LOGINShare
ตอนที่ 17 เข้าตาแม่ทัพใหญ่
Last Updated:
2025-04-18 16:48:01
Related chapters
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ดั่งเติมสติปัญญาลงไป
ตอนที่ 19 ดั่งเติมสติปัญญาลงไป หลังจากที่เสิ่นเยี่ยหงกระโดนลงไปบนเวที ขอประลองกับหวังเว่ยซิน แม้ชายหนุ่มจะคว้าชัยชนะมาได้ กระนั้นเขาก็ปรายตามองหวังเว่ยซินด้วยความชื่นชม เด็กสาวคนนี้สามารถรับมือเขาได้มากกว่าสิบกระบวนท่า ซึ่งแม้กระทั่งนายกองในค่ายทหายของเขายังไม่สามารถทำได้ หากสามารถดึงอีกฝ่ายเข้าร่วมกองทัพได้ นับว่าเป็นการเพิ่มแสนยานุภาพทางการทหารของเขา ชายหนุ่มจึงเอ่ยปากไม่ปกปิด“คุณหนูหวังอายุยังน้อย ทว่ากลับมีฝีมือที่ไม่ธรรมดา...ข้าสนใจวิชาการต่อสู้ของท่านมาก...หากคุณหนูสนใจจะเข้าร่วมกองทัพ สามารถมาหาข้าได้ทุกเมื่อ”เสียงอึกทึกดังขึ้นอีกรอบ “อะไรนะ!! วาจาเมื่อสักครู่ แม่ทัพเสิ่นเชิญสตรีเข้าร่วมกองทัพหรือ”ใครจะไปเป็นลูกน้องท่าน หวังเว่ยซินกล่าวสบถในใจ แต่กระนั้นใบหน้าก็ยิ้มแย้มฉอเลาะกล่าว“มิกล้า มิกล้า ข้าน้อยเป็นสตรีมิกล้าทำเช่นนั้นเจ้าค่ะ”“อืม..ตัดสินใจได้ค่อยไปหาข้า”ไม่ต่อรอง ไม่เจรจา พริบตาบุรุษตรงหน้าก็หายไปอย่างรวดเร็ว หวังเว่ยซินชะงักอึ้งอยู่ครู่หนึ่งก็ถอนหายใจโล่งอก ไปเสียที นางเองก็ควรจะไปด้วย นางอยู่ตรงนี้นานเกินไปแล้วหลังจากนั
Last Updated : 2025-04-21พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 20 ก็ลองดู
ตอนที่ 20 ก็ลองดู หวังเว่ยซินก็เตรียมตัวออกไปเมืองชิวโจวอย่างทุกวัน ขณะนั่งรถม้าหญิงสาวครุ่นคิดนอกจากสตรีเฟยอิงคนนั้น จอมยุทธ์ทั่วไปก็ไม่มีสิ่งผิดปกติ เหลือเวลาอีกเพียงสองวันก็จะถึงวันประลองจริง เป็นไปได้ว่าคนที่จะชิงเจ้ายุทธภพที่แท้จริงจะปรากฏตัววันนี้ อย่างไรก็ตาม ทั้งสองชาติที่ผ่านมาหวังเว่ยซินไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างล้มลุกคลุกคลาน ไม่ว่าจะทำสิ่งใดล้วนลื่นไหลไม่มีสะดุด แม้กระทั่งเรื่องของน้องชายก็แก้ไขปัญหาได้อย่างรวดเร็ว นางจึงคิดว่า ตำแหน่งเจ้ายุทธภพเป็นของนางอย่างแน่นอน เมื่อเข้าใกล้เมืองชิวโจว แผ่นฟ้าเริ่มสว่างรำไร ร้านค้าข้างทางเต็มไปด้วยเหล่าจอมยุทธ์ที่จับจองนั่งทานโจ๊กและน้ำชา ท่าทีพวกเขาต่างเปิดเผยจริงใจต่อกัน เสียงพูดคุยก็เต็มไปด้วยความครื้นเครง บรรยากาศคล้ายงานเลี้ยงรุ่นที่มีทั้งความยินดีและอวดฝีมือกันในที วาจาที่พูดคุยนับเป็นคำโอ้อวดอยู่หลายส่วน เสียงหัวหน้าคุ้มภัยดังขึ้น “คุณหนูวันนี้พวกเราจองที่นั่งไว้อีกเวทีหนึ่งที่อยู่ตรงกลางเมืองขอรับ” “ดียิ่ง ข้าอยากจะเปลี่ยนเวทีอยู่เหมือนกัน”
