ผู้หญิงคนนั้นจ้องไปที่ชายท้วม “ไอ้อ้วนวอลเตอร์ แกจะไปไม่ได้ถ้ากล้ามาแตะต้องตัวฉัน!”เธอยังไม่ทันพูดจบ เขาก็มองมาที่เธอด้วยพร้อมกับไฟลุกโชนในดวงตา และเดินตรงเข้ามาหาเพี๊ยะ! เขาตบเธอสามครั้ง“ฉันตามใจเธอมามากเกินไปแล้ว เธอนี่มัน! ทำไมถึงสร้างปัญหาให้ตลอดเลย? ใครเป็นเจ้านายตรงนี้กันแน่?! ไม่มีฉัน เธอมันก็ไม่มีอะไรเลย!”ดูเหมือนว่าเขาจะหงุดหงิดกับเธอมาก และเขาก็แสดงให้เห็นว่าผู้ชายอย่างเขาเป็นยังไง เขารู้สึกดีที่ได้ระบายความโกรธนี้กับเธอ“แก...” มันทำให้เธอนึกขึ้นได้ว่าต้องพึ่งพาผู้ชายคนนี้เพื่ออำนาจ เธอกล้าทำอะไรลงไปอย่างประมาทเพราะผู้ชายคนนี้ เธอไม่กล้าตอบโต้กลับเมื่อเป็นผู้ชายคนเดียวกันกับที่ตบเธอ“ไสหัวไป!” เฟนด์ตะโกนขณะที่ดูคู่รักทะเลาะกัน บอดี้การ์ดก็ฟื้นจากการหมดสติพอดีบอดี้การ์ดพวกนั้นหนีไปราวกับไม่มีวันพรุ่งนี้อีก“ไคลี่ เป็นอะไรไหม?” เฟนด์หันกลับมาเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ทำให้ลูกกลัว เสียงเฟนด์อ่อนโยนขึ้นมาก“ไม่ค่ะพ่อ พวกนั้นเป็นคนเลว สมควรได้รับอย่างนั้น ต่อไปถ้าโตขึ้น หนูอยากเป็นเหมือนพ่อ! จะได้ไม่มีใครมารังแกได้!” แล้วไคลี่ก็ทำท่าทีเหมือนซุปเปอร์แมนแม้ว่ามันจะดูน่
เพราะอย่างนี้ ใบหน้าและหูเล็ก ๆ ของเซเลน่าก็แดงก่ำ เธอรู้ดีว่าไคลี่ถามอย่างบริสุทธิ์ใจ มันทำให้เป็นเรื่องยากมากที่จะตอบเธอตกใจกว่าเดิมเมื่อเฟนด์ยิ้มและตอบว่า “เอาน่า ไม่ต้องเป็นห่วง พ่อสัญญาว่าลูกจะมีน้อง พ่อกับแม่จะมีลูกด้วยกันสองสามคน ลูกก็จะมีพี่น้องให้วิ่งเล่นด้วย”เซเลน่าเขินจนหยิกหลังเฟนด์“โอ๊ย!” เฟนด์ร้องขึ้นมา แต่เขาก็พูดต่ออย่างเร็วกว่า “ตอนกลางคืนนี่มันสวยจังเลยนะ”ทั้งสามรีบพากันกลับบ้าน ไคลี่ง่วงนอนเร็ว เธออยู่บนเตียงขณะที่เฟนด์ออกมาจากห้องน้ำเฟนด์เดินกลับมาที่ฟูกนอนและเตรียมตัวนอน ขณะที่เขากำลังเตรียมตัว เซเลน่าก็มองจากเตียงลงมาที่เขา “ที่รัก... ทำไมคุณไม่มานอนเตียงด้วยกันล่ะ? ถือว่าเป็นรางวัลของการทำหน้าที่พ่อและสามีที่ดีนะ” เซเลน่าหน้าแดงเฟนด์นั่งยอง ๆ บนพื้นอย่างมีความสุขเมื่อได้ยินแบบนั้น เขากระซิบเบา ๆ ว่า “ที่รัก คุณ...นี่หรือว่าคุณคิดที่จะมีพี่น้องให้ไคลี่อย่างที่เธอของั้นเหรอ? เยี่ยมเลย! ผมก็ด้วย!”เซเลน่ากลอกตาใส่เฟนด์ “พุฟฟ! พูดเรื่องอะไรเนี่ย? ฉันสงสารที่คุณนอนพื้น เลยจะให้นอนบนเตียง ไคลี่ไม่รู้หรอกเธอหลับไปแล้ว”“แค่...คืนเดียว? นอนเฉย ๆ น่ะเหรอ?”
