ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / รักโบราณ / ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น / 17: ปรึกษา [1]

แชร์

17: ปรึกษา [1]

ผู้เขียน: Tuk Kung
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-14 15:34:26

หลังจากผ่านความน่าอายมาได้แล้ว หยุนชิงก็ได้เตรียมเข้าครัว เพราะตอนนี้ก็จะเข้ายามโหย่ว (17.00-18.59น.) ทุกคนคงจะหิวแย่แล้ว ในครัวเหลือปลาที่ตกได้อยู่สองตัวหญิงสาวคิดว่าจะทำปลานึ่งมะนาว กับน้ำแกงปลาเอาไว้ซด จะได้คล่องคอ

เริ่มจากการตั้งหม้อหุงข้าวหนึ่งเตาไว้ก่อน เรียบร้อยก็หันมาเตรียมปลาขอดเกล็ดควักเหงือกและไส้ออก ล้างน้ำให้สะอาด บั้งตัวปลาทั้งสองด้าน จากนั้นจึงมาเตรียมหม้อสำหรับนึ่งอีกเตา เมื่อน้ำเดือด ไฟแรงได้ที่ เอาปลาลงหม้อรอประมาณ 2 เค่อ (30นาที) จนปลาสุก ระหว่างรอปลา 

ร่างบางได้เตรียมผสมน้ำปลา ซีอิ๊วขาว น้ำมะนาว น้ำตาลทราย น้ำเปล่า สุดท้ายใส่กระเทียม พริก ลงในถ้วย และคนให้เข้ากัน วางปลานึ่งลงในถาดที่เตรียมไว้ ราดด้วยน้ำยำลงไป ตกแต่งด้วยการวางมะนาวฝาน และผักชีให้สวยงาม

ปลาอีกตัวที่เหลือ หญิงสาวนำมาหั่นเป็นชิ้น ต้มน้ำให้เดือดใส่รากผักชี กระเทียม ตะไคร้ที่ทุบเรียบร้อย หัวไชเท้าหั่นเป็นชิ้นพอดีคำ ใส่ลงไปในหม้อ เติมรสด้วยเกลือ ซีอิ๊ว น้ำตาล เป็นอันเสร็จ

ด้านสองพ่อลูกเดินตามกลิ่นหอมของอาหาร โผล่หน้าเข้ามาในห้องครัวยืนเกาะขอบประตู กลืนน้ำลายอึกใหญ่ รอคอยว่าเมื่อไรจะถึงเวลากินข้าวเสียที

“มายกไปได้แล้ว” หยุนชิงที่กำลังล้างมือหันมาบอกสองพ่อลูก รีบกรูกันเข้ามา เพื่อยกอาหารไปยังโต๊ะกลางบ้านอย่างเอ็นดู

“ท่านแม่เก่งที่สุด” อาจูน้อยชื่นชมมารดาทันที เมื่อได้ลิ้มลองรสชาติอาหาร

“พ่อเห็นด้วยกับเจ้า” หวังอี้หลินแทบจะไม่พูดอะไร ใจจดจ่อกับอาหารตรงหน้า กินข้าวคำโตราวกับว่าไม่ได้กินข้าวมาหลายวัน

กับข้าวที่หยุนชิงทำ ขายดีมากจนเกลี้ยงหม้อไม่เหลือแม้แต่น้ำซุป ทั้งสองพ่อลูกจึงอาสาไปล้างจานให้ ตอนแรกหยุนชิงจะทำเอง แต่ทั้งสองก็ไม่ยอม บอกนางแค่ว่าทำอาหารเหนื่อยแล้วที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่พวกเขาก็พอ

เมื่อทุกคนทำหน้าที่ของแต่ละคนเสร็จ ก็ได้กลับมารวมตัวกันที่โต๊ะกินข้าวอีกครั้ง หวังอี้หลินได้นำเงิน 20 ตำลึง คือเงินที่ตนล่าสัตว์ไปขายมาได้ส่งให้กับภรรยา

“นี่คือเงินที่พี่ขายสัตว์ได้มาทั้งหมด ให้เจ้าเก็บไว้”

“ท่านพี่...ข้าว่าเราทำบ้านใหม่ดีหรือไม่ ข้าเห็นหลังคาเป็นรูหมดแล้ว ผนังก็ผุพังบ้างแล้ว ข้าอยากล้อมรั้วด้วย อีกอย่างอาจูอีกหน่อยก็จะโตเป็นสาวแล้ว ข้าอยากให้นางมีห้องส่วนตัวเจ้าค่ะ” หยุนชิงที่รับเงินจากสามีมาเก็บเงินใส่กระเป๋าผ้าอย่างดี