Last Updated : 2025-04-22พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 21 เปลี่ยนคน
ตอนที่ 21 เปลี่ยนคน เชี่ยเฉิงยกปากยิ้ม ในใจผุดวาบความนับถือขึ้นมาพลางปราดสายตามองดูรูปร่างอรชนเบื้องหน้า แม้จะพยายามปกปิดทว่าแววตากรุ้มกริ่มที่ผุดขึ้นสว่างแวบหนึ่งนั่น หวังเว่ยซินก็มองเห็นชัดเจน บุรุษเสแสร้งจอมปลอมเช่นนี้ เหมาะมาก ควรตีให้เข็ด หวังเว่ยซินยกกระบี่ขึ้น วาดกวาดเป็นวงตั้งท่าเตรียมจู่โจม เชี่ยเฉิงมิได้แสดงท่าทีดูหมิ่น เขาตั้งท่ารับทันที หวังเว่ยซินนอกจากจะมีทักษะการต่อสู้ที่ดีเยี่ยม นางยังได้รับยาชำระกระดูกทำให้มีทั้งกำลังภายในหนักแน่นและฝีเท้าเบายิ่งกว่าปีศาจ ตอนแรกสีหน้าของเชี่ยเฉิงเต็มไปด้วยความผ่อนคลาย ทว่าหลังจากที่โดนสันกระบี่ของหวังเว่ยซินฟาดไปหลายครั้ง สีหน้าของเขาก็เริ่มตึงเครียดขึ้น แววตาของผู้ชมข้างเวทีเต็มไปด้วยความตื่นเต้น หากมองว่าการประลองระหว่างหวังเว่ยซินกับเสิ่นเยี่ยหงเมื่อวานว่าตื่นเต้น วันนี้กลับเหนือชั้นขึ้นมามากกว่า เพราะความว่องไวของหวังเว่ยซิน นางเหมือนสามารถหายตัวได้ เพียงพริบตาย้ายร่างไปมาดั่งปีศาจ อั๊ก!! เสียงหลังฝ่ามือเล็ก ๆ ของหวังเว่ยฟาดใส่หลังของเชี่ยเฉิง
Last Updated : 2025-04-22พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 22 สั่งสอน
ตอนที่ 22 สั่งสอน กลางห้องโถงเรือนใหญ่หลังหนึ่งในชิวโจว เชี่ยเฉิงนั่งเดินลมปราณนิ่งอยู่ตรงกลาง รอบข้างมีบุรุษอยู่สามสี่คนกำลังพูดคุย สีหน้าค่อนข้างตึงเครียดชายชราหนวดเคราสีดอกสะเดาผู้หนึ่งเอ่ยขึ้น “...ก็แค่จัดการไม่ให้นางขึ้นประลองได้อีก...ก็น่าจะเพียงพอแล้ว” อีกคนส่ายหน้า “หากนางได้รับบาดเจ็บจนไม่สามารถปรากฏกายลงประลอง แม้ได้ตำแหน่งเจ้ายุทธภพมาแล้ว ทว่าหากมีคนไม่หวังดีปล่อยข่าวว่าเราทำร้ายอีกฝ่าย เราอาจจะไม่ได้ชื่อเสียงและอำนาจอย่างที่คาดหวัง” อีกคนพยักหน้าเห็นด้วย ครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้น “แล้วหากทำร้ายกำลังภายในให้นางอ่อนแอก็พอเล่า?” ชายชรายิ้มเห็นด้วย “เช่นนั้นก็ส่งคนไปจัดการเถอะ ... เตือนพวกมันอย่าให้มีบาดแผล ให้เจ็บภายในเท่านั้น” สำหรับเด็กสาวที่ไม่มีสำนักหนุนหลัง จะทำสิ่งใดก็ใช่จะง่าย หลังจากสืบที่มาที่ไปของหวังเว่ยซินเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็มั่นใจว่าจัดการสั่งสอนได้เมืองหลวง หวังเว่ยซินมาถึงเรือนหลังจากทานมื้อเย็นร่วมกับครอบครัวเสร็จ นางก็ขอตัวเข้านอน ยามค่ำคืนฤด
Last Updated : 2025-04-23พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 23 อยากรู้แต่ไม่อยากถาม
