Home / มาเฟีย / มาเฟียกำราบรัก / บทที่ 11 มาไม้ไหน

Share

บทที่ 11 มาไม้ไหน

last update Last Updated: 2025-10-18 18:07:55

@บริษัทบีเวอร์ เมดิคอล

หงส์ฟ้ายืนมองตึกสูงตรงหน้าซึ่งเป็นบริษัทผลิตเครื่องมือทางการแพทย์ที่พ่อเธอกับพ่อมาเฟียหนุ่มร่วมกันลงทุนพร้อมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนก้าวเท้าเดินเข้าไปในบริษัท

"คุณเซริวบอกให้คุณหงส์ฟ้าขึ้นไปพบที่ห้องทำงานครับ" ทันทีที่เดินเข้ามาในบริษัทจอห์นลูกน้องมาเฟียหนุ่มก็เดินเข้ามาบอกกล่าวกับเธอด้วยท่าทางนอบน้อม

"อืม" เธอพยักหน้ารับน้อย ๆ พลางกวาดสายตามองสำรวจไปรอบ ๆ บริษัทก่อนจะหันกลับมาพูดกับจอห์น "นำไปสิ"

"ครับ" สิ้นเสียงหญิงสาวจอห์นก็เดินนำเธอไปเข้าลิฟต์สำหรับผู้บริหาร สร้างความสงสัยให้พนักงานในบริษัทเป็นอย่างมาก ทุกคนต่างพากันสงสัยว่าหงส์ฟ้าเป็นใครทำไมประธานบริษัทอย่างมาเฟียหนุ่มถึงให้ความสำคัญมากขนาดนั้น

พนักงานหญิงที่แอบชอบมาเฟียหนุ่มหวังไต่เต้าขึ้นไปเป็นคุณนายของเขาต่างพากันไม่พอใจเป็นอย่างมากกับการปรากฏตัวของเธอ เสียงซุบซิบดังเข้าหูหงส์ฟ้าไม่ขาดสายแต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไรเดินตามจอห์นไปเงียบ ๆ จนถึงห้องทำงานมาเฟียหนุ่ม

เธอผ่อนลมหายใจเข้าออกเบา ๆ ควบคุมสติอารมณ์ตัวเองให้คงที่พยายามท่องในใจว่านี่คือเวลางานเธอจะไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาปะปน ก่อนยกมือขึ้นเคาะประตู 2-3 ครั้งแล้วค่อย ๆ เปิดประตูเข้าไป

"สายไปห้านาที" มาเฟียหนุ่มยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลาทันทีที่ร่างบางเดินมายืนหน้าโต๊ะทำงาน ก่อนตวัดสายตามองใบหน้าหวานเพื่อดูว่าเธอจะแก้ตัวยังไง

"ค่ะ"

คิ้วเข้มขมวดเป็นปมเมื่อหญิงสาวเพียงขานรับในลำคอเบา ๆ ไม่ได้ตอบโต้อะไรผิดจากที่คิดไว้ทำเขาแปลกใจไม่น้อยกับท่าทางสงบเสงี่ยมเคร่งขรึมของเธอถ้าปกติคงต่อปากต่อคำแล้ว

"เดี๋ยวฉันจะให้เจนนี่พาเธอไปดูแต่ละแผนก" ดวงตาคมกริบจับจ้องใบหน้าหวานอย่างใช้ความคิดนานนับนาทีก่อนเอ่ยต่อ สิ้นเสียงพูดมือหนาก็เอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ตั้งโต๊ะขึ้นมาต่อสายเรียกเลขาที่นั่งอยู่หน้าห้องให้เข้ามา

แกร็ก!

