Share
บทที่ 1040
Related chapters
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1041
เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออก เขารู้ดีว่าไข่มุกน้ำแข็งเป็นสมบัติของตระกูลวู๊ด ถึงผู้อาวุโสลำดับหนึ่งและคนอื่น ๆ ในตระกูลวู๊ดจะสนับสนุนให้เขายืมสมบัติได้ แต่มันก็คงไม่สำเร็จสุดท้ายแล้ว เขาคงบอกไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต ถ้ามีคนขัดจุดมุ่งหมายของเขามากเกินไป“แต่ถ้าจู่ ๆ เขาก็ขึ้นมาเป็นทายาท ต้องมีคนไม่พอใจแน่!”ริมฝีปากของไททัสบิดเบี้ยว เขายิ้มอย่างไม่มีความสุขเอาซะเลยเมื่อเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น “ไม่เพียงแต่ลิลลี่และคนอื่นๆ เท่านั้น ที่จะไม่ยอมรับเขา แต่พวกหนุ่มสาวและผู้อาวุโสของตระกูลวู๊ดทั้งหลายก็คงไม่เห็นด้วยเช่นกัน สุดท้ายแล้ว แลนซ์ชนะใจหนุ่มสาวก็เพราะเขามีความสามารถ แถมทักษะการต่อสู้ของเขาก็เก่งมากด้วย!”“งั้นผมก็ไม่มีทางเลือกนอกจากให้พวกเขาสนับสนุนผมสินะ!”เฟนด์กำหมัดแน่น “ผมจะเป็นทายาท เพราะเห็นแก่เฟอร์นันโด เราจะประกาศในวันพรุ่งนี้ แล้วเราก็จะจัดการแข่งขันต่อสู้สำหรับพวกหนุ่มสาวในวันต่อไป ตราบเท่าที่ผมเอาชนะพวกเขาได้ ก็จะไม่มีใครต่อต้านผมอีก!”เฟนด์ไม่อยากเปิดเผยพลังของเขา แต่ดูจากสถานการณ์ เขาคงไม่มีทางเลือกนอกจากแสดงมันออกมา“คุณพูดจริงรึเปล่า นายน้อย? สมาชิกหนุ่ม ๆ สาว ๆ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1042
“ลูกศิษย์ของลูกงั้นเหรอ? จริงเหรอ?"เมื่อแนชได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของเขาก็สดใสขึ้นมาถ้าลาน่าและคนอื่น ๆ เป็นลูกศิษย์ของเฟนด์จริง ๆ และถ้าพวกเขาฆ่าผู้พิทักษ์ที่เก้าที่อยู่ขั้นแรกของระดับกึ่งเทพได้ มันหมายความว่า อย่างน้อยเฟนด์ต้องอยู่ในขั้นกลางของระดับกึ่งเทพแน่ ถ้าเขาแข็งแกร่งขนาดนั้น ทักษะการต่อสู้ของเขาคงต้องแข็งแกร่งมากแน่ ๆ อย่างน้อย เขาก็คงสู้กับอัจฉริยะจากตระกูลวู๊ดได้“ฮ่า ดีเลย!"ผู้อาวุโสลำดับหนึ่งตื่นเต้นมาก “ในเมื่อมันเป็นแบบนั้น ผมจะประกาศในวันพรุ่งนี้เช้า แล้วเราจะจัดงานแข่งขันการประลองยุทธสำหรับสมาชิกหนุ่มสาวของตระกูลวู๊ด ใครก็ตามที่อายุต่ำกว่าสามสิบสามารถเข้าร่วมได้! และคนที่ชนะ จะได้เป็นทายาทของตระกูลวู๊ด!”แนชครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ทำไมเราไม่เพิ่มรางวัลนี้ล่ะ? ผู้ชนะไม่เพียงแต่จะได้เป็นทายาทเท่านั้น แต่จะได้ใช้ไข่มุกน้ำแข็งตามเท่าที่ต้องการได้ด้วย ว่าไงล่ะ?”ผู้อาวุโสลำดับหนึ่งตาเป็นประกายทันที เมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น “ก็ได้ครับนายท่าน เราจะทำตามแผนนั้น ถ้าเราเพิ่มเงื่อนไขนั้นไป ก็จะไม่มีใครว่านายน้อยเฟนด์ที่จะใช้สมบัติเมื่อเขาเป็นผู้ชนะ!”“ฮ่า ใช่ ถ้าเราเพิ่มเงื