ตอนที่ 23 อยากรู้แต่ไม่อยากถาม “ท่านต้องการอะไรกันแน่” หญิงสาวเอ่ยถามอีกครั้ง หลีเซียวหยวนนับเป็นบุรุษเต็มตัว บ่าไหล่ผายกว้าง รูปร่างเป็นสมส่วนหนักแน่นสง่างาม เมื่อยืนอยู่ประชันหน้ากับหวังเว่ยซินให้ ความรู้สึก กำลังข่มเหงให้หญิงสาวเปราะบางหวาดกลัว ทว่าในความจริง หลีเซียวหยวนกลับกำลังหวาดหวั่น เขากังวลหากเอ่ยปากถามจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่ “เจ้าสลับวิญญาณกับกงฮูหยินหรือไม่?” หากถามออกไปอาจจะกลายเป็นคนไร้สติในสายตานาง หวังเว่ยซินหรี่ตามองหลีเซียวหยวนอย่างพินิจ วันนี้ท่าทางของชายหนุ่มดูผิดแปลกไม่สงบอย่างเช่นยามปกติ คิ้วดกดำดุจกระบี่แววตาจิ้งจอกดูอึมครึมมืดมิดยิ่งกว่ายามรัตติกาลในตอนนี้ชายหนุ่มลอบถอนหายใจยาว เขาขอตรวจสอบให้มั่นใจสักระยะ จึงตอบออกไป“ไม่มีสิ่งใด ข้าแค่ทำตามหน้าที่...ส่วนคนเหล่านี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของทางการ เจ้าก็ควรกลับเรือนได้แล้ว”ไม่รอให้หญิงสาวโต้ตอบ หลีเซียวหยวนก็เร้นกาย หนีไปทันที“หนีไปซะแล้ว...เป็นอะไรของเขานะ..สีหน้าจ้องมองยังกะเห็นผี” ในขณะที่ทุกคนกำลังแยกย้าย จางเคอที่กำลังควบคุมคนร้าย ก
Last Updated : 2025-04-23พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 24 ฟ้าประทาน
ตอนที่ 24 ฟ้าประทาน หลังจากทานมื้อเช้าเสร็จ หวังเว่ยซินก็แอบไปดูหวังอี้หยางเล่าเรียน โจวชุนก็ลอบตามมาด้วยพวกนางกำลังดูเด็กน้อยจับหนังสืออ่านด้วยน้ำเสียงฉะฉาน เมื่อเขาอ่านไปถึงหนึ่งประโยค อาจารย์จางยอมื้อขึ้น เด็กหนุ่มหยุดอ่าน ... พลางครุ่นคิด “ท่อนนี้...เจ้ามีความคิดเห็นอย่างไร” “ผู้น้อยคิดว่า...” เห็นเด็กน้อยโต้ตอบอย่างชาญฉลาดและมีไหวพริบ ภายในใจของสตรีทั้งสองต่างรู้สึกตื้นเต้นปลาบปลื้ม สองตาของโจวชุนแดงรื้นแทบจะหลั่งน้ำตา นางเอ่ยพูด “หากไม่ใช่เพราะพี่สาวที่มีสายตากว้างไกล มองเห็นความสามารถของอี้หยาง หากเป็นข้าที่เป็นคนดูแลน้อง จนบัดนี้แม้กระทั่งอักษรเพียงหนึ่งตัว น้องชายก็คงอ่านไม่ได้” หวังเว่ยซินกระตุกยิ้มในใจ สายตากว้างไกลอันใด นี้ล่ะที่เขาเรียกชีวิตฟ้าประทาน หญิงสาวหันหน้ามา “พวกเราไปกันเถอะ...ข้าจะออกไปข้างนอก เจ้าอยากไปด้วยหรือไม่” ดวงตาของโจวชุนเป็นประกายขึ้น แต่เหมือนมีบางอย่างหยุดความคิดนางจึงพูดขึ้น “ข้าเกะกะพี่สาวเปล่า ๆ ท่านไปเถอะ ข้าจะอยู่ดูแลบ้านดูแลท่า
Last Updated : 2025-04-24พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 25 เป็นอิสระแล้วอย่างไร