“แต่ตอนนี้เรายังไม่มีเงิน เพราะงั้นต้องรอสองเดือนก่อนจะซื้อบ้านได้” เซเลน่าพูด เธอเห็นด้วยกับความคิดของเฟนด์ “คุณให้เงินยี่สิบล้านเป็นค่าหมั้นกับแม่ไปแล้ว เพราะงั้นไม่จำเป็นต้องให้อะไรอีก ที่เหลือคือของขวัญวันเกิดคุณปู่และค่าตอบแทนสิบล้านให้อีวาน ฉันคิดว่านะ คุณมีข้อตกลงที่ดีกับคุณทันย่า บางทีคุณอาจจะขอให้เธอให้เงินเดือนเดือนแรกเร็วกว่าวันจ่ายจริงสองสามวันเพื่อแก้ไขปัญหา!” เธอหยุดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะคิดออกว่า “รอจนกว่าคุณจะได้เงินเดือนอีกหนึ่งเดือน แล้วเราค่อยไปหาบ้านกัน ไม่ใช่ว่าที่นี่ยังอยู่ไม่ได้เสียหน่อย”“ผมไม่คิดว่าเราจะอยู่ที่นี่ได้!” “ไคลี่ไม่มีพื้นที่ส่วนตัว และคุณก็จะไม่ให้ผมแตะต้องตัวคุณ!”เฟนด์ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ในขณะที่เขาพูด “ผมจะไปดูว่ามีบ้านที่เหมาะสำหรับเราไหมตอนที่มีเวลา เราจะได้เจอหลังจากที่ดูไปบ้างแล้ว” “งานของคุณมันว่างแล้วก็ง่ายเลยใช่ไหม?” เซเลน่าไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เธอรู้สึกว่าเฟนด์เป็นบอดี้การ์ดที่ไร้ความรับผิดชอบ เขาเลิกงานได้เร็วเมื่อมีธุระส่วนตัว คงไม่มีงานไหนในโลกที่ง่ายแบบนี้อีก ทั้งคู่คุยกันอย่างเงียบ ๆ ในที่สุด พวกเขาก็ผล็อยหลับไป
“เธอกำลังตามหาเฟนด์อยู่เหรอ?” "ผู้หญิงสวย?" ทันย่าและอีวอนน์มองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจ “สวยแค่ไหนกันเชียว?” อีวอนน์กดดัน “ทำไมคนประหลาดแบบนั้นถึงยังมีสาวสวยมาตาม?” “โอ้ เธอสวยมาก จะพูดยังไงดี? สวยเกือบจะเท่าคุณเลย คุณอีวอนน์ และเธอก็อยู่อีกระดับของความสวยงามเช่นเดียวกับคุณทันย่าเลย!”บอดี้การ์ดพูดออกมาอย่างโผงผาง แม้ว่าเขาจะสับสนว่าทำไมผู้หญิงสองคนนี้ไม่เน้นประเด็นหลักที่ว่าผู้หญิงคนนั้นมาถามว่าเฟนด์อยู่ที่นี่หรือเปล่า แต่พวกเธอกลับสนใจความสวยของผู้หญิงคนนั้นแทน? นี่ไม่ใช่ที่ประกวดนางงามนะ!“เฟนด์ไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาอาจจะเข้ามาตอนบ่าย บอกให้พวกเขากลับไปเดี๋ยวนี้” เจมส์พูดอย่างตรงไปตรงมา “ไม่ ฉันอยากไปดูว่าใครกำลังตามหาเฟนด์!” ทันย่าพูดหลังจากคิดได้ “ฉันก็อยากเจอเธอเหมือนกัน!” ประกายแห่งความอิจฉาริษยาเกิดขึ้นในหัวใจของผู้หญิงสองคน เธอเป็นสาวในอุดมคติของเฟนด์แค่เพราะว่าสวยหรือเปล่า? อย่างไรก็ตาม คงไม่แปลกถ้าผู้หญิงบางคนจะสนใจผู้ชายคนเดียวกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมื่อเฟนด์เป็นคนดี นอกจากนี้ พวกเขายังเคยได้ยินเกี่ยวกับผู้หญิงผู้ร่ำรวยในการประมูลครั้งล่าสุด พวกเขาสันนิษฐา