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1043
ในทางกลับกัน ไททัสก็แกล้งพูดขึ้นมา “ฮ่าฮ่า! ดีเลย เลือดย่อมข้นกว่าน้ำเสมอ!”ทว่า ไททัสหน้านิ่วคิ้วขมวดอีกครั้ง “นายท่านวู๊ด นายท่านเชื่อใจเฟนด์มากไปรึเปล่าครับ? ถ้าเกิดยานี่เป็นยาพิษล่ะ? ทำไมนายท่านไม่ตรวจสอบก่อนจะกลืนมันเข้าไปล่ะครับ!” ไททัสถามด้วยน้ำเสียงระมัดระวัง “นอกจากนี้แล้ว นายน้อยเฟนด์ขอจัดการแข่งขันถึงสองครั้ง นายท่านก็ตอบโดยไม่ลังเลเลยทั้งสองครั้ง! ถ้าเกิดว่านักษะการต่อสู้ของนายน้อยเฟนด์ทำให้เขาไม่ชนะ จะทำยังไงครับ และถ้าตำแหน่งของหัวหน้าตระกูลต้องตกเป็นของคนอื่น?” ไททัสยังคงกังวลแนชไม่ตอบเดี๋ยวนั้น แต่เขาหัวเราะออกมาดัง ๆ ให้กับความกังวลของไททัสแทน “ฉันเป็นหนี้เฟนด์กับแม่ของเขามามาก มากเกินไป และฉันเชื่อว่าเขาจะไม่มีทางทำร้ายฉัน ถึงยาจะมีพิษฉันก็กินอยู่ดีแหละน่า เขาเป็นลูกชายของฉัน และเขาทำยาให้ฉัน ฉันต้องกินอยู่แล้วสิ!” ดวงตาของแนชเต็มไปด้วยน้ำตา เขาพูดต่อว่า “ฉันดีใจจริง ๆ ที่ได้เห็นทั้งคู่ก่อนตาย ที่มากไปกว่านั้น ถ้าพวกเขาไม่มาในวันนี้ นอกจากฉันแทบจะไม่มีโอกาสเห็นหน้าพวกเขาแล้ว ฉันก็คงไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าฉันโดนวางยา!”แนชหยุดไปครู่นึง เขาเอนไปข้างหลังเล็กน้อย “สำหรับเรื
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1044
“ก็ได้ ก็ได้! หยุดบ่นนะลูก พ่อก็ลำเอียงกับลูกเหมือนกันนะ ไม่ใช่พี่เฟนด์คนเดียว!”แนชอดหัวเราะไม่ได้ ขณะที่เขามองไปที่ลูกสาวสุดน่ารักของเขาที่อยู่ตรงหน้า “ลูกรักของพ่อ ยูล ลูกมีเสน่ห์และสวยขึ้นในทุก ๆ วัน! อีกอย่าง ลูกก็ถือว่าเป็นหนุ่มสาวในตระกูลวู๊ด ลูกจะเข้าร่วมการแข่งขันก็ได้นะ!”“ฮึ่ม! แน่นอน! ความแข็งแกร่งและทักษะการต่อสู้ของหนูก็แข็งแกร่งใช้ได้เลย! พ่อจะมาโทษหนูไม่ได้นะ ถ้าหนูแข่งชนะพี่เฟนด์!”ยูลทำหน้ามุ่ย ก่อนถอนหายใจอย่างหงุดหงิด“ยูล อะไรก็ตามที่ลูกได้ยิน อย่าไปบอกใครนะลูก เข้าใจไหม?"ลิซซี่เตือนยูล หลังจากนึกขึ้นได้ว่าเรื่องนี้จริงจังขนาดไหน “สุดท้ายแล้ว ถ้าเรื่องที่พ่อของลูกถูกวางยาเป็นเรื่องจริง แสดงว่าคนที่ทำแบบนั้นต้องเป็นคนใกล้ตัวมาก ๆ แน่! น่ากลัวจริง ๆ !”“ค่ะแม่ หนูเข้าใจ หนูจะไม่พูดเรื่องนี้ค่ะ หนูจะไม่พูดเรื่องนี้เด็ดขาด!”ยูลพยักหน้าอย่างว่าง่าย เธอพูดต่อว่า “หนูจะรอจนกว่าพี่เฟนด์ว่าง แล้วค่อยหาเวลาคุยกับเขาค่ะหนู อยากรู้จริง ๆ ว่าโลกข้างนอกเป็นยังไง! รู้สึกยังไงที่โตมากับโลกภายนอก? สำหรับคนที่เติบโตในโลกแบบนั้น แถมยังกล้าที่จะแข่งขันเพื่อเป็นทายาทของตระกูลว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1045
อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสลำดับสามมีโอกาสน้อยมากที่จะเข้าใกล้แนชแล้ววางยาเขา เพราะฉะนั้น คนที่มีโอกาสเป็นคนที่วางยาเขามากที่สุด ก็คือลิลลี่ ลาโกริโอ“นายท่านวู๊ด พักผ่อนไว ๆ นะครับ พรุ่งนี้ผมจะประกาศให้ตระกูลวู๊ดทุกคนรู้เรื่องการแข่งขัน!”นายท่านแนช และคนอื่น ๆ ออกในไม่ช้าในตอนนี้ บ้านของลิลลี่ที่เธออาศัยอยู่ เธอโกรธจัด เธอสัมผัสได้ถึงความโกรธผ่านเส้นเลือดของเธอ! หน้าของบิดเบี้ยวจนน่าเกลียด"ฮึ! ฉันโมโหจริง ๆ ! คนของซุ่มโจมตีเฟนด์และคนอื่น ๆ อยู่ตั้งหลายวัน พอเราเลิกรอ แล้วสั่งให้คนของเรากลับมาเท่านั้นแหละ เฟนด์ และคนอื่น ๆ ก็โผล่หัวมา! เสียเวลาจริง! ประชดกันรึไง!”ความโกรธก่อขึ้นในใจของเธอราวกับกระแสน้ำ ที่เธอหายใจออกแรง ๆ เพื่อสงบสติของเธอ“คนเสนอ พระเจ้าสนอง! มันคือโชคชะตาชัด ๆ !”ผู้อาวุโสลำดับสามทำหน้าถมึงทึง ก่อนจะคร่ำครวญว่า “เรื่องที่แย่ที่สุดตั้งแต่พวกมันกลับมา ก็คือพวกมันฆ่าเบรนตัน วู๊ด มือขวาของเรา! เบรนตันเป็นนักสู้ระดับกึ่งเทพ! ถึงเขาจะอยู่ก้าวแรกของระดับกึ่งเทพ แต่คนที่ฆ่าเขา อย่างน้อยก็ต้องอยู่ขั้นกลางของระดับกึ่งเทพแล้วแน่ ๆ !”"ใช่เลย!"ลิลลี่เห็นด้วยพร้อมน้ำเสีย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1046
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเวด ลิลลี่ที่ไม่รู้จะทำอะไรต่อดีก่อนหน้านี้ก็ตาเป็นประกายขึ้นมาเธอยิ้มอย่างชั่วร้าย “คุณพูดถูกที่สุด! ยิ่งมันอยากได้อะไรมากแค่ไหน ฉันก็จะห้ามไม่ให้มันได้มามากเท่านั้น! ฮึ่ม! มันอยากได้ไข่มุกน้ำแข็งไปช่วยเพื่อนสินะ? ฝันต่อไปเถอะ! ฉันจะไม่เป็นคนเดียวที่ไม่เห็นด้วยแน่ ตระกูลวู๊ดคนอื่น ๆ ก็ต้องไม่เห็นด้วยเหมือนกัน! ขอทานที่เพิ่งกลับมาจากโลกภายนอกงั้นเหรอ มันมีสิทธิ์อะไรจะมาเอาสมบัติของตระกูลวู๊ด?”"ถูก! เฟนด์เป็นลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์ ถ้าข่าวที่ว่าคนจากตระกูลวู๊ดเป็นลูกเขยหลุดออกไปล่ะก็ ตระกูลวู๊ดคงต้องอับอาย และชื่อเสียงของเราต้องพังทลายลงแน่!”เวดคิดอะไรได้ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพูดจากระแนะกระแหน “จริง ๆ ข่าวนี่อาจจะเป็นอาวุธของพวกเราในอนาคตก็ได้นะ บางที เราอาจจะทำอะไรบางอย่างกับข้อมูลที่เราได้มา ทุกคนจะได้รู้ ว่าไอ้เด็กเวรนั่นเป็นความอัปยศอดสูของตระกูลวู๊ด!”อย่างไรก็ตาม ลิลลี่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอีกครั้ง “โอกาสที่เฟนด์จะได้สมบัตินั้นน้อยจริง ๆ ไม่มีใครเต็มใจให้สมบัติกับคนนอกหรอกน่า ยิ่งไปกว่านั้นนะ จากระดับการต่อสู้ของเขาแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะพัฒนาไ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1047