ตอนที่ 25 เป็นอิสระแล้วอย่างไร “ข้าหวังเว่ยซิน...ตอนนี้คือนายของพวกเจ้า...ข้ากำลังจะเปิดโรงเตี้ยม ทว่ายังขาดคนจำนวนมาก พวกท่านนับว่าเป็นกำลังสำคัญ หากใครติดตามข้า...ข้ารับรองว่าชีวิตนี้พวกเจ้าจะมีเสื้อผ้าห่มกาย ท้องอิ่มอุ่นไม่อดตายแน่นอน” หญิงสาวเว้นจังหวะยกกระดาษซื้อขายทาสขึ้น แล้วพูดต่อ“ทว่า...หากใครไม่ยินยอมติดตามข้า...มารับหนังสือไถ่ตัว พวกท่านเป็นอิสระแล้ว...” น้ำเสียงก้องกังวานอีกทั้งยังชัดทุกถ้อยคำแฝงความจริงใจ เหล่าทาสที่ได้ยินต่างตื่นตระหนก ทั่วบริเวณเกิดความเงียบงัน เป็นอิสระแล้ว คำนี้ก้องในใจของพวกเขา แต่ว่าพวกเขาไม่อยากจะเชื่อ หลายคนส่งสายตาสอบถามกัน ขณะนั้นก็มีเด็กคนหนึ่ง ตะโกนขึ้น “เย้ ข้าเป็นอิสระแล้ว...พี่สาวข้าจะไปที่ไหนก็ได้ใช่ไหม”ทุกคนต่างหันไปมอง เด็กหญิงตัวน้อยยิ้มแย้มดวงตาเบิกกว้างสดใส หวังเว่ยซินยิ้มตอบอย่างเอ็นดู “ใช่จ๊ะ แต่ก่อนไปมารับหนังสือขายตัวเสียก่อนนะ...เอาล่ะหนูชื่ออะไร”จากนั้น นางก็คลี่กระดาษหาสัญญาขายตัวให้เด็กคนนั้นเหล่าทาสเริ่มตรึกตรอง เหมือนนายหญิงคนใหม่นี้จะไม่ได้โกหก พวกเป็นอิสระแล้วจริง ๆ
Last Updated : 2025-04-24พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 26 ที่นี่คือบ้าน
ตอนที่ 26 ที่นี่คือบ้านเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วยาม พวกเขาก็มาถึงที่ก่อสร้าง หวังเว่ยซินหันมายิ้มแย้มพูดเสียงดัง “ต่อไปที่นี่จะเป็นบ้านของทุกคน” ผู้คนต่างชะงักงัน ทุกอย่างอยู่ในความเงียบ คนงานทุกคนต่างหยุดมองกลุ่มคนใหญ่ แววตาเต็มไปด้วยความสงสัยพวกเขามาทำอะไรกัน ส่วนเหล่าทาสก็ตกตะลึง เบื้องหน้ากำลังก่อสร้างสถานที่บางอย่าง โดยรวมแม้จะยังไม่เสร็จสมบูรณ์ แต่ก็สามารถคาดเดาได้ว่าจะเป็นที่ ที่ใหญ่โตมโหฬารไม่น้อย เมื่อสักครู่ได้ยินเสียงนายหญิงบอก “ที่นี่คือบ้าน” พวกเขาก็พากันครุ่นคิดกันใหญ่ แม้กระทั่งคนงานก่อสร้างเองก็ดูงวยงง หวังเว่ยซินหรี่ตามอง สายตาของเหล่าทาสดูผิดแปลกจากที่นางคาดหวัง ทำไมไม่ซาบซึ้ง ไม่ดีใจกันหรอก?ต้องมีอะไรผิดพลาดเหตุใด พวกเขาแววตาดูเหมือนสับสน นางอยากจะเอ่ยถามแต่ก็ยังลังเล ต่างคนง่ายเงียบเกิดบรรยากาศกระอักกระอ่วนผุดขึ้นโดยรอบมู่ฟางคนเดิมเอ่ยถามขึ้น “เรียนถามนายหญิง บ้าน คือ อะไรเจ้าคะ” พลันหวังเว่ยซินก็กระจ่างใจ นางหลุดเสียงหัวเราะทันที ถอนหายใจอมยิ้มขำ ๆ ตอบ “บ้านก็เรือนอย่างไรเล่า ที่นี่จะเป็น
Last Updated : 2025-04-25
Latest chapter
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย คุยกัน