“เอาล่ะ ทีนี้จะบอกเราแล้วใช่ไหมว่าเป็นใคร?” อีวอนน์พูดลากเสียงอย่างที่เคยทำ “เธอจำฉันไม่ได้เหรอ? นี่ซาซ่าไง ทันย่า! จำฉันไม่ได้จริง ๆ เหรอ?” ซาซ่ายิ้ม “ฉันเคยขอเฟนด์แต่งงาน แต่เขาไม่ได้ตอบตกลง ตอนนั้นฉันน้ำหนักเกินจนดูน่าเกลียด ไม่แปลกที่เขาจะปฏิเสธฉัน เพราะอย่างนี้ฉันเลยอยากลองเสี่ยงอีกสักครั้ง มันอาจจะมีหวังถ้าฉันขอเขาอีกครั้งตอนนี้!” “ซาซ่า!” ทันย่าสูดหายใจเข้าอย่างแรง เธอขยี้ตาด้วยความสงสัยว่าเธอกำลังมีอาการประสาทหลอนอะไรหรือเปล่า เธอสำรวจซาซ่าอย่างใกล้ชิด ผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเธอและซาซ่าที่เธอรู้จักดูต่างกันโดยสิ้นเชิง อย่างไรก็ตาม หลังจากมองดูอย่างถี่ถ้วนแล้ว เธอเหมือนซาซ่าจริง ๆ ไม่แปลกเลยที่ทันย่ารู้สึกคุ้นเคยเมื่อได้เห็นในตอนแรก“พระเจ้า นี่เธอรักษาโรคได้แล้วเหรอ? แล้วลดน้ำหนักไปกี่โล? ฉันจำได้ว่าเจอเธอเมื่อไม่กี่วันก่อน ไม่ใช่ว่าหนักประมาณ 200 เหรอ?”อีวอนน์ยังคงตกตะลึง เธอเถียงกับตัวเองในใจว่าคนตรงหน้าคือคนหลอกลวงซาซ่าบอกว่าเธอเคยขอเฟนด์แต่งงาน แต่เขาไม่ตกลง และตอนนี้เธอลดน้ำหนักสำเร็จแล้ว กลายเป็นสาวสวยอย่างน่าทึ่ง เธออยากจะลองอีกครั้ง "ใช่ ทั้งหมดนี้ต้อง
เฟนด์ถือกระเป๋าสัมภาระขนาดใหญ่ที่ซื้อมาก่อนหน้าและยืนอยู่หน้าที่พักของไทเกอร์“พี่ ในที่สุดก็มา ภรรยากับผมกำลังรออยู่เลย!”เมื่อเปิดประตูมาเจอเฟนด์หน้าบ้าน ไทเกอร์ก็ยิ้มออกมา“เข้ามาเลย! เข้ามาเลย!” ภรรยาของไทเกอร์ออกมาต้อนรับเขาทันที อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกงุนงงที่ได้เห็นเฟนด์ถือกระเป๋าเดินทางใหม่เอี่ยมสองใบ “นี่อะไรน่ะพี่?” ท่าทีของไทเกอร์ตรงกันกับภรรยา เขาคิดว่าเฟนด์คิดที่จะย้ายบ้านเหรอ? น่าเสียดายที่บ้านของพวกเขาเล็กมาก ไม่มีทางที่เฟนด์จะมาอยู่ด้วยได้“ว่าไง นี่ฉันไม่มีเวลาเลือกของดี ๆ ให้นายก่อนจะมา เลยเอากระเป๋าเดินทางใบใหญ่มาให้สองใบ!” เฟนด์หัวเราะเบา ๆ แล้วหยิบกระเป๋าเข้าไปวางไว้ที่มุมห้อง ดูจากท่าทีเฉย ๆ ของเฟนด์ กระเป๋าสัมภาระนั่นดูเหมือนจะเบา ข้างในคงไม่มีอะไรอยู่ไทเกอร์กับภรรยาตกตะลึง นี่เป็นครั้งแรกที่เพื่อนซื้อของมาเยี่ยมขนาดนี้ คนอื่น ๆ มักจะซื้อผลไม้ บุหรี่ หรือแอลกอฮอล์ อะไรทำนองนั้น ถึงอย่างนั้น ทั้งสองก็สังเกตได้ว่านั่นเป็นกระเป๋าดี พวกเขาสงสัยว่าเฟนด์หมดเงินไปเท่าไหร่กับของที่ดูเหมือนจะเป็นของแบรนด์ “พี่มีน้ำใจเกินไปแล้ว ทำไมถึงเอามันมาให้เราล
