ตอนที่141 บทเรียน

“ใช่! ข้านอนกับคนที่ไม่รู้จัก แต่นั่นเพราะข้าเข้าใจผิด ว่าเป็นท่าน! แต่เมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว ก็สุดแท้แต่ท่านจะลงโทษข้าเถอะ แต่จงจำไว้ให้ดีนะเจ้าคะ ว่าไร้ตัวข้าในจวนแห่งนี้ สุดท้ายแล้วผลมันจะเป็นเช่นไร”

หากนางต้องตาย จวนอ๋องแห่งนี้ก็ต้องมลายไปเช่นกัน คนนอกอาจไม่รู้ ว่าทุกวันนี้จวนอ๋องอยู่ได้เพราะนาง หากไม่มีนางอยู่ ไม่เกินครึ่งปี จวนแห่งนี้จะเหลือเพียงชื่อ

“เจ้ากำลังขู่ข้าอย่างนั้นรึ!”

อ๋องจิ้งหาน ย้อนถามภรรยาเสียงกร้าว แม้เขาอยากกำจัดนางให้พ้นหน้า แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อการเงินในจวน ล้วนมาจากนางทั้งสิ้น หากนางไม่อยู่ พ่อตามีหรือจะให้เขาอยู่ดีกินอิ่ม

“ไม่เลยเจ้าค่ะ ข้าแค่อยากให้ท่านพี่ มองเห็นความเป็นจริง ว่าถ้าไม่มีข้าอยู่ ความโอ่อ่าที่ยังมี จะเหลืออยู่หรือไม่ ไร้ตัวข้าสกุลชูย่อมไม่หยิบยื่นสิ่งใดให้เช่นกัน”

ชูเฟย จำต้องยกเรื่องนี้มากล่าวอ้าง เพราะไม่มีใครอยากจะตายหรอกนะ ต่อให้ทำผิดจริงๆ นางก็ยังอยากมีลมหายใจอยู่

“ใครที่รู้เห็นเรื่องนี้ สังหารให้หมด ชูเฟยนับตั้งแต่นี้ไป หากข้าไม่อนุญาต อย่าได้ก้าวออกจากจวน แม้แต่ครึ่งก้าว!”