“แต่เราต้องใช้เงินมาก หากจะทำบ้านอย่างดีสร้างด้วยอิฐ อาจจะใช้เงินไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยตำลึง คงต้องรออีกสักสามสี่ปีถึงจะมีเงินเก็บพอสร้างบ้านได้”

“เดี๋ยวข้าเอาอะไรมาให้ดูเจ้าค่ะ”

ไม่นานร่างบางก็กลับมาพร้อมกับไหน้ำผึ้งที่ตนได้ทำไว้เมื่อตอนเช้า ออกมาวางตรงหน้าชายหนุ่มแล้วตักน้ำผึ้งใส่ถ้วยเล็กให้หวังอี้หลินลองชิมรสชาติที่หวานกำลังดี กลิ่นหอมอ่อน ๆ สีน้ำตาลกำลังดี ภรรยาเขาช่างเก่งนักไปหาน้ำผึ้งแบบนี้มาจากที่ใด

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่แล้ว บทต่อไป

บทล่าสุด

  • ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น   46: ขนมถั่วกวน [2]

    “อาชิงขนมถั่วกวนนี้รสชาติดีมากหวานมัน พอได้คู่กับน้ำชายิ่งเข้ากันไปใหญ่” ท่านป้าอู่ชมไม่ขาดปาก“เช่นนั้นท่านป้าก็ห่อกลับบ้านไปให้ท่านลุงอู่ทานด้วยนะเจ้าคะ”“ขอบใจเจ้ามากนะตาแก่นั่นคงชอบมากแน่ ๆ” ป้าอู่ยิ้มอย่างดีใจที่หยุนชิงให้ห่อกลับไปกินที่บ้านได้ สามีนางจะได้กินขนมอร่อย ๆ บ้าง“อาลี่ อาเล่อ นำขนมพวกนี้ไปให้คนอื่น ๆ ด้วยนะ คนในไร่กับที่โรงงานน้ำผึ้งด้วย” หยุนชิงหันไปบอกสาวใช้ในครัวให้นำขนมไปแจกจ่ายให้คนอื่น ๆ กินด้วย“เจ้าค่ะนายหญิง”อาลี่กับอาเล่อดีใจกันไม่น้อย การได้เป็นบ่าวบ้านนี้ดีกว่าบ้านอื่น ๆ มากนัก เดิมทีพวกนางเป็นสาวใช้ของเถ้าแก่เกา แต่ด้วยความเอ็นดูนายหญิงกับนายท่าน อีกทั้งเถ้าแก่เกามีลูกชายเพียงคนเดียวที่ทำการค้าอยู่ต่างแคว้น นานทีจึงจะได้พบกันเมื่อเห็นนายหญิงกับนายท่านจึงได้เอ็นดูนับเป็นลูกเป็นหลานคนหนึ่ง ตอนแรกพวกนางไม่ค่อยจะเต็มใจมานัก หากแต่มีงานทำก็ยังดี ที่ไหนได้พอได้มาอยู่ที่นี่พวกนางกลับได้อยู่ดีกินดีกว่าที่เก่ามาก นายท่านกับนายหญิงก็ใจดีมิเคยดุด่า ค่าแรงยังให้เพิ่มจากเดิมที่เคยได้รับ จนตอนนี้ครอบครัวของพวกตนไม่ได้ลำบากเหมือนแต่ก่อนด้านอาจูน้อยมิได้พูดจาอีกตั้งแ

  • ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น   45: ขนมถั่วกวน [1]

