Share

บทที่ 217

หมิงซียังไม่ทันรู้ฟู่ซือเยี่ยนอยากทำอะไร ฟู่ซือเยี่ยนหยินก็เยาะเย้ย "ช่างมันเถอะ คุณไม่ต้องเลือก อะไรที่คนอื่นเคยใข้ ผมว่ามันสกปรก"

ทันใดนั้นหมิงซีไม่เข้าใจฟู่ซือเยี่ยนหมายถึงอะไร

ฟู่ซือเยี่ยนยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ขายาวของเขาที่อยู่ในกางเกงขายาวกางออกและคุมร่างกายเธอไว้ เขาโน้มตัวลงเล็กน้อย บีบคางของเธอ บังคับเธออ้าปาก

เพียงแวบเดียว หมิงซีก็รู้ชายคนนี้อยากทำอะไร และใบหน้าของเธอก็ซีดลงทันที

เธอหนีไม่ได้ เธอจึงทำได้เพียงหลับตาให้แน่น เสียงของเธอสั่น “คุณ คุณบ้าไปแล้ว... คุณไปเลย”

เขาหันใบหน้าของเธอให้ตรงเพื่อหามุมที่สะดวกเขา บีบคางอันบอบบางของเธอด้วยปลายนิ้ว ดึงเธอเข้าหาเขา แล้วพูดว่า "คุณเลือกไม่ได้"

หมิงซีลืมตาขึ้นทันที เธอโกรธจนหน้าแดงเธอจ้องมองชายคนนี้ด้วยความโกรธ “ถ้าคุณกล้าทำฉัน ฉันจะให้คุณไร้ลูกสิ้นหลานแน่ ๆ ”

เมื่อใกล้ชิดชายคนนี้ ใบหน้าอันหล่อเหลาของฟู่ซือเยี่ยนทำให้หมิงซีเกิดให้ความรู้สึกการกดขี่อย่างรุนแรง เขาเม้มริมฝีปาก และหัวเราะ ความชั่วร้ายในรอยยิ้มนั้นแทบจะล้นออกมา

“ถ้าคุณไม่อยากเอาเด็กคนนี้ไว้ ตามสบายเลย”

เพียงประโยคเดียวเธอก็ถูกยึดครองอย่างสมบูรณ์

หมิงซีจะไม่เสี่ย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status