ชายร่างสูงใหญ่อีกคนหัวเราะออกมาเสียงดัง “ฮ่าฮ่า! ดีเลย! ปีนี้ฉันยี่สิบเก้า ยังไม่ถึงสามสิบ ฉันก็เข้าแข่งขันได้ด้วยเหมือนกัน! ดีเลยที่พวกเขาจัดการแข่งขันเพื่อเลือกหัวหน้าตระกูลคนต่อไป อย่างน้อยฉันก็ยังมีโอกาส อืม จะเกิดอะไรขึ้นนะถ้าฉันได้ที่หนึ่งขึ้นมา? ถ้าได้ที่หนึ่ง ฉันก็จะได้เป็นหัวหน้าตระกูลใช่ไหม? บางที อีกไม่กี่เดือนข้างหน้า นายท่านวู๊ดก็จะ...อุวะฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันต้องได้เป็นหัวหน้าตระกูลแน่!”“ไม่จำกัดเพศ ตราบเท่าที่เป็นหนึ่งในตระกูลวู๊ด งั้นเธอก็สมัครได้น่ะสิ?”ผู้หญิงชุดขาว ยิ้มอย่างเบิกบานเมื่อเธอเห็นเช่นนั้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสุข! “ดีเลย! คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าสาว ๆ เองก็มีโอกาสได้แข่งขันชิงตำแหน่งทายาทด้วย! นายท่านวู๊ดเป็นคนใจกว้างและยุติธรรมจริง ๆ ! วิธีนี้ทำให้ใครก็ตามที่มีแข็งแกร่งกว่าจะได้บัลลังก์ไปครอง แถมยังเป็นการรับประกันอีกว่า คนที่เป็นทายาทนั้นต้องมีความสามารถ และแข็งแกร่งอย่างแน่นอน!”“เฮ้! ไอ้พวกโง่! ถ้าแลนซ์อยู่ที่นี่นะ คิดว่าตัวเองจะมีโอกาสแข่งขันอยู่รึเปล่า? แมวไม่อยู่ หนูร่าเริงเลยสินะ?”ชายหนุ่มคนนึงที่สนิทกับแลนซ์ เขาประสานมือไว้ตรงหน้าอก ก่อนจะพูดเยาะเ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1048
“ตามคำที่ว่า คนที่รู้ทั้งพละกำลังของตัวเองและของศัตรู จะไม่มีใครเอาชนะได้! เฟนด์เพิ่งจะมาเมื่อวานนี้ เราไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเขา ทักษะการต่อสู้ของเขาเป็นยังไง ท่าไม้ตายของเขาคืออะไร เขาแข็งแกร่งมากพอที่จะท้าทายคนที่แข็งแกร่งกว่ารึเปล่า อะไรแบบนี้ เราไม่รู้เรื่องพื้นฐานอะไรของเขาเลยสักนิด!”ลีอาระมัดระวังตัวมากกว่าคนอื่น ๆ ในตระกูลวู๊ดถึงสองเท่า หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอก็โพล่งออกมาว่า “นายท่านวู๊ดกล้าจัดงานแข่งขันขึ้นมาอย่างทันควัน เขาไม่มีเวลาให้เฟนด์ฝึก หรือเตรียมตัวด้วยซ้ำ อาจจะเป็นไปได้รึเปล่า ว่านายท่านวู๊ดเชื่อในตัวเฟนด์?”“เหอะ? เชื่อใจในเขาอะนะ?”ฮัดสันเย้ยหยัน “ไอ้ขอทานนั่นมาจากโลกข้างนอก ใครจะรู้ล่ะว่ามันไปซุกหัวนอนที่ไหน ไปเรียนศิลปะการต่อสู้มาจากไหน? ถึงมันจะมีประสบการณ์ แต่เอาจริง ๆ มันได้อะไรมาจากโลกข้างนอกบ้างล่ะ? มีพลังและความแข็งแกร่งอะไรมาสู้กับพวกเราได้บ้าง?”ฮัดสันหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนเขาจะพูดต่อ “ฉันมั่นใจเลยนะ ถ้าทักษะการต่อสู้ของเราและเขาอยู่ในระดับเดียวกัน เราก็เอาชนะเขาได้ง่าย ๆ พวกเราคนใดคนนึงคงเอาชนะเขาสิบคนได้ เพราะเทคนิคการต่อสู้ของเขา และการควบค
Latest chapter