หลังจากเขาวางสายไปได้แป๊บเดียวประตูห้องทำงานก็ถูกเปิดออกก่อนจะเผยให้เห็นร่างผอมเพรียวของเลขาสาววัย 30 ต้น ๆ หน้าตาดีเดินเข้ามา

"เจนนี่นี่คุณหงส์ฟ้าเขาจะมาทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยของผม" มาเฟียหนุ่มเอ่ยกับเลขาสาว แล้วหันไปเอ่ยกับหญิงสาวต่อ "เจนนี่เขาเป็นเลขาของผม"

"สวัสดีค่ะคุณหงส์ฟ้า"

"สวัสดีค่ะคุณเจนนี่" สิ้นเสียงแนะนำมาเฟียหนุ่มทั้งสองสาวก็กล่าวทักทายพร้อมส่งยิ้มให้กันอย่างเป็นมิตร

มาเฟียหนุ่มนั่งมองหญิงสาวอย่างใช้ความคิดกับคนอื่นเธอก็ดูเป็นมิตร กริยามารยาทดีแต่ทำไมกับเขาเธอถึงได้ต่อต้านแยกเขี้ยวใส่ตลอด วันนี้เธอทำให้เขาแปลกใจเป็นครั้งที่สองแล้ว

เขาคิดว่าเธอจะทักท้วงเสียอีกเมื่อรู้ว่าต้องมาเป็นผู้ช่วยข้างกายเขา แต่กลับผิดคาดเธอไม่แสดงท่าทีใด ๆ ออกมาให้เห็นเลยสักนิดอยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอจะมาไม้ไหนอีก

"พาคุณหงส์ฟ้าไปเดินดูทุกแผนกในบริษัท" เสียงทุ้มเปล่งออกจากริมฝีปากหนาอีกครั้งหลังจากเงียบมาครู่ใหญ่

"ค่ะบอส" เจนนี่พยักหน้ารับคำสั่งเจ้านายหนุ่มแล้วเดินนำหญิงสาวออกจากห้อง "เชิญค่ะคุณหงส์ฟ้า"

มาเฟียหนุ่มมองตามหลังสองสาวไปจนลับสายตาจึงหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะมาต่อสายหาหวงเฟยหงพ่อของเธอเพื่อบอกความคืบหน้า

"สวัสดีครับคุณลุง"

(เป็นไงบ้างเซริว)

"น้องมาบริษัทแล้วครับตอนนี้ให้เลขาพาไปเดินดูการทำงานของแต่ละแผนกครับ"

(ดีแล้วหางานอะไรก็ได้ให้น้องทำจะได้ไม่ต้องว่างไปทำเรื่องไร้สาระ)

"ครับคุณลุง"

(ลุงฝากด้วยนะเซริวหากน้องดื้อก็ลงโทษได้เต็มที่เลยลุงอนุญาต)

"ครับ"

(งั้นลุงไม่กวนล่ะ เซริวทำงานต่อเถอะ)

"ครับ" นิ้วเรียวกดวางสายทันทีเมื่อพูดจบก่อนเขาจะต้องถอนหายใจออกมาด้วยความหนักอกเพราะไม่รู้ว่าจะหาอะไรให้หญิงสาวทำดี งานภายในบริษัทไม่ได้มีปัญหาอะไรเลยที่บอกเธอไปว่ามีปัญหาก็เป็นเพียงข้ออ้างในการให้เธอมาที่นี่หากเธอรู้ความจริงเข้าคงรีบบินกลับจีนเป็นแน่

