เข้าสู่ระบบแชร์
5 - คนเอาแต่ใจ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-29 17:46:39คนเอาแต่ใจ
“แฟนเหรอ” เสียงทุ้มถามหญิงสาวขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ เพราะหญิงสาวไม่ยอมพูดจาอะไรเลย ตั้งแต่ที่ขึ้นรถมาแล้ว
“มะ ไม่ใช่ค่ะ เพื่อน” หญิงสาวรีบปฏิเสธทันควัน เมื่อร่างสูงถามออกมาแบบนี้
“ดู ๆ แล้ว เขาน่าจะชอบน้องน่ะ” พงศกรยังคงถามหาความจริงจากหญิงสาว
“ชะ ชอบอะไรกันค่ะ เราเป็นแค่เพื่อนกัน” หญิงสาวยังคงที่จะตอบออกมาแบบเดิม
ร่างสูงจึงได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ ให้กับความใสซื่อของเธอ *ช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลย* พร้อมกับอมยิ้มออกมาเพียงเล็กน้อย *นี่เธอดูไม่ออกเหรอว่าเพื่อนสนใจเธอ*
“แล้วโทรมาทำไมไม่ยอมรับสายพี่” พงศกรเปลี่ยนเรื่องถามทันที
“คือ...” หญิงสาวอึกอักไม่กล้าตอบออกมา
ร่างสูงตีไฟเลี้ยว และรีบหักเลี้ยวเข้าจอดข้างทางทันที พร้อมกับปลดเข็มขัดออก จ้องมองหญิงสาวอย่างคาดโทษทันที
“พี่เคยบอกแล้วน่ะ แต่น้องท้าทายพี่เอง” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น พร้อมกับสายตาที่ดูเจ้าเล่ห์ออกมา
“น้อง...”
“อะไร” ร่างสูงยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วถามขึ้น
“พะ พีเพชรจะทำอะไรค่ะ” หญิงสาวกลับตาลง พร้อมกับมือที่ยกขึ้นดันอกแกร่งของพงศกรออก
“หึ แค่ล้อเล่นเอง กลัวเหรอ” ร่างสูงหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ เมื่อได้แกล้งหญิงสาว และยือมือหนาขึ้นมาขยี้ผมเธออยากหยอกล้อ เพราะความหมั่นไส้คนตัวเล็ก
“ฟู่ว์...อย่าล้อเล่นแบบนี้อีกนะคะ” หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาทันที อย่างโล่งอก
“ทำไม เป็นโรคกลัวผู้ชายเหรอ ทีเมื่อกี้นี้ยังเห็นยืนคุยกันสนิทสนมกลมกลืนเชียว” ร่างสูงเอ่ยขึ้นด้วยคำพูดที่ประชดประชัน
“...” หญิงสาวไม่ตอบ แต่กลับเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
“พี่ล้อเล่น โกรธเหรอ” มือหนาวางลงที่ศีรษะเธอ แล้วถามขึ้น
“เปล่าค่ะ” หญิงสาวเอาแต่ปฏิเสธ
“...” ร่างสูงสังเกตุคนตัวเล็กหวั่นๆ ก็ละมือกลับคืนมา แล้วขาดเข็มขัดนิรภัยคืน แล้วก็ออกรถทันที โดยไม่พูดอะไร
“พี่จะพาน้องไปไหนค่ะ” หญิงสาวจึงเป็นฝ่ายถามขึ้นเอง เพราะดูเส้นทางแล้วไม่น่าจะใช่ทางไปห้องแถวของเธอเลย
“พี่หิวข้าว ไปทานเป็นเพื่อนหน่อยน่ะ” ร่างสูงเอ่ยตอบเพียงแค่นั้น แต่ไม่ได้หันมามองเธอ เพราะต้องใช้สายตาในการขับรถ