    หยุนชิงนั่งเท้าคางอย่างเบื่อหน่ายอยู่ในห้องนอนเพียงลำพัง ช่วงนี้ตัวนางว่างมากตั้งแต่วันนั้นหวังอี้หลินไม่ยอมให้นางหยิบจับสิ่งใด เขาบอกเพียงว่าแค่ยามค่ำคืนนางก็เหนื่อยมากพอแล้ว เหอะสามีหน้าเหม็นไม่เคยให้นางได้พักเลยสัก คืนไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยบ้างหรืออย่างไรงานภายในไร่หวังอี้หลินก็เป็นคนจัดการแทนนางทั้งหมด พอนางจะไปที่โรงงานทำน้ำผึ้ง งานทุกอย่างกลับถูกจัดสรรเรียบร้อยด้วยฝีมือของสามี จนตอนนี้นางถึงได้มานั่งเบื่อหน่ายไม่รู้จะทำสิ่งใดแก้เบื่อพอนั่งคิดว่าจะทำอะไรดี หยุนชิงถึงได้นึกออกว่าเมื่อสองวันก่อน เถ้าแก่เกาให้คนนำเงินส่วนแบ่งประจำเดือนมาให้ และยังนำลูกมะพร้าวมาให้ห้าลูกบ่าวที่นำมาบอกว่าเถ้าแก่ได้มาจากเรือขนส่งสินค้าจากต่างแคว้น เช่นนั้นนางลองไปทำขนมถั่วกวนกินดีกว่าเมื่อเดินออกมาจากห้องหญิงสาวก็ได้สอดส่ายสายตามองหาอาจูน้อย นางคิดว่าจะชวนบุตรสาวไปทำขนมกัน เด็กน้อยคงน่าจะชอบ เพราะอาจูน้อยของนางช่างกินเก่งนัก จนตัวอ้วนกลมโดนพี่ป้าน้าอาที่มาทำงานโรงงาน ต่างแซวเด็กน้อยว่าลูกหมูน้อยอาจู แต่ถึงกระนั้นเจ้าตัวกลับหัวเราะคิกคักชอบอกชอบใจเสียมากมายหญิงสาวเดินหาบุตรสาวอยู่สักพัก จึงได้ไปเจออา

  • ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น   44: ช่วยเหลือสหาย [2]

    “ขอโทษทีที่ให้รอนาน ข้ามัวแต่ไปดูสุราหมักน่ะ”“ไม่เป็นไรพวกข้าเพิ่งจะมาถึง”“อาชิง ซือซือบอกข้าว่าเจ้าจะจ้างพวกเราทำงานจริงหรือ ข้าทำได้ทุกอย่างตัดไม้ รดน้ำผักหรือทำความสะอาดบ้าน ข้าก็ทำได้” ตอนที่ภรรยาเขาบอกเรื่องหยุนชิงจะจ้างงานเขาดีใจมาก เพราะตอนที่ผู้นำหมู่บ้านประกาศให้ไปลงชื่อคนที่จะไปทำงาน ที่บ้านตระกูลหวังเขาก็ไปลงชื่อไม่ทัน ออกไปหาของป่าช่วงนี้ก็หายาก จะเข้าไปหางานในเมืองก็เป็นห่วงภรรยาอยู่บ้านคนเดียว“ข้าจะเปิดร้านสุราหมักในอีกไม่กี่เดือน ข้าจะให้พวกเจ้าดูแลร้านให้ ค่าจ้างข้าจะให้คนละสองตำลึงต่อเดือน และหากขายดีข้าจะเพิ่มค่าจ้างให้พวกเจ้าด้วย”ไป๋ถังกับซือซือถึงกับมองหน้ากันตาโต เดือนละสองตำลึงสองคนก็สี่ตำลึง สี่ตำลึงเชียวนะเงินขนาดนี้เขาต้องหาเป็นปีถึงจะได้มันมากไปหรือไม่“ข้าว่าค่าจ้างมันดูมากไปหรือไม่ ให้พวกเราแค่เดือนละหนึ่งร้อยอีแปะก็พอ” ซือซือที่เห็นว่าจำนวนเงินค่าจ้างที่สหายให้มากเกินไป นางรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา ไม่อยากให้อีกฝ่ายเห็นแก่ความเป็นสหายเก่าก่อน ต้องมาเสียตำลึงมากกับพวกตน“ใช่ ๆ พี่ว่าเจ้าให้พวกเราแค่ร้อยอีแปะก็พอ อีกอย่างครานั้นเงินหนึ่งตำลึงที่เจ้าให้พี่หยิ

  • ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น   43: ช่วยเหลือสหาย [1]