คุยกัน จวนผู้บัญชาการหลี แม้จะได้รับการต้อนรับอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง อีกทั้งขนมหวานพร้อมชาหอมกรุ่นชุมชื่นละมุนคอ ก็ไม่ทำให้หวังอี้หยางคลายความประหม่าในใจได้ หลีเซียวหยวนพยายามพูดคุยสร้างบรรยากาศ “ดูสีหน้าน้องชายใคร่ไม่สบายใจนัก.. ข้าทำอะไรผิดพลาดหรือทำสิ่งใดให้เจ้าไม่พอใจหรือเปล่า” หวังอี้หยางส่ายหน้ารัว ๆ “ปะ เปล่าขอรับ...ข้าไม่เคยเป็นแขกจวนขุนนางมาก่อนเลยค่อนข้างจะประหม่าขอรับ” หวังอี้หยางคร่ำครวญในใจ แค่ขุนนางชั้นต่ำเฝ้าประตูจวนนายอำเภอเขาก็หวั่นเกรงไม่กล้าสบตา ตอนนี้เขาไม่ล้มลงสลบไร้สิ้นสติไปก็นับว่าเก่งกาจแล้ว หลีเซียวหยวนลอบถอนหายใจ การบ่มเพาะใครสักคนให้เต็มไปด้วยความภูมิฐานและเต็มเปี่ยมด้วยท่วงท่านักปราชญไม่ใช่ว่าจะทำได้ง่าย จะต้องมีช่วงเวลาเคี่ยวกรำจนคร่ำกร้านจึงจะสามารถมีสติใช้ปัญญาที่มีในช่วงเวลายากลำบากใจได้ เห็นได้ว่า หวังอี้หยางยังห่างไกลคำว่าสุขุมรอบคอบอีกมากนักอีกไม่นานหวังเว่ยซินจะตามมา หลีเซียวหยวนจึงเอ่ยถามขึ้น “ข้าขอรบกวนเวลาน้องชายไม่นาน...ช่วยเล่าเหตุการณ์ก่อนที่เจ้าจะมีสติปัญญาเ
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย พูดได้ไหม
พูดได้ไหม กู้เฉียวจิงชำเลืองมองหวังเว่ยซินด้วยความระมัดระวัง แล้วพูดเสียงอ่อย ๆ “พี่สาว...ท่านอย่าตำหนิเลยนะ” หวังเว่ยซินหันมาอีกฝ่าย แววตาเรียบเฉย “ตอนนี้ดึกมากแล้ว ข้าเหนื่อยนัก...สมควรที่เจ้าจะกลับไปได้แล้ว...” เห็นอีกฝ่ายไม่โมโหกู้เฉียวจิงก็ผ่อนคลายลง ยิ้มละมุ่น “เช่นนั้นข้าไม่รบกวนพี่สาวแล้ว...แล้วถ้าเงินไม่พอมาหาข้านะ ข้ามีเยอะ” “รู้แล้ว...ไปได้แล้ว” น้ำเสียงหวังเว่ยซินแฝงความรำคาญพริบตากู้เฉียวจิงก็หายไป หวังเว่ยซินถอนหายใจอย่างหนักหน่วง “ข้ามิได้กลัวว่า หลีเซียวหยวนจะจับได้ ..แต่ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร อธิบายได้แค่ไหน เรื่องเหล่านี้เป็นความลับของสวรรค์หรือเปล่า พูดไปจะมีผลดีหรือผลเสีย...แล้วจะถามตู้ยาได้อย่างไร” หญิงสาวเอนกายลงนอน “ช่างเถอะ...ถ้าเปิดเผยไม่ได้..ตู้ยาคงมีหนทางจัดการเอง...ข้ามิได้ตั้งใจเปิดเผยเสียหน่อยย่อมไม่ผิด” นางสลัดไล่ความกังวลไป พรุ่งนี้นางยังมีสิ่งที่จะต้องทำอีกมากจึงรีบหลับตานอนยามรุ่งอรุณ พระอาทิตย์ยังไม่ทอแสง หวังเว่ยซินล้างหน้าล้างตาเสร็จออกมาจากเรือนก็เห็น
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 36 ชีวิตใหม่แล้วนะ