ห้างสรรพสินค้า
ทั้งคู่รับประทานอาหารจนเสร็จ ร่างสูงจึงพาเธอออกมาช็อปต่อ โดยหาเหตุผลสารพัดมาอ้างแก่หญิงสาว
“ชอบเครื่องไหน เลือกได้เลย” ร่างสูงถามหญิงสาวขึ้นทันที ที่พาเธอเดินเข้ามายังร้านจำหน่ายโทรศัพท์มือถือยี่ห้อแบรนด์ดังระดับโลก
“...” หญิงสาวตาลุกวาวขึ้นมาทันที เมื่อได้เห็นราคาของแต่ละเครื่อง ถ้าเทียบกับเครื่องที่เธอใช้อยู่ตอนนี้เพียงไม่กี่พัน ราคาที่ช็อปนี้คงจะซื้อได้ตั้งหลายเครื่องเลย
“พี่จ่ายให้เอง...” ร่างสูงเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นท่าทีกังวลของหญิงสาว
“แต่เครื่องนี้น้องยังใช้ได้ค่ะ...” หญิงสาวให้เหตุผลกับร่างสูงออกไป
“ถ้าไม่เอาพี่จะให้น้องจ่ายค่าซ่อมรถให้พี่น่ะ...” ร่างสูงหันมาเอ่ยขู่อีกครั้ง
ทั้งที่รถของเขา แค่มีรอยขูดเพียงแค่นิดเดียว แต่รถของเธอกลับพังไม่มีชิ้นดี เพราะเธอดันเสียล้มลงก่อนที่รถยนต์คันหรูของพงศกรจะมาชนเข้าเสียอีก
“แต่ราคามันสูงเกินไป น้องไม่กล้าใช้หรอกค่ะ” หญิงสาวยังคงปฏิเสธ และอยากจะเดินออกจากตรงนี้ไปด้วยซ้พ
“เถอะน่า...ถือว่ารับน้ำใจจากพี่ ในฐานะที่เราเป็น...เอ่อ...คนที่พึ่งรู้จักกัน” แต่ร่างสูงคว้ามือของเธอเอาไว้
“ขอร้านอื่นที่ราคาไม่ถึงหมื่นได้ไหมค่ะ...”
“ร้านนี้แหล่ะ พอดีพี่เป็นลูกค้าวีไอพี เขามีส่วนลดให้” ร่างสูงคะยั้นคะยอโน้มน้าวจนเธอยอม
“น้องเลือกไม่เป็น...” หญิงสาวพูดออกมาตามตรงอย่างไม่อาย เพราะเธอก็ใช้ของราคาแพงขนาดนี้ไม่เป็นจริงๆ
“ถ้าอย่างนั้นพี่เลือกให้เองน่ะ...”
“เดี๋ยวค่ะ...เครื่องนั้นสีหวานเกินไป ขอเป็นสีเข้มละกันนะค่ะ” หญิงสาวรีบห้าม เมื่อเห็นว่าร่างสูงจะหยิบสีชมพูขึ้นมา
“เอารุ่นใหม่ล่าสุดสีที่เหมาะกับน้องเขา แต่ไม่ใช่สีหวานนะครับ นี้ครับบัตร” ร่างสูงจึงหันไปบอกแก่พนักงานขายแทน พร้อมกับยื่นแบล็คการ์ดให้แก่พนักงานไปพร้อมเลยทันที
เมื่อได้สิ่งของตามที่ต้องการแล้ว ไม่พอแค่นั้น ร่างสูงยังพาเธอไปยังโซนเสื้อผ้าอีก และก็เอาเรื่องเดิมมาขู่เธออีกเช่นเคย
“ขอกางเกงยีนส์ไซส์นี้สัก...เอ่อ 5 ตัว...” ร่างสูงเอ่ยขึ้นกับพนักงาน แต่ก็ต้องชะงักเพียงเล็กน้อยเมื่อนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงลดปริมาณลง
“ตัวเดียวพอค่ะ...” หญิงสาวสวนขึ้นมาเสียก่อน
“สามครับ...” ร่างสูงที่ไม่ยอมแพ้ ก็ยืนต่อรองขึ้นมาทันที
“พี่เพชร...” หญิงสาวตวาดตามองร่างสูงที่เอาแต่ใจตัวเองทันที
“ครับ...”
