LOGINShare
ตอนที่ 25 ยิ่งกว่าตุ๊กแก NC
Last Updated:
2025-05-31 10:27:18
Latest chapter
พู่กันของวรานนท์ Mpreg ตอนที่ 27 ความลับที่อยากจะบอก
“คืออย่างนี้นะคะน้องพู่กัน พี่แต่งงานกับพี่วุฒิตั้งแต่หกปีแล้วค่ะ หลังจากที่พวกพี่จบปริญญาตรีแล้วก็กำลังต่อปริญญาโทก็แต่งงานกันเลย ที่จริงคบกันมาตั้งแต่เรียนปริญญาตรีตอนเข้าปีหนึ่งด้วยซ้ำค่ะ ตอนนี้น้องส้มโออายุได้ห้าปีกว่าแล้วค่ะ ดังนั้นไม่ต้องสงสัยนะคะว่าน้องส้มโอลูกใคร”“เอ่อ พู่กันขอโทษครับพี่มะนาวที่พู่กันเข้าใจผิดขอโทษด้วยนะครับพี่วุฒิ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ที่น้องพู่กันเข้าใจผิดก็แสดงว่าน้องพู่กันยังรักและหึงพี่เนมอยู่ใช่ไหมคะ” ปิยะวดีเลยถือโอกาสช่วยเพื่อนเสียเลย“ เอ่อ คือ”“ น้องพู่กันไม่ต้องหึงหรอกนะคะเพราะตอนนี้พี่กับพี่เนมเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นค่ะ อันที่จริงพี่เนมก็ไม่เคยคิดอะไรกับพี่มากเกินกว่าคำว่าเพื่อนตั้งแต่แรกแล้วค่ะ ถึงแม้เมื่อก่อนตอนเป็นเด็กพี่จะเคยมีอะไรกันแต่ก็แค่ครั้งเดียวจริงๆตั้งแต่ตอนเราเรียนอยู่ปีสามแล้ว เพราะว่าตอนนั้นพี่อกหักจากที่โดนพี่วุฒิหักอกพี่ เลยทำตัวไม่ดีประชด”“อ้าว แล้วตอนที่พู่กันเห็นพี่มะนาวอยู่ในห้องของพี่เนมล่ะครับ”“เอ่อ เนมจะเล่าหรือจะให้เราเล่าให้น้องฟัง”“มะนาวเล่าไปเลยก็ได้เดี๋ยวเราพูดก็มีคนไม่เชื่ออีกเดี๋ยวหาว่าเราแก้ตัว” คนตัวโตทำเสียงงอ
พู่กันของวรานนท์ Mpreg ตอนที่ 26 พาชู้ไปเจอเมีย
พอพนัชกรอาบน้ำเสร็จก็สวมชุดคลุมอาบน้ำเดินออกมาเปิดดูตู้เสื้อผ้าเพื่อหาเสื้อผ้าใส่ เปิดออกมาเจอแต่เสื้อผ้าที่ตัวเองเคยทิ้งไว้ที่นี่เมื่อแปดปีที่แล้วที่ไม่ได้มาเก็บออกไปด้วยน่าจะยังพอใส่ได้อยู่เพราะหุ่นเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก เปิดดูอีกฝั่งก็เป็นเสื้อผ้าของเจ้าของห้องวรานนท์ยังเหมือนเดิมชอบใส่เสื้อผ้าโทนขาวเทาดำ เขาเลยเลือกหาเสื้อผ้าฝั่งของตัวเองมาใส่ทำไมยังดูหอมอยู่เลยเหมือนเพิ่งผ่านการซักรีดมา“เสื้อผ้าในตู้ใส่ได้เลยนะเป็นเสื้อผ้าของหนูเมื่อก่อน น่าจะยังใส่ได้พอดีอยู่นะ เฮียเพิ่งเอาไปให้แม่บ้านเขาซักมาให้”วรานนท์เดินเข้ามาในห้องแต่งตัวหลังจากรอร่างบางนานแล้ว จนเขาแต่งตัวเสร็จตั้งนานก็ไม่เห็นอีกคนออกไปเสียทีทั้งๆที่ได้ยินเสียงอาบน้ำเสร็จตั้งนานแล้ว เข้ามาก็เจอว่าอีกคนกำลังเลือกเสื้อผ้าในตู้มาใส่เหมือนยังลังเลตัดสินใจอยู่ว่าจะใส่ตัวไหนดี ก่อนที่จะพาพนัชกรมาที่คอนโดของเขา วรานนท์ได้จ้างให้แม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดให้และให้เอาเสื้อผ้าเขากับของน้องน้อยไปซัก เมื่อก่อนตอนที่เขาอยู่เมืองนอกมามี๊ก็ให้แม่บ้านที่บ้านมาคอยทำความสะอาดให้เดือนละสองครั้งอยู่แล้ว พอเขาวางแผนจะจับร่างบางมาปรับความเข
พู่กันของวรานนท์ Mpreg ตอนที่ 25 ยิ่งกว่าตุ๊กแก NC