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • มาเฟียกำราบรัก   The end

    วันเวลาหมุนเวียนดำเนินมาจนถึงวันที่มาเฟียหนุ่มกับหงส์ฟ้าแต่งงานกัน ตอนเช้าเป็นพิธีหมั้น พิธีแต่งงานแบบจีน และจัดงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสตอนเย็นที่โรงแรมงานเลี้ยงเลี้ยงฉลองมงคลสมรสของทั้งสองถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตที่โรงแรมชื่อดังใจกลางเมืองฮ่องกงสมกับฐานะของสองตระกูลมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ภายในงานถูกตกแต่งอย่างหรูหราด้วยฝีมือของออแกไนซ์เซอร์และเวดดิ้งแพลนเนอร์ชื่อดังระดับประเทศซึ่งทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีจนงานเลี้ยงฉลองเสร็จสิ้นลง"อ่อยย!..เมื่อยขาจัง" หงส์ฟ้าในชุดแต่งงานสีขาวแบรนด์ดังสั่งตัดเย็บพิเศษราคาครึ่งล้านล้มตัวลงนอนแผ่หลาบนเตียงร้องโอดครวญออกมาเบา ๆ หลังจากพ่อแม่ออกไปแล้วในห้องเหลือแค่เธอกับสามีป้ายแดง"หึ" มาเฟียหนุ่มที่กำลังถอดเสื้อสูทออกหลุดยิ้มออกมาอย่างนึกเอ็นดู ก่อนฟาดสูทไว้บนพนักเก้าอี้แล้วเดินไปนั่งลงบนเตียงยกขาเรียวขึ้นมาวางบนตักถลกกระโปรงชุดแต่งงานขึ้นไปกองบนขาอ่อนใช้มือบีบนวดไปตามเรียวขาสวยเบา ๆ เพื่อให้เมียสาวรู้สึกดีขึ้น"ขอบคุณค่ะ" ใบหน้าหวานผงกขึ้นขอบคุณผู้เป็นสามีด้วยรอยยิ้มหวาน ก่อนวางศีรษะราบกับเตียงเหมือนเดิมแล้วค่อย ๆ หลับตาลงด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย ฝีมือนวดของสามีเธอ

  • มาเฟียกำราบรัก   บทที่ 59 รักคนไม่ผิด

    หลายวันต่อมา.."สวัสดีครับป๊าม๊า" มาเฟียหนุ่มกล่าวทักทายว่าที่พ่อตาแม่ยายที่นั่งอยู่ในห้องโถงอย่างนบน้อมพร้อมหย่อนสะโพกนั่งบนโซฟาฝั่งตรงข้ามทั้งสอง สรรพนามที่เขาเรียกพ่อแม่ของหญิงสาวเปลี่ยนไปเพราะทั้งสองสั่งให้เขาเรียกเหมือนบุตรสาวโดยให้เหตุผลว่าอีกไม่นานเขาก็จะเข้ามาเป็นลูกเขยของตระกูลหวงเฟยหงแล้ว"จ้ะ" พีชยิ้มรับ ส่วนหวงเฟยหงเพียงพยักหน้ารับน้อย ๆ ก่อนจะพูดขึ้น "ม๊าไปดูฤกษ์แต่งงานกับซินแสมาแล้วนะเร็วสุดคือเดือนหน้า""โอเคครับผมจะได้โทรบอกป๊ากับม๊า" มาเฟียหนุ่มพยักหน้ารับระบายยิ้มออกมาอย่างมีความสุขวันที่เขารอคอยใกล้จะเป็นจริงแล้ว"แล้ววันนี้จะมารับน้องไปไหนล่ะ" หวงเฟยหงพยักหน้ารับพร้อมถามต่อ"ปะ..""ไปช้อบปิ้งค่ะ" ไม่ทันที่มาเฟียหนุ่มจะได้ตอบอะไรเสียงของหงส์ฟ้าที่เพิ่งเดินลงมาจากชั้นสองก็ดังแทรกขึ้น มาเฟียหนุ่มขมวดคิ้วเป็นปมหันไปมองทางต้นเสียงด้วยแววตาตำหนิเพราะแฟนสาวพูดโกหกพ่อแม่ความจริงวันนี้เธอชวนเขาไปดูการแข่งรถต่างหาก"ผมกับน้องจะไปดูการแข่งรถครับ" เขาละสายตาจากแฟนสาวหันกลับมาบอกพ่อแม่ของเธอตามความจริงเพราะไม่อยากร่วมโกหกหากผู้ใหญ่ทั้งสองรู้ความจริงภายหลังคงไม่ไว้วางใจเขาแน่เผล

