68: ทำหม้อไฟเอาใจสามี [1]

เมื่อกลับมาถึงบ้านพ่อบ้านได้นำจดหมายของหวังอี้หลินมาให้หยุนชิง นางเปิดอ่านเนื้อความในจดหมายจบ ด้านในได้บอกกล่าวเพียงว่า ตัวเขาสบายดีอาจจะกลับถึงบ้านในอีกสองวันและจะมีสหายติดตามมาด้วย

หากนับวันที่จดหมายมาถึงกับวันที่สามีเดินทาง คำนวณแล้วน่าจะมาถึงเย็นนี้แน่นอน หญิงสาวจึงคิดที่จะทำหม้อไฟเอาใจสามีสักหน่อย ไม่รู้ว่าการเดินทางจะลำบากแค่ไหน อย่างน้อยเขากลับมาก็จะได้มีอาหารอร่อยไว้รอ

หยุนชิงคิดว่าบรรยากาศวันนี้ช่างน่าออกมาทานข้าวข้างนอกนัก นางให้คนนำเสื่อมาปูตรงลานกว้าง และมีโต๊ะญี่ปุ่นขนาดปานกลางวางเรียงสามโต๊ะ แต่ละโต๊ะจะมีเตาดินเผาอันเล็กวางอยู่ และมีหม้อดินเผาขนาดพอเหมาะ

สำหรับทำหม้อไฟกินได้ประมาณสามคน โดยนางได้วาดแบบเตาและหม้อดินเผาอันเล็กแบบของไทยให้นายช่างทำให้ เพราะหยุนชิงเห็นว่าสะดวกกับเคลื่อนย้ายดีกว่าเตาสมัยนี้มาก

เมื่อจัดสถานที่เรียบร้อยหยุนชิงเข้าครัวเพื่อเตรียมวัตถุดิบและน้ำซุปต่อ เริ่มจากการเตรียมน้ำซุปหญิงสาวเตรียมไว้สองแบบ แบบแรกคือน้ำซุปแบบธรรมดาสำหรับคนกินเผ็ดไม่ได้ เริ่มจากนำน้ำกินสะอาดเทใส่หม้อ แล้วตั้งไฟ

ใส่กระดูกหมู ขิง เก๋ากี้ พุทราจีน พริกไทยขาว ต้นหอม เห็ดหอม และหัวผักกาดขาว เติมรสด้วยเกลือเล็กน้อยตามด้วยน้ำตาล ซีอิ๊ว เคี่ยวไปเรื่อย ๆ เมื่อมีฟองขึ้นก็ตักออกให้หมดจนน้ำใสเมื่อมั่นใจว่าน้ำซุปได้ที่แล้วก็ยกลง

แบบที่สองคือน้ำซุปแบบเผ็ดนำน้ำกินสะอาดเทใส่หม้อแล้วตั้งไฟใส่กระดูกหมู ขิง กระเทียม น้ำมันพริก พริกแห้งทั้งเมล็ด ใบกระวาน โป๊ยกั๊ก อบเชย ก้านพลู และเต้าหู้ทอดกรอบ เติมรสด้วยเกลือเล็กน้อยน้ำตาล ซีอิ๊ว ผงหมาล่า เคี่ยวไปเรื่อย ๆ เมื่อมีฟองขึ้นก็ตักออกให้หมด เคี่ยวไปเรื่อย ๆ เมื่อมั่นใจว่าน้ำซุปได้ที่แล้วก็ยกลง

หลังจากเตรียมน้ำซุปเรียบร้อยก็มาเตรียมเครื่อง โดยหยุนชิงให้บ่าวในครัวแล่เนื้อให้บางแบบเนื้อสไลด์ มีทั้งเนื้อหมู เนื้อไก่ และเนื้อปลา นอกจากเนื้อสัตว์ ก็ยังมีเต้าหู้ปลา ลูกชิ้นปลา เต้าหู้ทอด ไข่ ข้าวโพดหั่นเป็นท่อนเล็ก เห็ดหอม เห็ดนางรม เห็ดเข็ม ผักกาดหอม ผักกาดขาว แครอท หัวไชเท้า ผักบุ้ง ที่ขาดไม่ได้เลยนั้นคือผักชีเพราะสามีนางชอบที่สุด

หญิงสาวยังทำเส้นหมี่หยกอีกอย่างเพราะตัวนางก็คิดถึงโลกก่อนเหมือนกันเวลาไปกินหมูกระทะกับเพื่อนสิ่งแรกที่จะกินก็คือหมี่หยก

เมื่อมีอาหารแล้วก็ต้องมีน้ำไว้กินดับกระหายด้วย หยุนชิงจึงทำน้ำใบเตย และน้ำเก๊กฮวยไว้กินหวานเย็นชื่นใจ เมื่อทำเสร็จนางจะเทใส่โอ่งดินเผาเพื่อน้ำจะได้คงความเย็น เพราะที่แห่งนี้น้ำแข็งหายากมาก

ทุกอย่างเตรียมไว้ครบหมดแล้ว เหลือเพียงรอให้หวังอี้หลินและสหายเดินทางมาถึงเท่านั้น ต้นยามซวี (19.00-20.59 น.) หวังอี้หลินและสหายได้เดินทางมาถึง

หยุนชิงให้พวกเขาแยกย้ายกันไปเก็บสัมภาระส่วนตัว และอาบน้ำให้สบายก่อนจะออกมาทานมื้อค่ำด้วยกัน ในระหว่างรอหญิงสาวให้คนยกอาหารไปไว้สถานที่เตรียมไว้ตั้งหม้อรอ เมื่อพวกเขามาถึงก็จะได้กินเลยไม่ต้องรอนาน ส่วนอาจูน้อยรอกินพร้อมทุกคนไม่ไหว เพราะทั้งวันเล่นกับพี่ไก่จนหมดแรงหยุนชิงจึงให้กินข้าวและอาบน้ำส่งเข้านอนไปก่อน

ทางด้านหานลู่และหยงเจาพวกเขาเห็นบ้านของหวังอี้หลินครั้งแรกมันช่างน่าอยู่ยิ่งนัก ภายในดูแปลกตาโถงในบ้านดูกว้างและโล่งเมื่อเปิดหน้าต่างลมพัดมาเย็นสบายยิ่ง

ภายในห้องที่พวกเขาได้พักคนละห้อง มีเตียงที่ดูแปลกตา ฟูกนอนที่นุ่มนอนสบายและมีตู้หน้าตาแปลก ๆ ภายในไม่ต้องพับเสื้อผ้าให้ยาก แค่ใส่ไม้แล้วแขวนก็เป็นอันเสร็จ เห็นทีพวกเขาคงต้องใช้วิธีนี้บ้างแล้ว พวกเขาเป็นบุรุษเรื่องพับผ้าเก็บผ้าให้เป็นระเบียบ มันไม่ใช่วิสัยของพวกเขาอยู่แล้วถ้าเป็นแบบนี้ก็จะง่ายขึ้น