“อยากทำอะไรก็ตามใจพี่เลย...น้องกลับก่อนนะคะ ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวที่เริ่มหมดความอดทนกับคนหน้ามึน พูดขึ้นมาแบบไม่สนใจอะไรเลย แล้วเดินออกจากร้านนั้นไปทันที
“เอ่อ เดี๋ยวสิเอย เสื้อผ้าสิบชุดส่งไปตามที่อยู่นี้เลยนะครับ...ขอเป็นชุดนอนด้วยนะครับสักสามชุด” ร่างสูงเอ่ยบอกแก่พนักงานแล้วส่งนามบัตร พร้อมกับที่อยู่ของเขาไปให้แก่พนักทันที แล้วรีบสาวเท้ายาวเดินตามหญิงสาวออกมา
“เอย...รอพี่ก่อน” ร่างสูงรีบเอ่ยเรียกหญิงสาวเอาไว้ เมื่อเห็นว่าเธอจะเดินออกไปเรียกรถที่ด้านหน้า
“น้องจะรีบกลับค่ะ ตอนนี้ก็เริ่มจะมืดแล้วด้วย” หญิงสาวบอกเหตุผลของเธอออกไป
“ไปขึ้นรถครับ...พี่จะไปส่ง กลับคนเดียวมันอันตราย” ร่างสูงไม่พูดเปล่า ลากหญิงสาวเดินออกมายังรถเขาที่จอดอยู่
“แล้วอยู่ใกล้พี่...น้องจะไม่เป็นอันตรายใช่ไหมค่ะ” หญิงสาวเลิกคิ้วถามกลับไป อย่างไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น
“...ครับ” ร่างสูงยืนนิ่งคิดอยู่สักพัก ก่อนจะพยักหน้ารับอีกที
“ดูพี่ลำบากใจตอบจังนะคะ...” หญิงสาวแซวออกมาทันที เมื่อเห็นท่าทางลำบากใจของร่างสูง
“ขึ้นรถครับ...กลับกันดีกว่าเนอะ ใกล้ค่ำแล้ว...” ร่างสูงไม่ได้สนใจ รีบเอ่ยบอกหญิงสาว พร้อมกับเปิดประตูรถให้เธอได้ขึ้นไปนั่งข้างคนขับทันที
ปัง
ร่างสูงปิดประตูรถลง แล้วรีบสาวเท้ายาวเดินกลับไปทางฝั่งคนขับอย่างรีบร้อน และขับรถออกจากตรงนี้ไปยังก้องพักของหญิงสาวทันที
บทล่าสุด
พ่ายรัก เมียพฤตินัย 10 - ปลดปล่อย NC
ปลดปล่อย NC“รีบถอดสิ...” เสียงเข้มเอ่ยสั่ง เมื่อเข้ามาถึงห้องในม่านรูด ซึ่งใกล้กันกับสถานบันเทิงแห่งนี้ ที่พึ่งจะนัดดีลสาวสุดเซ็กซี่ สวยแซ่บมาปลดปล่อยตามประสาชายโสด“ใจร้อนจังเลยนะคะ...” เสียงหวานของร่างอรชนสุดเซ็กซี่เอ่ยขึ้น พร้อมกับพยายามส่งสายตายั่วยวน แก่ร่างสูงหุ่นดุจนายแบบตรงหน้า“ผมไม่ชอบจูบกับใคร...” เสียงเข้มเอ่ย พร้อมกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เมื่อหญิงสาวพยายามจู่โจมหน้าใส่ หมายจะมอบจูบให้แก่เขา“ค่ะ...ฉันชื่อเอยนะคะ แล้วคุณชื่ออะไรล่ะค่ะ เอยจะได้เรียกถูก” หญิงสาวเอ่ยบอกชื่อ พร้อมกับถามร่างสูงกลับไป“...ผมไม่ได้ถาม แล้วคุณก็ไม่ต้องอยากรู้ด้วยว่าผมชื่ออะไร” เพราะชื่อของหญิงสาวที่เอ่ยบอก ทำให้ร่างสูงชะงักนิ่งทันที อะไรจะบังเอิญชื่อเหมือนขนาดนั้น“บอกไว้เผื่อจะได้ครางถูกยังไงล่ะค่ะ ตอนเรามีความสุขกัน...” เสียงนุ่มกระเส่าเย้าแหย่เอ่ยออกมา และปลดชุดสวยสุดเซ็กซี่ของเธอออก“หึ มั่นใจหรือว่าคุณจะทำให้ผมถึงใจขนาดนั่น...” ร่างสูงเค้นหัวเราะออกมา พร้อมกับนั่งลงบนที่นอนนุ่ม“ก็ลองดูสิค่ะ...แล้วคุณจะติดใจ” หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ ในตัวเองว่าสามารถปรนเปรอชายหนุ่มถึงใจได้“รีบทำเถอะ...