เมื่อได้พยายามยกกระเป๋า เธอพบว่าความจริงแล้วมันหนัก เธอยกมันไม่ขึ้นเพราะออกแรงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น “ทำไมมันหนักจัง? มันเป็นของใหม่นี่ มีอะไรอยู่ข้างในหรือเปล่าเนี่ย?” คิ้วของหญิงสาวขมวดเข้าหากัน มีสีหน้างุนงงไทเกอร์นึกอะไรขึ้นได้ก็กระโดดลุกขึ้นและตบหน้าผากตัวเอง “พี่เฟนด์พูดว่า ‘นายเรียกฉันว่าพี่ และในฐานะพี่ เป็นปกติที่จะช่วยเหลือกันสักหน่อย!’”เขารีบวิ่งไปเปิดกระเป๋าเดินทางออกวินาทีที่เขาเปิดกระเป๋าใบแรก แผ่นสีแดงแทบจะพุ่งออกมาจากกระเป๋า มันเยอะจนแทบจะปิดไม่ได้!“โอ้ พระเจ้า... นี่มันเงินจำนวนมากเลย! ฉันไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้มาก่อนในชีวิต!” ภรรยาของเขาเบิกตากว้างที่กระเป๋าเดินทางด้วยความตกใจ ไทเกอร์เปิดกระเป๋าอีกใบ เช่นเดียวกับกระเป๋าอีกใบหนึ่ง แผ่นสีแดงจำนวนหนึ่งอยู่เต็มกระเป๋าใบนี้ “พี่เฟนด์ นี่มัน... เขารวยขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมถึงให้เงินเรามากมายขนาดนี้?”ไทเกอร์นั่งอยู่บนพื้นจ้องไปที่กระเป๋าทั้งสองตรงหน้า เขาตกใจมาก“เงินขนาดนี้มันพอกับตลอดชีวิตของเราเลยใช่ไหมไทเกอร์? เราซื้อบ้าน ซื้อรถได้ แล้วยังมีเงินเหลืออีกมาก!” ภรรยาของเขากลืนน้ำลาย มีการตอบสน
สีหน้าของโจแอนไม่พอใจหลังจากที่ได้ยินเรื่องนี้ เธอยิ้มอย่างไม่สบายใจขณะที่ตอบว่า “ไม่ใช่ว่าสัญญาไปแล้วเหรอว่าจะไม่มาขอเฟนด์อีก คุณซาซ่า?” สีหน้าของซาซ่าเริ่มกระอักกระอ่วน “คือหนู ตอนนั้นหนูไม่สวย เลยคิดแต่ว่าเฟนด์จะปฏิเสธ แต่ตอนนี้หนูสวยขึ้นมาก และเฟนด์ก็โดดเด่นมาก เลยอยากจะลองอีกสักครั้ง!”โจแอนเริ่มอารมณ์เสีย “ฉันซาบซึ้งกับความรู้สึกดีที่คุณมีให้เฟนด์นะ แต่ฉันรู้นิสัยของลูกชาย” เธอยืนกราน “เขาดื้อรั้นและซื่อตรง เพราะอย่างนั้นแล้ว เมื่อเขาบอกว่าไม่ชอบคุณ คุณก็จะไปโน้มน้าวใจเขาไม่ได้ แม้ว่าจะพยายามอีกครั้งก็ตาม ฉันว่าปล่อยมันไปเถอะนะคุณซาซ่า”“ฉันรู้ค่ะป้า แต่ก็ยังอยากลอง ถ้าได้ลองแล้วฉันจะไม่เสียใจ!”ซาซ่ายิ้มหวานและปรบมือเรียกบอดี้การ์ดของเธอบางคนให้ออกมาข้างหน้าและถือของขวัญที่เธอซื้อมา “ฉันไม่รู้ว่าจะซื้ออะไรให้ทุกคน เพราะฉะนั้นเลยอยากให้หยกกับทุกคนแทน หวังว่าจะถูกใจนะคะ!” “ในเมื่อไคลี่ยังเด็ก ฉันเลยซื้อตุ๊กตาให้เธอสองสามตัว” ซาซ่าพูดอย่างยิ้ม ๆ “พระเจ้า มีของฉันด้วย!” ซีน่าหยิบกล่องมาดูด้วยความดีใจและตรวจดูหยกที่อยู่ข้างใน “สีนี้เด่นมากคุณซาซ่า แพงน่าดูเลยสินะ” “