้อตาเป็นมัน เหมือนจะอยากจับเธอกลืนกินเสียตรงนั้น ภาพตรงหน้ายิ่งทำให้เวหาเกิดอารมณ์หึงหวงขึ้นมา จนเขาอยากลงไปจับทั้งคู่แยกจากกันเสียตอนนี้ แล้วอุ้มยัยตัวเล็กกลับไปอยู่ในพื้นที่ของเขา“เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะ ฟ้าลันดา”“เจอกันอีกที น้องลัน

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status