“อือ ซี๊ดด เจ็บ อูยยยย”เสียงครางของคนที่นอนอยู่ในอ้อมกอดทำให้วรานนท์รีบหลับตาลงให้เหมือนยังหลับอยู่ทันที ที่จริงเขาตื่นได้สักพักแล้วแต่ไม่กล้าขยับตัวเพราะกลัวร่างบางที่นอนอยู่จะตื่นมาแผลงฤทธิ์เอา เลยได้แต่นอนมองหน้าหวานของเมียรักอยู่นิ่งๆโดยที่ท่อนเอ็นของเขาที่เอาเสียบคาโพรงรักไว้หลังเสร็จกิจก็ยังคาอยู่ พอเช้ามามันก็ตื่นมาแข็งอยู่ในรูรักของแม่มันเพียงแต่เขาไม่กล้าขยับเอวเท่านั้น เดี๋ยวรอดูซิถ้าคนตัวเล็กตื่นมาจะว่ายังไง“อูยยยย เจ็บ ไอ้คนหื่นเอ้ยขนาดหลับยังไม่ยอมถอนของตัวเองออกอีก คนบ้า”พนัชกรตื่นขึ้นมาก็พบว่าเองนอนอยู่ในอ้อมกอดของวรานนท์และตัวตนอันโหญ่ยักษ์ของวรานนท์ยังมุดอยู่ในโพรงรักของตัวเองอยู่ ขนาดหลับยังมาลามกแข็งใส่อีก ตอนนี้ร่างบางที่ห่างจากรสรักมาถึงแปดปีรู้สึกว่าตัวเองปวดเมื่อยไปทั้งร่างกายเหมือนไปนอนให้รถสิบล้อทับมา กี่โมงกี่ยามแล้วก็ไม่รู้เนี่ยหิวข้าวมากเลยเมื่อวานก็ไม่ได้กินข้าวเย็น ป่านนี้ไม่รู้ว่าน้องพัตเตอร์เป็นยังไงแล้วจะคิดถึงคุณมี๊หรือเปล่าเมื่อคืนจะนอนหลับบ้างไหมพอไม่มีคุุณมี๊ให้กอด ไหนจะพี่มะนาวกับลูกสาวของเขาอีกจะถามหาสามีหรือเปล่าที่หายไปทั้งคืน จะรู้บ้างไหมว่
พู่กันของวรานนท์ Mpreg ตอนที่ 24 โดนปล้นกลับน้ำหมดตัว NC
พอเห็นคนน้องเสียวจนต้องยกสะโพกค้างลอยคนพี่ก็ไม่รอช้ารีบจับขอบกางเกงชั้นในและกางเกงรูดออกจากขาเรียวพร้องลมๆกันจนตอนนี้ท่อนล่างของร่างบางเปลือยเปล่าเป็นโอกาสให้คนตัวโตแทรกเข้ามานอนอยู่ตรงกลางลำตัวของร่างบางและส่งปลายลิ้นร้อนมาแตะทักทายที่ส่วนปลายของแท่งเนื้อสีสวยของพนัชกร “อ๊าาาาาา ซี๊ดดดด”พนัชกรครางเสียวเมื่อโดนคนตัวสูงใช้ปลายลิ้นแตะตวัดแล้วเลียบริเวณปลายแท่งเนื้อ และครางหนักขึ้นเมื่อคนพี่อ้าปากครอบอมเอาแท่งเนื้อของเขาเข้าไปในปากมันทั้งร้อนทั้งเสียวมาก ยิ่งคนพี่ใช้ปากรูดแท่งเนื้อของเขาขึ้นลงจากเดิมที่ใช้จังหวะช้าๆและเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ส่วนมือก็เขี่ยสะกิดเม็ดทับทิมกลางอกที่แข็งเป็นไตอยู่มันเสียวยิ่งกว่าเสียวจนขนลุกเกรียวไปหมดทั้งตัว“ซี๊ดดดด อ๊าาาาส์ อือ เร็วๆ หน่อยได้ไหม ซี๊ดดดด ไม่ไหวอ่ะ โอวววว ไม่ไหวแล้ว” ร่างบางร้องขอให้คนพี่เร่งจังหวะให้เพื่อตัวเองไปถึงฟากฝั่งดินแดนอันสวยงาม“บ๊อบ บ๊อบ บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ”“บอกใครครับ หนูบอกใคร ฮืออ” วรานนท์ยังคงทรมานคนน้องอยู่อย่างต่อเนื่อ เขายังคงใจแข็งที่จะยังไม่ส่งอีกคนไปขึ้นสวรรค์ตามที่ร้องขอ“บะ บอก บอกเฮียเนม คร้าบบบ อูยยย เร็วหน่อยได้ไห
พู่กันของวรานนท์ Mpreg ตอนที่ 23 โจรหน้าคุ้น NC