    ผ่านไปห้าวันหลังจากที่ทำการหมักสุรา วันนี้ก็ถึงกำหนดจะต้องมาลองชิมดูว่าจะหวานได้ที่หรือไม่ เมื่อชิมแล้วรสสุราได้ตามที่หญิงสาวต้องการ นางจึงนำน้ำที่ต้มสุกปล่อยทิ้งไว้ให้เย็นแล้วเทลงในไหสุราหมัก โดยระมัดระวังมิให้ก้อนข้าวแตกแล้วจึงปิดฝาให้แน่นหนาเช่นเคย หลังจากนี้อีกหนึ่งเดือนเป็นอันว่าสามารถนำมาดื่มได้และวันนี้ก็เป็นวันที่นางนัดพบกับซือซือ เพื่อคุยเรื่องที่จะให้สหายมาช่วยงาน หยุนชิงได้คุยกับหวังอี้หลินแล้วว่าหากนางหมักสุราสำเร็จจะเปิดร้านขายสุรา จะหาซื้อร้านสักร้านในเมืองเพื่อมาเปิดร้าน โดยจะให้ไป๋ถังกับซือซือดูแลร้านสุราแทนตอนนี้บ้านนางก็ถือว่าพอจะมีเงินลงทุนทำการค้าได้อย่างไม่ลำบากมากนัก ด้วยรายได้ที่ขายน้ำผึ้งกับเถ้าแก่เกาก็ถือว่าดีไม่น้อยเพื่อเจ้าก้อนแป้งน้อยในอนาคต นางจะสร้างรากฐานที่ดีและมั่นคงไว้ให้กับลูก ๆ ของนางกับสามีอีกทั้งอาจูน้อยนับวันก็ยิ่งโต มีแววว่าจะเป็นสาวงาม ผิวพรรณของเด็กน้อยที่ดูเนียนขาวรามน้ำนม ซึ่งแตกต่างจากลูกสาวชาวบ้านธรรมดา หากพ่อแม่ที่แท้จริงของอาจูน้อยไม่ตามหา หยุนชิงก็จะถือว่าเด็กคนนี้เป็นลูกสาวนางอย่างเต็มตัวแต่ถ้าหากว่าถึงวันที่อาจูพอเจอครอบครัวตัวเอง

  • ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น   42: ทำสาโท [2]

    ทั้งสองเดินเข้ามาถึงโรงครัวก็เห็นวัตถุดิบต่าง ๆ ถูกวางเตรียมไว้ให้เป็นอย่างดี หยุนชิงจึงเริ่มจากนำข้าวสารข้าวเหนียวที่แช่น้ำไว้แล้วตั้งแต่เมื่อคืน มาทำการล้างด้วยน้ำสะอาดสองถึงสามรอบ จนน้ำไม่มีสีขุ่นล้างจนข้าวสะอาดเรียบร้อยแล้ว ก็นำข้าวลงนึ่งในระหว่างรอข้าวสุกทั้งสองก็ได้นำลูกแป้ง ที่หยุนชิงได้ลองทำไว้เมื่อหลายวันก่อน มาบดให้ละเอียดในผ้าขาวบาง พอข้าวสุกคดข้าวให้คลายร้อนสักพัก นำข้าวนึ่งที่เตรียมไว้มาใส่ถังไม้ขนาดไม่ใหญ่ไม่เล็ก พร้อมกับโรยผงลูกแป้งตามลงไป แล้วใช้มือคลุกเคล้าให้เข้ากัน โดยขณะทำการคลุกข้าวกับผงลูกแป้ง นางก็ให้ซือซือเป็นคนเทน้ำอุ่นตามลงไปด้วย ตามสัดส่วนที่นางบอกหลังจากที่คลุกผงลูกแป้งกับข้าวเหนียวนึ่ง ก็นำข้าวเทใส่ไหดินเผาที่เตรียมไว้ หยุนชิงทำไม่เยอะนางลองทำดูเพียงสามไหเท่านั้นหากกินได้รสชาติดีค่อยทำเพิ่มอีก เมื่อนำใส่ไหเรียบร้อยก็ได้จัดการปิดฝาอย่างแน่นหนา และนำไปเก็บไว้ประมาณห้าวันถึงจะนำมาเปิดชิมรสชาติดูแล้วค่อยทำการหมักต่อ“เรียบร้อยที่เหลือเราก็รออีกห้าวัน เราค่อยมาชิมดูว่าได้รสชาติดีหรือไม่ จากนั้นอีกหนึ่งเดือนก็เป็นอันหมักได้ที่” หยุนชิงบอกกับสหายด้วยใบหน้าเปื้อ

  • ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น   41: ทำสาโท [1]

