ตอนที่ ๒๑ หิมะตกแล้ว

ตู๋กูรั่วหวานั้นทำตัวติดบิดาจนกระทั่งกลายเป็นเรื่องชินตาของคนในเรือนเสียแล้ว ชายหนุ่มก็เอาแต่เกาะติดบุตรสาวตลอดสองเดือนที่ผ่านมานั้นเขาพักอยู่ที่นี่ กิน นอน ทำงาน ช่วยนางเลี้ยงหวาหวา เมิ่งจิ่วซือเองไม่ได้ต่อต้านหากเขาจะสนิทกับบุตรสาวมากกว่านาง หญิงสาวต้องการให้เส้นทางในนิยายเปลี่ยนแปลงในยามนี้คิดว่าเรื่องบาดหมางใจของสองพ่อลูกคงจะคลี่คลายลงแล้ว จนกระทั่งวันหนึ่งที่เป่ยติ้งหรงอ๋องจะต้องเดินทางกลับเจียงหนานเพื่อไปสะสางงานที่กองทัพของเขา แต่เด็กน้อยของนางก็เอาแต่งอแงไม่เลิกไม่ยอมปล่อยมือจากบิดา

ทำเอานางและเขารู้สึกทำอะไรไม่ถูกอยู่บ้าง ก่อนจะตกลงกันว่าให้เขาออกเดินทางในช่วงที่เจ้าเด็กน้อยนอนหลับแทน แต่ผู้ใดจะไปคิดว่าเด็กตัวเล็กจะนั่งเฝ้ายามบิดาไม่ยอมนอนกลางวัน เมิ่งจิ่วซือเห็นว่าเด็กน้อยเดินไปที่อ่างน้ำก่อนจะเอามือจุ่มน้ำแล้วป้ายที่เปลือกตาทั้งสองข้างเพื่อให้ตนเองไม่ง่วง การกระทำของบุตรสาวทำให้เมิ่งจิ่วซืออดที่จะขบขันไม่ได้จริง ๆ แต่เพราะคิดเพียงว่าเด็กน้อยคงจะติดบิดาเกินไปเท่านั้นเอง

แต่แล้วในที่สุดความง่วงก็ไม่สามารถมีสิ่งใดมาขวางกั้นได้ เพราะในตอนกลางวันเด็กน้อยไม่ยอมหลับทำให้ช่วงเวลากล