บทนำ: เทพทัต อนันไชยเดช

         เสียงเสียดสีระหว่างร่างกายของชายตัวใหญ่กับพื้นปูนอันเย็นเยียบดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

         “ไว้ชีวิตผมเถอะครับนายท่าน ผมผิดไปแล้ว”

         “ข้างไหนบ้างนะ ซ้ายเหรอ...”

         ปั้ก!

         “อ๊ากก!”

         “ขวาด้วยใช่มั้ยคิน”

         “ครับนายท่าน”

         ดวงตาคมหรี่ลงมองแขนซ้ายหักพับของคนหมอบศิโรราบอยู่แทบเท้า ก่อนจะเลื่อนไปมองแขนอีกข้าง

         “นายท่าน ผมจะไม่ทำอีกแล้ว ผมจะไม่ทำ อ๊ากก!”

         ปั้ก!

         เสียงร้องโหยหวนดังลั่นตึกร้างทรุดโทรมห่างไกลสายตาผู้คน ร่างในชุดสูทสีดำสะบักสะบอมจรดหน้าผากลงแนบพื้นเพื่อขอให้เจ้าของใบหน้านิ่งเฉยราวกับหุ่นยนต์ไว้ชีวิต

         แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่เคยปรานีใคร

         “ไว้ชีวิตงั้นเหรอ?”

         เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้นเพียงสั้น ๆ แต่กลับทำเอาใจคนฟังร่วงหล่นไปอยู่ตาตุ่ม

         “คะ...ครับ”

         ร่างใหญ่วิงวอนด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนกและขานตอบตะกุกตะกักอย่างหวาดกลัว

         หากย้อนเวลากลับไปได้ เขาจะไม่หลงผิดและเลือกเป็นปรปักษ์กับชายหนุ่มตรงหน้า

         หากย้อนเวลากลับไปได้ เขาจะเลือกรักษาชีวิตของตนเอาไว้

         “ตอนที่มึงลั่นไกใส่พี่น้องร่วมแก๊งของตัวเอง พวกนั้นร้องขอชีวิตแบบนี้รึเปล่า”

         “นะ...นายท่านเทพทัต”

         “อย่าเอาปากสวะมาเรียกชื่อกู กูไม่เคยมีพี่น้องร่วมแก๊งเป็นคนเหี้ยแบบมึง!”

         ความเกรี้ยวกราดถูกส่งผ่านน้ำเสียงอันดังกึกก้องไปทั่วความเงียบงันยามรัตติกาล แววตาคู่นั้นจ้องกลับมาประหนึ่งเพชฌฆาตใจอำมหิต

         ผู้ที่ถูกกล่าวขานว่าเป็น ‘นายท่าน’ ไม่ฟังเสียงร้องคร่ำครวญอันน่าสมเพช ไม่สงสารหน้าตาเหยเกด้วยความเจ็บปวดของศัตรู ไม่สนใจคำแก้ตัวของคนระรานความมั่นคงภายในแก๊ง

         “ผะ...ผมผิดไปแล้ว”

         ปัง!

         “เฮือก!”

         และไม่เห็นค่าชีวิตของคนทรยศ

         ลูกกระสุนขนาด 11 มม. พุ่งออกมาจากลำกล้องของโลหะหนักสีดำมันเงาหลังจากนิ้วเรียวกดเหนี่ยวไก

         เพียงนัดเดียว เสียงเว้าวอนที่ดังขึ้นมาตั้งแต่ต้น พลันดับสูญลง...

         ตลอดกาล

         ‘เทพทัต อนันไชยเดช’

         มาเฟียผู้ขึ้นครองตำแหน่งหัวหน้าแก๊งมังกรนิลด้วยวัยเพียง 19 จนกระทั่ง 30 ปี แม้อายุจะยังหนุ่มแน่นแต่ทั่วแผ่นดินต่างลือเลื่องความเลือดเย็นและความโหดเหี้ยมของเขาอย่างเป็นที่รู้จัก

         ตลอดระยะเวลา 11 ปีที่เขาขึ้นกุมอำนาจ แก๊งมังกรนิลซึ่งตกต่ำลงหลังจากผู้เป็นตาเสียชีวิตด้วยอาการเจ็บป่วย ก็กลับมาพุ่งผงาดได้อีกครั้ง

         และครองตำแหน่งแก๊งมาเฟียทรงอิทธิพลอันดับหนึ่งภายในประเทศ

         ไม่มีใครอยากเป็นคู่อริกับเจ้าของใบหน้าไร้อารมณ์แต่แฝงไปด้วยจิตสังหารอยู่ตลอดเวลา

         หรือหากใครตั้งมั่นจะยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขา คนพวกนั้นต้องทำใจมาอย่างดีแล้วว่าจะยอมทิ้งชีวิตลงใต้ฝ่าเท้าของเทพทัต

         ชายหนุ่มที่อยู่เหนือลูกน้องนับหมื่นชีวิตสนใจเพียงผลประโยชน์ของแก๊ง และไม่ยอมตกเป็นเบี้ยล่างของใครทั้งสิ้น

         เขาให้คำสัตย์สาบานต่ออดีตหัวหน้าแก๊งเอาไว้แบบนั้น

         จนกระทั่ง...

         “เดี๋ยวฉันขึ้นเองค่ะ คุณนอนอยู่ข้างล่างนั่นแหละ”

         หญิงสาวร่างเล็กแต่กลับอวบอัดเป็นสัดส่วนเอ่ยสั่งการเขาก่อนเธอจะขึ้นคร่อมอาวุธแท่งใหญ่ประจำกายของชายหนุ่ม โดยไม่รั้งรอฟังคำตอบใด ๆ จากคนเป็นผู้นำมาทั้งชีวิต

         “เธอ! อื้ออ”

         จากเสียงทุ้มทรงพลังผันเปลี่ยนเป็นเสียงครางต่ำอย่างเคลิบเคลิ้ม

         คืนนั้นเป็นครั้งแรกในชีวิตของหัวหน้าแก๊งมาเฟียที่เขาดันรู้สึกชอบการเป็นผู้ตามขึ้นมาบ้าง

         ชายชาตรีผู้องอาจและได้รับการยกย่องเป็นนายเหนือหัวกลับกำลังยอมจำนนต่อผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง

         ซึ่งกำลังขึ้นนำเป็นนายหญิงเหนือร่างของเขา