มาเฟียพลาดรัก

มาเฟียพลาดรักตอนที่ 1พี่ฟิส น้องเอยเอย“ทำงานตามที่ได้รับมอบหมายเลยนะคะ ใครจะเดี่ยวหรือจะคู่ก็ได้อาจารย์ไม่มีปัญหา เลิกคลาสได้จ้ะ” สิ้นเสียงของอาจารย์ประจำวิชา นักศึกษาทุกคนที่อยู่ภายในห้องนี้ก็ทยอยลุกขึ้นและกรูออกจากห้องเรียนกันอย่างรวดเร็ว“เฮ้อ สุดท้ายก็ต้องทำงานเดี่ยวอีกแล้วสินะเจ้าเอย” หญิงสาวใบหน้าหวานแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างเบาบางบ่นกับตัวเองพึมพัมๆ พร้อมกับเก็บอุปกรณ์การเรียนที่วางอยู่ลงกระเป๋าอย่างเป็นระเบียบสวัสดีค่ะ ฉันชื่อเจ้าเอย ตอนนี้เรียนบัญชี อยู่ที่มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งที่ดังระดับประเทศ ฉันอยู่ปี4 ซึ่งเป็นปีการศึกษาสุดท้ายแล้ว ซึ่งตลอด4ปีที่มาฉันไม่เคยมีเพื่อนในรั้วมหาลัยนี้เลยแม้แต่คนเดียว ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร ฉันเคยลองเข้าไปทักคนอื่นแล้ว แต่ผลที่ได้กลับมาจากทุกคนนั้นเหมือนกันก็คือเลือกที่จะเดินเลี่ยงฉันออกไปเลยราวกับธาตุอากาศแต่ตอนนี้ฉันไม่ได้สนใจเรื่องนี้แล้วค่ะ เพราะอย่างน้อยๆ ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ก็ไม่บังคับทำงานกลุ่มหรืองานคู่ทำให้ฉันไม่ได้มีปัญหากับการที่จะต้องมีเพื่อนเรียนเลยติ๊ง“คิกๆ น่ารักตลอดเลยแฟนใครเนี่ย” ฉันเลิกเรียนได้ไม่ทันไรก

มาเฟียพลาดรักตอนที่ 3สายที่ไม่อยากรับย้อนไปก่อนหน้าRrrrrr“ใครโทรมาแต่เช้าว่ะ” ฟิสซิสสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงรบกวนจากโทรศัพท์ของตนเองตั้งแต่เช้าตรู่ เขารีบลุกออกจากเตียงอย่างเบาที่สุดเพื่อไม่ให้คนตัวเล็กที่นอนอยู่ข้างๆ เขาต้องตื่นมาด้วย“เฮ้อ พ่องั้นหรอ โทรมาต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ” ฟิสซิสได้แต่บ่นออกมาอย่างเบื่อหน่ายเมื่อได้เห็นว่าปลายสายนั้นคือใคร เพราะทุกครั้งที่เขาได้รับสายนี้ก็ไม่ค่อยจะมีความสุขเท่าไหร่หรอก เป็นสายที่ไม่อยากรับเอาเสียเลย“ว่าไงครับ”“เอ่อ…คุณฟิสซิสนี่ผมเองนะครับ ฮานครับ คุณฟิสซิสสะดวกคุยกับคุณท่านไหมครับ”“มีอะไร แล้วทำไมพ่อไม่โทรมาหาฉันเอง”“พอดีตอนนี้ท่านติดประชุมอยู่ แต่บอกให้ผมโทรมาหาคุณฟิสซิสก่อนครับ ขอประทานโทษที่รบกวนด้วยครับ”“อืม ช่างมันเถอะ แล้วฉันต้องรออีกนานเท่าไหร่” เขาพึ่งจะได้นอนเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วเอง หลังจากที่จัดหนักบทรักให้แฟนสุดสวยของเขาหลังจากที่ไปทานดินเนอร์สุดหรูกันมาแล้ว“คุณท่านกำลังเดินออกมาแล้วครับ คุณท่านครับนี่ครับโทรศัพท์ คุณฟิสซิสถือสายรออยู่แล้วครับ” ผมได้ยินเสียงของฮานลูกน้องคนสนิทของพ่อคุณกับพ่อออกมาตามเสียงปลายส

มาเฟียพลาดรักตอนที่ 5จุดเริ่มต้น‘ไปจริงๆด้วย พี่ฟิสเขาไปแล้วจริงด้วย’ เจ้าเอยได้แต่นั่งมองประตูที่เขาเดินออกไปอยู่นั้นเป็นเวลานาน ก่อนจะคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา เหตุการณ์ทุกอย่างในชีวิตของเธอล้วนแต่มีเขาเข้ามาร่วมด้วยตลอด แต่ต่อไปนี้มันจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว เธอต้องยืนหยัดอยู่ได้เพียงคนเดียวเพราะเขาได้จากเธอไปแล้วจริงๆที่จริงเรื่องนี้มันกะทันหันมากจนเธอไม่รู้จะทำยังไงต่อไป อีกอย่างพี่ฟิสเขาก็ไม่ยอมบอกเหตุผลกับเธอจริงๆ ตัวเธอเองก็ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้มาคบกับพี่มานานขนาดนี้ ทุกอย่างที่เป็นเธอล้วนไม่คู่ควรกับเขาแล้วตั้งแต่แรก “หนูต้องเข้มแข็งนะลูก ถ้าแม่ร้องไห้หนูห้ามร้องตามแม่น่ะ” เจ้าเอยลูบที่หน้าท้องแบนราบของตัวเองเบาๆ ก่อนพูดประโยคนั้นออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ“อึก ฮึก ฮืออออ พี่ฟิสไม่รอที่จะฟังเรื่องราวในวันนี้เลย แต่มันก็ถูกแล้ว ถ้าพี่รู้เรื่องนี้มันอาจจะเป็นการรั้งพี่ไว้กับเอยก็ได้” ไม่กี่วินาทีต่อมาหยาดน้ำตาไหลรินลงมาจากดวงตากลมสวยของว่าที่คุณแม่ที่นั่งอยู่บนเตียงราวกับเขื่อนแตก เธอรู้สึกผิดปกติกับร่างกายของตัวเองมาประมาณสองสามวันได้ วันนี้ตอนเช้าเธอเลยตั้งใจลงมาซ