พ่ายรัก เมียพฤตินัย 9 - ไม่แน่ชัด
.ไม่แน่ชัดบ้านเรืองพาณิชยากุล“สุขสันต์วันเกิดครับสุดหล่อ มาให้ลุงอุ้มหน่อย” ร่างสูงเดินเข้ามาภายในบ้าน เห็นหลานชายตัวน้อย วิ่งเข้ามาหา ก็รีบย่อตัวลงอุ้มขึ้นมาทันที“กว่าจะมาได้น่ะ...” นิษฐา มารดาผู้ให้กำเนิด เอ่ยแซวขึ้นมาทันที ที่เจอหน้าลูกชายคนโตของบ้าน เพราะช่วงนี้ชายหนุ่มไม่ค่อยกลับเข้าบ้าน“ก็ติดงานนี้ครับแม่...ตั้งแต่ที่พ่อมาช่วยเลี้ยงหลานแม่ งานผมก็กองเต็มจนต้องหอบกลับมาทำที่บ้านนี้แหล่ะครับ ดีหน่อยที่มีคอนโดฯใกล้ๆ จะได้ไม่ต้องเสียเวลาขับรถนาน” พงศกรตอบกลับมารดาไป แล้วเอาเหตุของคนเป็นพ่อมาอ้าง“จ้า...พ่อคนขยันของแม่ ว่าแต่มีอะไรมาฝากหลานล่ะ” นิษฐาจึงยอมอ่อนให้แก่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอ“ของเล่นเช่นเคยละครับ ว่าแต่น้องๆไปไหนกันหมด” พงศกรตอบกลับไป พร้อมกับถามถึงน้องๆ เพราะไม่เห็นหน้ากันเลย“เตรียมอาหารกันที่ครัวน่ะ” นิษฐาตอบออกไป“ตาพีทนี้นะครับ จะเข้าครัว” พงศกรเลิกคิ้วขึ้นมา พูดเสียงดังทันที เพราะไม่อยากจะเชื่อ ว่าคนอย่าง พจีพัฒน์ น้องเล็กของบ้าน ที่ทำอะไรไม่เป็นเลย นอกจากหน้าตาดี และเรียนเก่ง จะยอมเข้าครัว“ก็เออนะสิ”“มาถึงนานแล้วเหรอค่ะพี่เพชร” เสียงหวานถามขึ้นมาเดินถือ
พ่ายรัก เมียพฤตินัย 8 - ถูกที่ แต่ผิดเวลา
ถูกที่ แต่ผิดเวลารุ่งเช้าสองร่างหนุ่มสาวกอดกันกลมเกลียวหลับสนิทอย่างไม่รู้สึกตัว ร่างสูงที่เป็นฝ่ายลืมตาขึ้นมาก่อนเพราะเสียงโทรศัพท์มือถือของเขาที่ดังรบกวนไม่ยอมหยุดมาเป็นระยะแล้วมือหนาข้างที่ว่างเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่ดังไม่ยอมหยุดขึ้นมาดู เมื่อเห็นว่าเป็นใครที่โทรฯมารบกวน จึงกดปิดเสียงเงียบทันที แล้วทิ้งตัวลงนอนเช่นเดิม สายตาคมจ้องมองไปที่ใบหน้าสวยที่ยังคงหลับบนแขนแกร่งของเขาเพราะห้องของเธอมีหมอนแค่ใบเดียว ใบหน้าสวยที่หลับสนิทนั้นช่างน่าหลงใหลเสียเหลือเกิน มือสากลูบไปแก้มป๋องนั้นอย่างเบามือที่สุด แล้วใบหน้าที่มีรอยยิ้มผุดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว“อื้อ...” เสียงครางอู้อี้ออกมาจากร่างบาง เมื่อถูกรบกวนการนอนของเธอ“ตื่นได้แล้ว...” เสียงทุ้มถามขึ้น เมื่อรับรู้ถึงแรงขยับของหญิงสาว ที่หนุนแขนเขาแทนหมอนแทบทั้งคืน“เช้าแล้วเหรอ” เสียงอู้อี้ถามขึ้น พร้อมกับขยับตัวออกจากแขน แล้วลุกขึ้นมานั่งบิดขี้เกียดไปมาอยู่สักพัก“อื้ม...” ร่างสูงของพงศกรพยักหน้ารับ แล้วลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับบีบนวดแขนตัวเอง ที่ตอนนี้รู้สึกชาไปทั้งหมด“พี่เพชร พี่ปวดแขนเหรอ” หญิงสาวถามขึ้น เมื่อเห็นเขาบีบทุบที่แขน เพราะเ