  • มาเฟียกำราบรัก   บทที่ 58 ผ่านการทดสอบ

    2 วันต่อมา..หงส์ฟ้านั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างห้องด้วยแววตาเศร้า หลังจากกลับมาจากอิตาลีผู้เป็นพ่อก็ไม่ยอมให้เธอออกพ้นบริเวณคฤหาสน์เลยเพราะกลัวว่าเธอจะบินกลับอิตาลี แถมยังยึดโทรศัพท์ไปอีกเพื่อไม่ให้เธอติดต่อกับมาเฟียหนุ่มเวลาผ่านไปแค่สองวันแต่มันช่างแสนยาวนานสำหรับเธอ เธอรู้สึกคิดถึงและเป็นห่วงมาเฟียหนุ่มมากไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง หรือถอดใจยอมแพ้เสียแล้วนี่ก็ผ่านมาสองวันแล้วแต่ยังไม่เห็นเขาโผล่มาสักที"เฮ้อ" เธอถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ก่อนสลัดความคิดฟุ้งซ่านออก แล้วลุกเดินออกจากห้องลงไปยังชั้นล่างเพื่อหาอะไรกินเพราะรู้สึกหิว"กล้ามากนะที่มาเหยียบถึงที่นี่" ทว่าเธอก็ต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดเมื่อได้ยินเสียงดุดันของผู้เป็นพ่อดังแว่วมาจากด้านนอก หันไปถามแม่บ้านที่กำลังเดินผ่านไปด้วยความสงสัย "ข้างนอกมีเรื่องอะไรกันเหรอคะ""ไม่รู้ใครมาค่ะเป็นผู้ชายชื่อริว ๆ อะไรนี่แหละค่ะกำลังทะเลาะกับคุณหวงเฟยหงอยู่น.." ไม่ทันที่แม่บ้านจะได้พูดจบหงส์ฟ้าก็รีบวิ่งออกไปทันทีพอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นคนที่มาก็คงเป็นมาเฟียหนุ่มนั่นเองดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเดินออกมาเห็นภาพตรงหน้าที่ผู้เป็นพ่อยื

  • มาเฟียกำราบรัก   บทที่ 57 กีดกัน

    @คฤหาสน์คาร์เตอร์"พี่จะคุยเรื่องของเรากับป๊าจริงเหรอคะ หงส์ว่าอย่าเพิ่งเลย" หงส์ฟ้าหันไปเอ่ยกับมาเฟียหนุ่มที่นั่งข้าง ๆ ด้วยสีหน้าเป็นกังวลหลังจากรถจอดลงหน้าคฤหาสน์คาร์เตอร์เพราะเขาบอกว่าเมื่อกลับมาจะบอกเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับเขาให้ผู้เป็นพ่อรับรู้ ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงก็พร้อมน้อมรับ เธอกลัวเหลือเกินกลัวว่าผู้เป็นพ่อจะผิดหวังในตัวเธอและขัดขว้างไม่ให้แต่งงานกับมาเฟียหนุ่ม"ไม่ต้องกังวล..ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงฉันก็จะยอมรับและเอาชนะอุปสรรคทุกอย่างให้ได้" มาเฟียหนุ่มยื่นมือไปกอบกุมมือเรียวแล้วบีบเบา ๆ เชิงปลอบประโลมพร้อมกับโน้มหน้ากดจูบหนัก ๆ บนหน้าผากมนด้วยความรักใคร่ "ค่ะ" หงส์ฟ้าระบายยิ้มอ่อน ๆ มองสบตาหนุ่มคนรักด้วยแววตาลึกซึ้งแม้ในใจจะรู้สึกกังวล แต่ก็เชื่อมั่นในตัวคนรักว่าเขาจะสามารถผ่านทุกอย่างไปได้ด้วยดีทั้งสองมองสบตากันอย่างลึกซึ้งเนินนานหลายนาที ก่อนมาเฟียหนุ่มจะละสายตาออกเปิดประตูลงจากโดยมีหงส์ลงตามไปติด ๆ จากนั้นก็พากันเดินเข้าไปในคฤหาสน์หงส์ฟ้าลอบกลืนน้ำลายเหนี่ยว ๆ ลงลำคออึกใหญ่ใจเต้นระรัวราวกับกล้องชุดเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อนั่งอยู่ในห้องโถงกับพ่อของมาเฟียหนุ่มด้วย