    ยามซื่อ (09.00-10.59 น.) ร่างบางที่นอนหลับใหล เพราะความอ่อนล้าเริ่มขยับตัวใต้ผ้าห่มเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้นมาหญิงสาวขยับตัวลุกนั่งอย่างทุลักทุเล เพราะความเจ็บปวดเมื่อยกายจนไม่สามารถขยับตัวได้ถนัด รู้สึกเจ็บแปลบตรงกลางกายมากกว่าส่วนอื่น“โอ๊ย เอวข้าไม่ใช่ว่าพังหมดแล้วนะเจ็บขนาดนี้” หยุนชิงบ่นด้วยเสียงแหบแห้ง หญิงสาวสอดส่ายสายตามองหาใครบางคนไปจนทั่วทั้งห้องแต่ก็ไม่พบใคร ก่อนจะขยับก้าวขาลงจากเตียงเพื่อจะไปอาบน้ำชำระร่างกาย แต่ร่างบอบบางยังไม่ทันจะยืนได้มั่นคงกลับถูกใครบางคนอุ้มขึ้นจนตัวลอยตกอยู่ในอ้อมแขนนั้น“เหตุใดไม่เรียกใครเข้ามาช่วยพาไปอาบน้ำ หากเจ้าล้มบาดเจ็บขึ้นมาจะทำเช่นไร” หวังอี้หลินที่เปิดประตูห้องเข้ามาเห็นภรรยากำลังซวนเซจะล้มพอดี จึงปราดเข้ามารับตัวนางไว้ได้ทัน“ท่านดูสภาพข้าสิเจ้าคะ จะกล้าเรียกได้อย่างไรอายคนอื่นเขาแย่” ยิ่งนึกถึงเรื่องเมื่อวานนางกับเขาเร่าร้อนกันแค่ไหนใบหน้าเล็กเห่อร้อนขึ้นมาทันที พร้อมกลับซุกหน้าเข้ากับอกกว้างเพื่อหนีความอายร่างหนาหัวเราะร่วนอย่างชอบอกชอบใจ ยิ่งได้เห็นท่าทีเขินอายของภรรยาแล้ว ชวนให้เขาเบิกบานใจยิ่งยามปกตินางดุราวกับแม่เสือ ดูยามนี้สิราวกั

  • ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น   40: ความจริง (NC+) [2]

    ร่างบางถามเสียงเบาหวิวเริ่มสติไม่อยู่กับตัว หวังอี้หลินจูบซับไปทั่วใบหน้าอย่างหลงใหล แก้มเนียนเริ่มเปลี่ยนสีนางรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองแล้ว“ไม่กลัว แล้วเจ้ารักพี่หรือไม่” เขาก็อยากได้ยินจากปากบางนี้ให้ชื่นใจเช่นกัน“ข้าไม่รู้ ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ข้าใจเต้นแรง เวลาท่านอยู่กับหญิงอื่นข้าคิดมากร้อนใจ และไม่ชอบด้วยเจ้าค่ะ แบบนี้เขาเรียกว่ารักหรือไม่ เพราะโลกก่อนข้าไม่เคยมีความรัก ข้าไม่รู้ว่าความรู้สึกรักระหว่างชายหญิงเป็นเช่นไร” ตอนนี้สมองนางเริ่มจะคิดอะไรไม่ออกลมหายใจของหยุนชิงเริ่มขาดห้วง ร่างกายร้อนวูบวาบด้วยอารมณ์บางอย่าง“เช่นนั้นเราใจตรงกัน” ฝ่ามือหนาเคลื่อนไหวเข้าไปในสาบเสื้อ ที่เผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มเคล้นคลึงอย่างเบามือยิ่งชายหนุ่มสัมผัสมากขึ้นเท่าไรความปรารถนาที่ปั่นป่วนอยู่ภายในกาย ทำให้ร่างบางบิดไปมาด้วยความร้อนรุ่ม เนินอกขาวผ่องและไหล่ที่โผล่พ้นออกมาทำให้ หวังอี้หลินแอบกลืนน้ำลายอยู่หลายครั้ง ทั้งยังปั่นป่วนในช่องท้องมากขึ้นสิ่งที่หลับใหลใต้ชุดกำลังตื่นตัวเต็มที่“ชิงเอ๋อเรามีน้องให้อาจูสักคนดีหรือไม่” เสียงแหบพร่าเอ่ยถามใบหน้า และริมฝีปากก็ยังคงวนเวียนอยู่ที่ซอกคอหอมกรุ่นไ

  • ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น   39: ความจริง [1]