มาเฟียพลาดรักตอนที่7คุณหนูวิเวียน1สัปดาห์ต่อมา“เจ้าเอย เลิกคลาสแล้วไปพบอาจารย์ที่ห้องด้วยน่ะ”“ค่ะอาจารย์” ฉันได้ตอบรับอาจารย์ประจำคลาสไป ก่อนจะนั่งลงเรียนดังเดิม นี่ก็ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์แล้วหลังจากที่พี่ฟิสทิ้งฉันไปในวันนั้น ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เป็นช่วงเวลาที่ฉันได้คิดและไตร่ตรองเรื่องราวหลายๆอย่างผ่านมา ทั้งเรื่องที่ต่อไปฉันจะเอาอย่างไรกับการดำเนินใช้ชีวิตของตัวเองที่ตอนนี้กำลังมีลูกน้อยนอนหลับอยู่ในนี้และช่วงเวลานั้นฉันก็ได้ร้องไห้เสียใจจนพอใจแล้ว ต่อไปนี้ฉันจะต้องมีความสุขและอารมณ์ดีขึ้น ไม่ใช่แค่ตัวของฉันเอง แต่เพื่อเจ้าตัวน้อยของฉันที่รอวันลืมตาดูโลกคนนี้ฉันคิดว่าคอนโดที่ฉันอยู่ตอนนี้นั้นฉันจะขายมันทิ้งไป เพราะว่าฉันจะย้ายไปอยู่บ้านหลังที่พี่ฟิสซิสซื้อไว้แทน ถึงจะไม่อยากได้ในสิ่งที่เขาให้มาเท่าไหร่แต่ฉันก็ไม่สามารถเลือกได้ เพราะฉันไม่มีเงินมาพอที่จะไปซื้อบ้านหลังใหม่หรอก ถึงจะฉันจะมีเงินอยู่จำนวนหนึ่งแต่นั่นก็เป็นเงินของพี่ฟิสซิสที่ชอบโอนเข้าบัญชีฉันทั้งนั้นฉันเลือกที่จะตัดขาดกับพี่เขาทุกช่องทาง เพื่อตัวเขาและตัวฉันเอง ถ้าวันดีคืนดีฉันเห็นพี่เขาคบกับผู้หญิงคนใหม่ฉันอ

มาเฟียพลาดรักตอนที่ 9ประมูลดุเดือด“ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาร่วมประมูลในครั้งนี้ ต่อไปจะคือของประมูลในชิ้นแรก นั่นก็คือสร้อยเพชรน้ำงามจากบลูไดมอนด์ ราคาเริ่มประมูลอยู่ที่3.5ล้าน”ปึง! ปึง! ปึง!เสียงเคาะราคาขอผู้ดำเนินงานเริ่มขึ้น โดยที่ฟิสซิสหาได้สนใจของชิ้นที่อยู่ตรงหน้าไม่ แต่ต่างจากคนข้างกายของเขาที่ดีใจเนื้อเต้นเมื่อได้ดูของที่ตัวเองอยากได้ออกมาเริ่มประมูลเป็นชิ้นแรก“พี่ฟิสซิสคะ พี่ฟิสซิส” นางแบบสาวคนสวยอย่างวิเวียนเรียกคนตัวโตอยู่หลายรอบ แต่คนเขาก็เอาแต่นั่งนิ่งจนเธอเริ่มจะโมโหที่เขาไม่สนใจตัวเอง เธอเลยแกล้งเอนหัวของตัวเองไปซบที่ไหล่หนาเพื่อออดอ้อน“อะไร?” ฟิสซิสเบี่ยงตัวหลบสัมผัสของเธอก่อนจะชักสีหน้าใส่พร้อมกับถามด้วยน้ำเสียงติดรำคาญ“พี่ฟิสประมูลสร้อยเส้นนั้นให้วิเวียนหน่อยสิคะ วิเวียนอยากได้สร้อยที่กำลังประมูลอยู่อ่ะค่ะ”“อยากได้ก็ประมูลเองสิ”“แต่วันนี้วิเวียนไม่ได้ลงทะเบียนมาในฐานะคนประมูลนะคะ แล้ววิเวียนก็ไม่มีป้ายชูไว้สำหรับประมูลอีกด้วย” วิเวียนทำหน้ายู่ส่งให้ฟิสซิสอย่างแง่งอนราวกับว่าตนเองนั้นกำลังงอนแฟนหนุ่มตรงหน้าอยู่“เอานี่ไป” ฟิสซิสถอนหายใจเบาๆพร้อมกับส่งป้ายปร