ตอนที่ 36 ชีวิตใหม่แล้วนะหลังกู้ซวินกลับไป หลีเซียวหยวนก็ยกสุราดื่มเพียงลำพัง หวนคิดถึงตอนที่เจอกับหวังเว่ยซินครั้งแรกนางเข้ามาพูดคุยกับเขาก่อน แม้เขาจะมีรูปลักษณ์ที่สตรีจะชำเลืองมอง ทว่าด้วยกลิ่นอายเจ้าเล่ห์แฝงความเย็นชาร้ายกาจที่ประทับร่างมานาน ทำให้น้อยนักจะมีสตรีกล้าพูดคุยด้วยน้ำเสียงผ่อนคลายไม่ประมาทเขาเป็นคนมีสติปัญญาเฉียบแหลมสิ่งใดและรายละเอียดต่าง ๆ ที่ผ่านตาแล้วมักไม่ลืม ชายหนุ่มยิ้มอย่างใจลอยเอ่ยพูดกับอีกฝ่ายที่อยู่ในความคิด “แม้ข้าจะกล่าวว่าไม่จดจำเพียงหน้าตา...ย่อมหมายถึงลักษณะกริยา..มิใช่จดจำวิญญาณเสียหน่อย”น้ำเสียงของเขาแฝงความจนใจอยู่บ้าง เขาเป็นคนทำอะไรรอบครอบและระมัดระวังอยู่เสมอ กระนั้นเขาก็รู้ใจตนเอง ความรู้สึกให้ความสนใจอีกฝ่ายมิใช่เรียบง่ายอย่างคนทั่วไปและเหมือนเขาจะได้หลักฐานมาเพิ่มแล้ว “จางเคอ”“ขอรับนายท่าน”จางเคอชำเลืองมองหลีเซียวหยวนที่กำลังอารมณ์ดีด้วยความรู้สึกแปลกประหลาดระคนแปลกใจ“เจ้าไปสืบผลการเรียนของหวังอี้หยางทั้งก่อนหน้านี้และตอนนี้มาอย่างละเอียด ... และมีหลักฐานด้วยยิ่งดี”แม้ภายนอกใบหน้าของจางเคอจะนิ่งราบเรียบ ทว่าภายในกลับป
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 36 เปิดเผยเรื่องราว
ตอนที่ 36 เปิดเผยเรื่องราวหลังจากที่ฟังวาจาของอาจารย์หงโจหวังเว่ยซินก็กระจ่างใจได้ไม่ยาก กล่าวให้ง่ายขึ้นหวังอี้อย่างต้องฝึกกล้ามเนื้อเล็กให้แข็งแรงขึ้นอีกทั้งยังอ่อนเยาว์เกินไปหรือที่นางเข้าใจคือน้องชายยังขาด วุฒิภาวะ ตารางการเรียนของหวังอี้หยางถูกปรับเปลี่ยน ช่วงเช้าจะเรียนเกี่ยวกับปรัชญาการเมืองการปกครอง การคำนวณในบางครั้ง ส่วนช่วงบ่ายฝึกใช้พู่กันทั้งการคัดอักษรและวาดภาพ โดยอาจารย์หงโจได้รับปากจะดูแลจัดการเรื่องนี้ เรื่องเรียนของหวังอี้หยางนับว่าราบรื่นยิ่งนัก หวังเว่ยซินรู้สึกวางใจได้หลายส่วน อีกทั้งการสร้างเรือนก็ใกล้จะเสร็จทำให้นางยิ่งอารมณ์ดี มีเวลาจัดการเรื่องการวางแผนการบริการจัดการโรงเตี๊ยม โดยไม่ทันได้สังเกตว่าช่วงนี้มีบุรุษผู้หนึ่งติดตามนางอยู่ “นายท่าน คุณชายกู้มารอพบท่านอยู่ที่จวนขอรับ” หลีเซียวหยวนหันมาพยักหน้าแล้วเร้นกายออกไปทันทีจวนผู้บัญชาการหลี เมื่อเห็นหลีเซียวหยวน กู้ซวินก็ลุกขึ้นคารวะ “ศิษย์คารวะท่านอาจารย์”ชายหนุ่มโบกมือให้อีกฝ่ายนั่งลง “มีความคืบหน้าหรือ”กู้ซวินพยักหน้าแล้วพูดขึ้น “โชค
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 35 ต้องใช้เวลา
ตอนที่ 35 ต้องใช้เวลา โจวชุนหลังจากคัดเด็กที่คิดว่าน่าจะเหมาะสมกับน้องชายของตนเอง เมื่อคัดเลือกมาได้สองคน จึงเดินออกมาตามหา หวังเว่ยซิน ให้นางช่วยตรวจสอบคนอีกครั้ง “พี่สาว ... ข้าตัดสินใจเลือกเด็กได้แล้ว” หวังเว่ยซินหันมามองเด็กชายสองคนเบื้องหน้า ร่างกายสะอาดสะอ้าน ผิวพรรณดูสดใสขึ้นผิดจากหลายวันก่อน แสดงว่าพวกพอรู้จักดูแลตนเองได้ดีในระดับหนึ่ง นับว่าใช้ได้ “พวกเจ้าชื่ออะไร” “ผู้น้อย...