  • มาเฟียกำราบรัก   บทที่ 56 สวีท

    วันต่อมา..แสงแดดยามแปดโมงเช้าสาดส่องผ่านหน้าต่างกระจกเข้ามากระทบร่างเปลือยเปล่าของสองหนุ่มสาวที่นอนกอดกันภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ปลุกให้ทั้งสองรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา"อื้อ" หงส์ฟ้าส่งเสียงครวญครางในลำคอเบา ๆ เพียงแค่ขยับตัวเล็กน้อยก็รู้สึกระบมกลางกายสาวเป็นอย่างมากเพราะหลังจากปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้วคนเจ้าเล่ห์ก็รังแกเธอทั้งคืนไม่ยอมหยุดไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันทำเอาน้องสาวของเธอบวมช้ำไปหมด"อ๊ะ!" ร่างอรชรสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจเมื่อจู่ ๆ ร่างสูงที่นอนซ้อนหลังเลื่อนมือที่พาดบนเอวคอดขึ้นมาบีบเคล้นเต้าอวบของเธออย่างแรง"หงส์เจ็บนะ" ใบหน้าหวานเอียวไปต่อว่าคนด้านหลังที่นอนอมยิ้มอย่างอารมณ์ดีด้วยแววตาดุพลางแกะมือหนาออกจากเต้าอวบ ทว่าคนหน้ามึนหาได้สนใจเสียงดุไม่กลับฝังจมูกลงบนซอกคอระหงสูดดมกลิ่นกายหอม ๆ พร้อมบดเบียดความเป็นชายที่แข็งขืนกับบั้นท้ายกลมกลึงมือก็บีบเคล้นเต้าอวบไปด้วย"พี่เซริวหยุดนะ..เมื่อคืนพี่ก็รังแกหงส์จนไม่ได้นอนยังไม่พออีกเหรอ" เสียงหวานร้องท้วงด้วยความไม่พอใจเลื่อนมือลงไปดันสะโพกหนาที่กำลังบดเบียดก้นให้ออกห่าง"ก็เมียน่ากิน..กินยังไงก็ไม่อิ่มครับ" แรงเพียงน้อยไม่ได้

  • มาเฟียกำราบรัก   บทที่ 55 ง้อเมีย

    วันต่อมา.."เรือใครกัน" หงส์ฟ้าที่นั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศยามเช้าบนชิงช้าใต้ต้นไม้ริมชายหาดพึมพำอย่างแปลกใจเมื่อเห็นเรือสปีดโบ๊ทแล่นตรงมายังชายหาดซึ่งไม่ใช่เรือของเพื่อนสาวที่เพิ่งออกไปเมื่อชั่วโมงก่อนแน่นอนเพราะเรือคนละสีกันดวงตาคมจับจ้องเรือที่ค่อย ๆ แล่นเข้ามาจอดริมชายหาดไม่วางตา ก่อนเธอจะต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นคนในเรือที่กำลังลุกขึ้นยืนใจดวงน้อยพานกระหน่ำเต้นไม่เป็นจังหวะ "พี่เซริว"เมื่อตั้งสติได้ก็รีบลุกขึ้นเดินกึ่งวิ่งไปที่บ้านด้วยความเร็วไม่อยากเห็นหน้ามาเฟียหนุ่มเพราะยังรู้สึกเคือง ๆ เขาอยู่ที่รวมหัวกับผู้เป็นพ่อโกหกเธอแม้จะไม่ได้รู้สึกโกรธมากเหมือนวันแรกแล้วก็ตามหมับ! ทว่าเธอก้าวเท้าเดินได้สามสี่ก้าวเท่านั้นก็ถูกมาเฟียหนุ่มพุ่งมากอดจากด้านหลังไม่รู้ว่าเขามาถึงตัวเธอตั้งแต่เมื่อไรกัน"จะหนีไปไหนอีก" มาเฟียหนุ่มกอดรัดร่างอรชรไว้แน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหายไป ขณะที่คนถูกกอดพยายามออกแรงดีดดิ้นให้หลุดจากวงแขนแกร่งสุดแรงปากก็ร้องบอกด้วยความไม่พอใจ "ไม่ได้หนีแต่ไม่อยากเห็นหน้า""เกลียด" เธอเน้นคำว่าเกลียดเสียงดังลั่นยังคงออกแรงขัดขืนร่างสูงไม่เลิก "ปล่อยนะอย่ามายุ่งกับหง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status