พ่ายรัก เมียพฤตินัย 7 - สร้างความเชื่อมั่น
สร้างความเชื่อมั่นกลับมาทางด้านของพงศกรคนหน้ามึน ที่ตอนนี้เวลาจวบจนมาถึงดึกแล้ว แต่คนหน้ามึนยังคงอยู่ที่ห้องเช่าน้อยของหญิงสาวอยู่ ไม่ยอมกลับที่ของตัวเองไปสักที“พี่เพชร” หญิงสาวเอ่ยเรียกคนหน้ามึนขึ้น เมื่อเห็นว่านานมากแล้วร่างสูงก็ไม่ยอมที่จะลุกออกไปไหนเลย แถมยังนอนลงบนที่นอนของเธออย่างสบายใจเฉิ่ม ราวกับว่าเป็นที่ของตัวเอง“ครับ”“คือ...”“อะไรเหรอ” ร่างสูงเลิกคิ้วขึ้นถาม แต่กลัยังคงนอนอยู่ที่เดิม“ดึกมากแล้วค่ะ น้องว่า...” หญิงสาวเอ่ยบอก เมื่อเห็นว่าเป็นเวลาดึกมากแล้ว“พี่จะนอนที่นี่ครับ” ร่างสูงลุกขึ้น พร้อมกับเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร“ห๊า...” หญิงสาวเบิกตากว้างขึ้นมาทันที ที่ได้ยินคนหน้ามึนพูดออกมา“พี่เมื่อยมากเลย ขับรถกลับไม่ไหวแล้วล่ะ” พงศกรเอ่ยบอก พร้อมกับท่าทางนวดแขนของตัวเองให้หญิงสาวเห็น“แต่พี่เพชร...”“อยากไปอาบน้ำก็อาบไปสิ พี่ไม่แอบดูหรอก” ร่างสูงพูดขึ้นบอก เมื่อสีหน้าของหญิงสาวเป็นกังวล พยายามจะสื่อถึงอะไรบางอย่าง“พี่เพชรทำไมพี่หน้ามึนแบบนี้ล่ะค่ะ” หญิงสาวต่อว่าออกมาทันที เพราะไม่รู้ว่าจะทำเป็นไรกับคนตีมึนแบบนี้ดี“ยอมรับครับ” เสียงเรียบนิ่งเอ่ยน้อมรับออกมา“
พ่ายรัก เมียพฤตินัย 6 - ห้องเช่าน้อยๆ ปากซอยมีร้านเซเว่น
ห้องเช่าน้อยๆ ปากซอยมีร้านเซเว่น“ขอบคุณนะคะที่มาส่ง...ขับรถกลับดีๆนะคะ” หญิงสาวเอ่ยขอบคุณทันที ที่รถขับมาถึงยังหน้าที่พักของเธอ แล้วก็เปิดประตูลงจากรถทันที“เดี๋ยวสิ!...” ร่างสูงรีบเปิดประตูรถออกมาเอ่ยเรียกไว้เสียก่อน“...” หญิงสาวไม่เอ่ยถามอะไรกลับไป เพราะพอจะรู้เหตุผลของเขาดี“พี่หิวน้ำ...” สองเสียงพูดขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกันทันที“เฮ้อ...” เสียงถอนหายใจยาวเหยียดของหญิงสาวพ่นออกมาอย่างเบื่อหน่ายกับคนหน้ามึนที่เอาแต่ใจตัวเองหญิงสาวไม่รู้จะทำเช่นไรกับคนหน้ามึนแบบนี้ดี เธอกับเขาพึ่งจะรู้จักกันเพียงไม่กี่วันมานี้เอง แต่ชายหนุ่มกลับทำตัวเหมือนสนิทกับเธอ ราวกับว่ารู้จักกันมานานแสนนานใบหน้ายิ้มระรื่นอย่างมีความสุข ที่ได้เข้ามาภายในห้องเช่าน้อยๆของหญิงสาว ร่างสูงถอดรองเท้าออก แล้วเดินไปหยิบน้ำมานั่งลงเปิดฝาดื่มทันที อย่างกับว่าเป็นเจ้าของห้องเสียเองหญิงสาวเอาแต่ส่ายหน้าเบาๆ ให้กับคนที่เอาแต่ใจ แล้วเดินเอาของเธอไปเก็บพร้อมกับกำลังจะหยิบกล่องอุปกรณ์ทำแผลมาแต่ทว่า“ว้าย...