อี้ซิงขอรับ” “ผู้น้อย..จางถงขอรับ” “อี้ซิง จางถง...ข้าจะให้เจ้าสองคนเป็นบ่าวรับใช้ข้างกายคุณชายรองหวังอี้หยาง พวกเจ้ายินดีหรือไม่” เด็กน้อยทั้งสองคนรีบคุกเข่า “ผู้น้อยยินดีติดตามรับใช้คุณชายรองขอรับ” น้ำเสียงหนักแน่นชัดเจน หวังเว่ยซินพยักหน้าพอใจ “เช่นนั้นก็ไปเก็บข้าวของ กลับไปกับข้า” เด็กชายทั้งสองรับคำรีบกุลีกุจอวิ่งกลับไป หวังเว่ยซินหันมายิ้มกับโจวชุน “แล้วเจ้าเล่า? เลือกสาวใช้ได้หรือยัง” โจวชุนส่ายหน้า “มิต้องหรอกเจ้าค่ะ เอาไว้ย้ายมาอยู่ที่นี่คัดเลือกตอนนั้นยั
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 34 เงินจะหมดแล้ว
ตอนที่ 34 เงินจะหมดแล้ว นอกจากเรือนพักเล็กของเหล่าทาสที่สร้างก่อน ก็เป็นเรือนใหญ่ที่พักของหวังเว่ยซิน เหล่าทาสที่คาดเดาความยิ่งใหญ่ทั้งคฤหาสน์และโรงเตี๊ยมต่างก็มีสีหน้ายิ้มแย้มเพราะที่นี่ต่อไปนี้จะเป็นที่พวกเขาได้อาศัยอยู่จวบจนชั่วชีวิต ทว่า แม้หวังเว่ยซินจะเป็นนายที่เพียบพร้อม ไม่ต่างจากสวรรค์ประทานมาให้ กระนั้นก็มิใช่จะไม่มีคนโง่ละโมบมาก ตัดสินใจหักหลังนาง ความจริงนี้หวังเว่ยซินรู้ดี นางมิได้เชื่อใจพวกเขาขนาดนั้น การปล่อยป่ะให้อิสระก็นับเป็นการคัดเลือกคนอย่างหนึ่ง วันนี้นางกับโจวชุนมาตรวจดูความคืบหน้าและยังมาสอดส่องเด็กรับใช้ให้หวังอี้หยางด้วย เสียงฮื้อฮากระซิบพูดคุยทำให้หวังเว่ยซินเงยหน้าขึ้นไปมอง “นั่นเป็นขบวนรถม้าจากจวนหงอี้กง...ใช่หรือไม่” คนงานอีกคนพยักหน้า “ใช่แล้ว...ว่าแต่พวกเขาจะไปที่ใด” อีกคนเริ่มเอ่ยพูด ด้วยความรู้สึกที่เหนือกว่า “ข้ารู้...” “รู้ก็พูดสิ...จะมัวอวดอ้างอันใด” พวกเขาต่างใจจดจ่อรอฟัง อีกคนอดทนไม่ไหวก็เอ่ยปากเร่ง “แล้ว..อย่างไร พวกเขาจะไปที่ใด”
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 33 แลกเปลี่ยนความคิด
ตอนที่ 33 แลกเปลี่ยนความคิด จางฮูหยินเสร็จงานที่ก่อสร้างก็เดินกลับ ถึงเรือนตะวันก็คล้อยต่ำเหลือแสงสว่างอยู่รำไร นางจึงรีบหุ่งข้าวเตรียมมื้อเย็น จางฉือพึ่งกลับมาถึงได้ยินเสียงเคลื่อนไหวในครัวจึงเอ่ยถาม “ท่านแม่พึ่งกลับมาหรือขอรับ” “จางฉือหรือลูก...ไปนั่งพักก่อน แม่ทำอาหารสักครู่” จางฉือ วางกระเป๋าตำราลงพลางพับแขนเสื้อขึ้น แล้วเดินเข้าไปในครัว จางฮูหยินเห็นบุตรชายก็เอ่ย “มิต้อง ๆ ตรงนี้ไม่มีอันใด กับข้าวมีแล้ว...แม่แค่ต้มข้าวเพิ่มเท่านั้น...ลูกไปล้างหน้าล้างตาเสียแล้วค่อยมาทานข้าวกัน” จางฉือ มองไปยังกล่องอาหารแล้วเดินไปนั่งข้างมารดา พลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ท่านแม่ต่างหากที่ต้องไปอาบน้ำ ข้าจะเป็นคนต้มข้าวเอง” จางฉือสบสายตามุ่งมั่นของบุตรชาย นางจึงจำยอม “ได้..เช่นนั้นแม่ไปล้างหน้าล้างตาเปลี่ยนเสื้อผ้า...แล้วจะกลับมาทานอาหารที่เจ้าเตรียมให้..อย่าลืมอุ่นน้ำแกงด้วยนะ” จางฉือยิ้ม “ขอรับ...ท่านแม่วางใจได้” จางฮูหยินอาบน้ำเสร็จก็ได้กลิ่นอาหารหอมฉุน นางรีบเดินแล