ในวันต่อๆ มา พนัชกรก็ยังได้คงรับช่อดอกไม้สื่อรักและอาหารกลางวันจากคนหน้ามึนเหมือนเดิม และร่างบางก็ยังทำเหมือนเดิม ดอกไม้ช่อสวยที่ถูกส่งมาก็ให้คุณเลขาจัดใส่แจกันเอาไปโชว์ที่แผนกต่างๆ ของโรงพยาบาลสลับกันไป ส่วนกับข้าวก็ทานเองบ้าง ถ้าวันไหนเยอะบางส่วนก็แบ่งให้เลขาไปทาน เพราะวรานนท์รู้ดีว่าพนัชกรต้องกินข้าวที่เขาส่งไปแน่นอนเพราะเป็นร้านของมารดาตัวเองไม่มีทางที่ร่างบางจะเอาไปทิ้งแน่นอน ถ้าเป็นร้านอื่นร่างบางอาจจะให้คนอื่นทานหรือโยนทิ้งขยะไปแล้วก็ได้นอกจากจะส่งข้าวส่งดอกไม้มาทุกวันไม่ขาดแล้ว ตอนนี้วรานนท์ยังส่งข้อความทางไลน์มาตลอดไม่รู้ว่าไปเผลอรับแอดเฟรนด์กันตอนไหน ถึงคนตัวสูงจะส่งข้อความมาแต่ร่างบางก็ไม่เคยตอบกลับเลย อีกคนที่ส่งมาก็ไม่ละความพยายามส่งมาวันละหลายๆ รอบวันนี้เป็นวันศุกร์แล้วไม่มีผ่าตัดแต่มีผู้ป่วยนัดมาตรวจดูอาการหลังผ่าตัดค่อนข้างมากจนเย็นถึงจะหมดคิวตรวจ ดีนะที่ตอนกลางวันปะป๊าบอกว่าจะไปรับน้องพัตเตอร์ให้แทนไม่อย่างนั้นมีหวังลูกรอเก้อเลย พอตรวจคนไข้เสร็จร่างบางก็เดินขึ้นไปเก็บข้าวของเพื่อที่จะกลับบ้าน วันนี้เขาไม่ได้ขับรถมาเองเพราะตอนแรกตั้งใจว่าจะไปรับน้องพัตเตอร์จึงให้คนขั
พู่กันของวรานนท์ Mpreg ตอนที่ 22 ตามตื้อ
พอพนัชกรเปิดประตูห้องทำงานเข้ามาก็พบว่ามีดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน ก็สงสัยว่าใครเอามาวางไว้หรือใครส่งมาให้ พอพลิกดูการ์ดที่แนบมามีคำว่า “รักเสมอ” นอกนั้นไม่มีอะไรเลยแม้แต่ชื่อของคนส่ง ด้วยความอยากรู้ว่าใครส่งมาเลยเดินออกไปถามเลขาหน้าห้องว่าใครส่งมา“ไม่ทราบเลยค่ะคุณหมอพู่กัน ทรายถามแมสเซนเจอร์เค้าแล้วค่ะว่าใครส่งมา เค้าบอกว่าไม่ทราบเหมือนกันทางร้านจ้างมาอีกทีค่ะ”เลขาหน้าห้องตอบรองผู้อำนวยการโรงพยาบาล พนัชกรชอบให้ทุกคนเรียกคุณหมอพู่กันมากกว่าที่จะเรียกว่าท่านรองตามตำแหน่ง “โอเคครับถ้างั้นไม่เป็นไร” พอไม่ได้คำตอบที่ต้องการพนัชกรก็กลับเข้าไปในห้องและถ่ายรูปดอกไม้ช่อสวยไว้แล้วถือช่อดอกไม้นั้นออกมาหาเลขาของตัวเอง“คุณทรายครับ รบกวนคุณทรายเอาดอกไม้ช่อนี้ไปแยกจัดใส่แจกันให้หน่อยนะครับจะวางไว้เฉยๆก็สงสารมัน สู้จัดใส่แจกันแล้วเอาแบ่งไปให้ที่ห้องปะป๊าอันหนึ่งนะครับ”ถึงจะไม่รู้ที่มาของดอกไม้ช่อสวยแต่พนัชกรก็ไม่อยากทิ้งดอกไม้สวยๆนี้เสียดายของ ดอกไม้มันไม่ได้ผิดอะไรสู้เอาไปจัดใส่แจกันไว้ชื่นชมความงามนานๆดีกว่า และช่อดอกไม้ก็ถูกส่งมาทุกๆวันเป็นอาทิตย์แล้วพนัชกรก็ไม่ได้ทิ้งไปไหนกลับ
You may also like
My little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย
Plearn9375 viewsเกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว
MACARONI/1Millionmilesaway717 viewsแอบซ่อนอารมณ์เจ็บ
ต๋อง น่ะ436 viewsรักกลายพันธุ์ ภาคตามหาความทรงจำ
Badberry106 viewsรจนีแย่งพระสังข์
ซังกง54 viewsผมไม่ได้ยั่ว เสี่ยต่างหากที่ห้ามใจไม่ได้[Mpreg]
หย่งฟู่75 viewsเจ้าจันทร์
คุณบานเย็น46 viewsก้อนหมั่นโถวของท่านแม่ทัพ
ณ ขณะฝัน82 views