พี่เพชร จะทำอะไร...” ร่างบางร้องออกมาทันที เพราะตกใจไม่น้อย เมื่อโดนร่างสูงรวบตัวมานั่งลงบนตัวแกร่ง แล้วยกตัวหญิงสาวน
พ่ายรัก เมียพฤตินัย 5 - คนเอาแต่ใจ
คนเอาแต่ใจ“แฟนเหรอ” เสียงทุ้มถามหญิงสาวขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ เพราะหญิงสาวไม่ยอมพูดจาอะไรเลย ตั้งแต่ที่ขึ้นรถมาแล้ว“มะ ไม่ใช่ค่ะ เพื่อน” หญิงสาวรีบปฏิเสธทันควัน เมื่อร่างสูงถามออกมาแบบนี้“ดู ๆ แล้ว เขาน่าจะชอบน้องน่ะ” พงศกรยังคงถามหาความจริงจากหญิงสาว“ชะ ชอบอะไรกันค่ะ เราเป็นแค่เพื่อนกัน” หญิงสาวยังคงที่จะตอบออกมาแบบเดิมร่างสูงจึงได้แต่ส่ายหน้าเบา ๆ ให้กับความใสซื่อของเธอ *ช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลย* พร้อมกับอมยิ้มออกมาเพียงเล็กน้อย *นี่เธอดูไม่ออกเหรอว่าเพื่อนสนใจเธอ*“แล้วโทรมาทำไมไม่ยอมรับสายพี่” พงศกรเปลี่ยนเรื่องถามทันที“คือ...” หญิงสาวอึกอักไม่กล้าตอบออกมาร่างสูงตีไฟเลี้ยว และรีบหักเลี้ยวเข้าจอดข้างทางทันที พร้อมกับปลดเข็มขัดออก จ้องมองหญิงสาวอย่างคาดโทษทันที“พี่เคยบอกแล้วน่ะ แต่น้องท้าทายพี่เอง” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น พร้อมกับสายตาที่ดูเจ้าเล่ห์ออกมา“น้อง...”“อะไร” ร่างสูงยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วถามขึ้น“พะ พีเพชรจะทำอะไรค่ะ” หญิงสาวกลับตาลง พร้อมกับมือที่ยกขึ้นดันอกแกร่งของพงศกรออก“หึ แค่ล้อเล่นเอง กลัวเหรอ” ร่างสูงหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ เมื่อได้แกล้งหญิงสาว และยือมือหนาข
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที
ผลิกา(เลอบัว)35.7K viewsโทษทัณฑ์พิพาทใจ
ซูซี88.5K viewsร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย21.7K viewsยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn41.5K viewsสัญญารักของยัยตัวร้าย
สุรารักษ์173 viewsสามีเฮงซวย
เม็ดขนุน630 viewsเสน่หาภรรยานอกทะเบียน
วนิลากลิ่นเลม่อน22252 viewsพันธะลวง
rasita_suin270 views