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 32 มิใช่ว่าจะดูไม่ออก
ตอนที่ 32 มิใช่ว่าจะดูไม่ออก ส่วนทางเวทีในขณะนั้น เฟยอิงปรากฏกายตามที่คาดหลังจากที่ผ่านไปหนึ่งกระบวนท่าใบหน้าหญิงสาวก็เต็มไปด้วยความตึงเครียด ไอ้บ้านี้ ร่างกายภายในบอบซ้ำอย่างหนักแทบจะทรงตัวไม่อยู่แล้ว แต่ไม่ได้จะชนะ..แล้วให้คนเอ่ยเพราะ..นังคนนั้นไม่ได้ แม้เฟยอิงจะสามารถเอาชนะได้ภายในหนึ่งฝ่ามือ กระนั้นทุกครั้งที่ลงมือนางกลับถอนกำลังภายในออกทั้งหมด หวังยืดการประลองให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ สีหน้าที่นางแสดงออกมาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ลมหายใจหอบถี่ดั่งกำลังต่อสู้อย่างหนักหน่วง ทว่าก็มิใช่ว่าทุกคนจะดูไม่ออก เสิ่นเยี่ยหงเห็นสถานการณ์บนเวที ก็ถอนหายใจโล่งอก ใบหน้าองค์รัชทายาทเองก็ผ่อนคลายลงไปหลายส่วน หันมาถาม “หลีเซียวหยวนไปไหนเสียแล้ว” เสิ่นเยี่ยหงแค่นเสียงหัวเราะ “กระหม่อมคาดว่าน่าจะตามไปดูอาการของคุณหนูหวังผู้นั้นพ่ะย่ะค่ะ” รัชทายาทยิ้มพลางเอ่ย “อายุของหลีเซียวหยวนก็ควรออกเรือนแล้ว ได้ข่าวมงคลท่านได้บุตรสาวเพิ่มอีกคนแล้ว” เสิ่นเยี่ยหง พยักหน้าตอบ “
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 31 ทำตามหน้าที่
ตอนที่ 31 ทำตามหน้าที่ ดวงตาของหวังเว่ยซินคล้ายมีเปลวไฟลุกโชน อารมณ์ของหญิงสาวขุ่นมัวสุดขีด อุตสาวางแผนเจ็บตัวให้สมจริงไปแล้ว การต่อสู้หลังจากนี้ก็ของจริงเช่นนั้น พริบตาหวังเว่ยซินก็พลิ้วกายวูบไหวไปมาบนเวที เพียะ!! ผลัวะ!! อั๊ก!! เชี่ยเฉิงถูกหวังเว่ยซินซ้อมจนร่างที่ยืนอยู่ซวนโซ ชายหนุ่มเอากระบี่ปักประครองตนเองแล้วตะโกนขึ้น “นังปีศาจ..!!” หวังเว่ยซินหยุดเคลื่อนไหวยืนนิ่งอยู่บนไม้ขอบเวที นางหรี่ตามองสภาพของอีกฝ่าย ด้วยแววตาผ่อนคลาย ได้ระบายโทสะทำให้หายใจคล่องขึ้น ส่วนหลีเซียวหยวนก็คลายมัดที่กำอยู่โดยไม่รู้ตัว “อย่าพึ่งตายนะ...ข้ายังไม่ได้เริ่มต้น” หวังเว่ยซินชัดกระบี่ออกไป พลิ้วไหวกายดุจสายลม ผู้คนเบื้องล่างเห็นเพียงประกายกระบี่มีเพียงพวกเหล่ายุทธภพที่มีฝีมือแก่กล้ามองเห็นสิ่งที่เคลื่อนไหว “นางกำลังทำอะไร” “ดูเหมือนว่า...จะกรีดเสื้อผ้าของอีกฝ่าย” เมื่อนางหยุดการเคลื่อนไหว เสื้อผ้าของเชี่ยเฉิงก็ขาดกระจายออก “ว้าย!!” เสียงส