    หวังอี้หลินมองภรรยาด้วยสายตาคาดคั้น หยุนชิงเริ่มจะร้อน ๆ หนาว ๆ ขึ้นมาแล้วตอนนี้ ก่อนหน้านางยังเป็นฝ่ายกดดันเขาอยู่เลย แล้วทำไมตอนนี้กลับกลายเป็นนางเองที่โดนเขากดดันไปได้ล่ะร่างบางโดนจ้องมองอย่างกดดันค่อย ๆ ขยับถอยห่างร่างหนาไปจนชิดหัวเตียง รู้ตัวอีกทีว่าไม่อาจหนีไปทางไหนได้แล้วก็ตกอยู่ในวงแขนของชายหนุ่มซะแล้ว เอาเถอะเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วบอกความจริงไปให้หมด ต่อจากนี้อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดแล้วกัน“ข้าขอถามอะไรสักอย่างได้หรือไม่” หญิงสาวถามขึ้นอย่างไม่ค่อยแน่ใจนัก“ได้สิ จะกี่อย่างก็ได้” นอกจากคำถามของภรรยาแล้ว เขายังฉวยหอมแก้มนิ่มนั้นเข้าไปเต็มปอด“หากข้าบอกว่าข้าไม่ใช่ภรรยาท่าน ข้าเป็นเพียงวิญญาณดวงหนึ่งเท่านั้น ภรรยาตัวจริงของท่านตายไปนานแล้วท่านจะเชื่อหรือไม่”“พี่เชื่อทุกอย่างที่เจ้าพูด” จากที่หอมแก้มซ้ายเขาก็ย้ายมาหอมแก้มขวา มือที่เคยนิ่งตอนนี้กลับไม่อยู่ที่เดิม“เหตุใดท่านเชื่อข้าง่ายเช่นนี้ ไม่หวาดกลัวข้าเลยหรือ” หยุนชิงที่มัวแต่กังวลใจกลัวว่าหวังอี้หลินจะรับในตัวนางไม่ได้ ไม่ทันได้สังเกตเลยว่าสายคาดเอวตอนนี้ถูกชายหนุ่มคลายปมผ้าไปแล้ว“พี่รู้ว่าเจ้าไม่ใช่นาง”“รู้หรือ ท่านรู้ได

  • ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น   38: ปรับความเข้าใจ [2]

    เร็วเท่าความคิดร่างบางปรี่เข้าไปใกล้ตบเข้าที่หน้าร่างสูงเต็มแรง ยัง ยังไม่หนำใจนางขออีกสักหลาย ๆ ทีแล้วกัน ไม่ใช่เพียงแค่ตบหญิงสาวทั้งทุบทั้งตีหวังอี้หลินจนเหนื่อยหอบ ก่อนจะถอยหลังไปนั่งที่เตียงอย่างหมดแรง มองสามีอย่างโกรธเคืองชายหนุ่มเห็นว่าภรรยาได้ระบายจนพอใจแล้ว จึงเดินเข้าไปนั่งข้างกายเอื้อมมือหนาไปกุมมือภรรยาไว้ แล้วตบเบา ๆ ให้ใจเย็นหยุนชิงมองการกระทำของสามีอย่างไม่พอใจ ไม่คิดจะอธิบายแล้วยังมาปลอบนางอีก มันน่ากัดหูสักทีดีหรือไม่ หญิงสาวหลับตาลงแล้วสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ก่อนจะค่อย ๆ ผ่อนออกมา“เอาล่ะใจเย็นแล้วใช่หรือไม่พร้อมจะฟังเรื่องทั้งหมดหรือยัง”“รีบพูดมาสิเจ้าคะ ถ้าเหตุผลท่านไม่เพียงพอได้เห็นดีกันแน่” ร่างบางจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง“ในตอนนั้นพี่ไปเยี่ยมสหายที่ต่างเมือง ตอนพี่ไปพบเขาใกล้จะสิ้นลมแล้วไม่รู้ว่าถูกใครทำร้ายมา ในอ้อมกอดมีเด็กหญิงคนหนึ่ง เขาฝากให้พี่ดูแลเด็กคนนี้แทน เพราะเขาคงจะไม่รอดแล้ว ที่พี่ไม่ได้บอกใครว่าอาจูเป็นลูกใคร พี่เองก็ไม่รู้เพราะสหายผู้นั้นไม่ได้บอกอะไรนอกจากมอบแหวนหยกไว้ให้เพียงเท่านั้น แล้วบอกแค่ว่าสักวันเจ้าของแหวนวงนี้จะตามหาเด็กน้อยเอง เ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status